ليست شهداي دفاع مقدس (س)

عدنان سابوته درسال 1328 در خانواده‌اي مذهبي در مهران متولد شد. او از ابتداي زندگي با قرآن مأنوس بود. خانواده وي همه اهل تقوا و معرفت بودند و در زماني که به ندرت انبيا و معصومين و توکل و ارادت حرفي به ميان مي‌آمد، (طاغوت) خانواده‌ي او تأملي خاص در سيره و طريق پيامبران داشتند و همين مسئله باعث شد که اين خانواده به شدت از رژيم طاغوت متنفر باشند و در اين راستا، به علت فعاليت‌هاي سياسي که سابوته از خود نشان مي‌دادند تحت تعقيب ساواک قرار گرفت. سابوته در آغاز جنگ تحميلي براي مقابله با دشمن و جلوگيري از تصرف زادگاهش چنگوله در نقطه صفر مرزي اقدام به تشکيل يک گروه چريکي کرد و از همرزمانش عاجزانه مي‌خواست که مانع از تصرف پل بزرگ چنگوله که راه مواسلاتي مهران به دهلران بود شوند و همين مقاومت دشمن را مجبور به عقب‌نشيني در آن منطقه کرد.
سابوته با گرفتن اسلحه از سپاه و تشکيل يک گروه پارتيزاني ضمن چندين عمليات توانست پاسگاه خزينه و قسمتي از پاسگاه شهابي عراق را با آرپي‌جي منهدم کند. سرانجام اين شيفته وصال يار در تاريخ 10/5/1361 در حين پاکسازي ميادين مين در منطقه مهران در سن 33 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش رسيد.

منبع:كتاب لاله هاي افروختني   -  صفحه: 51

در سال 1342 در تهران پسري به نام عابدين به دنيا آمد؛ کودکي خود را در خانواده‌اي مذهبي گذراند و از سنّ چهار سالگي نماز خواندن را شروع کرد. دوران تحصيل را با موفقيت گذراند و موفق به اخذ ديپلم گشت.
علاقه‌ي زيادي به امام داشت و عاشق رفتن به جبهه بود ولي با وجود حضور برادرش در جبهه، خانواده به او اجازه‌‌ي رفتن نمي‌دادند تا اين که به بهانه‌ي سربازي وارد نيروي دريايي سپاه شد و در گردان نجف اشرف گروهان کوثر مستقر در اهواز انجام وظيفه نمود.
يک مرتبه در جبهه بر اثر استنشاق گازهاي شيميايي مجروح شد و مخفيانه دور از چشم مادر و خانواده به درمان جراحتش پرداخت تا مادر را نگران نکند.
او که بي‌صبرانه منتظر لقاي يار بود، در تاريخ 28/11/64 در عمليات والفجر 8 در منطقه‌ي فاو به آرزوي ديرينه‌‌ي خود رسيد.
پيکر پاکش را در بهشت زهرا (س) قطعه‌ي 53 به خاک سپردند.

منبع:كتاب سيماي مسجد آل محمد (ص) صفحه 212

سيد محمد در سال 1335 در اشتهارد در خانواده‌اي مذهبي به دنيا آمد و بعد از گذراندن دوران تحصيلات وارد تربيت معلم شد، و در خدمت آموزش و پرورش و نونهالان عزيز بود. چند بار به جبهه اعزام شد و در سال 1362 در منطقه پنجوين در سن 26 سالگي جاويدالاثر شد که پيکر پاکش بعد از 10 سال به ميهن اسلامي و وطن بازگشت.

منبع:كتاب ياديادآوران

سيدمحمد سادات سيدآبادي فرزند سيدحسن در 1/1/1333 در شهرستان مشهد و درخانواده‌اي مذهبي به دنيا آمد. جوّ مذهبي خانواده سبب شد که از همان آغاز زندگي با تربيتي ديني و اخلاقي رشدکند. او استعداد خوبي داشت و تحصيلاتش را تا مقطع ديپلم در رشته‌ي رياضي فيزيک ادامه داد. او اوقات فراغت خود را به همراه دوستاني چون شهيد سيدمحمدتقي رضوي، به ورزش کوهنوردي مي‌پرداخت. بعد از رسيدن به سنّ قانوني، از رفتن به خدمت سربازي ممانعت مي‌ورزيد و دائماً فراري بود زيرا اعتقاد داشت که خدمت در زير پرچم رژيم پهلوي، در حقيقت خدمت به دستگاه ظلم و ستم مي‌باشد.
سيدمحمد با اوج‌گيري انقلاب به همراه شهيد سيدمحمدتقي رضوي فعالانه به مبارزه عليه رژيم پرداخت. او بر اين عقيده بود که براي مبارزه و تداوم قيام اسلامي، نياز به کسب آگاهي دارد؛ به همين دليل براي کسب آگاهي‌هاي اسلامي تلاش فراواني کرد و به مطالعه‌ي کتاب‌هاي مذهبي، سياسي و اجتماعي پرداخت تا آن‌جا که کتابخانه‌ي تقريباً کاملي به وجود آورد و براي آگاهي دوستانش به طور مخفيانه به توزيع کتاب در بين آن‌ها مبادرت ورزيد. او در اين رابطه چندين بار مورد اذيّت و آزار مأموران رژيم قرار گرفت ولي به فعاليتش ادامه داد. او به طور فعال در راهپيمايي‌ها و تظاهرات شرکت مي‌کرد و خانواده‌اش را نيز به همراه مي‌برد و به آن‌ها آگاهي‌هاي لازم را مي‌داد.
وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي مدتي – در روستاي سيدآباد به کشاورزي بر روي زمين‌هاي پدري‌اش مشغول بود. البته در کنار آن به کار تبليغ و همکاري در کلاس‌هاي تحليل و بحث مسايل عقيدتي و سياسي مي‌پرداخت. او بعد از تشکيل جهادسازندگي به عنوان عضو رسمي وارد اين نهاد شد. با شروع جنگ به همراه شهيد رضوي در 22/8/1359 از طريق جهادسازندگي عازم جبهه‌هاي جنوب گرديد و فرماندهي ادوات راهسازي را بر عهده گرفت.
مدت ده ماه به کار راهسازي در ستاد پشتيباني مشغول بود. سيدمحمد يک بار بر اثر سقوط ماشينش در درّه، از ناحيه‌ي دست به شدت مجروح شد؛ به طوري‌که پس از گذشت يک ماه در بيمارستان قائم شهرستان مشهد مورد عمل جراحي قرار گرفت و مجبور به گذاشتن پلاتين در دستش شدند. او که هنوز دستش حرکت نداشت و بهبودي کامل نيافته بود، به جبهه برگشت. وقتي به او گفتند که مگر دستت خوب شده که به جبهه مي‌روي، در جواب گفت: « من هنوز يک دست و دو پا دارم و بايد در جبهه حضور داشته باشم. نشستن در منزل نشانه‌ي ضعف يک رزمنده است. »
وي بعد از عمليات [ آزادسازي ] بستان به شهرستان مشهد برگشت و ازدواج کرد. اما هنوز چند روزي از مراسم عقدش نگذشته بود که دوباره عازم جبهه شد. سرانجام در 7/1/1361 در منطقه‌ي رقابيه و بر اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحيه‌ي پشت سر در سنّ 28 سالگي به شهادت رسيد و پيکرش در خواجه ربيع شهرستان مشهد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 359

رايحه گل‌هاي بهاري در اولين روز از ارديبهشت ماه سال 1338 مژده ولادت فرزندي از سلاله نبي اکرم (ص)‌ را با خود به ارمغان آورد سيد احمد سادات در طالقان از توابع استان تهران ديده به جهان گشود و با رسيدن به سن 7 سالگي قدم در راه کسب علم نهاد سالها بعد پس از اخذ مدرک ديپلم در دانشگاه پذيرفته شد و رشته مديريت صنعتي را برگزيد وي در کنار تحصيل در دانشگاه دوشادوش دانشجويان پيرو امام خميني (ره) بر ظلم شوريد در همين ايام نيز ازدواج کرد و پس از پيروزي انقلاب اسلامي بعنوان تهيه کننده ارشد برنامه‌هاي راديويي در سازمان صدا و سيما مشغول به خدمت گرديد پس از آغاز جنگ تحميلي وي از طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به جبهه اعزام شد و پس از شرکت در عمليات بيت‌المقدس در سن 23 سالگي در تاريخ 16/2/1361 دعوت حق را لبيک گفت و به جمع شهدا پيوست پيکر او در بهشت زهرا (س) آرام يافت و يگانه فرزند خود را در ميان ما به يادگار نهاد. روحش شاد

منبع:پرونده شهيد در شوراي ايثارگري سازمان صدا و سيما

قاسم در تابستان 1338 در شهرستان نهاوند و در خانواده‌اي مذهبي متولد شد تحصيلات ابتدايي را در يکي از دبستان‌هاي نهاوند گذراند و تحصيلات متوسطه را ادامه داد تا در سال 1356 موفق به اخذ مدرک ديپلم در رشته طبيعي از دبيرستان ابن سينا شد.
در مقطع متوسطه با نوشتن مطالب افشاگرانه و مبين بي‌عدالتي در ساعات درس انشا مورد اذيت و پيوسته تحت نظر ساواک محل بودو در عنفوان جواني به پيروي از اسلام راستين و امام نقش سازنده‌اي در روند انقلاب و روشن ساختن اذهان جوانان در رابطه با مشکلات اجتماعي و سياس زمان خود داشتند قبل از پيروزي انقاب سه با توسط ساواک دستگير و هربار به طرز فجيع و غير قابل باوري شکنجه شد. ليکن هيچگاه دست از مبارزه بر نداشت.
قاسم در بحبحه‌ي پيروزي انقلاب از چهره‌هاي شناخته شده و مؤمن و متعهد و مورد توجه خاص و عام بودند تا در بهار سال 1362 اين بسيجي مخلص در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل در کربلاي سرپل ذهاب در سن 24 سالگي به شهادت رسيد و يادش جاودانه بر تاريخ ثبت شد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 149

سال 1347 کودکي پاک و مهربان ديده به جهان هستي گشود.
روزهاي کودکي‌اش در روستاي سياه‌مرز شهرستان بهشهر سپري شد. سيديحيي آموختن علم را در سنّ 7 سالگي آغاز کرد، دوره‌ي ابتدايي را در روستاي شهيدآباد گذراند و سپس به علت علاقه به علوم اسلامي به تحصيل در حوزه‌ي علميه روي آورد.
ساداتي در زمان جنگ تحميلي در خيل ياران امام (ره) قرار گرفت و لبيک‌گويان به صف مجاهدان پيوست. عمليات کربلاي 5 آخرين حماسه‌ي او بود و سرانجام در سال 1365 در شلمچه در سنّ 18 سالگي عاشقانه به سوي کوي دوست پر کشيد.
پيکر بي‌سرش را بعد از 9 سال در تاريخ 8/5/1374 در شهرستان بهشهر تشييع و در روستاي بالاده به خاک سپرده شد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1381/4/31

علي ساراني در سال 1345 در خانواده تهيدست و مذهبي در شهرستان گرگان ديده به جهان گشود. در ايم کودکي از نعمت وجود مادر محروم گشت و دوران نوجواني خود را در روستاي اسلام‌آباد از توابع گنبد سپري کرد. او تحصيلاتش را به جهت فقر مالي خانواده فقط تا سال پنجم ابتدايي ادامه داد.
ساراني در ايام نوجواني در بسيج محل فعاليت بسيار داشت و يکي از اعضاي مهم و برجسته پايگاه بود. او در مورد خواندن به موقع نماز و همچنين عمل به واجبات و ترک محرماعت تعصب خاصي داشت و عاشق امام و ولايت فقيه بود.
با شروع جنگ عشق به حضور در سراسر وجودش را فرا گرفت و او را سخت شيفته‌ي جهاد و مبارزه کرد بنابراين با وجود کمي سن و سال سه مرتبه در جبهه حضمر يافت براي گذراندن دوران مقدس سربازي به خدمت ارتش جمهوري اسلامي در آمد و پس از اتمام آموزش‌هاي اوليه نظامي داوطلبانه به جبهه اعزام شد. سرانجام پس از شش ماه حضور مستمر در جبهه در تاريخ 1/4/66 در منطقه‌ي سردشت در سن 21 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 155

ساراني در سال 1345 در روستاي مير از توابع شهرستان زابل در خانواده‌اي متدين و مذهبي چشم به جهان گشود. تحصيلاتش را در تا مقطع دبستان و راهنمايي در زادگاهش به پايان رساند. در دوران اوجگيري انقلاب و در زمان رژيم سفاک پهلوي با پخش اعلاميه‌ها و شرکت در تظاهرات انزجار خود را از آن رژيم ملعون نشان مي‌داد. به جهت تهيدستي خانواده علي‌رغم ميل باطني از ادامه‌ي تحصيل بازماند و به کار کشاورزي روي آورد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي با عشق و علاقه زايدالوصفي در مراسم و مناسبت‌ها شرکت مي‌جست. او فردي متواضع و متين بود. براي گذراندن دوران سربازي در تاريخ 18/11/64 به عضويت وظيفه سپاه زابل درآمد. در جنگ عليه مزدوران بعثي رشادت‌هاي فراواني از خود نشان داد و سرانجام در تاريخ 4/2/65 در منطقه «جزيره‌ي مجنون» بر اثر اصابت ترکش از خاک به افلاک پرواز کرد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 96