براساس آماری که تاکنون منتشر شده درآمد واقعی افراد در دهه ۸۰ نسبت به دهه ۵۰ حدود ۴۰ درصد کاهش یافت. اگر یک خانوار بخواهد سطح استاندارد زندگی را در حد اواسط دهه ۵۰حفظ کند باید ۴۰ درصد کاهش درآمد سرانه را با کار بیشتر جبران نماید، یعنی در دهه ۸۰ باید ۴۰ درصد بیشتر کار می‌کرد و فردی که در روز ۸ ساعت کار می‌کرد باید ۱۱/۲ساعت کار کند و اگر ۸ ساعت می‌خوابید آن مقدار اضافه کاری یعنی ۴/۲ ساعت را باید از اوقات فراغت خود بردارد. پس به طور میانگین اوقات فراغت به ۳/۸ساعت کاهش یافت.
متغیر بعدی، قیمت بلیط است. یعنی هر دوره‌ای که هر شهروندی ۱۱/۲ ساعت کار می‌کند باید بلیط سینما را هم خریداری کند. از دهه ۵۰تا دهه ۸۰۵۵ قیمت بلیط از ۳۳ ریال به ۴۴۷۲ ریال افزایش یافت. در این دوره قیمتهای جاری به طور متوسط ۹۱ برابر افزایش یافته است. در حالیکه قیمت بلیط سینما ۱۳۲ برابر افزایش داشته است. پس در شرایطی بلیط سینما خریداری می‌کنیم که اوقات فراغت و درآمد سرانه ۴۰ درصد کاهش دارند، ولی بلیط سینما ۴۰ درصد گران‌تر خریداری می‌شود.
