به کنج سینه منزل کردی ای دوست
دلم را رهن کامل کردی ای دوست
دلم مستغرق دریای غم بود
مرا مهمان ساحل کردی ای دوست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
یارب ز کرم جزای نیکی بفرست
ماشین و آپارتمان شیکی بفرست
من میل به تک خوری ندارم، لطفا”
از این دم بخت ها شریکی بفرست!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دل بی بهار روی تو خرم نمی شود
عاشق دریغ و درد که آدم نمی شود
گاهی نظر به بنده‌ی بی ریخت کن عزیز
چیزی ز خوشگلی شما کم نمی شود
