استان چهارمحال و بختیاری از جمله مناطق كوهستاني فلات مرکزی ایران محسوب مي شود و دارای ۱۶ قله مرتفع با ارتفاع بیش از سه هزار و ۵۰۰ متر مربع میباشد. کوه معروف زردکوه بختیاری با چهار هزار و ۵۴۸ متری در این استان قرار دارد. به علت ماهیت کوهستانی مرتفع، که درمسیر بادهای مرطوب سیستمهای مدیترانهای قرار داشته و موجب صعود و تخلیه بار این سامانهها میگردد، این استان دارای بارش نسبتاً مناسب است. غالبا در مناطق مرتفع نوع بارش به صورت برف است و وجود ارتفاعات پوشیده از برف یکی از ویژگیهای اقلیمی این استان است. به علت جوان بودن دوره کوهزایی، دراین منطقه وجود بلایا و مخاطرات طبیعی بسیاری چون سیل، زلزله و رانش زمین در اکثر نقاط آن مشاهده میشود. ریزشهای جوی و برف و باران درکوههای بختیاری منشاء سرشاخههای رودخانه کارون و زاینده رود هستند و آبخیزهای این دو رودخانه را به ترتیب ۱۳۸۰۰ و ۲۷۲۰ کیلومتر مربع شامل میشود. این منطقه با وجود مساحت کم ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد.