8
نکته تربیتى در قرآن
1.
اگر قصد راهنمایى و تربیت کسى را دارید، در قدم
اول از گفتار نرم و با محبت بهره گیرید؛ حتى اگر مخاطب شما فرعون سرکش یا سران لجوج
کفار جاهلى باشند؛(طه/44 و شعرا/215
).
2.
الف) گفتار رفتار آدمى در هر زمان و
مکان، در حافظه الهى محفوظ است ؛ مراقب باشید؛(لقمان/16 و کهف/30
).
ب) نسبت به
انسانهاى اطرافت، احساس مسئولیت کن و آنها را از کارهاى بد بازدار و به کارهاى خوب
تشویق کن. این لازمه استحکام یک پیکر است و بنى آدم اعضاى
یکدیگرند؛(لقمان/17
).
ج) در رفتارهاى اجتماعى دقت کن! مبادا با غرور رویت را از
دیگران برگردانى یا مثل متبکران راه بروى ؛ مبادا تندرو و کندرو شوى ؛ میانه روى،
بهترین روش است ؛ مراقب باش صدایت را بر سر کسى بلند نکنى و خلاصه در یک کلام، آدم
باش ؛(لقمان/18و19
).
3.
قرآن کریم به شدت با پیروى از جمع(خواهى نشوى رسوا،
همرنگ جماعت شو) و حرکت به دنبال اکثریت، مخالف است. قرآن مىگوید: اگر بخواهى از
اکثریت مردم فقط به این خاطر که اکثریت هستند، پیروى کنى، بدون شک از راه خدا دور
مىشوى ؛ همیشه با چشمان باز تصمیم بگیر؛(انعام/116 و اسراء/36
).
4.
همیشه بزرگ
ترها، بهترین حرف را نمىزنند و همیشه حرف گوش کنى و اطاعت از بزرگان، انسان را به
سعادت نمىرساند. این پیام تربیتى قرآن است که حتى در اطاعت از بزرگان هم گوش و
چشمت را باز کن که فردا فقط و فقط خودت پاسخ گوى اعمالت خواهى بود؛ نه
بزرگترهایت؛(احزاب/67
).
5.
علم بهتر است یا ثروت؟ جواب آن را در آیه 247 بقره
پیدا خواهید کرد
.
6.
امانت دارى یکى از ارزشمندترین ارزشهاى قرآنى است. حضرت
موسى (ع) را به خاطر امانت دارى و قدرتش، در خانه حضرت شعیب پناه دادند؛(قصص/26) و
حضرت یوسف را به خاطر امانت دارى وعلمش، بر خزانه مصر نشاندند؛(یوسف/55) و حتى رسول
خدا(ص) که از سوى خداوند برگزیده شد، مشهور به امانت دارى و به محمد امین معروف
بود
.
7.
اگر مىخواهید مخاطبان به سوى شما جذب شوند، ابتدا به خودتان بپردازید
!
روح خشک و سنگین و بى لطافت، هیچ گاه در امر تربیت موفق نمىشود. مهربانى، دل سوزى و
رقت قلب را در خود بپرورید تا مردم بى آن که شما متوجه شوید، در اطراف شما جمع
گردند؛(آل عمران/159
).
8.
آیا دوست دارید که دشمن خود را به یک دوست تبدیل کنید؟
به هر بدى که در حق شما کرد، با خوبى پاسخ گویید. این را قرآن تجویز مىکند؛ آیه 34
سوره فصلت را بخوانید
!
ادامه دارد ...