همه چیز در مورد آدامس

نکاتی جالب در مورد آدامس  
<مصرف زياد قند و شكر و شيريني ها موجب ايجاد پوسيدگي در دندان ها مي شود.> اين جمله را دندانپزشكان و پزشكان آنقدر گفته اند كه هر بچه اول دبستاني هم آن را مي داند. اما سوِال اينجاست: چرا قند و شكر موجب ايجاد پوسيدگي در دندان ها مي شوند؟ براي يافتن پاسخ اين سوِال ابتدا بايد بدانيد در دهان چه چيزهايي وجود دارند كه به نوعي در روند ايجاد پوسيدگي دخالت مي كنند.
)1 بزاق: بزاق به حفظ سلامت دندان ها كمك مي كند. خرده هاي غذا را از روي دندان ها مي شويد، ميزان اسيد را در دهان كاهش مي دهد و بعضي از ويروس ها و باكتري ها را از بين مي برد.
)2 پليكل: لايه نرم و نازك ميكروسكوپي است كه از پروتئين هاي بزاق تشكيل شده و بر روي دندان ها قرار مي گيرد.
)3 پلاك: پلاك لايه اي نرم و چسبناك است كه بروي دندان ها مي چسبد. پلاك وقتي تشكيل مي شود كه باكتري ها به پليكل بچسبند و شروع به تكثير كنند. پلاك 6 ساعت بعد از مسواك زدن شروع به ايجاد شدن مي كند و در صورتي كه مسواك نزنيم با گذشت زمان اين لايه ضخيم تر شده و خطرساز خواهد شد.
)4 جرم: اگر پلاك مدت طولاني از روي دندان ها برداشته نشود، كلسيم و فسفر بزاق بر روي آن رسوب كرده و ظرف 12 تا 20 روز كاملاً سخت مي شود به اين لايه سخت پر از باكتري، جرم گفته مي شود.
)5 باكتري ها: انواع مختلف باكتري ها در محيط دهان وجود دارند كه موِثرترين آنها در ايجاد پوسيدگي دنداني <استرپتوكوك موتانس> است.
به محض آنكه شما غذايي در دهان خود بگذاريد، فرآيند پوسيدگي آغاز مي شود، براي ايجاد پوسيدگي در دندان سه عامل لازم است: ماده غذايي، باكتري و زمان. اگر ماده غذايي مناسبي در يك دهان پر از باكتري قرار گيرد و باكتري زمان مناسبي براي استفاده از اين ماده غذايي را داشته باشد (مثلاً به مدت طولاني مسواك زده نشود) فرايند پوسيدگي شكل مي گيرد. باكتري هاي دهان هنگام استفاده از اين ماده غذايي، اسيدي توليد مي كنند كه قادر است ميناي دندان را حل كرده و پوسيدگي ايجاد كند. قندها به خصوص سوكروز به خوبي با باكتري ها واكنش انجام داده و توليد اسيد مي كنند. اين فرايند فقط توسط شكلات ها و بستني ها ايجاد نمي شود. بلكه تمام موادغذايي كه قندهاي قابل تبديل به سوكروز، گلوكز و فروكتوز داشته باشند باعث ايجاد پوسيدگي مي شوند. تمام غذاهايي مثل شيريني ها، شكلات ها، نوشابه هاي گازدار، چيپس هاي سيب زميني، كراكرها و برشتوك هاي صبحانه (غلات پرك شده شيرين) مي توانند پوسيدگي ايجاد كنند. شكر موجود در اين مواد توسط باكتري ها تخمير مي شود و اسيد توليد شده از اين تخمير، پوسيدگي دنداني ايجاد مي كند. هر بار كه ماده اي پوسيدگي زا خورده مي شود دندان ها تا مدت 30 دقيقه در معرض اسيد قرار مي گيرند. در ميان مواد پوسيدگي زا، آدامس هاي داراي قند، به علت تماس طولاني مدت با دندان، نقش مهمي در ايجاد پوسيدگي دندان ها به خصوص در كودكان ايفا مي كنند.
اغلب آدامس هاي موجود در بازار توسط سوكروز شيرين شده اند و اين ماده با جويدن آدامس، به مدت طولاني در تماس بسيار نزديك با دندان قرار مي گيرد و موجب پوسيدگي دندان ها مي شود.
از آنجا كه اغلب مشتري هاي آدامس، كودكان هستند، جويدن اين آدامس ها يك مشكل و خطر جدي براي سلامت دندان هاي آنها محسوب مي شود.
البته يك گونه از آدامس ها به نام آدامس بدون قند وجود دارد كه اين آدامس ها خطرات بسيار كمتري براي دندان ها دارند. جايي در همين اطراف به دنبال مطلب<آدامس هاي مهربان> بگرديد و آنرا بخوانيد!

نكته هاي آدامسي

اگر مي خواهيد آدامس بادكنكي تان خوب باد كند، ابتدا آن را خوب بجويد تا شيريني اش تمام شود و شكرش از بين برود و سپس آن را باد كنيد، زيرا شكر مانع كش آمدن آدامس بادكنكي مي شود. البته سعي كنيد بيشتر از سالي يك بار از اين آدامس هاي قنددار استفاده نكنيد تا دندان هايتان خراب نشود!
بزرگترين بادكنكي كه توسط آدامس بادكنكي درست شده است در سال 1994 بوده و قطري به اندازه 50 سانتي متر داشته است.
بهترين راه براي جداكردن آدامس هاي چسبيده به لباس يا فرش، فريزكردن آن است. با يك تكه يخ آدامس چسبيده را فريز كنيد و سپس با استفاده از سمت پخ چاقو و به كمك جاروبرقي، آن را از سطح جدا كنيد.
آدامس مي تواند يكي از اشكال دارويي باشد. آدامس هاي نيكوتين دار (ترك سيگار) يكي از اين آدامس ها هستند كه براي منظور دارويي استفاده مي شوند و نبايد بدون مشورت با پزشك مصرف شوند.

آدامس هاي نجات بخش


اين آدامس ها كه به آدامس هاي نيكوتين دار نيز معروفند، نوعي دارو محسوب مي شوند كه به شكل آدامس توليد مي شوند و براي جايگزين كردن نيكوتين سيگار استفاده مي شوند. نيكوتين ماده اي است كه در تنباكو وجود دارد و سيگاري ها پس از ترك سيگار به خاطر كمبود اين ماده در بدنشان دچار مشكل و احساس ناراحتي مي شوند. علامت هاي كاهش نيكوتين در بدن بسيار آزاردهنده است و ترك سيگار را براي سيگاري ها مشكل مي كند. بنابراين استفاده از جانشين هاي نيكوتين به افراد كمك مي كند كه از سيگار راحت تر جدا شوند.
جانشين هاي نيكوتين مي توانند از طريق اسپري هاي بيني و يا دهاني، آدامس ها، قرص هاي زير زباني و.... وارد بدن شوند. البته استفاده از اين روش ها هم خود ممكن است باعث اعتياد شود، اما احتمال آن بسيار كمتر از اعتياد به سيگار است. براي جلوگيري از اعتياد به اين روش ها بايد ميزان استفاده از اين روش ها را در يك دوره زماني 10 تا 12 هفته اي كاهش داد.
آدامس هاي نيكوتيني در دو نوع 2 گرمي و 4 گرمي وجود دارند. نوع 2 گرمي براي افرادي كه در روز كمتر از 20 سيگار مي كشيدند مناسب است و نوع 4 گرمي براي افرادي است كه بيش از اين تعداد سيگار مي كشند و يا افرادي كه فاصله بين دو سيگار آنها از 30 دقيقه كمتر است. آدامس هاي نيكوتيني مانند آدامس هاي معمولي جويده نمي شوند. اين آدامس ها بايد به آرامي حدود 1 دقيقه جويده شوند تا زماني كه طعم آن به خوبي احساس شود و سپس در ناحيه اي بين لثه و گونه قرار مي گيرند. در اين حالت نيكوتين از آدامس آزاد شده و از طريق مخاط دهان، جذب بدن مي شود. هرگاه طعم آدامس كم شد، آدامس بايد دوباره جويده شده و سپس به محل خود بازگردد. اين كار تا زماني تكرار مي شود كه آدامس خاصيت خود را از دست بدهد (حدود نيم ساعت.) مقدار آدامس مصرفي بستگي به تعداد سيگاري دارد كه فرد سيگاري مصرف مي كرده است. اين آدامس ها بايد 3 تا 4 ماه بعد از ترك سيگار به طور مرتب استفاده شوند و سپس ميزان مصرف آن به تدريج كم شود. هم زمان با كاهش تعداد آدامس ، نوع 4 گرمي نيز به نوع 2 گرمي تبديل مي شود و زماني كه نياز فرد به آدامس به روزي 1 تا 2 عدد رسيد مي توان استفاده از آن را قطع كرد.
البته براي ترك سيگار و قبل از استفاده از اين گونه آدامس ها حتما با پزشك مشورت كنيد. ولي به طور كلي اگر قصد استفاده از آدامس هاي ترك سيگار را داريد، به اين نكات توجه كنيد:
بيش از ميزان لازم از اين آدامس ها استفاده نكنيد.
آدامس نيكوتين دار بايد به همان روشي كه ذكر شد و بر روي جعبه آدامس ها نيز ذكر شده است استفاده شود. اگر آدامس را زياد و سريع بجويد، نيكوتين به مقدار زياد آزاد شده و بلعيده مي شود و ممكن است معده يا حلق را دچار التهاب كرده و سكسكه ايجاد كند.
افرادي كه دندان مصنوعي دارند ممكن است براي استفاده از اين آدامس ها دچار مشكل شوند بنابراين بهتر است از ساير روش هاي جانشيني نيكوتين مثل اسپري ها و قرص ها استفاده كنند.
در هنگام استفاده از اين دارو (آدامس نيكوتين دار) سيگار نكشيد.
15 دقيقه قبل از جويدن آدامس نيكوتين دار، قهوه، نوشابه هاي گازدار و اسيدي مصرف نكنيد زيرا اين مواد ميزان نيكوتين جذب شده را كاهش مي دهند.
استفاده از آدامس هاي نيكوتين براي كودكان و نوجوانان زير 18 سال توصيه نمي شود. اگر دچار اين بيماري ها هستيد در مورد مصرف آدامس هاي ترك سيگار حتما با پزشك مشورت كنيد:
ديابت
التهاب معده، زخم معده و سوءهاضمه
بيماري هاي رگ هاي خوني
اختلالات كليوي
بيماري هاي قلبي
اختلالات كبدي
پركاري تيروئيد
تومور غده فوق كليه
نكته مهم: افرادي كه سيگاري نيستند به هيچ وجه نبايد از اين دارو استفاده كنند! استفاده از اين دارو هنگام حاملگي و شيردهي نيز خطرناك است.

تاريخچه آدامس



از همان دوران باستان چيزهايي وجود داشت كه مردم دوست داشتند آنها را بجوند مثلا يوناني هاي قديم، صمغ درخت كندر رومي )mastic( را مي جويدند و اقوام مايا در آمريكاي مركزي از صمغ درخت ديگري به نام <ساپوديلا> براي جويدن استفاده مي كردند. ولي آن چيزي كه امروزه به اسم آدامس مي شناسيم، اولين بار در قرن 19 مورد استفاده قرار گرفت در 1848، فردي به نام سيتروس، اولين آدامس را ساخت كه به صورت تجارتي روانه بازار شد. در سال 1896 فردي مكزيكي، صمغي به نام >chicle< را به فرد ديگري به نام توماس آدامس معرفي كرد و به او پيشنهاد كرد كه با استفاده از اين صمغ، آدامس را به صورت انبوه توليد كنيد. در 1871، توماس آدامس براي اولين بار دستگاهي ساخت كه آدامس را به صورت خودكار توليد مي كرد و نام خودش را هم روي محصولش گذاشت: <آدامس.> طي سال هاي بعد، راه هايي كشف شد تا آدامس ها مزه دار شوند و طعم آنها به مدت طولاني تري در دهان باقي بماند، آدامس بادكنكي هم در سال 1906 به بازار آمد. در ايران نيز جويدن صمغ گياه ون كه سقز نام دارد، از قديم الايام متداول بوده است. در هر حال امروزه همه فراورده هاي جويدني موجود در بازار با نام تجاري يكي از قديم ترين انواع آن يعني <آدامس> شناخته مي شوند.
در كارخانجات، براي ساخت آدامس، ابتدا صمغ رزيني اوليه آدامس و مواد اوليه ديگر در دماي بالا و تحت فشار بخار حرارت داده مي شوند تا غليظ شوند. سپس وارد قسمت ديگري از دستگاه مي شوند كه به آنها طعم دهنده و شيرين كنندها اضافه مي شوند. اين مايع سپس وارد قسمت سردتري از دستگاه مي شود كه اين قسمت از دستگاه مواد وارد شده را به كمك غلتك و با كاهش حرارت به صورت لايه هاي نازك آدامس در مي آورد. آدامس هايي كه با غلاف هاي سخت آب نباتي پوشيده شده اند بايد در لايه هاي ضخيم تري تهيه شوند و مراحل ساخت طولاني تري دارند.


دندانپزشكان هم آدامس مي جوند




ز ساليان بسيار دور، انسان ها علاقه داشته اند كه چيزي را به طور دائم بجوند! علاقه انسان به جويدن دائم چيزي شبيه آدامس
از ساليان بسيار دور، انسان ها علاقه داشته اند كه چيزي را به طور دائم بجوند! علاقه انسان به جويدن دائم چيزي شبيه آدامس، شايد از دوران نوزادي او منشاء گيرد. اين مكيدن غريزي نوزادان و مك زدن پستانك و انگشت، در طي سال هاي كودكي به گونه اي ديگر تغيير مي يابد و تبديل به عادتي براي جويدن و يا به دهان بردن اجسام مي شود. جويدن مداد يا پاك كن در كودكان در كلاس درس هم از همين جا منشا مي گيرد. آدامس چيزي است كه اين حس جويدن را به خوبي در آنها


زايليتول شيرين و بي خطر




در سال 1891، شيميدان آلماني به نام اميل فيشر كريستا ل هاي سفيد بي بويي را كشف كرد كه بسيار شيرين و دلچسب بودند. او كشف خود را زايليتول ناميد. حدود 70 سال بعد، بشر توانست براي اولين بار از اين شيرين كننده در صنايع غذايي استفاده كند.
زايليتول به صورت طبيعي در بسياري از ميوه ها وجود دارد و حتي در فرايند هاي متابوليكي بدن هم توليد مي شود. اما براي مصارف تجاري از درختاني با چوب سخت و يا سبزيجات مملو از فيبر تهيه مي شود. آنچه زايليتول را به عنوان يك شيرين كننده استثنايي مطرح مي كند خصوصيات منحصر به فرد آن است. زايليتول به اندازه سوكروز (قندهاي معمولي) شيرين است. اما ميزان كالري توليد شده از آن، حدود يك سوم قندهاي معمولي (سوكروز) است. علاوه بر اين، اين قند برخلاف بسياري از شيرين كننده هاي مصنوعي و كم كالري ديگر. مزه بدي ندارد، به راحتي در دهان حل مي شود و حس خنكي را در دهان ايجاد مي كند.
از خصوصيات ديگر زايليتول، محافظت از دندان هاست. زايليتول قندي است كه توسط باكتري هاي ايجاد كننده پوسيدگي (استروپتوكوك موتانس) تخمير نمي شود و در نتيجه اسيدي در دهان توليد نمي شود و دندان دچار پوسيدگي نمي شود. بنابراين از زايليتول در توليد بسياري از فراورده هاي خوراكي شيرين كه به صورت بالقوه براي دندان ها خطرناك محسوب مي شوند استفاده مي شود. امروزه بسياري از كارخانه هاي توليد موادغذايي دست به توليد فراوده هايي نظير شكلات ها، آب نبات ها، خوشبو كننده هاي دهان و آدامس هايي زده اند كه به كمك زايليتول شيرين مي شوند. اين فراورده ها از دو جنبه مورد توجه هستند اول آن كه داراي كالري كمتري هستند و اثر چاق كنندگي كمتري دارند و نكته دوم و بسيار مهم اين است كه پوسيدگي هاي دنداني ايجاد نمي كنند.
در ميان فراورده هاي خوراكي تهيه شده به كمك زايليتول، آدامس ها بسيار معروف شده اند. علت اين شهرت آن است كه آدامس هاي داراي قند به علت تماس طولاني و نزديك با دندان ها بسيار پوسيدگي زا هستند اما آدامس هايي كه توسط زايليتول شيرين شده باشند، نه تنها پوسيدگي زا نيستند، بلكه با تحريك بزاق به دوباره سازي ميناي دندان ها كمك مي كنند.
از طرفي ثابت شده است در دهان افرادي كه از آدامس هاي شيرين شده تنها توسط زايليتول استفاده كنند ميزان باكتري هاي عامل پوسيدگي (استرپتوكوك موتانس) كاهش مي يابد و جويدن اين گونه آدامس ها مي تواند اثر محافظتي بر روي دندان ها داشته باشد.
با توجه به اثرات مثبتي كه جويدن آدامس هاي شيرين شده توسط زايليتول بر كنترل پوسيدگي دهان و دندان دارد، در بسياري از كشورهاي پيشرفته برنامه هاي جويدن عادتي اين گونه آدامس ها براي كودكان پيش بيني مي شود.
زايليتول امروزه در 35 كشور دنيا در ساخت خوراكي ها، داروها و فراورده هاي بهداشتي دهان و دندان استفاده مي شود. اين شيرين كننده طبيعي و بي خطر براي شيرين كردن آدامس ها، آب نبات ها، دهانشويه ها و شربت هاي سرفه، قرص هاي مولتي ويتامين جويدني كودكان و خميردندان ها استفاده مي شود تا با ايجاد مزه اي شيرين و دلپذير محافظ خوبي براي دندان ها نيز باشد.

بچه جان آدامست را قورت نده!




در فرنگ، مادران عادت كرده اند به كودكانشان بگو يند: ''اگر آدامست را قورت بدهي، 7 سال در شكمت مي ماند و شكمت حسابي باد مي كند'' همه ما از اينكه خودمان يا فرزندمان آدامسي را قورت بدهد نگرانيم و نمي دانيم كه بر سر اين آدامس چه مي آيد اما واقعيت اين است كه اغلب مواقع اتفاق خيلي بدي نخواهد افتاد.
مواد تشكيل دهنده آدامس عبارتند از: صمغ اوليه آدامس، نگهدارنده ها، طعم دهنده ها و شيرين كننده ها. بدن شيرين كننده ها را جذب مي كند و اگر آدامس از نوع داراي قند باشد مقدار زيادي كالري به بدن شما اضافه مي شود. اما قسمت رزيني يا صمغ آدامس قابل شكستن توسط سيستم گوارش نيست و دفع مي شود. در واقع پايان سفر يك آدامس بلعيده شده اغلب به توالت مي رسد و نه جاي ديگر!
اما بلعيدن آدامس گاهي اوقات ممكن است خطرناك باشد.
مثلا اگر توده بسيار بزرگي از آدامس(شامل چند آدامس به هم چسبيده) بلعيده شود و يا آدامس هاي زيادي با فواصل زماني كوتاه و پشت سر هم بلعيده شوند، مي توانند دستگاه گوارش را مسدود كنند. از طرفي اگر جسم خارجي غيرقابل جذبي داخل آدامس قرار داشته باشد كه از آن توده بزرگي بسازد، امكان انسداد دستگاه گوارش افزايش پيدا مي كند. گزارش هاي از انسداد دستگاه گوارش كودكان توسط آدامس وجود داشته است. يكي از موارد مربوط به پسربچه 4 ساله اي بوده است كه عادت داشته است روزانه تا حدود 7 آدامس را بجود و سپس آنها را قورت دهد. اين كودك با شكايت از يبوست به پزشك مراجعه كرد و پس از معاينات و بررسي ها، علت يبوست، انسداد ايجاد شده توسط آدامس تشخيص داده شد.
مورد دوم هم مربوط به كودكي 1 ساله است كه به علت اختلال در بلع و سرفه به پزشك مراجعه كرده بود پس از بررسي و درمان، 4 سكه پوشيده شده در يك غلاف آدامسي از مري كودك خارج شد!
با وجود اين وقايع، مي توان نتيجه گرفت كه شايد دادن آدامس به بچه ها خطرناك باشد. در واقعي توصيه مي شود تا زماني كه مفهوم اين بلعيدن را به طور كامل درك نمي كنند يعني تا سن 5 سالگي، نبايد به آنها اجازه جويدن آدامس داده شود.
از طرف ديگر، بايد مراقب نوع آدامسي كه به كودكانتان مي دهيد باشيد و بر مصرف آنها نظارت كنيد. شما مي توانيد آدامس هاي بدون قند )sugar-free( براي كودكانتان تهيه كنيد تا از پوسيدگي دندان در امان باشند اما اجازه مصرف بيش از يك يا دو آدامس را به آنها ندهيد زيرا ممكن است آنها را دچار اسهال كند.
مراقب فرزندان بزرگ تر خود هم باشيد و به آنها آموزش دهيد كه به خواهر و برادر زير 5 سال خود، آدامس تعارف نكنند. به فرزندان خود آموزش دهيد كه آدامس براي جويدن است نه قورت دادن. از كودكاني كه تازه آدامس جويدن را شروع كرده اند بخواهيد پس از خسته شدن از آدامسشان، لاشه آدامس را به شما تحويل دهند تا بار ديگر بتوانند از شما آدامس جديد بخواهند!


فك هايي كه آلودگي صوتي ايجاد مي كنند




مفصل گيجگاهي فكي، مفصلي است كه استخوان فك پايين را به جمجمه مرتبط مي كند. اين مفصل يكي از پركارترين مفاصل بدن است زيرا هر بار كه مي جويم، حرف مي زنيم، خوراكي را گاز مي زنيم و يا چيزي مي بلعيم اين مفصل را به كار مي اندازيم. اين مفصل شايد به دليل پركاري آن در معرض آسيب زيادي قرار دارد. آسيب هاي وارده به مفاصل فك غالبا به دو دليل عمده اتفاق مي افتند: استفاده بيش از از حد از مفصل و يا استفاده از يك طرف دهان براي جويدن. افرادي كه در هنگام خواب دندان قروچه مي كنند و يا در هنگام عصبانيت و ناراحتي دندان هاي خود را به روي هم مي سايند، فشار زيادي به مفصل فك خود وارد مي كنند. اين افراد اغلب هنگام وارد كردن اين فشارها به دندان هاي خود، به عمل خود آگاهي ندارند و ميزان فشاري كه به سيستم فكي آنها وارد مي شود، زياد است.
جويدن يك طرفه نيز فشار زيادي بر روي مفصل سمت فعال وارد مي كند. جويدن آدامس، كه اغلب نيز به صورت عادتي و يك طرفه انجام مي شود نمونه خوبي بر اين فشارهاست. جويدن آدامس به بسياري از افراد آرامش مي دهد، استرس هاي دروني آنها را تخليه مي كند و باعث مي شود تا احساس آرامش كنند. اما اگر جويدن آدامس به صورت عادت درآيد و شخص آدامس را دائما و با فشار زياد بجود، مفصل فكي خود را در معرض آسيب جدي قرار داده است. جويدن دائم آدامس باعث مي شود تا عضلات فكي دچار خستگي، اسپاسم و يا درد شديد شوند. از طرفي درگيري مفصل فكي در اين ماجرا گاه موجب دردهاي شديدي حتي در ناحيه سر و گردن خواهد شد كه تشخيص علت درد را مشكل مي كند.
اگر شما دچار اضطراب، خستگي و يا استرس هستيد كه به خاطر آن آدامس مي جويد، خود را در يك سيكل بسته خواهيد انداخت چرا كه هرچه استرس شما بيشتر باشد، آدامس را با قدرت بيشتري خواهيد جويد و به دنبال آن عضلات فكي شما خسته مي شوند و شما براي رفع آن خستگي به طور ناخودآگاه، فشار جويدن خود را افزايش مي دهيد و خود را در خطر ابتلا به مشكلات مفصل فكي و درد قرار خواهيد داد.
جويدن آدامس، در كوتاه مدت و براي كاهش اضطراب هاي مقطعي راه مناسبي است اما اگر جويدن آن به صورت دائم درآيد و از آن به صورت مداوم و طولاني مدت استفاده شود، مشكل ساز خواهد بود. روش هايي نظير انجام فعاليت هاي بدني، ورزش هاي با توپ و تكنيك هاي تمركز و كاهش اضطراب، جايگزين هاي خوبي براي جويدن مداوم آدامس هستند.
اگر شما از گروه آدامس جوندگان حرفه اي هستيد كه مفصل فكي شما دچار درد و يا سر و صدا به هنگام حركت شده است، قبل از رفتن نزد پزشك از اين روش ها استفاده كنيد: آدامس جويدن را كنار بگذاريد، غذاهاي سفت و چسبناك نخوريد و از ساييدن دندان هايتان به هم خودداري كنيد، فك پايين خود را هم به اين صورت ورزش دهيد: فك پايين خود را جلو آورده و جلوي فك بالا قرار دهيد و سپس به جاي قبلي برگردانيد. اين حركت را چند بار در روز تكرار كنيد. استفاده از كمپرس گرم نيم ساعته، دوبار در روز نيز موِثر است.
اگر با اجراي اين روش ها، پس از حدود 3 هفته درد مفصلي همچنان وجود داشت، به دندان پزشك مراجعه كنيد.

آدامس راهي براي كاهش وزن؟




در جهان امروز چاقي به يكي از مشكلات جدي تبديل شده است و براي همين هر روز يك روش جديد براي كاهش وزن پيشنهاد مي شود. يكي از كم خرج ترين اين راه ها ورزش و به عبارتي سوزاندن انرژي بدن و از دست دادن كالري به اين طريق است و يكي از جديدترين و در نوع خود عجيب ترين ورزش هايي كه به كاهش وزن منجر مي شود، ورزش فك و به عبارتي، آدامس جويدن است!
گروهي از محققان دريافته اند كه جويدن آدامس بدون كالري (بدون قند) موجب مصرف كالري و در نتيجه كاهش وزن مي شود. در اين تحقيق كه بر روي تعدادي فرد داوطلب انجام شده است. از آنها خواسته شد تا آدامسي را بجوند و در اين حال ميزان انرژي مصرفي آنها به كمك يك ماسك مخصوص و بررسي تنفس آنها قبل، در حين و بعد از جويدن آدامس اندازه گيري شد.
نتيجه حاصله اين بود كه هر 1 ساعت آدامس جويدن، 11 كالري انرژي مصرف مي كند. به عبارتي اگر كسي در تمام روزهاي سال به محض بيدارشدن از خواب شروع به آدامس جويدن كند و تا قبل از خوابيدن همچنان به جويدن ادامه دهد، پس از يك سال 5/5 كيلوگرم وزن كم خواهد كرد.
اين روش، به نظر راه خوبي براي كاهش وزن است. اين طور نيست؟ اما جويدن مداوم آدامس آن هم هر روز سال و تمام طول روز براي مفصل فك انسان بسيار مضر است و باعث آسيب هاي جدي به سيستم فكي مي شود. قبل از آنكه تصميم بگيريد با اين روش لاغر شويد، در اين اطراف به دنبال مطلب مربوط به آدامس و فك بگرديد و آن را به دقت بخوانيدارضا مي كند. بزرگسالان هم از جويدن آدامس لذت مي برند، احساس تازگي مي كنند و استفاده از آدامس را راه مناسبي براي خوشبوشدن دهان مي دانند. در مقابل، بعضي ها هم هستند كه آدامس جويدن را سبك و حتي يك كار غيربهداشتي مي دانند. واقعا آدامس چقدر مي تواند مفيد يا مضر باشد؟


آدامس دارچيني براي دهان هاي بدبو




يكي از معضلات بشر در طول تاريخ، بوي بددهان بوده است! بوي بد دهان دلايل مختلفي دارد كه بيماري هاي عمومي مثل سينوزيت، بيماري هاي دهان و دندان و مشكلات لثه از اين دلايل هستند. اما يكي ديگر از دلايلي كه موجب ايجاد بوي ناخوشايند در دهان مي شود استفاده از بعضي از خوراكي ها مثل سيروپياز است. برخي از باكتري هاي مقيم در محيط دهان طي واكنش با اين نوع مواد، فرآورده اي به نام سولفيد هيدروژن توليد مي كنند كه بسيار بد بوست. محققان دريافته اند كه گونه هايي از روغن هاي گياهي، مي توانند با از بين بودن اين باكتري ها، بوي بد دهان ناشي از خوراكي ها را تا حد زيادي كاهش دهند. يكي از مهم ترين گونه هاي اين فرآورده هاي گياهي، دارچين است.
در پژوهشي كه بر روي تعدادي از افراد داوطلب به عمل آمد، به طور اتفاقي بين آنها 3 گروه آدامس تقسيم شد. (هيچ كدام از افراد از نوع آدامسي كه دريافت مي كردند اطلاعي نداشتند.) يك گروه آدامس دارچيني، گروه دوم آدامس با طعم هاي ميوه اي و گروه سوم، آدامس هاي بدون طعم دريافت كردند و از آنها خواسته شد كه آدامس ها را به مدت 20 دقيقه و به طور مرتب بجوند. محققان نمونه هايي از بزاق اين افراد را قبل و بعد از استفاده از آدامس برداشت كرده و ميزان باكتري هاي موجود در آن را اندازه گيري كردند.
نتيجه جالب بود، در افرادي كه از آدامس با عصاره دارچين استفاده كرده بودند، ميزان باكتري هاي موجود در بزاق كه بوي بد دهان ايجاد مي كند به نصف كاهش پيدا كرده بود. آدامس هاي ديگر با طعم هاي گياهي غير از دارچين هم باكتري هاي توليدكننده سولفيد هيدروژن را تا 24 درصد كاهش داده بودند.
دست آخر اينكه، اگر از طرفداران پر و پا قرص سير و پياز هستيد و در ضمن دوست داريد دوستانتان را همچنان در كنار خود داشته باشيد، داشتن يك آدامس دارچيني در كيفتان را فراموش نكنيد.

آدامس هاي مهربان




طي سال هاي اخير، گونه اي از شيرين كننده ها به بازار عرضه شده اند كه به نام جايگزين قند يا قندهاي تخمير نشدني معروفند، از اين قندها مي توان به اريتريتول، ايزومالت، زايليتول )Xylitol(، سوربيتول و مانيتول اشاره كرد. بسياري از كارخانه هاي سازنده مواد غذايي از اين فرآورده ها به عنوان شيرين كننده محصولاتي مثل آدامس ها، آب نبات ها و... استفاده كرده اند و محصولاتي تحت عنوان<بدون قند> يا <>sugar free توليد كرده اند. اغلب اين شيرين كننده ها نظير مانيتول، سوربيتول و يا ايزومالت، بسيار كند توسط باكتري ها تخمير مي شوند و در نتيجه روند پوسيدگي زايي را در دندان ها بسيار كند مي كنند ولي از بين اين شيرين كننده ها، زايليتول )xylitol( تنها ماده اي است كه به هيچ وجه توسط باكتري ها تخمير نمي شود و نه تنها كاملا براي دندان ها بي خطر است بلكه فايد هم دارد تحقيقات گسترده نشان داده است كه جويدن عادتي آدامس هايي كه تنها توسط زايليتول شيرين شده اند، مي تواند به مقدار زيادي از ايجاد پوسيدگي هاي بعدي در افراد جلوگيري كند، در يكي از اين تحقيقات به كودكان مدرسه اي، آدامس هاي شيرين شده توسط زايليتول داده شد تا روزي نيم ساعت بعد از غذا بجوند. جويدن اين آدامس ها به علت تحريك بزاق باعث شد تا در طولا ني مدت، پوسيدگي در دندان هاي اين افراد به مقدار زيادي كاهش يابد. گروه ديگر آدامس هاي سوربيتول، زايليتول دار دريافت كردند كه در اين افراد به خاطر تخمير كمي كه در سوربيتول انجام مي گيرد كاهش پوسيدگي كمتري مشاهده شد. كمترين كاهش پوسيدگي هم در افرادي بود كه فقط آدامس هاي سوربيتول دار استفاده كرده بودند.
بنابراين آدامس هاي بدون قند را مي توان به دو گروه تقسيم كرد:
الف) گروهي كه بيش از50 درصد شيرين كننده هاي آنها را زايليتول تشكيل مي دهد. اين آدامس ها علاوه بر اينكه براي دندان ها خطرناك نيستند، بلكه به علت تحريك بزاق و وجود درصد بالايي از قند تخمير نشدني زايليتول، براي دندان ها مفيد هستند و از پوسيدگي هاي بعدي هم جلوگيري مي كنند.
ب) گروهي كه كمتر از 50 درصد زايليتول دارند و بيشتر توسط قندهايي مثل سوربيتول، مانيتول، ايزومالت و... شيرين مي شوند. مصرف اين آدامس ها براي دندان ها چندان خطرناك نيست و ريسك پوسيدگي زايي آنها نسبت به آدامس هاي داراي قند بسيار كمتر است اما تاثير چنداني در كاهش پوسيدگي هاي بعدي ندارند و مصرف عادتي آنها براي ايجاد اثرات مفيد كاهش پوسيدگي توصيه نمي شود.
در كشور ما انواعي از آدامس هاي بدون قند كه تنها توسط زايليتول شيرين شده باشند، بسيار كم وجود دارد. انواع مارك هاي تجاري رايج آدامس هاي بدون قند موجود در ايران عبارتند از:
:Relax اين آدامس توسط ايزومالت، سوربيتول، زايليتول، مانيتول و آسپارتام شيرين شده است.
:Dirol اين آدامس داراي 32 درصد سوربيتول، 24 درصد ماليتول، 4 درصد زايليتول و مقداري آسپارتام است.
:Orbit اين آدامس داراي ماليتول، سوربيتول و آسپارتام است.
:Extra شيرين كننده هاي اين آدامس نيز ماليتول، مانيتول و سوربيتول است.
(اين اطلاعات بر اساس نوشته هاي موجود بر روي جعبه هاي آدامس استخراج شده است.)
دست آخر آنكه، اگر مي خواهيد براي خودتان و يا كودكتان آدامس بخريد. آدامس هاي بدون قند بخريد تا دندان هايتان كمتر خراب شوند.
 منبع :C:\Documents and Settings\ost\Desktop\نکاتی_جالب_در_مورد_آدامس.htm