8 - برهان تجلي اعظم
يكي ديگر از ادله اي كه مي توان بر ضرورت وجود امام معصوم استدلال كرد برهان تجلي اتم است به اين بيان:
الف ـ تجليات كه همان ظهورات است در لسان قرآن مجيد و روايات اهل بيت عصمت در حقيقت مرتبه ي نازله ي قرآن و به مثابت بدن آن و قرآن اصل و روح آن هاست از آن ها ياد شده است آنجا كه مي فرمايد: «كل يوم هو في شأن». (1)
ب ـ اين تجليات و ظهورات انفطار موجودات از ذات واجب تعالي و اشتقاق اين كلمات وجوديه از مصدرشان كه وجود واجب است مي باشد، و همگي قائم به اويند به نحو قيام فعل به فاعل، و معلول به علت، و فرع به اصل.
ج ـ اسماي الهي معرف صفات جمالي و جلالي ذات اقدس حق اند، و اين اسما به اعتبار جامعيت، بعضي را بر بعضي ديگر فضل و مزيت و مرتبت است تا منتهي شود به كلمه ي مباركه ي «الله» كه اسم اعظم است وكعبه ي جميع اسماء.
د ـ وجود اسم اعظم تجلي اعظم لازم دارد كه همان انسان كامل است كه فردي از او شايسته تر نيست. و آن مظهر اتم و كعبه ي كل و مظهر اسم اعظم الهي در اين زمان خاتم اوليا قائم آل محمد مهدي موعود حجه بن الحسن العسكري عليه السلام است، و ديگر ابدال و اوتاد كمل و آحاد و افراد غير كمل به فراخور بهره و نصيبشان از تحقق به اسماي حسني و صفات علياي الهيه به آن مركز دائره ي كمال، قرب معنوي انساني دارند.
پی نوشت:
1. سوره رحمن، آيه 29.
