ليست شهداي دفاع مقدس (س)

برات سيسکاني فرزند علي‌اصغر در سال 1341 در روستاي «سيسکان» بيرجند در خانواده‌اي مذهبي و کشاورز ديده به جهان گشود. وي به دليل مشکلات مالي موفق به تحصيل نگرديد. براي تأمين معاش خانواده به قالي‌بافي مشغول شد. او که از ارادتمندان اهل‌بيت عصمت و طهارت (ع) بود. در مراسم دعاي کميل و توسل که در مسجد روستا برگزار مي‌شد شرکت فعال داشت. با آغاز جنگ تحميلي جهت گذراندن خدمت سربازي به جبهه اعزام گرديد و سرانجام در تاريخ چهارم تيرماه سال 1361 در آبادان در سن 20 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد1 صفحه415

حسن سيفي فرزند ابراهيم در 22 آبان ماه سال 1345 در روستاي اخند پا به عرصه هستي نهاد.
وي به دليل مشکلاتي که در زندگي با آن مواجه بود، نتوانست به تحصيل علم و دانش بپردازد. از اين رو از حدود سن 10 سالگي جهت امرار معاش و تأمين مخارج خانواده، در روستاي خود به کار کشاورزي مشغول گشت.
سيفي از اخلاق پسنديده و رفتار حسنه‌اي برخوردار بود و داراي روحيه انقلابي بود و در تمام مجالس ديني شرکت فعال و مستمر داشت.
او در ارديبهشت ماه 1364 به خدمت سربازي اعزام گشت و پس از طي دوره آموزش نظامي، از طريق يگان 207 ارتش به عنوان رزمنده تک تيرانداز در منطقه خوزستان مشغول به خدمت گرديد و سرانجام بعد از 14 ماه خدمت، در تاريخ 14/4/1365 به علت اصابت گلوله مستقيم دشمن، در سن 20 سالگي در خط پدافندي زبيدات به مقام رفيع شهادت نايل گشت و پيکر پاک او در زادگاهش روستاي اخند آرام گرفت.

منبع:كتاب پروازتاخدا   -  صفحه: 94

سيفي‌اعلا در سال 1335 چشم بر جهان هستي گشود. کودکي او در سايه‌ي پرمهر خانواده سپري گشت و تعليمات دين مبين اسلام را از آنان فرا گرفت.
ناصرالدين خيلي زود درس ايثار و جوان‌مردي را از مکتب سرخ سيدالشهدا آموخت و دل‌بسته‌ي سيره‌ي اهل‌بيت (ع) گشت.
وي با آغاز جنگ تحميلي در جرگه‌ي سربازان لشکر اسلام به مصاف با بعثيان پرداخت و سرانجام در سال 1360 در منطقه‌ي بستان و در عمليات طريق‌القدس از شربت طهور بهشتي نوشيد و در سنّ 25 سالگي شهيد راه حق شد.

منبع:مجله‌ ي اوج

مجتبي سيل‌سپور در روستاي ايجدانک ورامين در شب شهادت امام حسن مجتبي (ع) چشم به جهان گشود. .
او جواني هميشه آرام و مهربان بود و هرگز نشد که در خانه خشونت به خرج دهد. مجتبي، جواني فعال، پرشور و کوشا و تحصيلاتش را همواره با کار و کوشش گذراند و در فعاليت‌هاي انقلابي شرکت داشت. او با داشتن اعتقاد به مباني انقلاب و ايمان به تعاليم عاليه اسلامي و راهرو راستين بودن در خط امام قدم برداشت و سپس در سال 1361 به همراه برادرش چون سنش قانوني نبود، اعزام به جبهه شد.
مدت يک ماه در پادگان ابوذر فعاليت نمود و مدتي هم در جهادسازندگي ورامين به فعاليت پرداخت و زماني که مجتبي سنش قانوني شد، ديگر نمي‌شد در شهر او را نگه داشت. او چندين بار به جبهه اعزام شد. عاشق جبهه بود. با امام خود پيمان بسته بود تا زنده است يار امام باشد.
آري مجتبي عاشق شهادت بود و آخرالامر در تاريخ 7/4/1366 در منطقه‌ي عملياتي دزلي مريوان بر اثر ترکش گلوله‌ي توپخانه‌ي عراق به آرزوي خود رسيد و به مانند گل پرپر شد و سپس طبق وصيت خود در زادگاهش در گلستان شهداي ورامين ( حسين رضا ) در کنار ديگر شهداي گلگون‌کفن انقلاب به خاک سپرده شد.

منبع:روزنامه كثيرالانتشار  

هوا سرد بود و پرسوز که ابراهيم براي اولين بار چشم‌هايش را به روي دنيا گشود. او در دومين روز بهمن ماه سال 1333 در آبادان چشم به جهان گشود. خانواده‌اي مذهبي داشت که او را به پيروي از دستورات ائمه سفارش مي‌کردند. ابراهيم از راهنمايي‌هاي پدر و مادرش خوش‌خلقي و خوش‌رويي را آموخت و ياد گرفت صبور باشد و پرحوصله. نهايت احترام را در برخورد با کوچکترها و بزرگترها به جا مي‌آورد. همسايگان بارها ديده بودند که کمک حال پيرمردان و پيرزنان است و خريدهايشان را برايشان تا جلوي منزل حمل مي‌کند. بعد از اخذ مدرک ديپلم مي‌خواست برود سربازي که انقلاب شد و امام (ره) فرمان ترک پادگان را داد، او هم از رفتن به خدمت سر باز زد و به ملت مسلمان و غيور پيوست و در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت نمود. با شهادت پنج تن از اقوامش در فاجعه‌ي سينما رکس آبادان انگيزه بيشتري براي مبارزه با رژيم پهلوي پيدا کرد و فعاليت‌هايش را فزوني بخشيد. با پيروزي انقلاب اسلامي و پي‌ريزي هسته‌ي اوليه جهاد سازندگي آبادان به اين نهاد پيوست و به خاطر شغل پدر در کميته‌ي آب‌رساني مشغول به خدمت شد. کار آب‌رساني به روستاها را با عشق و علاقه انجام مي‌داد و هر بار با رساندن لوله‌هاي آب به روستا، زندگي و حيات را به روستاييان هديه مي‌کرد.
ابراهيم تا مدت‌ها بدون دريافت اجرت به روستاييان خدمت مي‌نمود و بعدها که اجرت کارش را مي‌گرفت بخشي از آن را صرف هزينه‌هاي اضافي ناشي از لوله‌کشي به روستاها مي‌کرد. کم‌کم به خاطر پشتکار و دلسوزي‌اش نسبت به روستاييان مسئول کميته آب‌رساني جهاد آبادان شد. با تشکيل خانواده و ازدواج با دختري مؤمن صاحب يک فرزند شد. با شروع جنگ تحميلي علاوه بر کار در روستاها، در منطقه آبادان باقي ماند تا بتواند کار آب‌رساني با تانکرهاي آب را براي رزمندگان اسلام نيز داشته باشد. سرانجام اين جهادگر رزمنده پس از عمري تلاش و کوشش در روستاها در هفدهمين روز از اسفند ماه 1363 در سن 30 سالگي بر اثر بمباران هوايي مقر جهاد سازندگي آبادان به شهادت رسيد و پيکر مطهرش پس از تشييع در شهرهاي آبادان، اهواز و شيراز در گلزار شهداي شيراز به خاک سپرده شد. در گلزار شهداي آبادان هم براي نکوداشت او بناي يادبودي ايجاد کردند تا هر پنج‌شنبه عاشقانش بر گرد مزارش حلقه بزنند و بخوانند: الرحمن، علم‌القرآن...

منبع:كتاب نخل هاي ايثار   -  صفحه: 83