! برخی اصطلاحات ما یزدی ها
مِزارَم = اجازه می دهم می گذارم
مِزاری = اجازه می دهی می گذاری
مِزارَه = اجازه می دهد می گذاری
مِزار ِم = اجازه می دهیم می گذاریم
مِزار ِد =اجازه می دهید می گذارید
مِزارَن = اجازه می دهند می گذارند
مُخام = می خواهم
مُخای = می خواهی
مُخاد = می خواهد
مِخِم = می خواهیم
مِخِد = می خواهید
مُخان = می خواهند
مُخاسَم = می خواستم
مُخاسی = می خواستی
مُخاس = می خواست
مُخاسِم = می خواستیم
مُخاسِد = می خواستید
مُخاسَن= می خواستند
بـِل ِ = بگذار
نـَل ِ = نگذار
مِشَه = می شود
نَمِشَه = نمی شود
هَه = هست
مثال:
مُخای بُخا نَمُخای نَخا = می خواهی بخواه نمی خواهی نخواه
همینه که هه = همین است که هست
پیـَر = پدر
بـِرادَر =برادر
خواار ( آواجی ) = خواهر
پُسَر = پسر
عامو = عمو
عاروس = عروس
دومات(دوماد) = داماد
هماروس = جاری
همدوماد = باجناق
شو ـــَ ر = شوهر
تَه تِغاری = فرزند آخر
عقرب زیر پلاس /Aghrab-e Zir-e Pelaas/
در مورد افراد خوش ظاهر بد باطن به کار می رود.
علف دم آخور تلخه /Alaf-e Dam-e Aakhor, Talkh-e/
تو مایه های مرغ همسایه، غازه!
این دیک و کمچلی بم هم دارن /in dik-o kamchali, bom-e ham daaran/
در بیان تناسب دو چیز با یکدیگر