امیرالمومنین (ع) جواب میرحسین موسوی را داده است!!!
۱- پاسخ به بیانیه میرحسین موسوی!
نامه
ای از تو به دست من رسیده که در سخن پردازی از هر جهت آراسته،
اما از صلح
و دوستی نشانه ای نداشت،و آکنده از افسانه هایی بود که هیچ نشانی از دانش
و بردباری در آن به چشم نمی خورد
در نوشتن این نامه کسی را مانی که پای در گل فرو رفته و در بیغوله ها سرگردان است.
مقامی را می طلبی که از قدر و ارزش تو والاتر است
و هیچ عقابی را توان پرواز بر فراز آن نیست و چون ستاره دور دست "عیّوق" از تو دور است.
پناه بر خدا که...برای تو با یکی از مسلمانان پیمانی یا قراردای را امضا کنم.
از
هم اکنون خود را دریاب و چاره ای بیندیش، که اگر کوتاهی کنی و برای در هم
کوبیدنت بندگان خدا برخیزند،
درهای نجات به روی تو بسته خواهد شد، وآنچه که امروز از تو می پذیرند فردا نخواهند پذیرفت.
بادرود(نامه 65 نهج البلاغه)
۲- میرحسین موسوی باید چه کند؟
پس از یاد خدا و درود!
معاویه!
وقت آن رسیده که از حقایق آشکار پند گیری.تو ادعاهای باطل همان گذشتگانت را می
پیمایی،خود را در دروغ و فریب افکندی،
و خود را به آنچه برتر از شان توست نسبت می دهی،و به چیزی دست دراز می کنی که از تو بازداشته اند،و به تو نخواهد رسید.
این
همه را برای فرار کردن از حق و انکار آنچه را که از گوشت و خون تو لازم تر
است،انجام می دهی،
حقایقی که گوش تو آنها را شنیده و از آنها آگاهی داری.
آیا
پس از روشن شدن راه حق،جز گمراهی آشکار چیز دیگری یافت خواهد شد؟
و آیا پس
از بیان حق،جز اشتباه کاری وجود خواهد داشت؟از شبهه و حق پوشی بپرهیز.
فتنه ها دیر زمانی است که پرده های سیاه خود را گسترانده و دیده هایی را کور کرده است.
(نامه ۶۵نهج البلاغه)
۳- مردم در این فتنه چه کنند؟
ای مردم!امواج فتنه را با کشتی های* نجات در هم بشکنید،و از راه اختلاف و پراکندگی بپرهیزید،
و تاج های فخر و برتری جویی را بر زمین نهید.رستگار شد آن که با یاران به پا خاست،یا کنارگی نمود و مردم را آسوده گذاشت.
این گونه زمامداری**، چون آبی بد مزه و لقمه ای گلوگیر است،
و آن کس که میوه را کال و نارس بچیند،مانند کشاورزی است که در زمین شخص دیگری بکارد.
