اسراف و تبذیر نوعی حریم شکنی و عصیان در برابر امر پروردگار است و از گناهان کبیره محسوب می شود .
روزی حضرت امام صادق (ع) میوه ی نیم خورده ای را دیدند که از منزل ایشان بیرون انداخته شده بود. ان حضرت ناراحت و خشمگین شدند و فرمودند این جه کاری است که کرده اید؟ اگر شما سیر شده اید بسیاری از مردم هستند که سیر نشده اند.پس به ان هایی که نیازمندند بدهید.
نکنه مهم در این حدیث شریف این است که رعایت اقتصاد و میانه روی در معیشت باعث لزدیاد روزی و نزول برکات الهی است و فردی که رعایت اعتدال می کند، دچار فقر و تنگدستی نمی شود و برعکس کسی که طریق اسراف و تبذیر پیش گیرد دچار محرومیت می شود.
متاسفانه در حال حاضر می بینیم که در جامعه اسلامی چه مقدار از غذاها و میوه هایی که هنوز قابل استفاده هستند در سطل های اشغال و زباله دان ها ریخته می شود.در حالی که افراد بسیاری به ان نیاز دارند.
دانشمندان می گویند گرسنگی به هیچ وجه امری نیست که طبیعت ان را به ما تحمیل کرده باشد بلکه مسولیت این فاجعه به عهده برخی از شرایط فرهنگی است. گرسنگی یک زخم و در د اجتماعی است که به دست خود انسان ایجاد شده است.
طبق منطق قران خداوند به زمین برکت داد(رزقا طیبا) تا قوت تمام مردم روی زمین به طور یکسان براورده شود ، در حالی که هزاران نفر در کشور های مختلف جهان در نتیجه مصرف نادرست و بی رویه مواد غذایی ، مبتلا به انواع و اقسام بیماری ها هستند. از طرفی میلیون ها انسان در دنیا با گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند و روزانه هزاران نفر از گرسنگی تلف می شوند( هر ساله 12 میلیارد کودک از گرسنگی یا بیماری می میرند).
