1- ادب: حضرت علي(ع) از همان اوايل خردسالی حضرت
عباس(ع) ، توجه خاصی به تربيت او داشت و او را به تلاشها و کارهای مهم و
سخت مانند کشاورزي، تقويت روح و جسم، تيراندازي، شمشيرزنی و ساير فضايل
اخلاقی ، تعليم و عادت داده بود. (6)
روايت شده است که حضرت عباس(ع) بدون اجازه در کنار امام
حسين(ع) نمی نشست و پس از کسب اجازه مانند عبدی خاضع دو زانو در برابر
مولايش می نشست. او تربيت شده حضرت علي(ع) است که از همين مکتب درخشان درس
ادب آموخته بود.
حضرت عباس (ع) هيچگاه به خود اجازه نداد امام حسین (ع ) را برادر خطاب نمايد مگر در لحظه شهادت که فرمود ای برادر مرا درياب.
2- يقين:( درجه بالای ايمان) ويژگی است که کمتر درغير
معصوم ايجاد می شود ، اما حضرت عباس(ع) از همان کودکي، يقين به وجود
آفريدگار يکتای جهان داشت و در سراسر زندگی خود با همان ويژگی مستظهر به
عنايات الهی بود و از اين رهگذر ويژگی های ديگر خود را متبلور می ساخت.(7)
3- وفا: وفای او نسبت به اهل بيت عليهم السلام به
غايت زياد و در خور نخستين است. در وفا همين بس که باقر شريف قريشي،
نويسنده عرب زبان معاصر، در کتاب" حياة الامام حسين بن علی عليهما السلام
" می نويسد:" در تاريخ انسانيت، در گذشته و امروز، برادری و اخوتی صادق تر
و فراگيرتر و با وفاتر از برادری ابوالفضل (ع ) نسبت به برادر بزرگوارش
امام حسين(ع) نمی توان يافت که براستی همه ارزشهای انسانی و نمونه های
بزرگواری را در بر داشت."
4- دلاوري: دلاوری حضرت عباس(ع) نه تنها در حماسه
کربلا نمايانگر بود، بلکه در صفين نيز نمايان شده بود به ويژه در جنگ
صفين افراد زيادی را کشت و حيرت همگان را از آن دلاوری برانگيخت.
القاب حضرت عباس(ع)
حضرت عباس(ع) القاب گوناگونی دارد که ما در اين قسمت به مهمترين آنان اشاره می کنيم:
1- باب الحوائج: بر اثر بروز کرامات و برآورده شدن حاجات متوسلين به او در السنه و افواه عامه و خاصه به اين لقب مشهور شد. (8)
2- سقا: در روزهايی که اهل کوفه آب را بر روی اهل بيت امام حسين(ع) بستند، قمر بنی هاشم(ع) برای آنها آب آورد. (9)
3- سپهسالار: لقب سپهسالار به بزرگترين شخصيت
فرماندهی و ستاد نظامی داده می شود و آن حضرت را نيز به سبب اينکه فرمانده
نيروهای مسلح امام حسين(ع) در روز عاشورا بود و رهبری نظامی سپاه ايشان را
بر عهده داشت سپهسالار ناميده اند. (10)
4- قمر بنی هاشم: از آنجا که آن حضرت در ميان بنی هاشم از نظر زيبايی ممتاز بود وی را ماه بنی هاشم می ناميدند. (11)
5- اطلس: ظاهرا يکی از معانی اطلس شجاعت است و چون آن حضرت شجاع بوده و از کثرت شجاعت صفوف دشمن را می شکافته است، به وی اطلس می گفتند.(12)
6- پرچمدار: از القاب مشهور حضرت ، پرچمدار و " حامل
اللواء" است، زيرا ايشان ارزنده ترين پرچمها، پرچم سرور آزادگان امام
حسين(ع) را در دست داشتند حضرت به دليل توانايی های نظامی فوق العاده در
برابر خود، از ميان ياران خود، پرچم را تنها به ايشان سپردند. (13)
7- طيار: ديگر از القاب حضرت ابوالفضل(ع) طيار است، يعنی پرواز کننده در فضای قدس و درجات و مقامات عالی بهشت. (14)
8- المستجار: از ديگر القاب حضرت، مستجار يعنی منجی و نجات دهنده است. (15)
9- العبد الصالح: ديگر از القاب آن جناب عبد صالح است، چنانکه در زيارت او می خوانيم" السلام عليک ايها العبد الصالح المطيع لله و لرسوله"؛
10- حامی الضعيفه: از القاب مشهور حضرت ابوالفضل(ع)
حامی الضعيفه به معنی حامی بانوان است به خصوص در نقشی که در دفاع از
بانوان حرم و اهل بيت نبوت بر عهده داشت. (16)
پی نوشتها:
1- سردار کربلا، ترجمه العباس مرحوم مقرم، انتشارات الغدير، ص 154.
2- خصائص العباسيه، ص118.
3- چهره درخشان قمر بنی هاشم، علی رباني، ج 1، ص 158.
4- ترجمه مقاتل الطالبين، ابوالفرج اصفهاني، مترجم هاشم رسول محلاتي، ص 82.
5- چهره درخشان قمر بنی هاشم، علی ربانی خلخالي، ج 1، ص 62.
6- پرچمدار نينوا، شيخ محمد اشتهاردي، ص 20.
7- محمد ناصرعلايي، آينه حيدرنما، روزنامه کيهان، 10/8/1376.
8- چهره درخشان قمر بنی هاشم، علی ربانی خلخالي، ص 146.
9- همان، ص 147.
10- همان، ص 148.
11- همان، ص 143.
12- همان، ص 147.
13- زندگانی حضرت ابوالفضل (ع) ، ص 25.
14- خصائص العباسيه، ص 131.
15- همان، ص 131.
16- همان، ص 148.
