پرسپولیس برنده داربی است به 6 دلیل!

خیلی‌ها اعتقاد دارند پیروز داربی 66 مطمئنا استقلال خواهد بود اما دلایل فراوانی وجود دارد که می‌توان خط بطلان بر این نظریه کشید:

1- مردان تاثیرگذار: این بازی اصلا معمولی نیست، این یک حقیقت انکار ناشدنی است که خیلی از مربیان دو تیم در این سال‌ها به آن اعتقاد پیدا کرده‌اند. داربی این دو تیم همیشه فشرده بوده و فضا و زمان بسیار کمی به حریف داده می‌شود چراکه فشار آنقدر زیاد است که حتی اجازه فکر کردن هم پیدا نمی‌کنید. خوشبختانه پرسپولیس در این بازی از بازیکنانی برخوردار است که به‌خوبی با چنین شرایطی آشنا هستند و هم روی زمین و هم روی هوا از پس حریف بر می‌آیند. کریم، کریمی و حتی نیکبخت با آن ابعاد بدنی بسیار راحت می‌توانند توانایی‌هایشان را به حریف دیکته کنند، مخصوصا اینکه در اوج آمادگی باشند.

2- بازیکن – مدیرهای بزرگ: اگر در تیم پرسپولیس، مربیانش هر ضعفی با هر اندازه «عدم توانایی» داشته باشند اما پرسپولیس این فصل از بازیکنانی برخوردار است که می‌توانند در میدان «مدیریت» کنند. قرمزپوشان از بازیکنان مدیری برخوردار است که خودشان در حد مربی هستند و مثل مربیان می‌توانند اوضاع را به نفع خودشان جمع کنند. نگاهی به اسامی باقری، پتروویچ، کریمی، زادع، نوری، نیکبخت و رحمان رضایی به‌خوبی نشان می‌دهد که این اسم‌های «گنده»، توان تاثیرگذاری فراوانی بر حریف دارند که در صورت مهیا بودن شرایط ناگهان جرقه‌ای را به آتش تبدیل می‌کنند و مهمتر آنکه برتری‌های عددی را تا پایان حفظ خواهند کرد. موضوعی که دستکم گرفته می‌شود.

3- مدیران بحران شده‌اند: اگرچه امیر قلعه‌نویی نشان داده که مدیریت مسابقه را به‌درستی می‌شناسد اما تیم پرسپولیس از لحاظ «مدیریت بازی» یک‌قدم جلوتر است. مهمترین نکته اینست که آنها حتی بلدند تا «بحران» را مدیریت کنند چرا که در این فصل آنقدر بحران و تنش را با چشم دیده‌اند و با استخوان‌هایشان لمس کرده‌اند که وقتی در داربی اگر 1گل هم عقب بیفتند اما توانایی بازگشت به بازی را دارند اما استقلال همان تیمی است که هفته‌ها رنگ شکست و عقب‌افتادگی را ندیده و مطمئنا راه خروج از بحران را به‌درستی نمی‌دانند

4- وینگادا نمی‌بازد: وینگادا به‌خوبی از شرایط داربی آگاه است و حاضر نیست به همین راحتی‌ها این بازی را وا بدهد. او می‌داند که بازی خوب و کسب نتیجه لازم تا چه حد می‌تواند او را محبوب کند و جو را به‌نفع او تغییر دهد. سرمربی پرتغالی در اولین حضور، تیم را به دو دسته تقسیم کرد و بازی دستگرمی میانشان برگزار کرد تا بهتر بتواند بازیکنان و سیستم موردنظرش را بشناسد. او خبر دارد که افشین به هیات‌مدیره گفته مسئولیت شکست احتمالی را نمی‌پذیرد و برای همین می‌خواهد مسئولیت بازی و نتیجه را قبول کند و البته بازنده این میدان نباشد. از طرف دیگر حضور وینگادا موجب تحول در مسائل روحی و روانی بازیکنان خواهد شد و سیستم جدیدی را وارد جریان فکری بازیکنان خواهد کرد که مطمئنا اثرات مثبتی دارد.

5- فضای پشت نمی‌دهند: خیلی‌ها اعتقاد دارند که بازی پرسپولیس و استقلال هیچگاه فنی نیست اما این موضوع کاملا نادرست است چرا که کوچک‌ترین نکات فنی هم در آن تاثیر دارد. مگر همین بازی قبل نبود که قلعه‌نویی با تیزهوشی، آرش برهانی را در فضای خالی مدفعان قرار داد و حسابی حریف را آزار داد؟ قطبی کلا به فوتبال روز اعتقاد داشت و برای همین همیشه دست چپش از پشت به سمت بالا می‌رفت تا اینگونه تیمش را تشویق به بالا آمدن کند اما مربیان ایرانی به این موضوع اعتقاد ندارند چراکه نباید فضای پشت دفاع را به حریف بدهند. پیروانی این موضوع را از ابتدای حضورش در تمرین‌ها پی گرفت تا فضای پشت دفاع را به‌راحتی به حریف ندهد و البته موفق هم بود. مطمئن باشید این موضوع به وینگادا انتقال پیدا کرده است و او هم به ماجرا اعتقاد دارد و با این حربه عملا می‌توان به کور شدن فضای حرکتی آرش برهانی و البته قطع پاس‌های عمقی جان‌واریو و جباری امیدوار بود تا فضایی برای آنها وجود نداشته باشد.

6- قلعه‌نویی حریف را نمی‌شناسد: نکته قابل‌توجهی که در مورد استقلال می‌توان ادعا کرد اینست که این تیم «فرم» ندارد و حداقل «فرم روز» ندارد و فوتبال سنتی و استفاده از تجربه‌های شخصی را می‌توان در آن مشاهده کرد مثل تعویض کوشکی برای مهار علی کریمی که سی‌سال پیش هم انجام می‌شد و امروزه در فوتبال روز جهان، «یاد مستقیم» چندان معنی ندارد. قلعه‌نویی دوست ندارد با کت‌و‌شلوار گوشه‌ای بنشیند و تیمش بازی را ببرد، او علاقه فراوانی دارد که حتما دست‌و‌پایش، لباسش و سروصورتش گل‌آلود شود و تیمش هم ببرد. امیر دارای خصیصه ویژه‌ای هم است و اینکه باید حریفش را کامل بشناسد تا اعتمادبنفس لازم برای بوجود بیاید اما او هیچ شناختی از تفکرات وینگادا ندارد و برای همین نگران این بازی است. نمونه می‌خواهید؟ به‌نظرتان بدترین داربی قلعه‌نویی کدام بازی بود؟ همان بازی‌ای که مقابل آری هان برگزار کرد و درحالیکه همه می‌گفتند استقلال این بازی را می‌برد اما این پرسپولیس بود که تیم برتر میدان لقب گرفت. شک نکنید که امیر همچنان ذهنش به این موضوع مشغول است و نمی‌تواند تناسب درستی میان این موضوعات پیدا کند تا خاطرش جمع باشد. البته از یاد نبرید که اگر استقلال این بازی را ببازد، آنها باید چهار روز بعد در شیراز به میدان بروند که اصلا بازی آسانی پیش‌رویشان نیست و مطمئنا با پیروزی‌های احتمالی ذوب‌آهن، خطر سقوط از صدر هم وجود دارد.