جوانان مهدوى از مهمترین ویژگیهای اصحاب امام زمان(عج), جوانی و جوانگرایی است. «آنان هم خود جوانند و هم امورشان را به جوانان میسپارند. تنها به همان درصد كه در غذا نمك ریخته میشود، پیرانی در میانیشان یافت میشود و مابقی همه جوانند».
جوانانی پرشور و نشاط كه در همان جوانی ره صد ساله را پیمودهاند و به نهایت درجه توحید و معرفت خداوند رسیدهاند: «رجالٌ عرفوا اللهَ حقَّ معرفِتِه.» رادمردانی كه خدا را آنگونه كه باید شناختهاند. جوانانی پرتوان كه هر كدامشان از توان و نیروی چهل مرد بهرهمندند و خوف و خشیت الهی قلوبشان را لبریز كرده و به نهایت درجه شهود و شهادت نزدیك گردانده است. ازاینرو, همواره طالب شهادتند و مهمترین آرزویشان این است كه در راه خدا و در ركاب امامشان به شهادت برسند.
انتظار منتظر، آدمی را بلندنظر میكند و بلندهمت. اگر دیدت بیش از خودت و مشكلاتت قد نمیدهد و همتت روزبهروز افزون نمیشود.
انتظار، ساكن و ساكت چشم به راه دوختن نیست. اگر منتظر موعودى، باید شور و گرمی انتظارش در رگ زندگی و روح بندگیات هر لحظه جاری باشد.
امام مهدی(عج), مهربانتر از هركس، برای بالیدن و پریدنت دعا میكند. تو نيز به رسم دوستي و مرام مردانگى, دست كم روزی یكبار برای سلامت و ظهورش دعا كن!
او،چهار فصل، منتظر بازگشت ماست. اما معلوم نيست ما منتظر آمدن كدام فصل پنجميم كه در آن بيدار شويم از اين خواب سرد زمستانى؟
بیدار باش، هوشیار و زیرك!
شیطان بزرگ و شیطان كوچك بساط پهن كردهاند تا تو را، انتظارت را، و آرمانهایت را به بازی و بازیچهای بخرند. هوشیار باش انتظارت رنگ نبازد.
وقتی او بیاید، تو آنطور كه هستى، ديده ميشوي و آنقدر كه استعداد دارى, كشف! اگر كمي زيرك باشى, به خاطر خودت و تواناییهایت هم كه شده، براي آموزش دعا ميكنى.
بیشك, میآید با 313 نفر كه به حقیقت خود را ساختهاند! فكر میكنی جای تو در آن سپاه خودساخته و از خودگذشته كجاست؟
شك نكن كه میآید, با 313 انسان كه هم خودشان و هم زمینه فرجش را آنطور كه سزاست, آماده كردهاند. نكند غافل بمانی و حسرت ثمره این روزهایت شود كه: من هم میخواستم شروع كنم، من هم قصد داشتم بزرگ شوم،من هم میخواستم... میخواستم... آن وقت با تمام وجود درك ميكنى:«انّ الانسان لفی خُسر....» ولی میشود تقدیر را جور دیگری رقم زد:»انّ الانسانَ لفی خُسر انَّ الذینَ آمنوا و عَمِلوا الصالحات و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر؛ ایمان بیاور، به نیكی عمل كن و تا میتوانی خودت و همنوعانت را به عدالت و صبر دعوت كن.» آن وقت, تو دیگر از زیانكاران نخواهی بود.
اگر تو تنها جمعهها انتظار آمدنش را ندبه ميخوانى،او صبح و شام،در قنوت و سجده دعای بازگشت تو را ندبه میكند!
چه دست و دلبازي زيانبارى!حتی ذرهای حیفمان نمیآید تمام داراییمان؛ عمرمان را در جایی غیر از خیمه امن و الهی صاحب عصر(عج) خرج كنیم؟
عاقبت زمین و زمان،فردای آمدنی روزگار از آنِ آدمهایی است كه پرهیزكارند. آنها كه تا قدرت دارند، پرهیز میكنند؛ پرهیز از هر چیز یا هر كس یا هرجایی كه خط فاصلهایی است میان آنها و آسمان.
پرهیز خیلی هم سخت نیست. وقتی تو بدانی و باور داشته باشی كه ریزبرنامهها و رفتارهای زندگیات را معصومی دلسوز ارزیابی میكند، برای دل بزرگ و مهربان او هم كه شده, پرهیز خواهی كرد! امتحان كن.