گلهای آپارتمانی

pasargad54

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : آبان 1388

تعداد پست ها : 2135

محل سکونت : اصفهان


شما در این مقاله با روش نگهداری گل‌های نرگس ،شقایق ،داوودی و مینا آشنا می‌شوید :
شما در این مقاله با روش نگهداری گل‌های نرگس ،شقایق ،داوودی و مینا آشنا می‌شوید : گل نرگس : این گل در آب کم عمق می‌تواند عمر بسیار درازی داشته باشد. به ویژه اگر ساقه‌های آن را به طور مکرر کوتاه کرده و آب را عوض کنید و غذای مکمل به آن اضافه نمایید. هر دو تا سه روز یکبار تنها در نیمی از گلدان آب بریزید. می‌توانید پوسته محافظ را به حال خود باقی گذاشته و یا آن را به آرامی از ساقه جدا کنید. زمانیکه ساقه‌های نرگس را کوتاه می‌کنید این پوسته‌ها از خود نوعی شیره در داخل آب ترشح می‌کنند که عمر سایر گل‌ها را کوتاه می‌کنند. برای جلوگیری از این مشکل می‌توانید پس از برش ساقه‌ها برای 12ساعت آنها را در یک گلدان مجزا قرار دهید و سپس با گل‌های دیگر در یک گلدان قرار دهید. در گل آرایی‌های جدید دیده می‌شود که گل نرگس را همراه با پیاز و ریشه آن تزئین می‌کنند. به این منظور گل روی ریشه‌ها را با آب شسته و می‌توانید از کلیه گیاه از ریشه گرفته تا ساقه و برگ و گل لذت ببرید. .گل شقایق: همان مراقبت‌های متداولی که در ابتدا توضیح داده شد در مورد گل شقایق هم صدق می‌کنند، اما از آنجاییکه ساقه‌های آنها خیلی لطیف و آسیب پذیر می‌باشند، باید آنها را با ملایمت در دست گرفته و به آرامی کوتاه کنید. طبیعت حساس و لطیف گل‌های شقایق حاکی از این مطلب است که عمری بیش از3 تا5 روز ندارند. گل داودی: این گل‌ها در رنگ‌ها و اشکال مختلف یافت شده و با تعداد گلبرگ‌های مجزا یافت می‌شوند. گاهی اوقات در رنگ‌های غیرمعمول دیده شده و با شکوفه‌های تکی و یا چند تایی در هر ساقه، دارای زیبایی خاصی می‌باشند. هر یک از گلبرگ‌ها که زرد شده و یا رو به پلاسیدگی می‌رفتند، باید از ساقه جدا شوند. برگ‌های این گل گاهی اوقات از گلبرگ‌ها نیز زودتر پلاسده می‌شوند. کوتاه کردن ساقه‌ها جذب مطلوب آب را افزایش داده و عمر گل را در داخل گلدان افزایش می‌بخشد. عمر متوسط گل‌های داودی در گلدان چیزی در حدود 7تا12 روز می‌باشد. گل مینا: کلیه موارد ذکر شده برای مراقبت و نگهداری از سایر گل‌ها درمورد این گل نیز صدق می‌کند ، تنها با این تفاوت که باید به یاد داشته باشید این گل نیازمند میزان آب زیادی است به همین دلیل باید به طور مکرر گلدان را چک کنید و آن را همیشه پر از آب نگه دارید.

چهارشنبه 4 آذر 1388 1:40 PM

pasargad54

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : آبان 1388

تعداد پست ها : 2135

محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:گلهای آپارتمانی ( شمعدانی)

گل شمعدانی

Pelargonium

شمعدانیگونه ای است از خانواده ژرامیناسه Geraminaceae . این گیاه بومی آفریقای جنوبی است .
در حدود 220 گونه و 5000 – 6000 واریته دارد ، که غالب آنها جنبه بوته دارد و در گلکاری چندان مورد توجه نیستند .
ارقام شمعدانیکه در باغبانی مورد استفاده است اکثرا برای گل آنها و عده ای برای برگهای زینتی آن و برخی نیز از عطرشان کاشته می شود .
انواع شمعدانی هائی را که در گلکاری مورد استفاده قرار می گیرند به چهار طبقه تقسیم می نمایند :
اول – جنس شمعدانی معمولی p.x hortorum: که در چنس شمعدانی معمولی هورتوروم مجتمع شده اند . بیشتر در باغات و باغچه ها کشت می شود .
در این جنس ، گونه شمعدانی معمولی زونالzonale که در روی برگ آنها حلقه تیره رنگی بشکل نعل مشاهده میشود مورد استفاده است .
گلها به رنگهای قرمز ، صورتی ، سفید ، کم پَر ، پُرپَر ، دیده می شود .
گونه حلقه ای یا زونالzonale دارای واریته های متعددی است و رایران اکثرا ازارقام زیر استفاده میشود .
1 - شمعدانی حرامزاده : پاکوتاه و دارای گلهای قرمز و خیلی پُرگل است .
2 – شمعدانی یهار هلوئی : واریته ای است به ارتفاع 40 – 50 سانتیمتر ، برگها درشت گلها صورتی مایل به نارنجی .
3 – شمعدانی سفید : برگها کوچک ، گلها سفید کم پَر یا پُر پَر .
4 – شمعدانی نقره ای : اطراف برگها در این واریته به رنگ سفید نقره ای و وسط آن سبز رنگ و گلها برنگ قرمز تند است .
5 – شمعدانی ترمه ای : در این واریته حلقه وسطی دایره ای شکل به رنگ زرد مایل به قرمز و خود برگها به رنگ زرد تیره میباشد .
گلها به رنگ صورتی تند و کم پَر است . برگهای این واریته زینتی میباشد .
6 – شمعدانی طلائی : برگها به رنگهای زرد و سبز است . گلها قرمز و پُرپَر .
در این دسته حلقه وسطی برگها در بعضی بکلی از بین رفته و در برخی کاملا نمایان است .
این واریته هم برگش زینتی است .

دوم – شمعدانی پیچ یا شمعدانی برگ عشقه ای p.peltatum: شاخه های این نوع شمعدانی نازک و بعضی از ارقام آن بطول یک متر یا بیشتر می رسد .
سوم – شمعدانی اژدر p.domesticum: که بیش از یک واریته از آن بنام شمعدانی گل درشت grandiflorum در ایران کشت نمی شود . بلندی این واریته 50 – 60 سانتیمتر است .
برگها درشت ، به رنگ سبز تیره و چین دار ، گلها درشت به رنگهای مختلف قرمز ، زرد ، بنفش ، و سفید ، یک رنگ و یا دو رنگ می باشد .
چ هارم – شمعدانی عطری p.capitatum: برگها کرکدار و دارای عطری است شبیه عطر گل سرخ و برای تهیه اسانس از آن استفاده میشود . گلها کوچک برنگ ارغوانی .
گل شمعدانی عطری در درجه دوم اهمیت قرار دارد .

روشهای کاشت : کوشش یک باغبان مجرب بر این است که شرایط مطلوب برای هر گیاه را بقسمی فراهم کند که آن گیاه بتواند حد اکثر ظرفیت خود را آشکار سازد .
هر گیاه به چهار ماده اصلی و اساسی که عبارتند از: هوا ، آب ، غذا و نور احتیاج دارد .
شناخت محیط طبیعی هر گیاه راهنما و کمک ارزنده ای برای باغبان است .
ولی تصور اینکه شرایط طبیعی همیشه کمال مطلوب میباشد اشتباه بزرگی است .
گیاهان وحشی به شرایط سخت و نا پایدار مقاومت و سازگاری پیدا کرده اند و قادر به ادامه زندگی و تولید مثل می باشند .
درحالیکه گیاهان اهلی در نتیجه دورگ گیری و انتخاب بعضی از صفات مورد نظر ، خاصیت مقاومت خود را به مقدار زیاد از دست داده اند .
بهمین دلیل نباید تصور کرد که چون شمعدانی به شرایط نا مساعد مقاوم است ، نباید شرایط بهتری برای آنها مهیا نمود .

شرایط لازم برای شمعدانی بشرح زیر است :
خاک : خاک مناسب شمعدانی خاکی است که اگر آنرا در دست بفشاریم به زحمت بهم بچسبد یعنی کمی سنگین باشد . اگر زیاد بهم بچسبد معلوم می شود رس آن زیاد است و خاک تکه تکه می شود .
اگر به آسانی دانه های خاک از هم بپاشد معلوم می شود خیلی سبک است و مناسب شمعدانی نیست .
خاک شمعدانی تشکیل میشود از یک قسمت خاک برگ پوسیده ، دو قسمت خاک مرغوب باغچه ، و یک قسمت شن زبر و یک قسمت کود گاوی پوسیده .
در نقاطی که تابستان خیلی گرم دارد ، %50 از خاک گلدان از تورب توصیه می شود .
برای اینکه رطوبت را بهتر نگهدارد .
هرچند تورب زیاد و خاک برگ زیاد مانع رشد شمعدانی است زیرا ترشی ( اسیدیته ) خاک را بالا میبرد ( اسیدیته برای شمعدانی باید بین شش و نیم تا هفت باشد ) .
غذا : همانطوریکه می دانید کود فسفره برای تقویت ریشه و کود ازته برای ازدیاد شاخ و برگ و کود پتاسی برای تولید گل و میوه مفید است .
تناسب این عناصر موثرتر از میزان مواد غذائی است .
باید توجه داشت اگر یکی ازاین عناصر زیاده ازحد به شمعدانی داده شود ، برای شمعدانی مضر است .
اگر با دادن کود دامی ، کود ازته هم زیاد بدهیم ، شاخه های شمعدانی طویل می شود و برگها هم بزرگ می گردد .
و این همان گلدانهائی است که باغبان به آنها گرسنگی می دهد و مدتی به آنها کود نمی دهد ، بطور خلاصه از اردیبهشت تا مهر ماه هر ماه یکمرتبه باید کود تجارتی به شمعدانی داده شود.
ودر زمستان از کود دادن باید خودداری کرد .
کود را موقعی به گیاه می دهند که ریشه گلدان را پُر کرده باشد .
آب :شمعدانی در اعضاء خود آب را ذخیره می کند .
این گیاه خیلی سریع و بمقدار زیاد می تواند آب را جذب کند .
بهمین دلیل است که وقتی خاک خیس است باوجودیکه آب زیاد برایش مناسب نیست معذالک آنرا جذب می کند ( در صورتیکه برای اغلب نباتات این آب زیاد ضرر میرساند ) در هر حال در تابستان موقعی که بوته شمعدانی گل دارد به آب نسبتا زیاد احتیاج دارد .
در روزهای کوتاه زمستان و در حرارت کم ، آب دادن را برای چند هفته باید قطع کرد .
ولی وقتی گیاه در حال فعالیت است هیچوقت نباید رطوبت خاک قطع شود .
وقتی شمعدانی کاملا خشکی می بیند پوست ساقه سفت و خشبی می شود و عده ای از ریشه های لطیف و سفید رنگ از بین میروند .
برگرداندن این حالت بحالت اولیه خیلی طول می کشد .
در شمعدانیهای گلدانی باید طوری آب داد که خاک گلدان کاملا خیش شود و بعد از آن هروقت خاک کاملا خشک شد باید آب داد.
میزان و موقع آب دادن بستگی به وضع خود گیاه و حرارت هوا و رطوبت جوی دارد .
در روزهای خیلی گرم یا روزهائی که بادهای خشک می وزد ، در وسط تابستان به شمعدانی باید روزی دو مرتبه آب داد .
وقتی شدت نور کم است یا رطوبت زیاد است اصولا گیاه به آب نیاز ندارد .
اگر شدت آفتاب زیاد است بهتر است به گلدانها سایه بدهند تا به این وسیله تعریق در نبات کم شود و این کار بهتر از آن است که مرتبا به گلدانها آب بدهند .
ارقام شمعدانی عطری و پیچ و اژدر نسبت به شمعدانی معمولی بیشتر به آب احتیاج دارند .
هوا : می گویند شمعدانی رطوبت جوی را لازم ندارد .
این صحیح است ، شمعدانی مثل سرخس ، گلخانه مرطوب را دوست ندارد .
ولی نباید محیط هم زیاده از حد خشک باشد .
بنظر می آید خیلی از شمعدانیها هوای خشک را می پسندند وعده کمی هم حتما خشکی زیاد هوا را لازم ندارند .
رطوبت جوی برای گیاه شمعدانی مضر نیست . ولی برای غنچه ها ضرر دارد .
در آخر روز که حرارت پائین می آید ، رطوبت زیاد می شود و در شب ممکن است گلبرگها مرطوب شوند و گلها بگندد .
بهتر است آبپاشی در صبح انجام شود که تا عصر رطوبت روی گلها خشک شود و همچنین در منزل در عصر پنجره ها را باز کنند تا رطوبت اضافی بیرون برود .
رویهمرفته جریان هوا خیلی از ناراحتی ها را از بین می برد .

روشنائی :
هرچند وطن اصلی شمعدانی سرزمین آفتاب درخشان است ولی شمعدانی که در منزل و باغچه عمل میآورند به نور شدید احتیاج محدودی دارد .
شمعدانی در محل سایه و قسمت شمالی ساختمان گل نمی کند و همچنین گوشه ای تاریک محل مناسبی برای کاشت شمعدانی نیست .
در نقاط سایه شاخ و برگ آن زیاد شده و شاخه هایش طویل و آبکی میشود .
اگر در گلخانه و یا در تابستان سایه به آن ندهیم رنگ براق شمعدانی از بین می رود .
نقاط کاملا آفتابی چه در گلخانه و چه در خارج گلخانه برای شمعدانی مضر است .

حرارت :
حرارت مطلوب برای شمعدانی بین 13 – 18 درجه سانتیگراد است .
هرچند در حرارتهای بالا هم زنده میماند .
حرارت بین 43 – 44 درجه کلیه ارقام شمعدانی را از بین می برد .
حرارت مناسب برای شمعدانیعطری و اژدر بین 7 – 14 درجه سانتیگراد است که در این حرارت ها بهتر رشد می کند .
بعضی از ارقام شمعدانیزونال یا حلقه ای تا 10 درجه سرمای زیر صفر را هم تحمل می کنند .

گلدانها :
گلدانهای سفالی برای شمعدانی مناسب است .
مخصوصآ در گلخانه ها اگر شمعدانی را در گلدان کوچکتر بکارند مناسب تر است تا گلدان های بزرگنر .
وقتی قلمه ها ریشه دار شدند باید آنها را در گلدان استکانی ( 5 سانتیمترقطر دهانه ) کاشت و بعد از گلدان اولی به گلدان فرنگی کوچک ( 7 – 5/8 سانتیمتر قطر دهانه ) منتقل کنند .
خاک گلدان باید کمی سفت و با ثبات باشد . یعنی مقدار رس بیشتر از حدی باشد که قبلا گفته شده .
نه اینکه سخت و سفت و سنگین باشد .
تعویض گلدان وقتی انجام می شود که ریشه ها بتازگی به بدنه گلدان رسیده باشند ، نه اینکه صبر کنند تا علائم گرسنگی در گیاه ظاهر شود .
موقع گل کردن بوته جوان در گلدان بتدریج عوض می شود احتیاجی به کود اضافی نیست .
اندازه گلدانی که گیاه در آن گل می کند بستگی به واریته شمعدانی دارد .
بعضی در گلدان کوچک و بعضی در گلدان فرنگی بزرگ و عده ای در گلدان خیاری ( 17 سانتیمتر قطر دهانه ) خوب گل میکنند .

متوقف کردن رشد بوته ها :
بیشتر انواع شمعدانی را اگر بحال خود بگذارند یک ساقه اصلی می دهد و وقتی این ساقه رشد کافی کرد ، که اغلب گل هم ندارد ، شاخه های اطراف بیرون می آیند .
این وضعیت رضایت بخش نیست .
ولی اگر سر ساقه اصلی را ببریم یعنی پنسمان کنیم ، دو جوانه نزدیک محل قطع رشد می کنند و اینها هم بنوبه خود تا حدی رشد کرده و از آن ببعد شاخه های جانبی رشد می کنند .
منظور از متوقف کردن رشد ، هم آهنگ و هم زمان کردن رشد جوانه ها می باشد .
شروع رشد شمعدانی در بهار و توقف در رشد و تولید گل آن در اواسط تابستان است .
و شروع مجدد رشد در موقع کوتاه شدن روز یعنی پائیز است .
موقع قلمه گرفتن ، معمولا در آخر مرداد و اوائل شهریور می باشد که گیاه مادری از قدرت و قوت کاملی برخوردار است .
قلمه هائی که گرفته میشود در آخر مهرماه دارای ریشه کامل می باشند و می توان آنها را در گلدان 5/8 سانتیمتر قطر کاشت .
در همین موقع که قلمه های ریشه دار جابجا میشود و باید از نقطه نموی قلمه ، سربرداری ( پنسمان ) شود .
شاخه هائی که قبل از نیمه زمستان رشد می کنند از رشد دو یا سه جوانه چانبی سرچشمه می گیرند .
رشد زیاد شاخه ها تا اوایل بهمن ماه احتمالا شروع نمی شود .
در این موقع در ظرف چند هفته شاخه های جوان جانبی شاخه های مجددی میدهند که دو یا سه بند دارند . اینها هم باید سر برداری ( پنسمان ) شوند .
بنابراین برای تقویت بوته باید سعی کرد که شاخه های بیشتری ایجاد گردد .
در اواخر اسفند رشد شاخه ها و ریشه ها زیاد می شود و در این موقع است که تغییر اندازه گلدان لازم میباشد .باید بوته ها را به گلدانی که قطر دهانه آن 11 سانتیمتر باشد منتقل نمود .
این تغییر گلدان ممکن است رشد بوته را مجددآ متوقف کند .
در اواسط فروردین اگر رشد خیلی زیاد است قسمتی از سرشاخه ها باید سر برداری شود و این آخرین پنسمان است .در اواسط خرداد بوته باید در یک حالت کامل باشد .
بعضی از انواع شمعدانی ها بیش از یک یا دو ساقه نمی دهند ولی بعصی پُر شاخ و بگند و احتیاج زیادی به سربرداری ندارند . فقط ممکن است گل دادن بوته را به عقب بیاندازد .
معمولا شمعدانی هائیکه یک ساقه راست دارند را پنسمان میکنند ولی مثلا در شمعدانی پیچ این کار معمول نیست ولی شمعدانی های معمولی و بعضی از شمعدانیهای اژدر را می توان با سربرداری فرم داد .

شنبه 7 آذر 1388 11:22 AM

pasargad54

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : آبان 1388

تعداد پست ها : 2135

محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:گلهای آپارتمانی( مراقبت از گیاه آپارتمانی آماربلیس)

نام علمی: هیپستروم HIPPEAS- TRUM

خانواده: آماریلیداسهAMARYL- LIDACAE

نام لاتین: آماریلیسAMARYLLIS

سرزمین مادری: آمریكای جنوبی

تعداد گونه ها: 75 گونه

رنگ گل ها: رنگ گل ها بستگی به واریته دارد. سفید، قرمز، ارغوانی و یا صورتی.

تكثیر:گیاهی است دارای پیاز، برای تكثیر آن به دو روش می توانیم عمل كنیم:

الف: كاشت بذر:بذرها را در بهار، زمانی كه درجه حرارت هوا معادل 16 تا 18 درجه سانتی گراد باشد به خاك بسپارید.

ب: كاشت پیاز: معمول ترین روش ازدیاد آماریلیس استفاده از پیاز آن است.

در این روش وقتی آماریلیس را تكثیر كنید رنگ گل ها ثابت می ماند (رنگ گل های ازدیاد یافته مطابق رنگ آماریلیسی خواهد بود كه پیازش را تكثیر كرده اید).

برای این منظور باید پیازچه ها را از هم باز كنید و آنها را زمانی كه گیاه در حال استراحت است به خاك بنشانید.

خاك مناسب:گیاهان پیازدار به خاك های سبك احتیاج دارند. برای آماریلیس مناسب ترین بستر مخلوطی است از رس، ماسه، كود حیوانی پوسیده و خاكبرگ. این مواد را به نسبت مساوی با هم مخلوط كنید.

نور و گرما: گیاهی است تا حدودی گرما دوست و روشنایی پسند. نور مستقیم آفتاب باعث شكوفایی گلهایش می گردد.

آب:وقتی خاك خشك شد به آن آب بدهید.

كوددهی: فقط زمانی به آن كود دهید كه عمر گل هایش تمام شده باشد.

بعد از پایان دوره گل دهی هر پانزده روز یكبار به آن كود بدهید. از پاییز كه گیاه استراحت زمستانه را آغاز می كند كوددهی را قطع كنید.

مراقبت های لازم:وقتی عمر گل ها تمام شد، آنها را از ابتدای ساقه گل دهنده قطع كنید. سپس به طور مرتب به آماریلیس آب و كود بدهید در این مدت باید گلدان در محل روشن قرار داشته باشد.

این كارها را به این دلیل باید انجام دهید كه پیازها و برگ هایش تقویت شوند. اواخر تابستان یا اوایل پاییز برگهایش زرد می شوند. جای نگرانی نیست زیرا دیگر موقع استراحت گیاه است، اما پیازهایش سرحال و سالمند.

از این به بعد دیگر به آن آب و كود ندهید. گلدان را به محلی تاریك، خنك و خشك منتقل نمایید و برای مدت چند ماه آن را به حال خود بگذارید (تا اواخر دی ماه). دوباره در اواخر زمستان یا اوایل بهار باید كاری كنیم كه گیاه از خواب زمستانه بیدار شود.

مناسب ترین درجه حرارت برای بیدار شدن آماریلیس از خواب زمستانه، حرارتی معادل 16 تا 18 درجه سانتیگراد است.

در شرایط معمولی (در فضای باز) در اوایل بهار كه درجه حرارت به 16 تا 18 درجه سانتی گراد می رسد به آرامی آبیاری را شروع كنید (همه روزه به آن آب دهید). اما قبل از آبیاری، خاك های سطحی گلدان را عوض كنید.

هر قدر به زمان گل دهی نزدیك می شوید فواصل آبیاری را بیشتر كنید (دو روز در میان و در موقع گل دهی سه روز در میان).

گل دهی زودرس:با یك ابتكار و كمی صرف وقت می توانید آماریلیس را در فصل زمستان به گل دهی وادار كنید.

به این ترتیب كه:پیاز آماریلیس را برای مدت یك شبانه روز در آب ولرم قرار دهید. سپس پیاز را داخل گلدانی كه در آن ماسه ریخته اید بكارید (نیمی از پیاز خارج از ماسه باشد). ماسه را با مقدار كمی آب مرطوب نمایید و روی آن را با پاكت بپوشانید و در محل گرم (نزدیك بخاری یا شوفاژ) نگهداری كنید.

همه روزه پاكت را بردارید و به گلدان كمی آب دهید. در این صورت شاخه گل دهنده بهتر رشد می كند. پاكت را از روی گلدان بردارید و گلدان را به محل پر نور منتقل كنید.

آفات و بیماری ها

یكی از آفات مهم آماریلیس، كنه پیاز است. این حشره سفید رنگ، هشت پا دارد. كنه پیاز به پیاز گل خسارت می زند و موجب كم شدن رشد و زردی برگ ها می شود. ضمناً گل دهی گیاه متوقف می شود. برای حفاظت گیاهان از كنه ها، سمومی بنام كنه كش وجود دارند كه می تواند مورد استفاده قرار گیرد. نگهداری پیاز گل در محل خنك و خشك موجب پیشگیری از انتشار این آفت می شود.

حشرات ریز دیگری به برگ ها حمله می كنند. در صورت مشاهده آفات ِبرگ خوار گلدان را از اتاق خارج كنید و روی برگ ها حشره كش بزنید.

گاهی آماریلیس در شرایط نامطلوب دچار بیماری می شود، مهمترین این بیماری ها، بیماری لكه برگی است.

این بیماری كه عامل قارچی دارد موجب ایجاد لكه های قهوه ای رو برگ می گردد. با استفاده از سموم قارچ كش عوامل بیماری زا را از بین ببرید.

منبع : زن روز

یک شنبه 8 آذر 1388 10:23 AM

sifalaw

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : خرداد 1388

تعداد پست ها : 1637

محل سکونت : اصفهان

گیاه فوق العاده زیبای بیل برژیا!!!

گیاه فوق العاده زیبا بیل برژیا!!!

بیل برژیا
BILLBERGIA

گیاه بیلبرژیا Bilbergia جنسی از خانواده بروملیاسه های ماندنی Bromeliaceae است .
برگهایش سفت که روی آن راه راه سفید داشته وکناره اش دندانه دندانه میباشد و بشکل رُزت میروید.

این گیاه بسیار جان سخت و مقاوم است بطوریکه در هر شرایط نوری که قرار گیرد به حیات خود ادامه می دهد .

حتی در درجه حرارت های بسیار متفاوت نیز مقاومت قابل توجهی از خود نشان می دهد .
بلندی این گیاه به 50 سانتیمتر می رسد .

نگهداری بیلبرژیا بخصوص به کسانی توصیه میشود که درآپارتمان زندگی می کنند و محیط مسسلامه آنها از شرایط مناسب برای گیاهان برخوردار نیست و یا اشخاصیکه حوصله و وقت کافی جهت رسیدگی به گلهای خود را ندارند .

گل عجیب بیلبرژیا ، از میان برگها بیرون آمده و شامل طوقه های صورتی رنگی میباشد که انتهای آنها گل های متمایل به زرد با حاشیه آبی رنگ ظاهر میشود .
پس از خشک شدن گل ، جوانه های جدیدی از داخل خاک بیرون می آیند که از آنها برای تکثیر میتوان استفاده نمود .

این جوانه ها را همچنین می توان دست نخورده باقی گذاشت و گیاه را به گلدان جدیدی منتقل نمود و به این ترتیب مجموعه ای از گیاهان جوان و گیاهان قدیمی را در یک گلدان داشت .
از آنجا که جوانه ها تقریبا همزمان گل خواهند داد گیاه صورت بسیار زیبائی بخود خواهد گرفت .

انواع مختلف بیلبرژیا عبارتند از :

- 1بیلبرژیا اسپینوزا B.spinosa
- 2بیلبرژیا رودسیانا B. ehodocyanea : که گلهایش بشکل خوشه کم پَر یا پُرپَر گاهی آویخته و گاهی ایستاده روی ساقه های رنگین باز میشود ، اقسام دیگری از این گل کاشته میشود مانند :
3 -بیلبرژیا آمانئونا B.amaena
4 – بیلبرژیا پولدی B.poldi
5 – بیلبرژیا مورلیانا B.Moreliana
6 – بیلبرژیا زبریناB.Zebrina
7 – بیلبرژیا سوندرسی ئی B.saundersii
8 – بیلبرژیا پیرامیدالیس B. pyeamidalis
9 – بیلبرژیا نوتانس B. nutans

همه اقسام بیلبرژیا ، گلهای گلخانه معتدل هستند و باید آنها را در خاکی مخلوط از زباله پوسیده با خاک چمن تجزیه شده کاشت .
آبکش گلدان باید طوری تنظیم شود که به هیچوجه آب در آن باقی نماند .

تکثیر :

این گل بوسیله کاشتن بذر و یا جدا کردن پاجوشهای آن زیاد میشود .
آخرین نکته قابل ذکر اینستکه از دادن آب زیاد به آن باید خودداری نمود .

راز ماندگاری در گمنامی است

یک شنبه 8 آذر 1388 11:13 AM

sifalaw

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : خرداد 1388

تعداد پست ها : 1637

محل سکونت : اصفهان

معرفي گياه آپارتماني بنجامین

معرفي گياه آپارتماني بنجامین

گیاهی بسیار زیباست از خانواده انجیر ( موراسه ) که برگ های کوچک با رنگ سفید و سبز به صورت ابلق در آن دیده می شود. معمولاً بنجامین را به دلیل حساسیت بالا و مقاومت کم در برابر عوامل محیطی روی فیکوس بنجامین (عکس زیر) پیوند می زنند تا مقاومتر شود که در صورت مشاهده برگ های سبز یکنواخت بهتر است قطع شوند تا گیاه ابلق بهتر رشد کند.

نیازها
نور : به نور بیشتری نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی نیازمند است اما تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند (معمولاً بهترین نور حالتی است که گلدان در زیر سایه بان جنوبی طوری قرار گیرد که آفتاب به گلدان گیاه برسد اما به برگ های گیاه آفتاب نتابد و برگ ها در سایه ( نور کامل ) باشند.

نکته : چون بنجامین نسبت به تغییر عوامل محیطی بسیار حساس است و با کمترین تغییری برگ های آن ریزش می کند از چرخاندن و جا به جایی گلدان بپرهیزید.
هنگامی که گیاه تازه خریداری شده را به خانه می آورید برخی از برگ های آن زرد یا قهوه ای می شوند؛ انتظار نداشته باشید برگ های زرد یا قهوه ای یا ریخته ، مجدداً رشد کنند؛ در عوض بهتر است مراقبت کنید که محیط گیاه کاملاً مناسب باشد. برگ هایی که از این پس می رویند می توانند رشد و نمو خوبی داشته باشند.

دما :حداقل درجه حرارت در زمستان 15 و در تابستان حداکثر 24 درجه. در زمستان حتماً باید در اتاق نگهداری شود (نسبت به سرما حساس است) .

آبیاری : در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود ( باید به اندازه یک انگشت در زیر خاک را بازدید نمود، اگر خشک بود باید آبیاری بعدی صورت گیرد ). معمولاً در خانه ها به دلیل عدم رعایت این مسئله و آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود. بهتر است از آبی که چند ساعت در محیط بوده و هم دمای محیط است برای آبیاری استفاده شود، هرگز با آب سرد آبیاری نکنید .
خاک :بهترین خاک کمپوست ( خاکبرگ ) یا کود حیوانی یا خاک لوم است [مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده )

تکثیر: تکثیر این گیاه در آپارتمان مشکل است؛ برای تکثیر از قلمه هایی که حداقل یک برگ همراه دارد استفاده شود.
نکته مهم :برای اشخاصی که در نگهداری گیاهان آپارتمانی تازه کار هستند نگهداری بنجامین توصیه نمی شود زیرا گیاه خیلی حساسی است. فیکوس بنجامینا (انجیر گریان) که بومی هندوستان است، چنانچه در شرایط مساعد محیطی قرار بگیرد گیاهی است که به سرعت محیط را از آن خود می کند و به سایر گیاهان اجازه رشد نمی دهد. در واقع بزرگترین درختی که در جهان وجود دارد نوعی فیکوس است که در هند واقع شده و مساحتی حدود 2 میلیون متر مربع را در بر گرفته است!

راز ماندگاری در گمنامی است

یک شنبه 8 آذر 1388 11:14 AM

sifalaw

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : خرداد 1388

تعداد پست ها : 1637

محل سکونت : اصفهان

پافیلی، نخل دم اسبی ،لیندا

پافیلی، نخل دم اسبی ،لیندا

پافیلی، نخل دم اسبی ،لیندا

این گیاه به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است اما نام علمی آن BEAUCARNEA RECURVATA است. بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم ، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید.

ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند.

نگهداری از آن برای باغبان های آماتور نیز ساده است.

این جنس دارای24 گونه از درختچه ها و درختهای همیشه سبز میباشد.برگهای لیندا مجنون ، آویزان ، باریک ، کشیده ، ضخیم و مقاوم که طولشان تا 1.8 متررسیده و عرضشان کمتر از 2.5 سانتیمتر می باشد.رنگ برگها سبز تا سبز مایل به تیره و حالت زیبای لیندا ناشی از خمش برگها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست.رنگ گلهای آن سفید مایل به کرم است و به ندرت و فقط بر روی گیاهان مسن بخصوص در تابستان ظاهر میشود.این گیاه بدون شاخه های فرعی و انتهای ساقه اش ضخیم و شکل عجیبی به خود گرفته است که نام انگلیسی آن به معنای پای فیل به همین علت است و دارای رشد بسیار کندی می باشد.

نیازها

حرارت:
این گیاه در گستره دمایی 21-12 درجه سانتیگراد بخوبی رشد میکند و به سرما حساس است و فقط گیاهان مسن دمای 6 درجه سانتیگراد را تحمل میکنند.

رطوبت:
این گیاه در تابستان به دفعات آبیاری بیشتری نسبت به زمستان احتیاج دارد.در طول فصل رویش هر 3 هفته یک بار و در طول فصل زمستان به مقداری که برگها را از پژمرده شدن نگهداری کند (فقط یکبار) آبیاری می نماییم.بعد از هر آبیاری تا آبیاری بعدی خاک باید کاملا خشک شود .لیندا میتواند تا یک سال آب را در پایه متورش ذخیره کند بنابراین آب دادن بیش از حد به گیاه متداولترین عامل نقصان در رشد و نابودی آن میباشد.

محیط کشت:
این گیاه نیازمند یک مخلوط خاک خوب زهکشی شده با بافت لیمونی تقریبا سبک در5/7 -5/6 PH= است.مخلوط خاکی که شامل دو قسمت لوم یک قسمت پیت هوموس و دو قسمت ماسه و سنگریزه هایی برای ایجاد زهکش خوب لازم است.در نور کامل بهترین رشد را دارد.نور خیلی زیاد باعث سوخته شدن برگها و ریزش آن میشود و نور کم باعث رشد بیش از اندازه برگها و تغییر رنگ برگ به زرد و در نهایت افتادگی برگ میشود.

تغذیه:
لیندا گیاهی کم توقع است و در طول بهار و تابستان یک بار از کود مایع استفاده میشود.

تکثیر:
از طریق ریشه دار کردن جوانه های روی ساقه و از طریق کاشت بذر در بهار انجام میگیرد. زمانی که دمای هوا 20 درجه سانتیگراد باشد.
کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم یا ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه ؛ البته تکثیر این گیاه برای آماتورها و در منزل بسیار دشوار و تقریباً ناممکن است.

آفات و امراض:
مهمترین آفت لیندا کنه قرمز است که میتوان از مالاتیون و دیازینون استفاده کرد.مهمترین بیماری این گیاه پوسیدگی ریشه است که در اثر آبیاری زیاد و زهکشی ضعیف ایجاد میشود.

مراقبت های ویژه:
لیندا به عنوان یک گیاه خانگی خوب در نظر گرفته میشود که بیش از اندازه آبیاری نشود.
با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می رویند که بخاطر حفظ شکل و فرم آن باید حذف گردند. هر دو سال یک بار گلدان را تعویض کنید زیرا تعویض زود به زود باعث ریشه زایی زیاد لیندا شده که این سبب افزایش ارتفاع و در نتیجه کاهش زیبایی آن میگردد.

نکته:
برگ های مرده ی انتهای گیاه را جدا کنید.

راز ماندگاری در گمنامی است

چهارشنبه 11 آذر 1388 8:51 AM

sifalaw

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : خرداد 1388

تعداد پست ها : 1637

محل سکونت : اصفهان

معرفي گياه آپارتماني آگلونما

معرفي گياه آپارتماني آگلونما

فارسي اصيل: نَخشيد، نخ درخشان(نخ+شيد=درخشان) اشاره به معني نام لاتين آن
فارسي رايج: آگلونما
نام انگليسي: Chinese evergreen گياهي است از خانواده « آراسه »، به علت وضع برگها و انبوه بودن آنها در اتاقهاي کوچک جلوه بيشتري دارد، ساقه ها کوتاه و برگها بيرون آمده ازغلاف، نيزه اي شکل و خم شده به طرف پائين با طول 15-12 سانتي متر مقاومت خوبي در برابر سايه و خشکي دارند، کاشت مخلوط اين گياه آپارتماني با گياهان متفاوت در داخل يک گلدان مقايسه جالبي در شکل برگها ايجاد خواهد کرد، در برابر نور کم، مقاومت خوبي دارد.

نيازها:

-نور: اتاقهاي قسمت شمالي ساختمان بهترين شرايط نوري اين گياه را تأمين مي نمايد،تحمل نور مستقيم آفتاب را ندارد.

-دما: بهترين درجه حرارت در زمستان 15 درجه سانتي گراد که قدرت تحمل 10 درجه را نيز دارد، در تابستان درجه حرارت مطلوب 24 درجه است.

-آبياري: هفته اي دوبار آبياري در تابستان براي گياه کافي است ولي در زمستان به هفته اي يکبار کاهش مي يابد. زهکش گلدان بايد مناسب باشد.

- رطوبت: در تابستان هفته اي دو بار احتياج به غبارپاشي با آبفشان دارد. رطوبت اتاق در زمستان براي اين گياه آپارتماني کافي به نظر مي رسد.

-تغذيه: در فصل رشد در بهار و تابستان هر دو هفته يک بار تغذيه مصنوعي با کودهاي قابل حل در آب مخصوص گياهان زينتي لازم است.

- خاک مناسب: خاک برگ بهترين محيط رشد براي آن است.

- تعويض گلدان: به علت متراکم شدن ريشه ها و کم شدن جا براي رشد ريشه و سفت شدن خاک در بهار هر سال تعويض گلدان با يک درجه بزرگتر لازم است.

- تميز نمودن برگها: پاک کردن برگها با پارچه نرم و يا اسفنج مرطوب کافي است. از مواد براق کننده شيميايي که روزنه برگها را مسدود نمايد خودداري نماييد.

- تکثير: هر جوانه اي که در بهار از خاک خارج شده و داراي تعدادي ريشه است مي تواند گياه جديد را در گلدان ديگر براي شما توليد نمايد.
واريته اي از اين گياه آپارتماني با نقاط سبز در متن نقره اي در برگ بهترين گياه براي کاشت در آب است،گلهاي ريز زرد يا سفيد با ميوه هاي ريز حبه اي شکل جلوه خاصي به آن مي بخشد.

-مواظبت از برگها: اگر برگها خيلي آويزان هستند، برگها را دسته کنيد و براي چند روز درون روزنامه اي بپيچيد تا برگها شکل ايستاده تر به خود بگيرند.

-غبارپاشي: غبارپاشي يا آبفشان در تابستان در شاداب تر کردن گياه مؤثر است، اين عمل را در آفتاب انجام ندهيد.

عوارض و درمان:

- برگها در امتداد رگبرگها زرد شده و لکه هاي قهوه اي در زير آنها ظاهر گرديده است: حشره آفت باعث اين عارضه است گياه را هر دو هفته يک بار با يک سم نفوذي طبق دستور سمپاشي نماييد تا علايم برطرف گردند.

- برگها در تابستان مي پيچند و خشک مي شوند: هوا خيلي گرم و خشک است، گلدان را به محل خنکتري منتقل و آبياري را زيادتر نماييد.

- گياه خود را انداخته است: هوا خيلي سرد است و يا کمبود آب علت آن است، گياه را به محل گرمتري انتقال دهيد و يا آن را آبياري نماييد.

- زخمهاي سفيد پنبه اي شکل در زير برگها و قاعده انها تشکيل شده اند:حشره آفت بخصوصي باعث ظهور اين علايم است، برگها را با يک سم حشره کش نفوذي هر 14 روز يکبار طبق دستور سمپاشي نماييد تا علايم از بين بروند.

- برگها زرد مي شوند: آبياري زياده از اندازه و هوا سرد است. آبياري را کم و گلدان را به محل گرمتري انتقال دهيد.

- برگهاي جديد ريز و کمرنگ هستند: ريشه ها را امتحان کنيد اگر متراکم هستند تعويض گلدان لازم است و گرنه احتياج به تغذيه مصنوعي دارد، زمان بين دو تغذيه را به 10 روز کاهش دهيد ولي اندازه و مقدار آن را زيادتر نکنيد.

- لکه هاي قهوه اي روي برگها ظاهر شده اند: هواي محيط آلوده به دود نفت يا گاز آشپزخانه است، محل گلدان را عوض نموده و برگهاي آلوده را حذف کنيد.

راز ماندگاری در گمنامی است

چهارشنبه 11 آذر 1388 9:31 AM

pasargad54

کاربر نقره ای

تاریخ عضویت : آبان 1388

تعداد پست ها : 2135

محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:گلهای آپارتمانی (برگ انجیری)

نام فارسي: برگ انجيري ( اژبن، مونسترا، ريشه هاي مار)
نام علمي: Monstera deliciosa
نام تيره: Araceae
نام انگليسي: Swiss- cheese plant

خصوصيات: هميشه سبز با ارتفاع بيش از 60 سانتيمتر و برگها در جواني قلبي شكل ولي با افزايش سن ، بريدگي هايي در عض برگها ديده مي شود. اين گياه داراي اسپات سفيد رنگ به طول 15-12 سانتيمتر ميباشد. ريشه هاي هوايي آن نياز به تغذيه و
تكيه گاه خزه دار دارند و هواي گرم و مرطوب ايده آل است.
اين گياه ميتواند بعد از مدتي به گياه غول پيكري تبديل شود كه براي كنترل رشد آن گاهي لازم است گياه جديدي از آن تكثير و گياه قديمي را دور انداخت.

نور: نور غير مستقيم و نيم سايه – نيم آفتاب نزديك پنجره

دما: زمستان ( حداقل 13 درجه) و در تابستان ( حداكثر 30 درجه) و در درجه حرارت بالا غبار پاشي نماييد.
آبياري: تابستان هفته اي 1 بار و در زمستان هر 2 هفته 1 بار
به آبياري زياد حساس است.

غبارپاشي: تابستان هفته اي 3 بار و در زمستان هر هفته 1 بار و از آب ولرم و سبك استفاده كنيد.

خاك: خاك سبك ليموني
كوددهي: در صورت نياز هر ماه 1 بار

ازدياد: در بهار ريشه دار كردن قلمه هايي با 3-2 برگ بالغ در دماي 23 درجه سانتيگراد- خوابانيدن و بذر در دماي 24-21 درجه سانتيگراد

عوارض و درمان: اگر برگها شكاف نداشته باشند كاملآ طبيعي است. اگر برگها بدشكل و شكافدارند در اثر تردد زياد نزديك گياه ميباشد. توقف رشد گياه در اثر كمبود نور است . رنگ پريدگي برگها در اثر كمبود تغذيه است . لكه سياه و زخم روي برگها در اثر هواي سرد است . قهوه اي شدن نوك برگها و خشك و چروك شدن برگها در اثر تشنگي گياه است. برگهاي زيرين زرد و بعد قهوه اي شده در اثر آبياري زياد مخصوصآ در زمستان است.

نكته: ريشه هاي هوايي را هرگز قطع نكنيد و با نصب قيم خزه دار آنها را وادار به فرو رفتن در خزه مرطوب نماييد .
هر ساله در فصل بهار احتيج به تعويض دارد و از مواد براق كننده كمتر استفاده كنيد.

یک شنبه 22 آذر 1388 11:41 PM