نور آل محمد از القاب حضرت مهدى (علیه السلام) است .
در روايات آمده است كه در آيه شريفه، والله متم نوره (1) يعنى به ولايت قائم (ع) و به ظهور آن حضرت، و در آيه واشرقت الارض به نور ربها (2) مراد، روشن شدن زمين به نور آن حضرت است. در يكى از زيارات جامعه نيز در اوصاف آن حضرت مى خوانيم: نور الانوار الذی تشرق به الارض عما قلیل روايت شده از جابر بن عبدالله انصارى كه گفت: در مسجد كوفه داخل شدم، در حالى كه اميرالمؤمنين(ع) با انگشتان مبارك خود مى نوشت و تبسم مى فرمود.
گفتم: يا اميرالمؤمنين(ع) چه چيز شما را به خنده آورده است؟
فرمود: عجب دارم از آن كه اين آيه را مى خواند، ولى به حق، به آن معرفت ندارد.
گفتم: كدام آيه فرمود: الله نور السَموات و الارض، تا آخر مثل نوره كمشكوة، "مشكوة" محمد(ص) است .
فیها مصباح، منم مصباح .
زجاجة الزجاجة حسن و حسين (ع) هستند.
كانهاكوكب درى على بن الحسين (ع) .
ويوقد من شجرة مباركة محمد بن على (ع) است.
زيتونه، جعفر بن محمد(ع) است
لا شرقیه موسى بن جعفر(ع) است.
ولا غربیه على بن موسى الرضا(ع) است.
یكاد زيتها يضء محمد بن على (ع) است.
لو لم تمسسه نار على بن محمد(ع) است .
نور على نور حسن بن على (ع) است.
ويهدى الله لنوره من يشاء قائم مهدى (ع) است .(3)
در پاره اى از اخبار معراج آمده است كه نور آن حضرت، در عالم اظله ميان انوار ائمه (ع)، مانند ستاره اى درخشان بود در بين سايركواكب .(4)
پی نوشتها :
1 ـ سوره صف 8
2 ـ سوره زمر69
3 ـ نجم الثاقب باب دوم
4 ـ همان