سینمای ایران و ایتالیا وجه اشتراک بسیاری در ساخت درونمایه‌های اجتماعی و خانوادگی دارد
ماریا ترسا برگامین از طرف کمپانی پائولین برای خرید فیلم‌های مذهبی در جشنواره شرکت کرده است. وی سال گذشته نیز در جشنواره فجر حضور داشته و معتقد است که سینمای ایران و ایتالیا وجه اشتراک بسیاری در ساخت فیلم‌هایی با درونمایه‌های اجتماعی و خانوادگی دارد.
از چه طریق با سینمای ایران آشنا شدید؟
ماریا ترسا: از طریق فستیوال‌ها و جشنواره‌های متعدد در ایتالیا با فیلم‌های سینمای ایران آشنا شدم و حس کردم سینمای ایران و ایتالیا وجه اشتراک بسیاری در ساخت فیلم‌هایی با درونمایه‌های اجتماعی و خانوادگی دارد.
نمونه هایی از فیلم های سینمای ایران را که مورد توجه شما قرار گرفته می توانید برایمان مثال بزنید؟
«میم مثل مادر» ساخته رسول ملاقلی‌پور، «تکه‌ای از بهشت» ساخته کمال تبریزی، «زمانی برای دوست داشتن» به کارگردانی ابراهیم فروزش
تفاوت این جشنواره با جشنواره‌های دیگر به نظر شما در چیست؟
به عقیده من، جشنواره فجر جشنواره‌ای منحصر به فرد است چرا که از سرتاسر خاورمیانه تولیدکنندگان فیلم و سینما حضور فعال دارند. نکته دیگری که برای من حائز اهمیت است رفتار خونگرم و صمیمی مسئولان ذیربط است. من در جشنواره فیلم برزیل، آلمان و ایالات متحده حضور داشتم اما این جشنواره تنوع چشمگیری از لحاظ ساختاری و محتوا دارد.
آیا جشنواره خاصی در ایتالیا وجود دارد که پیرامون محور خاصی باشد؟
بله. جشنواره‌ای هر سال در ایتالیا به عنوان «جشنواره فیلم مذهب امروز» (Religion today film festival) برگزار می‌گردد که در آن فیلم‌ها و جنبه‌های گوناگون ادیان مختلف به نمایش گذاشته می‌شود و این جشنواره دیدگاه بسیار جالبی در زمینه ادیان و عرفان جوامع گوناگون به هنرمندان و اهالی سینما ارائه می‌دهد.
فکر می‌کنید نقاط مشترک سینمای ایتالیا و ایران در چه چیزهایی است؟
بر این باور هستم که هم سینمای ایران و هم سینمای ایتالیا به دنبال آرمان‌گرایی و مفاهیم نابی است که فقدان آن در دنیای مدرن امروز به شدت احساس می‌شود. سینماگران ایران و ایتالیا مفاهیمی نظیر برادری، آسیب‌های اجتماعی، مسائل جوامع مدرن و پسامدرن و احترام به فرهنگ‌ها و ملل دیگر را از طریق آثارشان به تصویر کشیده‌اند.
تاکید بر ارزش‌های اخلاقی، مفاهیم معنوی و جستجو برای یافتن معنا و خویشتن خویش از دیگر ابعاد مشترک این دو سینما می‌باشد
