بدون زمینه و بدون علم و آگاهی ، با مشت به یک آجر ضربه بزنید ، این احتمال وجود دارد که یکی از انگشتانتان را بشکنید.حال ، با نیرویی مناسب ، سرعت ، شدت و تنظیم درست به آجر مشت بکوبید،این بار
آن را خواهید شکست.مایکل فلد (Michael feld) فیزیکدان میگوید: شگفت آور اینکه ، هیچ حقه و ترفندی در میان نیست. آنچه شما مشاهده میکنید ، یکی از بیشترین حرکتهای موثر و کارآمدی است که بشر تا به کنون آن را درک نموده . ما در پژوهشها و تحقیقات ، نتوانستیم چیزی برای ارتقا و پیشبرد این هنر بیابیم.
حرفه ای های هنر های رزمی فقط آن چیزهایی را میشکنند که قابل شکستن هستند. به عنوان مثال ، در هنگام ضربه زدن به یک تخته از چوب کاج ضربه را با خطوط و رگه های چوب میزان میکنند، بنابراین چوب به آسانی میشکند. و چنان چه آنها مایل به زور آزمایی بیشتری باشند به جای آجر که شکنندگی کمتری دارد بلوکهای بتونی را انتخاب میکنند.
بن پاریس (ben paris) دارنده ی کمربند سیاه دان 4 تکواندو میگوید: بیشترین تعداد تخته ای که میتوانم بشکنم حدود 5 تخته است. البته این محدودیت، در واقع بخاطر قدرت و توانم نیست بلکه کم و بیش به دلیل محدودیت سایز و اندازهی دستهایی است که این تخته ها را نگه میدارند . در کاراته علاوه بر قدرت علم فیزیک ، این قدرت و حس درونی فرد است که در شکستن موثر است.
عوامل مؤثر در قدرت ضربه
فرمول فيزيكي قدرت ضربه f=m.v/s ميباشد كه f در آن نيرو، m جرم ضربهزننده، v سرعت و s سطح مقطع تماس ميباشد. گلوله مثال خوبي براي تفهيم بهتر اين فرمول است. زيرا از هر سه پارامتر استفاده ميكند. مرمي يك فشنگ را تا حدّ امكان سنگين كرده و با استفاده از فلزات سنگيني مانند سرب و يا حتي فلزات بسيار سنگين راديواكتيو، جرم آن را بيشتر ميكنند. سرعت شليك و حركت گلوله نيز بسيار زياد است. حتي چند برابر سرعت صوت ميباشد و تا حدّ امكان با افزايش مقدار و كيفيت باروت، سعي در افزايش اين سرعت ميشود. نوك گلوله هم تيز است. يعني سطح مقطع تماس آن كم ميباشد. هرچه سطح مقطع تماس كمتر باشد، ضربه به داخل جسم نفوذ كرده و آنرا ميشكافد. اكنون به بررسي اين سه عامل در شكستن اجسام ميپردازيم:
جرم ضربهزننده (m)
هرچه جرم ضربهزننده بيشتر باشد، قدرت بيشتري نيز خواهد داشت. فرق چكش با پتك در جرم و سنگيني آن است. به همين دليل، ضربات پا بسيار سنگينتر از ضربات دست ميباشند. زيرا جرم و وزن بيشتري دارند. يك فرد ماهر، با انتقال وزن و مركز ثقل خود بر روي ضربه، ميتواند موجب افزايش جرم مؤثر و در نتيجه توليد قدرت بيشتر گردد.
سرعت (v)
هر جسمي ميتواند تا حدّ معيني خم شدن را تحمل كنيد و پس از آن خواهد شكست. اگر شما بتوانيد قبل از اينكه جسم فرصت عكسالعمل را داشته و بتواند به وضعيت قبل خود برگردد، آن را با سرعت به حدّ شكستن برسانيد، موفق خواهيد بود. درغير اينصورت صدمه خواهيد ديد.
اجسام وقتی به سر حد و آستانه ی خاصیت ارتجاعی شان میرسند شروع به انفجار و رهایی میکنند به عبارت دیگر میشکنند. خوشبختانه برای بیشتر ما رسیدن به این آستانه در استخوانها به آسانی صورت نمیپذیرد . فلد توضیح میدهد که استخوان نسبت به بتون قادر است 40 بار نیروی بیشتری را تحمل کند. و یک ستون استخوانی با قطر کمتر از 1 اینچ و بلندی 213U میتواند نیرویی بیش از 25000 نیوتن را تحمل کند. دستها و پاها حتی میتوانند بیشتر از این را تاب آورند چراکه پوست ، ماهیچه ها، بافت های پیوند، تاندونها و غضروف هایشان میتوانند حجم عظیمی از شدت ضربه را به خود بگیرند . در نتیجه پایی که محکم مورد ضربه ی یک لگد قرار گرفته قبل از شکسته شدن میتواند در حدود 2000 بار نیروی بیشتری را نسبت به یک بتون در خود جذب کند.
يك بوكسور اگر دستكش مخصوص بوكس را درآورد، دستان او تبديل به سلاحي زخمي و آسيبپذير ميگردند. هيچ كسي نديده است كه يك بوكسور بتواند در شكستن اجسام موفق شود، مگر اينكه رزميكار باشد. تفاوت يك رزميكار و يك بوكسور در سرعت و تكنيك اجراي ضربه ميباشد.
واضح است که بهترین بوکسورها نیز میتوانند به همان سرعت و قدرت هر کمربند سیاه مشت بزنند. پس چرا آنها نمیتوانند بلوکهای بتونی را بشکنند؟ جواب سوال، در نوع و ماهیت مشتهای آنان نهفته است . یک بوکسور وقتی که مشت خود را پرتاب میکند، معمولا اجرایش را با ادامه دادن حرکتش به اتمام میرساند ، که این کار به ضربه ی مشت حداکثر سرعت و شتاب را میدهد.(در گلف و تنیس ، بازیکنها به همین علت این گونه عمل میکنند- یعنی پس از زدن هر ضربه به توپ ، حرکت بازویشان را ادامه میدهند) . در بوکس این کار میتواند کمک کند به ضربه فنی کردن حریف لیکن ، شدت ضربه را پخش و پراکنده میسازد: این به معنای شوک وارد نمودن و لرزاندن مغز حریف است ، نه شکافتن جمجمه اش. از دیگر سو ، یک ضربه (ضربه ی برنده) به هیچ وجه حرکت خود را ادامه نمیدهد: این حرکت ، مانند نیش کبرا پرتاب میشود ، سپس بی درنگ عقب مینشیند. برای مثال ، وقتی که یک رزمی کار به یک قالب بتونی ضربه میزند ، مشت او برای کمتر از پنج هزارم ثانیه با قالب تماس می یابد و با این حال ، قالب بتون - با انعکاس شکافته شدن- در هم میشکند.
سطح مقطع تماس(s)
با كاستن از سطح مقطع تماس، نفوذ ضربه بيشتر شده و در مقابل، افزايش آن موجب پخششدن نيرو و كاهش نفوذ ميگردد. دقت نمائيد كه ضربات را با مناطق ضربهزننده مجاز اجرا نمائيد. براي مثال در ضربات مشت بايد فقط از بندهاي دو انگشت وسط و اشاره استفاده كنيد تا ساير قسمتها آسيب نبينند.
هنرجویان نه تنها میبایست سرعت خود را افزایش دهند و در هدف خود پیشرفت حاصل کنند، بلکه میبایست سفتی و سختی دست ها و پاهای خود را با ضربه زدن به یک ستون پوشیده شده با اسفنج و کرباس بالا ببرند چو ادامه میدهد : در آغاز که پوستتان بسیار نرم است ممکن است دستتان بریده شده و خون جاری شود و شما تمرینات را متوقف سازید. ما چنین چیزی را به شما پیشنهاد نمیکنیم تمرین با تیغه دست (شو تو shuto) به دفعات زیاد باعث ایجاد سفتی و سختی در دست شده که با جذب و پراکندن نیروی ضربه ی برخوردی دقیقا مانند سپر ماشین عمل میکند چو میگوید چنان چه هر روز سخت تر و سخت تر ضربه بزنید آنگاه میتوانید بدون اینکه به راستی صدمه ای ببینید سخت ترین ضربه را که در توان دارید بزنید.
هنگامی که بازو در حدود 80 درصد کشیده شده باشد به حداکثر سرعت و شتاب خود میرسد. واکر میگوید: شما یاد میگیرید که در ذهن خود مشت تان را متمرکز سازید طوری که به جای این که در سطح بماند به درون بدن حریف منتهی شود شما برای انتقال حداکثر قدرت پیش از آن که سرعت رو به کاهش رود میبایست تماس برقرار کنید.تمامی این قدرت متمرکز شده ، آشکارا یک هدف را در پی دارد:
هدف و کاربرد چیست ؟
شکستن استخوان ها و گسستن نسوج . اما موفقیت علاوه بر این به نیروهای دقیق تری وابسته است.تمام مواد و اجسام جامد ثابت به نظر میرسند. برای امتحان ، جسمی را محکم به نقطه ای مناسب بکوبید، خواهید دید که شروع به نوسان میکند.یک ضربه ی مشت که پس از برخورد به هدف ، حرکتش را ادامه میدهد چنین نوساناتی را خفه میسازد اما ضربه برنده با عقب کشیدن در لحظه ی آخر اجازه میدهد تا نوسانات آزادانه ادامه یابند.