اینجو که خونمه خاکِ دشتسون ِ به خدا

دشتسون تا هُفه ریزی نزنه جون نمی یا

غلــّه یل کاشتن ِپاک، مِی سی چه بارون نمی یا ؟

قوس وعقرو خو رداوی،چله و حوت خو رسی

غیرِ بُوشـُحم و کـُلـُم بو تـُو بیابون نمی یا

ای خدا ای نزنی بارونی تا چَن روزِ دِ

خوت می فهمی دیه غلــّه گیرمو دون نمی یا

ای نبو بارون ِگـُت گـُت سرِ شُوم تاشفقی

تـَرت وپاچال نمی یا بَنـّه و کاپون نمی یا

اِی نبوهیچ برکت از تو تـُوای کارِ زرات

گیرِاوآدم ِگـُشنِی تـُو ولات نون نمی یا

اِی بخوا باز همی گَردِی بمونه خُشک و پتی

علف و غلــّه و گل دورِ برازگون نمی یا

بنار – آذر1369

اینجو که خونمه خاکِ دشتسون ِ به خدا

پسین ِتـَوسون وجَنگِ چـِی خَشون ِ به خدا

تـُوکیچه بادپیچک وتیفون وغـَرهـُفِـّه می ده

شِیطونل مِی بـِیگ میارِن،خَهکلون ِ به خدا

چُغول ِچغادکیم نـِگوَت گرُفته ریمون ِ

مُندیم ِاینجوکه تـَش تـُوآسمون ِ به خدا

شَو و رُو جون می کنی مث که ری بُرّا نشسی ی ِ

گیج وسرجا تی ودنیات شَوسهون ِ به خدا

یه دِقِی جا نمی گیری هِی گـَم ِخوت می زنی

تـُو رُواُفتادیه دس پات تـَش ِجُون ِبه خدا

هنی قِرنی پیل ِبی عُرضه نرفته تـُوجیوت

یا پیل ِاَوبرق ِ یاقرض ِدُکون ِ به خدا

مِردکِ تهرونی روزی دوولا چاس می خره

مال ِما سال مُی دراز ما رمضون ِبه خدا

شُوم ِاُوآدم ِبدوختومی خهلت که چـِنه؟

قاش ِبادنگونیه تـُو کل ِنون ِبه خدا

پوس ِبادنگون ِشُوکارد می کشیدیم اُوسِنل

بَهزِصدمن میوه بی،ای دس نشون ِبه خدا

ما اَی شامس داشتیم خو دیمو نوممو می نا شامسلی

باغ ِمردم پُرگـُل ِمال ماغـَزون ِ به خدا

کاشکه تاآخرِعمری بـِچه بیدیم سی خومون

دل ِهرکی گـُتـَره گـُل ِکـَلون ِ به خدا

اِستراتی نی و ساتی یچی پـِرخِت می کـُنن

حالموحال ِسگِ شـُومَشکلون ِبه خدا

آسمون هم مُمکنه یهو بُرمبه ری سرم

حال وروزم حال وروزِ تیترون ِبه خدا

روزگارِ خُم وخُوت می فهمم تاآخرِعمر

گزِگـَومرگی ِ و گـُی خـِشَکون ِبه خدا

بنار-خرداد 1377