زبان مردم ملکشاهی کردی، دین‌شان اسلام و مذهب آنان شیعه اثنی‌عشری است. آنها همانند پیشینیان‌شان به اسب و تفنگ و کوهنوردی علاقه دارند.
ایرج افشار سیستانی در مورد خصلت‌های آنان اینچنین بیان کرده‌است: "مردم ایل ملکشاهی صادق، ساده، متدین، سلحشور، باگذشت و مهمان نوازند ودر عین حال تندخو و جنگاورند.
در میان آنها شعر و شاعر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و اغلب اشعارشان را به زبان خود می‌سرایند. نمونه اشعاری که در گذشته راجع به قیام شاه‌محمد یاری در عصر رضاشاه سروده شده در زیر می‌آید:
| شامحمد چو شیر ده فیر فه ت بو |
|
هزار نیروی ئاماده خط بو |
| کی چو شامگه ده تاریخ نام برد؟ |
|
ده سپای میرپنج له شکر که شی کرد؟ |
| شامگهٔ نقی ده و ده سه شیره یل |
|
حه یف تا سر نه ما ده ور ده لیره یل |
| ده ور ده لیره یل حه یف نه ما تا سر |
|
شامگه نقی ده ته خت مه مبه ر |
| شاهی شامگه چو نادر ئه فشار |
|
سه فته ده تاریخ سه د ده ور روژگار |
«دل آدم ها به اندازه ی حرفهاشون بزرگ نیست ... اما اگه حرفاشون از دل باشه می تونه بزرگترین آدم ها رو بسازه»
