شهر شیروان مرکز شهرستان شیروان در استان خراسان شمالی است. جمعیت این شهر در سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران برابر با ۸۵٬۲۴۱ نفر بوده است.
تاریخچه
با توجه به تحقیق و کاوش در آثار باقیمانده در روستاها و آبادیهای قدیمی, میتوان گفت این منطقه قبل از اسلام مسکونی بوده و دارای قدمت طولانی است. مردم شیروان در سال ۳۱ هجری - در زمان خلافت عثمان - به اسلام روی آوردند.در دوران طاهریان و سامانیان, با اینکه ذکری از نام شیروان نیامدهاست، لیکن از برخی نشانهها پیداست که این شهر به صورت قصبهای پابرجا بودهاست.
سلطان محمود غزنوی در لشکرکشی خود به هندوستان, یک شبانه روز در حد فاصل ورگ - رزمغان توقف کرده بود, و این محل هنوز هم در میان مردم شیروان به تخت سلطان محمود معروف است. از نظر تاریخی, رونق شهر شیروان به دوره فرمانروایی خوارزمشاهیان مربوط است. این شهر در دوران حکومت قاجار یکی از مناطق مهم درگیریهای حکام محلی بود. شهر شیروان در سال ۱۳۰۸ بر اثر زلزله به کلی ویران شد و پس از دوسال, بار دیگر به روشی تازه بازسازی شد.
« اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز»