قرآن و موضوع مهدويت از موضوعاتي كه براي بسياري ما ايجاد اشكال مي‌كند، اين است كه افرادي مي‌گويند، اگر مهدوديت صحت دارد و يك مطلب به اين‌مهمي، چرا در قرآن مجيد، كتاب آسماني ما مسلمين از آن سخن به ميان نيامده، حتي يك كلمه مهدي نيز در او يافت نمي‌شود. در پاسخ‌بايد گفت ،اگر بنا است همه چيز را قرآن مجيد بطور صريح با نام و ساير خصوصيات بيان كند، اگر حساب اين باشد ،اشكال توسعه يافته و شامل ساير مسلمات اسلام نيز مي‌گردد. چون بسياري از احكام عبادي ما هست كه در نزد مسلمين مسلم و هيچ ترديدي در آن نيست اماقرآن به صورت گذرا به آن اشاره كرده و زود رد شده و روايات ما آمده و توضيح مطلب را داده و بيان كرده است. و در خصوص وليعصر(عج) نيز آيات زيادي بالغ بر 100 آيه در قرآن مجيد است كه از زبان اهلبيت(ع) درباره آن حضرت و ظهورش تفسير شده و علامه‌مجلسي در ج 13 بحار الانوار بالغ بر بيش از 60 آيه در باب حضرت وليعصر نقل كرده. علاوه بر آن بعضي از علما و دانشمندان شيعه درخصوص آيات مربوطه به حضرت حجت تاليفاتي دارند كه از آنها مرحوم سيد هاشم بحراني را مي‌توان نام برد كه كتابي دارد بنام«المحجة في ما نزل في القائم الحجة» كه آن را شيخ سليمان حنفي در كتاب ينابيع‌الموده خود نقل كرده است.
اكنون چند آيه مشهور كه در بيشتر كتابها، چه كتب درس و چه كتب ديگر، محققين شيعه و سني در كتب خود با استفاده از روايات اهلبيت‌به تفسير آن پرداخته‌اند را نقل مي‌كنيم.
آيه اول: سوره اسرا آيه 83:
يعني بگو حق آمد و باطل نابود شد حقاً كه باطل نابود شدني است.
مرحوم كليني در اصول كافي از امام‌باقر(ع) روايت مي‌كند؛ هنگامي كه قائم قيام كند ،دولتهاي باطل از بين مي‌رود. از اين آيه و روايت استفاده مي‌شود تا هم اكنون كه دولتهاي‌باطل خودنمائي مي‌كند، حضرت ظاهر نگرديده و اين براي ادعاي مدعيان باطل كافي است.
آيه دوم: سوره انبياء آيه‌ي 103:
نوشتيم در زبور بعد از آنكه در ذكر (تورات و كتب آسماني ديگر) نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته من وارث مي‌گردند.
علي بن ابراهيم قمي در تفسير خود مي‌گويد:مراد از اين بندگان شايسته قائم آل محمد و ياران او هستند.
آيه سوم: سوره نور آيه 54:
خداوند به كساني كه از شما ايمان آورد و عمل شايسته انجام داده‌اند وعده داده است كه آنها را در زمين‌نماينده خود گرداند چنانكه افرادي را بيش از آنها نماينده خود قرار داده بود و ديني را كه برايشان پسنديده است استوار و نيرومندگرداند و ترسشان را به ايمن تبديل كرد تا مرا پرستش كنند و چيزي را شريك قرار ندهند.
در تفسير عياشي دارد؛ از امام زين العابدين(ع) مي‌فرمايد: به خدا اين عده دوستان ما اهلبيت هستند كه به دست مردي از ما اهلبيت كه‌مهدي اين امت است به اصلاح دنيا قيام كنند. و نيز در كتاب ينابيع المودة است از امام باقر و صادق كه اين آيه در خصوص قائم و ياران اونازل گرديده.
آيه چهارم: سوره قصص آيه 4:
ما اراده كرديم بر ضعيفان منت گذارديم. آنان كه در زمين مورد ظلم و ستم واقع شده‌اند و آنها را پيشوايان ووارثان زمين قرار دهيم و در زمين جايگزين گردانيم.
در غيبت شيخ طوسي از اميرالمومنين(ع) آنان كه در زمين مورد ستم واقع شده‌اند،خاندان پيامبرند كه خداوند، مهدي آنها را بر مي‌انگيزاند تا آنان را عزيز داشته دشمنان را خوار و ذليل گرداند.
آيه پنجم: سوره نمل آيه 62:
امام صادق(ع) مي‌فرمايد: وقتي قائم خروج كند وارد مسجدالحرام مي‌شود دو ركعت نماز مي‌خواند رو به‌قبله پشت به ديوار كعبه با صداي بلند مي‌گويد اي مردم من اكنون اولي هستم از آدم و ابراهيم و اسماعيل و محمد به شما. آنگاه دست‌بلند كند دعا و تضرع نمايد و مي‌خواند امن يجيب المضطر الخ
آيا كسي هست اجابت كند مضطر را و بديهاي او را برطرف كند؛ آري قرار داد خداوند، نمايندگان خود را در زمين. آيا غير خدا قادر بر اين‌هست.
كسي از اين چند آيه با استفاده از آثار و اخبار اهلبيت خداوند نويد مي‌دهد كه حق پرستان و حزب خداپرست و طرفداران دين ومردم شايسته جهان ،قدرت و حكومت جهان را قبضه كنند و دين اسلام بر تمام اديان غالب گردد و باطل و نادرست نابود و از ميان‌برداشته شود و آن در عصر و زمان ظهور حضرت مهدي(ع) مي‌باشد.
آيه ششم: سوره توبه آيه 33:
او خداوندي است كه رسولش را با هدايت و دين حق فرستاد تا بر تمام اديان غالب گردد اگر چه مشركين آن‌را اكراه داشته باشند.
شيخ صدوق در اكمال‌الدين نقل مي‌كند كه ابوبصير در اين باره از امام را سوال مي‌كند، حضرت مي‌فرمايد: ابابصير هنوز تأويل اين آيه‌نيامده. مي‌پرسد كي خواهد آمد. مي‌فرمايد: به خواست خدا وقتي قائم ما قيام كند.
اميرالمومنين اين آيه را تلاوت مي‌كند و مي‌فرمايد: به خدائي كه جان من در دست اوست بعد از ظهور او (مهدي) قريه‌اي نيست كه صبح‌و شام بانگ، اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله، در آن بلند نشود. و نيز دارد مفضل بن عمر و تأويل آيه ليظهره علي الدين‌كله از امام صادق سوال مي‌كند، امام مي‌فرمايد: به خدا قسم قائم ما اختلاف را از ميان ملل و اديان بر مي‌دارد و همه دينها يكي مي‌گردد.
چنان چه خدا مي‌فرمايد :در سوره آل عمران آيه 19:
دين نزد خدا تنها دين اسلام است و هر كس جز آئين اسلام را بپذيرد از وي پذيرفته‌نمي‌شود و در آخرت از زيانكاران خواهد بود.
عبدالله بن عباس در تفسير اين آيه مي‌گويد: در آن روز يعني در هنگام قيام قائم آل محمد،تمام يهود و نصارا و پيروان هر كيش، بدين اسلام مي‌گروند.
آيه هفتم: سوره نساء آيه 159:
نيست از اهل كتاب يهود و نصارا و مجوس احدي مگر اينكه ايمان مي‌آورند به (عيسي) قبل از مرگش وپيش از روز قيامت و عيسي بر آنها گواه خواهد بود.
در كتاب ينابيع المودة ص 422 محمد بن مسلم از امام باقر(ع) روايت مي‌كند عيسي (ع) قبل از روز قيامت به دنيا فرود مي‌آيد و در آن‌موقع همه يهود و غيريهود پيش از مرگش به او ايمان مي‌آورند و او پشت سرمهدي نماز مي‌گذارد.
حجاج بن يوسف ثقفي تأويل آيه و محل ارجاع ضمير قبل موته را نمي‌داند لذا دستور مي‌دهد عده‌اي از يهود را گردن مي‌زنند و متوجه‌است ببيند آنها لب باز مي‌كنند و سخن بگويند و اظهار ايمان به عيسي كنند؛ چيزي متوجه نمي‌شود از شهر بن حوشب پرسيد معناي آيه‌چيست؟ او مي‌گويد ، معني آيه آن نيست كه تو فهميده‌اي؛ ضمير قبل موته، به عيسي برمي‌گردد نه به اهل كتاب. و قبل از مرگش عيسي نزول به‌زمين مي‌كند و يهود و نصارا به او ايمان آورده پشت سر حضرت مهدي هم نماز مي‌خواند. حجاج گفت، اي واي اين تأويل را از كي‌آموخته‌اي شهر بن حوشب گفت، از علي بن حسين بن علي بن ابيطالب. حجاج گفت، به خدا آن را از چشمه زلالي گرفته‌اي.
آيه هشتم: سوره بقره آيه 301:
اين كتاب شك و ريبي در آن نيست، هدايت‌كننده متقين است ،آنها هستند متقين كه ايمان به غيب دارند.
شيخ صدوق در كمال‌الدين از امام صادق(ع) روايت مي‌كند: رواي سوال مي‌كند از تفسير آيه ،امام فرمود: متقين شيعيان علي هستند و مراداز غيبت، غيبت حجت غائب است.
آيه نهم: سوره حج آيه 41:
آنهائي كه اگر در زمين مستقر سازيمشان برپا دارند نماز را و بدهند زكوة را و امر به معروف و نهي از منكر كنند وعاقبت كارها از آن خداست.
ابوالجار و د از امام باقر(ع) روايت كرده كه اين آيه درباره مهدي و ياران او نازل شده كه خداوند شرق و غرب‌عالم را در اختيار آنها قرار مي‌دهد و دين اسلام را به وسيله آنها در سراسر گيتي پيروز مي‌گرداند بطوري كه اثري از ظلم و بدعت در جائي‌ديده نشود.
آيه دهم: سوره حديد آيه 16:
بدانيد خدا زمين را بعد از مردنش زنده مي‌گرداند، ما آيات خود را براي شما آشكار ساختيم تا در آن باره‌تعمل كنيد
شيخ طوسي در كتاب غيبت از ابن عباس روايت كرده ،خداوند زمين مرده را بعد از بيدادگري اهلش به وسيله ظهور قائم آل محمد زنده‌مي‌كند و آيات و علائمي كه خداوند آشكار مي‌سازد، مراد آن حضرت است.
شيخ صدوق در كمال‌الدين از امام باقر روايت نموده، خداوند زمين را با ظهور قائم ما زنده مي‌كند بعد از آنكه با كفر اهلش مرده باشد.
ثقة‌الاسلام كليني در اصول كافي از ابوبصير روايت كرده، امام باقر فرمود: يحيي الارض بالعدل بعد موتها بالجور
آيه يازدهم: سوره نور آيه 35:
جابر بن عبدالله انصاري مي‌گويد وارد مسجد كوفه شدم ديدم اميرالمومنين مي‌نويسد و لبخند مي‌زندعرض كردم يا اميرالمومنين چه چيز شما را متبسم ساخته فرمود: تعجب مي‌كنم از كسي كه اين آيه را مي‌خواند و معرفت در حق ما ندارد.پرسيدم آيه كدام است؟
فرمود اين آيه (والله نورالسموات و الارض مثل نوره كمشكوة فيها مصباح المصباح في زجاجة الزجاجة كانها كوكب دري يوقد من شجرة‌مباركة زيتونة لاشرقية و لا غربية يكاد زيتها يضي و لو لم تمسه نار نور علي نور يهدي الله لنوره من يشاء)
خدا نور آسمان و زمين است. محمد مشكوة است ،من مصباحم، زجاجه حسن و حسين است ،كوكب دري علي بن الحسين، شجره مباركه‌محمد بن علي است زيتونة جعفربن محمد است ،لاشرقية موسي بن جعفر است، لا غربية علي بن موسي الرضا است، يكاد زيتها يضي‌ء،محمد بن علي است، و لو لم تمسه نار علي بن محمد است، نور علي نور حسين بن علي، يهدي الله لنوره من يشاء، قائم آل محمد مي‌باشدكه خداوند اين اسماء را براي مردم به مثال آورده و خداوند بر هر چيزي دانا است.
همانطوري كه ملاحظه فرموديد اين آيات و دهها آيات ديگر به ضميمه آثار اهلبيت(ع) حضرت مهدي و غيبتش را خبر داده و روزي راكه اسلام بر تمام اديان غالب گردد و نيكان و پاكان وارث زمين شوند، نويد داده است. پس قرآن مجيد كتاب آسماني ما نيز از موضوع‌مهدويت خالي نيست.
