غزل شمارهٔ ۲۷
بیش از این برگ فراق رخ جانانم نیست بیش از این قوت سرپنجهٔ هجرانم نیست
کرده‌ام عزم سفر بو که مسیر گردد میکنم فکر و جز این چاره و درمانم نیست
روی در کعبهٔ جان کرده به سر می‌پویم غمی از بادیه و خار مغیلانم نیست
سیل گو راه در او بند به خوناب سرشک غرق طوفان شده اندیشهٔ بارانم نیست
سر اگر میرود از دست بهل تا برود سر سودای سر بی سر و سامانم نیست
حسرت دیدن یاران جگرم سوخت عبید بیش از این طاقت نادیدن یارانم نیست
