امام منتَظَر و قائم به حق
سخنی روشن و راه گشا از امام محمد تقی(ع)، در وصف فرزند برومندش حضرت مهدی(عج)
راوی این روايت می گوید: از امام محمد بن علی(ع) شنیدم كه فرمودند:
امام پس از من، پسرم « علی» است. فرمان او فرمان من و سخن او سخن من و اطاعت از او اطاعت از من است.
و امام پس از او پسرش « حسن» است. فرمان او نیز فرمان پدرش و سخنش سخن پدر و اطاعتش اطاعت پدر اوست.
امام جواد(ع) این را فرمود و سكوت كرد. من از آن حضرت پرسیدم: امام پس از حسن كی است؟
در پی این پرسش امام علیه السلام سخت گريست و سپس فرمودند:
همانا پس از حسن، پسرش، همان « قائم به حق » و « امام منتَظَر» خواهد بود.
من دوباره پرسیدم: ای پسر پیامبر از چه رو او را « قائم » نامیده اند؟
امام علیه السلام فرمودند: از آن رو كه آن حضرت پس از آن كه نام و یادش مرد و از میان رفت و بسیاری از آنان كه به امامتش معتقد بودند، از آن اعتقاد روی بر تافتند، به ناگاه قیام می كند.
باز هم پرسیدم: چرا او را « منتَظَر » نامیده اند؟
امام علیه السلام در این باره چنین توضیح داد: برای امام زمان علیه السلام غیبتی است كه روزگارش به درازا می كشد و دورانش به طول می انجامد. در آن ایام غیبت و حیرت، این حوادث رخ می دهد:
- پاك باختگان، دیده به راه ظهورش می دوزند.
- تردید كنندگان، منكرش می شوند.
- انكار كنندگان، وجودش را به مسخره می گیرند.
- آنان كه برای ظهور، زمان معین می كنند، دروغ می گویند.
- شتاب زدگان، هلاك می شوند.
- تسلیم شدگان، نجات می یابند.
خدایا ! در دوران پر محنت غیبت، صمیمانه دعا می كنیم و از تو در خواست می كنیم تا در زمره ی پاك باختگان و تسلیم شدگان قرار دهی تا منتظر ظهور باشیم و تسلیم امر امام شویم.
برگرفته از كتاب لذت گفت و گو با امام زمان(عج)
