بانک جامع احادیث مهدوی

ابن بن تغلب روایت میکند از :

ابی عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام که آن حضرت فرمود: در آینده خداوند سیصد و سیزده [مرد] بمسجد [ي در] مکّه مبعوث خواهد کرد که اهل مکّه میدانند که آنان از پدرانشان و نیاکانشان متولّد نشدهاند، بر آنان شمشیرهائی است که هزار کلمه بر آن نوشته شده و هر کلمهاي کلید هزار کلمه است و خداوند باد را مأمور میکند که از هر بیابانی بگوید: این همان مهديّ است که بحکم داود حکم میکند و گواهی نمیطلبد.

غیبت نعمانی،باب20،ح7

ابو بصیر گوید :

ابو عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام فرمود: هر یک از شما براي خروج قائم آماده کند و لو یک تیر که چون خداي تعالی بداند که او چنین نیّتی دارد امیدوارم که عمرش را بتأخیر اندازد تا آنکه او را درك کند [و از اعوان و انصارش گردد].

غیبت نعمانی،باب21،ح10

ابن عباس می‌گوید از پیامبر خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله در حدیثی نقل شده است که خداوند به او در شب معراج وحی کرد که به حضرت علی علیه السلام سفارش کند و نسبت به امامان بعد از او که از فرزندانش هستند آگاهی داد تا آنجا که فرمود: آخرین مرد از آنها، کسی است که عیسی بن مریم علیهماالسلام پشت سرش نماز می‌خواند. زمین را پر از عدل و داد می‌کند؛ چنان که از ستم فراگیر شده است...
عرض کردم: خدای من و مولای من! آن (قیام مهدی) کی خواهد بود؟ خداوند به من وحی کرد، هرگاه علم از میان برداشته شود و جهل و نادانی ظاهر شود؛ خواندن قرآن زیاد، ولی عمل به قرآن کم شود، و قتل و کشتار فراوان،... فقهاء و هدایت کنندگان واقعی کم شوند؛ علمای فاسق و خیانتکار زیاد شوند،...جور و فساد زیاد شود، و منکر آشکار گردد، و  امت تو امر به منکر و نهی از معروف کنند،...
 
متن حدیث:
عَنْ اِبْنِ عَباس عَنْ رَسُولِ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله: فِی حَدیثٍ اَنَّ اللّه‏َ اَوْحی اِلَیهِ لَیْلَةً اَسْری بِهِ اَنْ یُوصِیَ اِلی عَلِیِّ وَاَخْبَرَهُ بِالْأَئِمّةِ مِنْ وُلْدِهِ اِلی اَنْ قالَ وَآخِرُ رَجُلٍ مِنْهُمْ یُصَلّی عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ خَلْفَهُ یَمْلأُ الاَْرْضَ عَدْلاً کَما مُلِئَتْ جَورا وَظُلْما... فَقُلْتُ اِلهی وَسَیِّدی مَتی یَکُوُنُ ذاکَ؟ فَاَوْحَی اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ اِلَیَّ: یَکُوُنُ ذالِکَ اِذا رُفِعَ الْعِلْمُ وَظَهَرَ الْجَهْلُ وَکَثُرَ القِراءَةُ وَقَلَّ الْعَمَلُ وَکَثُرَ الْقَتْلُ وَقَلَّ الْفُقَهاء وَالْهادُونَ وَکَثُرَ فُقَهاءُ الضَّلالةِ وَالْخَوْنَةِ... وَکَثُرَ الْجَورُ وَالْفَسادُ وَظَهَرَ الْمُنْکَرُ وَاَمَرَ اُمّتُکَ بِهِ وَنَهی عَنِ الْمَعْروُفِ...؛
 

«اتبات الهداه، ج7، ص390-کمال الدین ج1 »

ابو بصیر نقل میکند :

بیکی از آن دو حضرت- ابی عبد اللَّه (امام صادق) یا ابی جعفر (امام باقر)- علیهما السّلام عرض کردم: آیا میشود که این امربکسی که بحدّ بلوغ نرسیده است میرسد؟ فرمود: این کار خواهد شد. عرض کردم پس چه خواهد کرد؟ فرمود دانش و یا کتابهائی براي او بارث میگذارد و او را بخودش وانمیگذارد.

[شرح: توضیح روایت ظاهرا آنست که سائل پس از آنکه میشنود که پیش از بلوغ هم ممکن است کسی بامامت برسد متحیّرمیشود که بچّه در حال طفولیّت با وظیفه سنگین امامت چه خواهد کرد؟
و امام علیه السّلام میفرماید که چنین نیست که او امام شود و او را بخودش واگذارند بلکه آن کسی که امامت را باو واگذارمیکند- خداي متعال و یا امام قبلی- باو افاضه علم میکند و کتابهائی بارث باو میرسد که بوظایف خود در اثر آن علم و استفاده ازکتابهاي موروثی که از ودائع امامت است آشنا میشود].

غیبت نعمانی،باب23،ح2

فضیل بن یسار روایت میکند :

از ابی عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام معنی این آیه را پرسیدم یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ- الاسراء: 71 (روزي که هر گروهی با پیشوایانشان میخوانیم) فرمود: اي فضیل امام خودت را بشناس که چون امام خودت را شناختی زیانی بحال تو نخواهد داشت که این کار پیش یا پس بیفتد و کسی که امام خود را بشناسد سپس پیش از آنکه صاحب این امر قیام کند بمیرد بمنزله کسی است که در سپاه آن حضرت نشسته باشد نه بلکه بمنزله کسی است که زیر پرچم او نشسته باشد. محمّد بن یعقوب گفت: این قسمت روایت را بعضی از اصحاب ما چنین روایت کرده است (بمنزله کسی است که با رسول خدا بدرجه شهادت رسیده باشد).

غیبت نعمانی،باب25،ح2

عبدالله بن ابی یعفور نقل میکند از  :

ابی عبد اللَّه علیه السّلام که فرمود: همانا قائم [علیه السّلام] نوزده سال و چند ماه حکومت خواهد کرد.

غیبت نعمانی،باب26،ح4

عمر بن ابان نقل میکند :

شنیدم ابی عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام میفرمود: نشانی را بشناس که هر گاه آن را شناختی این کار پیش بیفتد و یا پس بحال تو زیانی نخواهد داشت که خداي تعالی میفرماید: روزي که هر گروهی را با پیشوایشان فرا میخوانیم پس هر کس که امام خود را بشناسد مانند کسی است که در خیمه امام منتظر علیه السّلام است.

غیبت نعمانی،باب 25،ح6

جابر بن یزید جعفی نقل میکند :

شنیدم ابا جعفر محمّد بن علیّ (امام باقر) علیه السّلام میفرمود: بخدا قسم که حتما مردي از ما اهل بیت سیصد [و سیزده] سال باضافه نه حکومت میکند گوید:
بآن حضرت عرض کردم: این کی خواهد شد؟ فرمود پس از فوت قائم علیه السّلام.
بآن حضرت عرض کردم: قائم علیه السّلام در جهان خود چقدر بر پا است تا آنکه بمیرد؟ فرمود: نوزده سال از روز قیامش تا روز مرگش.

غیبت نعمانی،باب26،ح3

جابر بن سمرة میگوید :

از رسول خداصلی الله علیه وآله شنیدم که میفرمودند: بعد از من دوازده خلیفه خواهد بود که همگی از قریش هستند. وقتی که رسول خداصلی الله علیه وآله به سمت منزلشان برمیگشتند، قریش آمده و خطاب به حضرت گفتند: بعد از آن چه میشود؟ حضرت فرمودند: هرج و مرج.

غیبت طوسی،فصل اول،ص 279

از جابر بن سمره نقل است که گفت :

از رسول خداصلی الله علیه وآله شنیدم که میفرمودند: همیشه این دین پیروز است و کسی که قصد نابودي آن را دارد به آن ضرر نمیزند، تا وقتی که دوازده خلیفه که همگی از قریش هستند قیام [به امامت] کنند.

غیبت طوسی،فصل 1،ح96/7

جابر بن یزید جعفی از امام باقرعلیه السلام و ایشان از جابر بن عبداللَّه انصاري نقل فرمودند که گفت:

به محضر مبارك حضرت فاطمه زهراعلیها السلام رسیدم، درحالی که مقابل ایشان لوح و صحیفهاي بود که اسامی اوصیاي رسول خداصلی الله علیه وآله از میان اولاد آن حضرت در آن بود. اسامی را شمردم، دوازده نام که آخر آنها قائم بود، سه نام از آنها محمّد و سه نام هم علی بود.

غیبت طوسی،فصل اول،ح103/3

امام علی علیه السلام:

ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَی دینِهِ وَ لَم یَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَیبَةِ إمامِهِ فَهو مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القیامَة

بدانید آنان که در زمان غیبت حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند بود.

بحارالانوار(ط-بیروت) ج51 ص109

ابو بصیر از امام صادق علیه السلام نقل میکند که :

حضرت فرمودند: پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله در حدیثی فرمودند: خداوند متعال از میان مردم انبیاء و پیامبران و از میان ایشان مرا اختیار فرمود و از (براي) من علی را و از علی، حسن و حسین را و از حسین، جانشیان (مرا) اختیار و انتخاب فرمود که نهمین ایشان قائم آنها است و او ظاهر و باطن آنان است.

غیبت طوسی،فصل اول،ح107/7

عبید بن زراره گفته است:

ازامام صادق علیه السلام شنیدم که میفرمودند: مردم امامشان را گم میکنند، پس ایشان در موسم حجّ حاضر میشود و مردم را میبیند ولی آنها امام را نمیبینند.

غیبت طوسی،فصل اول،ح119