چه زيباست اين دعا كه خدايا، آخر عاقبت ما را ختم به خير بگردان! يك موقع است كه انسان بهترين اعمال را انجام مي‌دهد اما آخر و عاقبتش ختم به خير نمي شود. ما بايد در حالت خوف و رجاء زندگي كنيم. هدف از رسالت پيامبر اكرم صلّي الله عليه و آله و ائمه معصومين عليهم السّلام و پيامبران گذشته فقط به خاطر اين بود: "خلق الانسان علّمه البيان " خداوند انسان را خلق كرد و به وي بيان را ياد داد. اما پيامبران و ائمه معصومين هم آمدند كه مبشراً و نذيراً بشارت بدهند به اينكه اگر اعمال نيك انجام دهيد، بهشت است براي شما و بترسانند از اينكه اگر اعمال زشت انجام بدهيد جايگاهتان دوزخ است. ماخلقت الجن و الانس الا ليعبدون، ما خلق نشديم مگر اينكه عبادت كنيم، عابد باشيم، براي همين كه انسان فقط عبادت كند. همهچيز هم دارد اما انسان هميشه مي‌خواهد زشتي كند خداي مهربان به شكل هاي مختلف، تذكر پشت تذكر داده است . . . چرا خداوند تبارك و تعالي اين همه به ما تذكر داده اما باز ما زشتي مي‌كنيم؟ ديگران هم به ما مي‌گويند ليكن تذكر خدا توسط دوست انسان است. يك موقع هم خداوند خودش مستقيماً توسط اتفاقاتي كه در اين دنيا ميافتد، تذكر مي‌دهد. يك موقع آدم را از يك پرتگاه به پائين مي‌اندازد، اما سالم پائين مي‌آيد. يك وقتي سيل مي‌خواهد ببرد، به شكلهاي مختلف با توجه به اينكه خداوند تبارك و تعالي، دائماً ما را تذكر مي‌دهد چرا زشتي مي‌كنيم؟ چرا ما با خداوند تبارك دوست نيستيم؟ با ديگران اخت مي‌گيريم، دوستي مي‌كنيم، اما با خداوند تبارك و تعالي دوست نمي شويم . . . . خلاصه اينكه روز حسابرسي نزديك است آنجا ديگر افسوس فايده ندارد. حسرت فايده ندارد. كسي نيست دستمان را بگيرد جز اعمالمان، جز كردارمان، پدر و مادر دنبال كار خودشان مي‌روند، دوستان دنبال كار خودشان مي‌روند فقط اعمال ماست كه بايد توي آن دنيا براي ما كاري بكند، ما هم كوله‌بارمان را زودتر ببنديم. ما هم مثل اينها زودتر برويم، خدمت كنيم و برويم، سربلند برويم. شبانهروز كار كنيم، استراحت هم بكنيم، اما كار كنيم به فكر مردم باشيم، انشاءالله. اين مملكت جنگزده است، دردمند است، . . . . اگر يك موقع غفلت كنيم و بر ما سوار شوند، به الله قسم يك شيعه ديگر نمي‌گذارند بماند، اينها از شيعه سيلي خورده‌اند.
