«با وجود تلاش فراواني كه اپوزيسيون به خرج داد، در روز اول اسفند عملاً هيچ اتفاقي در كردستان نيفتاد، نه تظاهرات و نه تحصن و اعتصاب».
پايگاه اينترنتي گويانيوز با انتشار اين مطلب نوشت: در ساعات اوليه اول اسفند اخباري كذب از سوي شاهدان عيني بي نام و نشان، سر تيتر شبكه هاي خبري معتبر فارسي و نيز سايتهاي اينترنتي شد. بعضاً ادعا شد كه مردم آتش روشن كرده و درگير شده اند، سقز و كجا و كجا تعطيلند اما حتي يك فيلم و مدرك كوچك هم از اين اعتراضات تاكنون بر اينترنت قرار نگرفته است. دوستان فيس بوكي شناخته شده و قابل اطمينان از داخل كه از جمله فعالان شناخته شده فرهنگي هستند در پاسخ به سؤالات خارج نشينان گفتند كه تمامي اين اخبار كذب محض بود.
نويسنده اين گزارش كه خود از وابستگان به گروهك هاي ضد انقلاب است، درباره علت اين شكست مطلق مي نويسد: يكي از علت ها، هيجان زدگي مجازي است. علت ديگر حاملان عنوان بي عمل و از همه مهمتر «فعالان يكشبه» كه تا در داخل كردستانند هيچگونه فعاليت از آنها ديده نمي شود اما به محض خروج از ايران (چه در عراق و چه اروپا و آمريكا) ناگهان در هيبت فعال مدني و يا روزنامه نگار ظاهر مي شوند. علت سوم تمايل شديد به رقابت و خودنمايي در ميان فعالان (بويژه در خارج از ايران) است بطوري كه آنها را دچار نخوت كاذب و محاسبه اشتباه و توهم از جايگاه واقعي اجتماعي خود مي كند.
گويانيوز در توصيف نهمين علت اين شكست مي نويسد: «علت ديگر رويش قارچ گونه اسامي نهادهاي مدني گوناگون است كه بيشتر مجازي بوده و در جامعه نمود عملي ندارند. صدور بيانيه هاي حمايتي اين نوع نهادهاي مجازي نيز فقط آرايشي اينترنتي است تا نشانه اي از حضور مردمي. در مواردي حتي از قول نهادهايي با نام زنان كه اكنون فعاليت داخلي چنداني ندارند، بيانيه هايي توسط مردان نوشته مي شود!!»
گويانيوز عدم شفافيت دعوت كنندگان به اغتشاش را علت ديگر برشمرده و مي نويسد: پنهانكاري نتيجه اي جز بي اعتمادي ندارد. عزيزان دعوت كننده به ويژه خارج نشين ها اختفا پيشه مي كنند و به دلايل مختلف از معرفي خود به مردم واهمه يا امتناع دارند.
هرچند گويانيوز توضيح بيشتري نداده اما واقعيت اين است كه دعوت كنندگان اصلي اين قبيل آشوبگري، وابستگان به گروهك هاي تروريستي هستند كه دستشان به خون مردم آلوده است و همزمان، مانند مزدور براي سرويس هاي جاسوسي غرب عمل مي كنند.
کیهان
