امام باقر (ع) از دیدگاه دانشمندان
آوازه ی وسعت علوم پیشوای پنجم (ع) آنچنان اقطار کشور اسلامی را پر کرده
بود که لقب «باقرالعلوم» که از جانب پیامبر (ص) به وی داده شده بود تحقق
عینی پیدا کرد؛ به گونه ای که دانشمندان بزرگ او را با همین ویژگی یاد می
کردند.
«عبدالله بن عطا» یکی از شخصیتهای برجسته و دانشمندان بزرگ عصر امام (ع) می گوید:
من هرگز دانشمندان اسلامی را در هیچ محفل و مجمعی کوچکتر و زبونتر از محفل
محمد بن علی (ع) ندیدم. من «حکم بن عیینه» را با همه ی شخصیت و مقام علمی
اش در محضر امام محمد باقر (ع) همچون کودکی دیدم که در برابر استادی عالی
مقام، زانوی ادب بر زمین زده و شیفته و مجذوب کلام و شخصیت او گردیده است.
(۱۹)
جابربن یزید جعفی هر گاه از امام باقر (ع) حدیثی نقل می کرد می گفت:
خبر داد مرا وصی اوصیا و وارث علوم انبیاء، محمد بن علی الحسین (ع)… . (۲۰)
محمد بن مسلم می گوید:
هرگز مطلبی به ذهنم خطور نکرد مگر اینکه از امام باقر (ع) سؤال کردم و پاسخ سؤالات من از آن حضرت بالغ بر سی هزار حدیث شد. (۲۱)
ابن حجر عسقلانی، یکی از دانشمندان عامه، می نویسد:
محمد باقر (ع) به اندازه ای رموز و اسرار علوم را آشکار ساخت و حقایق و
احکام و حکمتها و لطایف را بیان نمود که جز کوردلان و یا منحرفان، کسی نمی
تواند آن را انکار کند، از اینرو، به شکافنده و جمع آورنده علوم بر
فرازنده ی پرچم دانش لقب یافته است. (۲۲)
پي نوشت :
