اولین همکاری من با دهنمکی در سه راه مرگ شلمچه شکل گرفت
حمید داودآبادی گفت: اولین همکاری من با
مسعود دهنمکی در شلمچه و در سه راه مرگ شلمچه شکل گرفت به طوری که وقتی
با هم ترسیدیم و ترس مرگ را در سه راه مرگ شلمچه تجربه کردیم، شاید از
همان موقع با هم عهد بستیم که این تصاویر را به مردم نشان بدهیم.
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس،نشست
فیلم سینمایی «اخراجیها2» با حضور مسعود دهنمکی (کارگردان)، حبیبالله
کاسهساز(تهیهکننده)، محمدرضا شریفینیا (مجری طرح و بازیگر)، مرتضی
شایسته (پخشکننده)، فخرالدین صدیق شریف (بازیگر)، حسام نواب صفوی(بازیگر)
و حمید داودآبادی (مشاور) در خبرگزاری فارس برگزار شد.
«حمید
داودآبادی» در این نشست، در خصوص نقش مشاورهای خود در «اخراجیها»گفت:
اولین همکاری من با مسعود دهنمکی در شلمچه و در سه راه مرگ شلمچه شکل
گرفت به طوری که وقتی با هم ترسیدیم و ترس مرگ را در سه راه مرگ شلمچه
تجربه کردیم شاید از همان موقع با هم عهد بستیم که این تصاویر را به مردم
نشان بدهیم.
وی ادامه داد: برخلاف تصویر برخی ما متاسفانه سینمای جنگ
داشتیم و هیچ وقت سینمای جبهه نداشتیم و آن چیزی که ما در دفاع مقدس
میدیدیم یک حماسه ارزشمند بود که یک مشت جوان و نوجوان زمینی ایجاد
کردند. اینها آدمهای آسمانی نبودند،آدمهای زمینی بودند که در کوران جنگ
متحول شدند و ما اینها را از نزدیک دیدیم.
مشاور
فیلمنامه«اخراجیها» تصریح کرد: شاید یکی از دلایلی که ما فیلمهای جنگی
را میدیدیم و هیچ تاثیری روی ما نمیگذاشت این بود که صداقت در این
فیلمها نبود و حالا دهنمکی آمد و آن تصاویری را که از نزدیک دیده بود با
صداقت به تصویر کشید و شاید به همین دلیل است که مردم از این فیلم اینچنین
استقبال کردند.
«داودآبادی» افزود: به اعتقاد مردم وقتی «اخراجیها»
را میبینند، نفس راحتی میکشند و میگویند که بالاخره یک نفر بچههای ما
را نشان داد، خود من رزمنده وقتی خیلی از فیلمها را میدیدیم احساس غریبی
میکردم و میگفتم ما که اینجوری نبودیم.
وی در ادامه اظهار داشت: از
زمان جنگ تاکنون من و مسعود دهنمکی با خاطراتمان زندگی می کنیم و نقش
من هم به عنوان مشاوره اینگونه نبود که قراردادی وجود داشته باشد بلکه
احساس وظیفه میکردم و در تمام این سالها با خودم میگفتم که ای کاش
میشد سه راه مرگ شلمچه را در سینما نشان داد.
همرزم «دهنمکی» خاطرنشان کرد: مسعود
همیشه به خاطر مجید سوزوکی یک دغدغهای داشت و من این را میدیدم که
همیشه هم به دنبال یک زبان جدیدتر میگردد تا حرفهایش را مطرح کند. ما
با یک مرور، متوجه شدیم که سینمای ما این گونه موضوعات را کم دارد و بعد
از این که فیلمنامه اولیه نوشته شد در جلسهای که در دفتر آقای کاسهساز
داشتیم، گفتم این فیلمنامه میتواند پدیده جشنواره باشد چرا که میدیدم
دارد یک صداقتی را نشان میدهد و منی که خودم رزمنده هستم از فیلمنامه آن
دارم تکان میخورم و طبیعتا فیلم تاثیر بیشتری بر روی من خواهد گذاشت.
«داودآبادی»
تصریح کرد: به نظر من همه موفقیت «اخراجیها» ناشی از صداقت آن است و بد
نیست که بیائیم و در مورد خدماتی که این فیلم به صنعت سینما کرد یک کار
کارشناسی کنیم. مردم ما داشتند با سینما قهر میکردند و این فیلم دوباره
مردم را با سینما آشتی داد و اتفاقا با دفاع مقدس هم این آشتی صورت گرفت
که به اعتقاد من باید در سینمای ایران یک کار کارشناسی روی این موضوع صورت
گیرد.
مشاور فیلمنامه«اخراجیها» در مورد نوع همکاری خود با
«اخراجیها2» اظهار داشت: تقریبا هیچ همکاری جدی با این پروژه نداشتم به
دلیل این که من خودم همیشه از خاطرات آزادهها میترسم و وقتی که دوستان
آزاده مینشینند خاطرات خود را تعریف میکنند، من جنگ رفته میترسم و جلوی
آنها کم میآورم.
وی در خاتمه گفت: همین قضیه دیدار اسرا با
خانوادهها در اردوگاه رمادیه را یکی از آزادگان تعریف میکرد و میگفت
نمیدانید دشمن با این کار چه ضربهای بزرگی به بچههای ما وارد کرد و اوج
نامردی عراق را میتوانستید در این کار ببینید، شما حساب کنید کسانی که
هفت سال از خانوادههای خود دور بودند یکدفعه با بچههای کوچکی مواجه شده
بودند که بوی ایران را میدادند و اولین ضربه به بچههای ما آوردن اینها
و ضربه دوم بردن اینها بود که وقتی داشتند این بچهها را میبردند انگار
قلب بچههای ما را داشتند میکندند
پنج شنبه 27 فروردین 1388 2:22 PM
تشکرات از این پست