سرانجام، عاشورا مرز خير و شر را ترسيم كرد

 ديروز، حوادثي در تهران رقم خورد كه نمي‌شود آن را صرفاً يك رفتار عادي سياسي و هوادارانه تلقي كرد. پيش از اين هم آنان كه طرفدار يك جناح و آنان كه حامي يك جناح ديگر بودند، در صحنه‌هاي فراوان رخ به رخ شده بودند، اما هيچگاه مرزبندي‌ها و جانبداري‌ها تا اين حد شفاف و آشكار نبود و هركس در تحليل خود، ارزيابي ويژه‌اي از رخدادهاي پس از انتخابات رياست جمهوري ارائه مي‌داد. گاهي نقدها، جاي تأمل و دقت داشت و انديشمندان و كارشناسان را به واكاوي اتفاقات سياسي وامي‌داشت، اما حوادث روز عاشوراي تهران، جاي هرگونه بحث و مجادله را خالي كرد و صف‌بندي دشمنان فرهنگ و تفكر عاشورا، سند عزت، شرف و آزادگي شيعيان سيدالشهدا (ع) را آشكار ساخت.
تا چند روز قبل، جرياني براي اثبات عقيده خود تقلا مي‌كرد و البته در اين كوشش به شيوه‌هاي ساختارشكنانه هم متوسل مي‌شد، اما عاشوراي حسين (ع) پس از 1370 سال، انديشه نهايي او را آشكار ساخت و به جرأت بايد گفت كه هيچ مقطعي جز عاشورا نمي‌توانست اين افشاگري را با اين موفقيت صورت دهد.
روز عاشوراي سال 61 هجري، روز صف‌بندي و جبهه‌گيري تمام حق عليه تمام باطل بود. سيدالشهدا (ع) تا پيش از آن دل‌هايي را با خود و شمشير همان افراد را عليه خويش مي‌ديد و مي‌دانست كه در پس پرده منافقانه و رياكارانه آنان چه مي‌گذرد و دست افراد بي‌بصيرت و فريب‌خورده در دست كدام دشمنان است. مي‌دانست كه جبهه شرّ چه كينه‌هاي ديرينه‌اي در قلب خود دارد و قرار است او و اهل بيتش را به كدام جرم‌ به شهادت برساند و به اسيري ببرد.
عده آن افراد، بسيار و ياران واقعي حضرت، قليل بود، اما عاشورا صحنه نبرد تن‌‌ها و جان‌ها نبود كه هركس كشت، پرچم پيروزي برافرازد و هركه كشته شد، در گودال قتلگاه به فراموشي سپرده شود. آنان كه كم و انگشت‌شمار بودند در تاريخ ماندند و آنان كه با لشكري پرساز و برگ، راه را بر فرزند فاطمه (س) بستند و او را با لبان تشنه به شهادت رساندند، از ديباچه تاريخ محو شدند. چرا كه تنها در تفكر عاشورا، قلّت و كثرت ميزان نيست.
ديروز، يك بار ديگر عاشورا با تمام ظرفيت‌هاي تاريخي‌اش رخ نمايان كرد. نبايد پنداشت تعداد آنها كه عاشورا محملي براي فتنه‌جويي‌شان شد، اندك بودند. برعكس، ياران جبهه مقابل، كم و اندك است. لشكر منافقان از عقبه‌اي به وسعت تمام بدخواهان نظام اسلامي برخوردار است و ديروز با فرماني به ميدان آمد كه هر شيعه آزاده‌اي را به مطالعه تاريخ فرامي‌خواند؛ آنجا كه هزاران نفر به دعوت حاكم شراب‌خوار و فاسقي چون يزيد به ميدان آمدند و فجيع‌ترين و دردناك‌ترين جنايت تاريخ را آفريدند.
عاشورا هميشه بهترين مقطع براي كشف رمز و تقسيم مرز خير و شر بوده است. چنانكه در حوادث پيش از انقلاب اسلامي نيز، عاشورا روز پيروزي و عظمت فرهنگ حسيني شد و جبهه شر را با تمام ساز و برگ و افتخارات ظاهري‌اش شكست داد، ديروز نيز با وجود افشاي مظلوميت سيدالشهدا (ع) و جسارت به فرزندش، روز سربلندي انديشه عاشورايي و انقلابي پيروان راستين مكتب تشيع شد.
سرانجامِ آنان كه در صحنه كربلا، وقتي سيد مظلومان به خاك افتاد، كف زدند و هلهله كردند، براي هماناني كه عاشورا را با شادماني به ريشخند گرفتند، متصور است.