فیبر بالا، چربی كم و روح كوچك هر دانه؛ اینها از خواص ذرت هستند.
1- نام علمی پاپ كورن "zea mays everta" است و این تنها نوعی از ذرت است كه پف میكند و می تركد.
. . .
2- هزاران سال است كه مردم از خوردن پاپ كورن لذت میبرند اما بد نیست بدانید که در سال 1948 دانههای بوداده شدهای مربوط به پنج هزار سال پیش در غارها كشف شد.
3- قبایل بومی آمریكا پاپ كورن را با چاشنی سبزیجات خشك شده، ادویه و حتی فلفل قرمز تند میخوردند. آنها در تهیه سوپ نیز از پاپ كورن استفاده میكردند.
4- برخی از قبایل بومی آمریكایی معتقد بودند در هر دانه از پاپ كورن روحی زندگی میكند كه معمولا مزاحم انسانها نمیشوند مگر آن كه خانهشان گرم شود.
آن وقت است که به اطراف حركت میكنند و خشمگین و خشمگینتر میشوند تا این كه خلاصه با صدای بامپ بیرون میپرند.
5- گفته میشود كریستف كلمپ، پاپ كورن را در اواخر قرن پانزدهم میلادی به اروپاییها معرفی كرد.
6- اولین دستگاه تجاری تولید پاپ كورن توسط چارلز كرتون در سال 1885 در شیكاگو اختراع شد.
7- در اواخر قرن نوزدهم، فروشندگان آمریكایی در جشنها پاپ كورن میفروختند. البته در ابتدا مخالفهایی وجود داشت؛ مثلا صاحبان تئاترها با این کار مخالف بودند چون فکر میکردند که خوردن پاپ کورن حواس تماشاچی را پرت میکند.
چند سال طول كشید تا آنها پیبردند كه از این روش حتی میتوان به در آمد بیشتری دست پیدا کرد.
8- هردانه ذرت مقدار كمی رطوبت دارد. وقتی این دانه حرارت میبیند آب درون آن به بخار تبدیل میشود و چون این بخار نمیتواند از درون آن فرار كند آن قدر متراكم میشود كه ناگهان میتركد و درون آن بیرون میریزد.
9- به طور متوسط هر دانه زمانی كه به دمای 175 درجه سلیسیوس (347 درجه فارنهایت) برسد پف میكند.
10- به دانههای پف نكرده اصطلاحا "ترشیده " میگویند.
11- برای دانههایی كه پف نكرده دو توضییح احتمالی وجود دارد: اول آنكه به اندازه كافی برای رسیدن به انفجار رطوبت نداشتهاند. دوم آن که پوسته بیرونی آنها تخریب شده به نحوی كه بخار به تدریج از آن خارج شده است.
12- پاپ كورن معمولا دارای فیبر بالا، كالری، سدیم، قند پایین و بدون چربی است. گرچه برای تهیه آن از روغن، كره ، شكر ، نمك ودیگر مخلفات استفاده میشود.
13- طبق كتاب گینس بزرگترین پاپ كورن دنیا 12 فوت قطر دارد كه برای تهیه آن از دوهزار پوند ذرت ، چهل هزار پوند شكر و 400 گالن آب استفاده شده است.