روستا یا قلعه احمدآباد توسط دکتر محمد مصدق و در اراضی شخصی وی احداث شد و بنام پسرش آن را «احمدآباد» نامید. بنای قلعه در فهرست آثار ملی ایران به شماره ثبت ۲۹۴۳ قرار دارد.
هم اکنون این روستا مرکز دهستان احمد آباد در بخش مرکزی شهرستان نظرآباد، غربی ترین شهرستان استان تهران است. (۵/۷ کیلومتری جنوب غربی شهر آبیک و در موقعیت جغرافیایی ۵۰ درجه و ۲۸ دقیقه و ۲۴ ثانیه طول جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۵۹ دقیقه و ۳۸ ثانیه عرض جغرافیایی و در ۱۱۹۵ متر ارتفاع از سطح دریا) اراضی این روستا پیش از این جزء املاک عضدالسلطان پسر مظفرالدین شاه قاجار و شوهر خواهر دکتر مصدق بوده‌است که مصدق آنرا با زمین‌هایی که در اراک داشت تعویض کرد.
دکتر مصدق مدت مدیدی از دوران انزوای سیاسی خود را در زمان سلطنت رضاشاه پهلوی در این روستا گذراند. پس از کودتای ۲۸ مرداد نیز پس از ۳ سال زندان در زندان لشگر ۲ زرهی ارتش، به احمدآباد تبعید شد و تا آخر عمر در حالت تبعید در آنجا بود.
مصدق در این باره می‌گوید:
« دادگاه نظامی مرا به سه سال حبس مجرد محکوم کرد که در زندان لشکر ۲ زرهی آن را تحمل کردم. روز ۱۲ مرداد۱۳۳۵ که مدت آن خاتمه یافت به جای این‌که آزاد شوم به احمدآباد تبعید شدم و عده‌ای سرباز و گروهبان مأمور حفاظت من شدند. اکنون که سال ۱۳۳۹ خورشیدی هنوز تمام نشده مواظب من هستند و من محبوسم و چون اجازه نمی‌دهند بدون اسکورت به خارج [قلعه] بروم در این قلعه مانده‌ام و با این وضعیت می‌سازم تا عمرم به سر آید و از این زندگی خلاصی یابم. »
علیرغم درخواست و وصیت دکتر مصدق برای دفن شدن در «قبرستان ابن‌بابویه»، وی در احمدآباد دفن شد.
خانواده دکتر مصدق این بنا را متعلق به مردم ایران دانسته و در سال ۱۳۷۳ آنرا وقف کردند. اعضای هیئت امنای آن : مهدی بازرگان، یدالله سحابی، محمود مصدق، نورعلی تابنده، داریوش فروهر، علی اردلان، حسین شاه‌حسینی و سیدجواد مادرشاهی بودند که با مرگ تنی چند از جمله مهندس بازرگان و قتل داریوش فروهر در جریان قتل‌های زنجیره‌ای ، عزت‌الله سحابی، دکتر فروزان، خسرو سیف و قاضی خزاعی به هیئت امنا اضافه شدند. بنای قلعه هم اکنون رو به ویرانی است.
هر سال مراسم سالگرد درگذشت محمد مصدق در روستا برگزار می‌شود.
