ليست شهداي دفاع مقدس (س)

سال 1346 به دنيا آمد؛ كودكي از سلاله‌ي آل‌طه؛ انساني صبور و باايمان كه حضورش شادي و نشاط را براي اهل خانه به ارمغان آورد.
سجادي با پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد تا گامي كوچك در جهت حفظ انقلاب بردارد. زماني‌كه جنگ تحميلي آغاز شد، او تاب نياورد و عاشقانه قدم به ميدان رزم نهاد و سرانجام در تاريخ 20/11/1361 در فكه در سنّ 15 سالگي هنگام عمليات والفجر مقدماتي به سوي كوي دوست پر كشيد.

منبع:روزنامه كيهان  

نامش الياء بود؛ متولّد سال 1346 و از اهالي روستاي كريك استان كهگيلويه و بويراحمد.
كودك بود كه با مكتب سرخ حسيني آشنا گشت و دلداده‌ي مكتب سرخ روح‌الله (ره) گرديد.
الياء كه تشنه‌ي پرواز و معراج به سوي حق بود، با آغاز جنگ تحميلي به ميدان رزم شتافت. او به مادرش گفت: « حضرت فاطمه (س) در سنّ 18 سالگي به شهادت رسيد من هم 17 سال دارم و بايد به جبهه بروم و از اسلام دفاع كنم. »
سرانجام نيز در سنّ 18 سالگي در تاريخ 17/5/1364 در هورالعظيم به آسمان بيكران شهادت بال گشود.
مزار پاكش در روستاي كريك قرار دارد.

منبع:ماهنامه وصال   -  شماره مجله: 26-  صفحه: 8

سال 1347 کودکي پاک از سلاله‌ي نبي اکرم (ص)‌ ديده به جهان هستي گشود..
نامش را "سيدعلي" نهادند و از ايزد منان خواستند که او آن‌گونه که شايسته‌ي شيعيان اميرمومنان (ع) است، تربيت شود.
سال‌ها از پي هم گذشت و او که دلش براي اسلام و قرآن مي‌تپيد، به فرمان امام امت (ره) لبيک گفت و راهي خطوط مقدم رزم شد. سجادي بسيجي دلاور عرصه‌هاي ايثار بعد از نبرد با دشمن بعثي در آغازين روز بهمن‌ماه سال 1364 در سنّ 17 سالگي عاشقانه به سوي کوي دوست پر کشيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1381/11/13 -  صفحه: 13

جمشيد سجادي‌نيا سال 1344 در خانواده‌اي که فضاي آن را عطر معنويت پر کرده بود در شهر ايوان متولد شد. او کودکي‌اش را در آرامش به سر برد و سپس وارد مدرسه شد و به فراگيري علم تا اخذ مدرک ديپلم پرداخت. سجادي‌نيا از هوش بالايي برخوردار بود و در بين برادران و خواهرانش داراي احترام خاصي بود و فوق‌العاده به پدر و مادرش احترام مي‌گذاشت. همه او را دوست داشتند و به نيکي از او ياد مي‌کردند تا اين که به خدمت مقدس سربازي فرا خوانده شد. سجادي‌نيا با علاقه فراوان لباس رزم را پوشيد و به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت شتافت و دوشادوش ديگر مدافعان روي‌در‌روي دشمن ايستاد، تا اين‌که در تاريخ 17/11/1363در منطقه‌ي عملياتي سومار، در سن 19 سالگي سکوي پرواز خويش را يافت و آسماني شد.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 55

سيداصغر در سال 1342 به دنيا آمد. پدرش سيدمهدي از مردمان متديّن و باتقواي اصفهان بود و همه، خانواده‌ي آن‌ها را به ايمان مي‌شناختند. کودک که بود، مادر کلام وحي را در گوشش زمزمه مي‌کرد و کمي که بزرگ‌تر شد، به او فرامين دين نبي‌اکرم (ص) را آموختند.
7 ساله بود که به مدرسه رفت و در دوره‌ي راهنمايي فعاليت‌هاي مذهبي، سياسي را آغاز کرد. در زمان اوج‌گيري انقلاب با وجودي‌که 14 سال بيشتر نداشت، با پخش اعلاميه و تکثير آنان نهضت را ياري رساند.
سال اول پيروزي انقلاب به عنوان معلم قرآن به تدريس در مسجد ملک اصفهان پرداخت و ضمن آن به عضويت انجمن اسلامي دبيرستان شهيد خوشاب درآمد و مديريت بخشي از نوارخانه و کتابخانه‌ي شهيد مطهري را پذيرفت. سيد بعد از اتمام دوره‌ي دبيرستان در سال 1360 لباس سبز سپاه‌پاسداران را بر تن کرد و اولين بار در عمليات فتح‌المبين حماسه آفريد و در عمليات والفجر1 نيز زخم عشق را به جان خريد.
شوق آموختن، سجاديان را بر آن داشت که در آزمون سراسري دانشگاه‌ها شرکت کند و بالاخره موفّق شد در رشته‌ي علوم اجتماعي دانشگاه تهران به تحصيل خود ادامه دهد. او در تعطيلات تابستاني در ميادين نبرد حق عليه باطل حاضر مي‌شد و سرانجام نيز در روز چهارم دي‌ماه سال 1365 نامش را در جرگه‌ي شاهدان عمليات کربلاي 4 ثبت کرد.
خاک ام‌الرصاص قتل‌گاه جوان 23 ساله‌ي استان اصفهان شد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران

يوسف سجودي در سال 1337 در شهرستان بابل به دنيا آمد. پدر و مادر مؤمنش او را در کانون پر مهر خود پروراندند و با احکام دين آشنا نمودند. شادي دوران کودکي با سرعت سپري گرديد و يوسف راهي دبستان شد. او سال‌ها بعد پس از اتمام دوره متوسطه در شهرستان بابل با مدرک ديپلم فارغ‌التحصيل شد.
در همان دوران از لحاظ روحي متحول گشت و مسير زندگي‌اش تغييريافت. اين جريان معنوي به دنبال رويايي الهام بخش رخ داد چرا که شب مولايش علي (ع) پرچمي سرخ به دست وي داده و او را پرچمدار خويش خوانده بود و به دين سان آينده روشنش رقم خورد. پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام (ره) درشب هاي سياه طاغوت و حضور در صحنه‌هاي مبارزه او را پا به پاي مبارزين پيش برد و بارها تحت تعقيب مأموران ساواک طاغوت قرار دارد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي با عنوان مسئول عمليات در کميته انقلاب اسلامي به مبارزه با منافقين پرداخت.
يوسف در سال 1357 ازدواج کرد که ثمره اين ازدواج دو فرزند به نام‌هاي ميثم و سميه مي‌باشند. شوق اتصال به درياي معارف اسلامي او را به سمت شهر قم کشاند. سپس به مدت يکسال در مدرسه شهيد حقاني مشغول به تحصيل شده همزمان با تحرکات منافقين در شمال کشور به عضويت سپاه قم درآمد و سپس به سپاه بابل منتقل شد، و با سمت مسئول نظام عمليات ضربت سپاه انجام وظيفه نمود. پس از سرکوبي منافقين در شمال کشور به منظور ادامه تحصيل به قم بازگشت اما با شروع جنگ تحميلي به جبهه رفت و با شرکت در عمليات‌هاي گوناگون از جمله فتح‌المبين، خيبر و بدر در وادي حماسه و ايثار اقامت نمود.سجودي با پذيرفتن سمت‌هاي مختلف از جمله فرماندهي گردان حمزه در لشگر 25 کربلا، آرپي‌جي‌زن، لشگر 17 علي بن ابيطالب (ع)، مسؤول آموزش نظامي، طرح و برنامه، فرماندهي محور گردان حمزه در فرماندهي محور و مسئول ستاد فرماندهي تيپ حماسه‌ها آفريد.
پرنده روح فرمانده تيپ سوم لشگر 17 علي‌بن‌ابيطالب (ع) درتاريخ 16/12/1363 در سن 26 سالگي از قفس تن رها شد و به آسمان‌ها پر کشيد. اما پيکر پاکش يازده سال بعد بر شانه مردان خدا به شهر بازگشت.

منبع:مجله سبزسرخ شماره 28 صفحه 3

رضا سخاوتي فرزند حاتم در سال 1343 در خانواده‌اي مذهبي در تهران متولّد شد. از همان اوان کودکي هوش و استعداد سرشاري از خود نشان داد. دوران تحصيلات ابتدايي تا متوسطه را با موفقيت کامل به پايان رساند. در دوران دبيرستان در تکثير و توزيع اعلاميه‌ها و نوارهاي سخنراني حضرت امام خميني (ره) فعاليت چشمگيري داشت و زبان عربي را به خوبي فرا گرفت. به علت علاقه به تحصيل، پس از اخذ ديپلم در رشته‌ي پزشکي دانشگاه تهران پذيرفته شد؛ لکن به دليل اعتقاد به نشر فرهنگ اسلام و علاقه‌ي وافر به فراگيري علوم حوزوي، وارد حوزه‌ي علميه‌ي قم شد و به علت استعداد فوق‌العاده علاوه بر تحصيل، در کانون‌هاي ابوذر و ميثم به تدريس قرآن و احکام پرداخت.
در مسايل اجتماعي و سياسي روز مطالعات خوبي داشت و در کارهاي هنري از قبيل خطاطي و نقاشي از مهارت خوبي برخوردار بود. با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران با عنوان بسيجي پنج بار در جبهه‌هاي نور عليه ظلمت شرکت کرد.
سخاوتي در آخرين حضور خود در جبهه‌ي جنوب در منطقه‌ي فاو در سال 1365 در سنّ 22 سالگي به شهادت رسيد و پيکرش براي هميشه آن‌جا ماند.

منبع:كتاب پيشگامان دين و شهادت   -  تاریخ:  1385 -  صفحه: 78

حسين (شهرام) سرابندي در شهريور سال 1345 در بندرگز ديده به جهان گشود و با تولدش موجي از شادي را براي خانواده به ارمغان آورد. حسين درس‌خوان و پرتحرک و کنجکاو بود. قبل از اين‌که نماز بر او واجب شود اين فريضه الهي را به جا مي‌آورد و در مجالس مذهبي و مسجد و مراسم ديني شرکت مي‌کرد. او که از فقر و نابساماني و فساد جامعه رنج مي‌برد، با اوج‌گيري نهضت اسلامي به صف راهپيمايان پيوست و با شوري وصف‌ناپذير به دنبال پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام (ره) بود. او بسيار صادق بود به همه نيکي مي‌کرد و در جهت پيشبرد اهداف انقلاب تلاش مي‌نمود. ضمن تحصيل با بعضي از نهادهاي انقلابي همکاري داشت. براي رفتن به جبهه علاقه فراواني از خود نشان مي‌داد تا اين‌که به مدرسه عشق راه يافت و لباس مقدس رزم بر تن کرد و عليه مزدوران باطل به مبارزه پرداخت. سرانجام اين عاشق وارسته در 24/3/64 با اخلاص و ايثار جان بر کف نهاد و در سن 19 سالگي به وصال يار نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 110