ليست شهداي دفاع مقدس (س)

حسين‌علي سرگلزائي به سال 1339 در يکي از روستاهاي شهرستان زابل چشم به جهان گشود. از همان اوان کودکي به حضور در مجالس مذهبي و مساجد علاقه داشت. تا سوم راهنمايي ادامه تحصيل داد، ولي بر اثر تنگناهاي مالي مجبور به ترک تحصيل شد و به استخدام ارتش درآمد.
پس از گذراندن دوره‌ي آموزشگاه درجه‌داري در مناطق سراوان و سومار به خدمت پرداخت. توجه به معنويات، کمک به ديگران، خواندن نماز اول وقت از خصايص به يادماندني آن شهيد عزيز مي‌باشد. سرانجام پس از دو سال نبرد بي‌امان با دشمنان دين و انقلاب در تاريخ 20/7/1361 در سن 22 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 170

محمدسرگلزايي شريف در سال 1346 در روستاي کلوخي از بخش پشت آب متولد شد. او در دامان پربرکت پدر و مادري دلسوز و زحمتکش رشد يافت و از هرگونه زشتي و آلودگي به دور بود. تأکيد زيادي بر انجام وظايف اسلامي از قبيل نماز، روزه، و حجاب داشت. پيش از آن‌که بر او واجب شود روزه مي‌گرفت. هنگامي‌که در اين مورد از او سؤال مي‌شد جواب مي‌داد:« شايد زماني‌که توانايي جسمي‌ام زياد شود اجل به من مهلت نداد» مفهوم اين سخن را بعد از شهادت محمد درک کرديم. سرگلزايي تحصيلات خود را فقط تا سوم ابتدايي ادامه داد و براي انجام خدمت سربازي به عضويت سپاه پاسداران درآمد و به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت اعزام شد. در عمليات‌هاي متعددي شرکت جست و سرانجام در عمليات «والفجرهشت» به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 124

سرلك در روز اول مهرماه سال 1332 در شهر اليگودرز پا به عرصه‌ي وجود گذاشت.
پدرش نام حسين را برايش برگزيد؛ گويي مي‌دانست كه در كربلايي ديگر با شمشير لشكريان يزيد زمان بايد به شهادت برسد.
حسين تنها پسر خانواده بود و مونس و نور چشم مادر. پدرش كارگر ساده‌ي شركت نفت بود و در زير آفتاب سوزان و تفتيده‌ي جنوب به كارگري ايستاد تا حسين را از نان و قوت بازو بپروراند.
گرچه ظاهر او جثه‌اي ضعيف و تكيده‌اي داشت، اما داراي روحي بزرگ و اراده‌اي قوي بود. از همان كودكي پدر به مكتبش فرستاد تا الفباي قرآن را بياموزد و درس شهادت را خوب بخواند. به همين خاطر در 5 سالگي موفق به ختم قرآن شد.
او در 6 سالگي به دبستان رفت و پس از گذراندن دوره‌ي ابتدايي، دوره‌ي متوسطه را در دبيرستان شهيد مصطفي خميني ( شاهپور سابق ) اهواز آغاز كرد و در سال 1351 موفق به اخذ ديپلم گرديد.
در اين زمان حسين در خانه‌ي كوچك و محقرشان در آسياباد به مسجد محل پا باز كرد. درس مبارزه را آموخت تا به خدمت سربازي اعزام شد.
او در تمامي طول خدمت سربازي با همه‌ي فشارهاي جسمي و روحي و آشنايي با شيوه‌ي عملكرد جلادان رژيم پهلوي از مكتب اسلام فاصله نگرفت و با التزامي عملي به دستورات اسلام، نمازش ترك نمي‌شد.
بعد از اتمام دوره‌ي سربازي با همه‌ي علاقه و تعهّدي كه نسبت به خانواده‌اش احساس مي‌كرد، تصميم به ادامه‌ي تحصيلات گرفت و در سال 1354 در رشته‌ي زراعت دانشكده‌ي كشاورزي اهواز قبول شد.
او در حين تحصيل در دانشگاه، به استخدام آموزش و پرورش درآمد. شركت فعال حسين در حوزه‌ي مبارزات دانشجويي دانشگاه و ساختن شاگرداني صديق و آگاه براي مكتب اسلام در دبيرستان توأم با شركت در مجالس سخنراني و مطالعات عقيدتي، دوره‌ي سازنده‌اي را در زندگي او براي پرورش فكر و استحكام ايمان و ثبات عمل خود به وجود آورد.
در سال 1359 ازدواج نمود و پس از انقلاب فرهنگي در دانشگاه‌ها به جهاد سازندگي پيوست و تا شروع جنگ تحميلي در آن‌جا خدمت كرد.
با آغاز جنگ، در بسيج مسجد انصاري اهواز شروع به فعاليت نمود و با شدت گرفتن حملات توپخانه‌اي مزدوران رژيم بعث به اهواز، تمامي همت خويش را به پاسداري از شهر گمارد و در هنگام اصابت گلوله‌ي توپ به مسجد انصاري، قسمتي از ديوار بر سرش ريخت ولي به لطف پروردگار آسيبي نديد.
وي جهاد سازندگي مدارس را به همراه چند تن از دوستان پس از پايان سال تحصيلي 1361 پايه‌ريزي كرد و بالاخره در ماه رمضان، از همه چيز بُريد و با همه‌ي ضعف و ناراحتي جسمي كه داشت، به جبهه رفت و سرانجام در تاريخ 2/5/1361 در عمليات رمضان در پاسگاه زيد در سنّ 29 سالگي به فيض بزرگ شهادت رسيد.
روحش شاد باد

منبع:كتاب ميان مدرسه وعشق   -  صفحه: 31

محمدحسين سرلکي‌فر در سال 1344 در خانواده‌اي مذهبي و زحمتکش در روستاي "فرفهان" از توابع شهرستان خمين چشم به جهان گشود. تحصيلات خود را تا سطح سوم راهنمايي در همان روستا گذراند.
با شروع جنگ تحميلي با عشقي که از سالار شهيدان حضرت حسين بن علي (ع) در دل داشت، همکاري خود را با بسيج آغاز نمود و پس از چندين مرتبه اعزام به جبهه سرانجام درتاريخ 13/8/1362 در عمليات والفجر 4 در منطقه‌ي پنجوين عراق در اثر اصابت ترکش به سينه‌اش در سنّ 18 سالگي شربت شهادت نوشيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1381/9/25 -  صفحه: 13

سيدمحمد سرو در سال 1342 ش در شهر تهران متولّد شد و تا سال سوم دبيرستان در رشته‌ي بازرگاني ادامه‌ي تحصيل داد. پس از پيروزي نهضت اسلامي سال 57 به فعاليت‌هاي انقلابي و شرکت در راهپيمايي‌ها و نيز حضور فعال در مراسم مذهبي و فعاليت در مسجد انصار حسين مبادرت ورزيد. سيدمحمد به مسايل ديني توجه کافي داشت و فرايض واجب را به خوبي انجام مي‌داد.
البته سيدمحمد در دوران انقلاب حضور فعال داشت و با پخش اعلاميه سعي مي‌کرد در روشن‌فکري مردم نقشي مؤثر داشته باشد. سيد به علت پخش اعلاميه، با نيروهاي رژيم پهلوي درگيري مي‌شد و با لباس‌هاي خاکي و صورت کتک‌خورده به خانه مي‌آمد.
در ايام بعد از 17 شهريور با کمک دوستانش موفق شد کوکتلي را به زير ماشين ارتش پهلوي پرتاب کند و آن را منهدم سازد. سيد محمد در تصرف پادگان‌ها و مراکز مختلف، فعاليت کرد؛ از جمله تصرف نيروي هوايي و تسليحات ارتش در خ پيروزي.
محمد قاطعانه با منافقين مبارزه نمود. اگر شعاري به اصطلاح خلقي روي ديوار نوشته مي‌شد، پاک مي‌کرد و يا در مناظره با آنان شرکت مي‌جست. سيدمحمد سرو موفق شد دو بار در جبهه‌هاي نور و روشنايي عليه تيرگي حضور يابد؛ بار اول در جبهه‌ي آبادان در عمليات حصر آبادان که موج انفجار او را گرفته بود و بار دوم در عمليات «مسلم‌بن‌عقيل»شرکت داشت که در تاريخ 9/7/61 در سنّ 19 سالگي در سوماربه درجه‌ي اعظم شهادت نايل آمد.

منبع:يادواره 5600 شهيد دانش آموز و شهيدفهميده

شايد همه عطاالله سروش را نشناسند، شايد همه ندانند که او چراغ اميد خانه‌ي غلام‌علي بود و مادر با نگريستن به قامت رعنايش، برق شادي در چشمانش مي‌درخشيد. اما من دلم مي‌خواهد بنويسم تا بر صحيفه‌ي انقلاب يادگار بماند که جواني 26 ساله در اوج زيستن پرپر شد تا انقلاب بماند و پرچم ايران اسلامي به اهتزاز درآيد.
هزاران بار مادر خاطره‌ي تولّد عطاء را برايم تعريف کرد. روز اول پاييز سال 1339 بود که او در آغوش خانواده‌ي ما جاي گرفت. محلات شهر کوچکي بود و خيلي زود همه متوجه تولّد نوزاد شدند و همه براي عرض تبريک آمدند.
وقتي 6 ساله بود، پدر نامش را در مدرسه‌ي عنصري نوشت و دوره‌ي متوسطه را در رشته‌ي خدمات به پايان رساند. بچه‌ي درس‌خواني بود. سال 1358 به دانشگاه تهران راه يافت و در رشته‌ي مديريت و علوم بازرگاني به تحصيل پرداخت. همه‌ي ما خوشحال بوديم. دو سال بعد انقلاب فرهنگي به تعطيلي دانشگاه‌ها ختم شد و عطا در حوزه‌ي علميه محلات نزد حجت‌الاسلام طه مقدسي به تحصيل علوم ديني و عربي پرداخت.
پاسداري از دستاوردهاي انقلاب، او را بر آن داشت تا در هيأت هفت نفره واگذاري زمين محلات و در شوراي فرماندهي سپاه‌پاسداران خمين و در پايگاه شهيد رجايي فعاليت کند.
هرازگاهي نيز در جبهه‌هاي حق عليه باطل به نبرد با دشمنان اسلام مي‌پرداخت. با بازگشايي دانشگاه عطا علاوه بر مطالعه‌ي دروس دانشگاهي در مدرسه آقاي مجتهدي در تهران ثبت‌نام کرد تا از علوم ديني غافل نماند. همزمان نيز در انجمن اسلامي دانشگاه فعاليت داشت و در مکاني ديگر به طالبان کلام وحي قراعت قرآن را آموزش مي‌داد.
سروش 18 ماه در جبهه جنگيد و در ششمين اعزام در تاريخ 29/9/1365 به منظور انجام مأموريت يک ماهه از قرارگاه نجف اشرف براي لشکر 7 علي‌بن‌ابيطالب (ع) راهي جنوب شد.
او قبل از اعزام شبانه از باختران به محلات رفت تا با خانواده خداحافظي کند. سپس به زيارت حضرت معصومه (ع) شتافت و روانه‌ي ديار عشق و ايثار گشت.
عطا در ساعت 6 بعدازظهر روز سوم دي‌ماه سال 1365 با برادر اسماعيل نادري فرمانده‌ي گردان امام حسين (ع) ملاقات کرد و در اين ديدار مسئوليت پيک گردان به او سپرده شد.
عمليات کربلاي 4 در سرزمين شلمچه او را به لقاي حق رساند. عطا روز چهارم دي‌ماه سال 1365 از ناحيه کتف راست و پهلو مجروح شد و بر اثر شدت جراحات از ميان ما پر کشيد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران

اکرم در سال 1347 در آغوش پرمهر مادر جاي گرفت و در شهر اهواز بزرگ شد..
او با اين‌که 12 سال بيشتر نداشت، عاشق شهادت بود و پيرو فرمان امام (ره).
اکرم بارها به مادرش گفت: « مادرجان اين افتخار بزرگي است که يکي از ما شهيد بشود. يک بار که براي کمک به روستاييان رفته بودم، در راه يک هواپيماي عراقي به ماشين حمله کرد و نزديک بود من نيز به شهادت برسم ولي انگار خداوند هنوز ما را به سوي خود نخوانده است. »
سعادت‌خواه در يکي از روزهاي سال 1359 به مسجد رفت تا کارت عضويت بسيج را بگيرد. نمازش را خواند و مشغول قرائت قرآن شد که هواپيماهاي رژيم بعثي مسجد را مورد اصابت موشک قرار دادند و او در سنّ 12 سالگي در اهواز به آسمان پيوست.

منبع:نشريه نخل هاي نور (ويژه خواهران)