ليست شهداي دفاع مقدس (ط)

شهر کازرون سياه ‌پوش عزاي سيد شهيدان (ع) بود که احد در فروردين ماه سال 1340 قدم بر خاک نهاد. او از همان آغاز کودکي دستان پينه بسته و نگاه خسته پدر کشاورزش را با تمام وجود احساس کرد و با بهره‌گيري از اين رزق پاک پرورش يافت. به طوريکه در پنج سالگي قامت به نماز بست و به عنوان امام جماعت در مقابل دوستان کودک خويش به نماز ايستاد. آغاز مبارزات مردم بر عليه رژيم شاهنشاهي مصادف بود با دوران تحصيل احد در هنرستان. و او از همين دوران مبارزات خود را شروع کرد. اما بارها توسط مزدوران رژيم پهلوي مورد ضرب وشتم قرار گرفت. با ورود امام (ره) به ميهن اسلامي به عضويت بسيح درآمد و دوره‌هاي مختلف آموزشي را با موفقيت پشت سر نهاد. جنگ تحميلي طاهري‌پور را به ميدانهاي نبرد کشاند. احد براي شرکت در امتحانات پايان سال به شهر بازگشت و بعد از اخذ مدرک ديپلم لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن نمود و راهي ديار نور شد. با تأسيس تيپ «فاطمه‌الزهرا (س) » از لشگر 19 فجر مسئوليت جانشيني گردان را پذيرفت. زمانيکه براي انجام مرخصي به شهر بازگشت آموزش نيروهاي اعزامي را جزء کارهايش قرار داد او در عمليات‌هاي بي‌شماري حماسه آفريد. و در روز دوازدهم فروردين ماه سال 1364 همزمان با روز جمهوري اسلامي ايران دلاور 24 ساله ايراني جزيره مجنون را ميعادگاه قرب حق تعالي نمود. يارانش پيکر مجروح او را به بيمارستان صحرايي انتقال دادند اما بعد به آسمان پر کشيد.

منبع:كتاب خلاصه خوبي‌ها ج3

بهمن ماه سال 1339 شهرضا فرزند ديگري از تبار خاندان وحي را به ايران اسلامي تقديم نمود. سيدجمال جلوه‌اي از عظمت پروردگار بود که در سايه حضور پدر و مادري مهربان پرورش يافت و توانست با موفقيت مدرک ديپلم خود را دريافت نمايد. در زمان اوج‌گيري انقلاب اسلامي به همراه دوستانش به جمع ياران خميني پيوست و پس از پيروزي انقلاب در واحد تبليغات و انتشارات سپاه پاسداران مشغول به کار شد و بعد از 15 ماه جهت پاکسازي ضدانقلاب در کردستان و دفع اشرار مسلح به غرب کشور رفت و در شهرهاي بانه و مهاباد مردانه مقاومت نمود چندي بعد به سنندج بازگشت و آرامش را براي مردم اين شهر به ارمغان آورد، سيد با آغاز جنگ تحميلي با اولين گروه اعزامي راهي خوزستان شد و با بالاگرفتن اختلافات و افزايش حضور ليبرالها در شهرضا به افشاي آنان پرداخت، و با شکست دادن آنها بار ديگر در سنگر جهاد با بعثيان قرار گرفت، وي بعد از شرکت در عمليات فرمانده کل قوا و ثامن‌الائمه مسئوليت تيپ 44 قمر بني‌هاشم (ع)را در جبهه دارخوين براي مدتي پذيرفت و در عمليات فتح‌المبين از ناحيه پا مجروح شد. طباطبائيان در تاريخ 20/1/1366 با سمت معاونت گردان در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسيد.عمليات محرم سردار دلاور استان اصفهان را در سن 27 سالگي به لقاء‌ حق نويد داد. پيکر پاک سيد جمال را در گلزار شهداي شهرضا به خاک سپردند.

منبع:كتاب ناظران وجه الله   -  صفحه: 135

حسين طباخي در هفدهم فروردين سال 1339 ديده به جهان گشود.
دوران کودکي را در خانواده‌اي مذهبي سپري کرد. حسين سن، چهارده الي شانزده سالگي او مقارن با اوج گرفتن فعاليت‌هاي ضدطاغوتي بود که آشنايي با مساجد و گروه‌هاي مبارزاتي را شروع کرد و جهت ترغيب نسل آگاه با تکثير و پخش اعلاميه و بيانيه‌هاي حضرت امام (ره) به مبارزه با رژيم پرداخت. پس از اخذ ديپلم سال 1356 به دانشگاه گيلان راه يافت و در اکثر نهادهاي انقلاب اسلامي اعم از کميته فرهنگي جهادسازندگي، کميته انقلاب اسلامي، انجمن اسلامي و کتابخانه دانشگاه، بسيج مستضعفان، سپاه پاسداران... از نيروهاي مفيد و نقش‌ آفرين در انقلاب فرهنگي بود در دوران تعطيلات دانشگاه‌ها به دليل انقلاب فرهنگي، به علت نياز شديد استان به ايشان، به عنوان مسئول بسيج سپاه پاسداران و بعد از راه‌اندازي موفق واحد بسيج به عنوان مسئول روابط عمومي و تبليغات آن زمان در سپاه پاسداران منسوب شد.
حسين طباخي در تابستان سال‌‌ 1360 با خانواده‌اي متدين و مذهبي از روحانيت اصيل وصلت نموده بود که ثمره اين ازدواج دو فرزند (دختر و پسر) زهرا و محمدعلي مي‌باشند.
از آن‌جا که حسين در شرايط سخت جنگ تحميلي سال‌هاي مبارزه با متجاوزان را پشت سر مي‌گذاشت هر گاه احساس وظيفه مي‌نمود به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت رهسپار مي‌شد و انجام وظيفه مي‌نمود.
الذين امنوا و هاجر وا جاهدو افي سبيل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله... در اين امر بارها به جبهه اعزام گشت و در شرايطي که سال‌هاي آخر دوران سطح حوزه را پشت سر مي‌نهاد (رسائل و مکاسب نيمه دوم) در آذر و دي سال1365 مقارن با عمليات سرنوشت ساز و تعيين کننده و نقش‌آفرين کربلاي 4 و 5 در جبهه شلمچه در تاريخ 22/10/1365 (هم‌زمان با ايام فاطميه و شهادت دخت گرانقدر رسول اکرم (ص) در سن 26 سالگي به شهادت رسيد و روح بزرگ او به لقاءالله پيوست.
مزار پاکش در گلزار شهداي امامزاده علي‌اکبر چيذر قرار دارد.

منبع:مطالب ارسالي از كنگره شهداي گيلان  

محمدحسين طباطبايي در سال 1346 در روستاي محمّدآباد از توابع شيب‌آب زابل ديده به جهان گشود. پس از طي مراحل کودکي پا به دبستان نهاد و بعد از گذراندن سال اول راهنمايي، ترک تحصيل کرد و به همراه پدرش در قسمت اتوبوس‌راني شهرداري مشغول کار شد. پس از آن در سال 1364 به عنوان سرباز به انجام وظيفه در سپاه پرداخت. پس از گذراندن دوران آموزشي در کرمان به جزيره‌ي لارک منتقل شد.
چندي بعد عازم جبهه گرديد و بعد از سه روز نبرد با دشمن بعثي در عمليات والفجر هشت در جبهه‌ي فاو به شهادت رسيد. اين در حالي بود که پدرش نيز در همان جبهه بدون اطّلاع از فرزندش مشغول مبارزه بود.
شهيد محمدحسين طباطبايي همواره سفارش مي‌کرد که اگر در راه خدا شهيد شد، راهش ادامه يابد و مزدوران شرق و غرب از منطقه بيرون رانده شوند.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد2 صفحه184

سيداسماعيل طباطيايي فرزند سيدعلي‌محمد، در پنجم بهمن‌ماه سال 1334 در خانواده‌اي معتقد و مذهبي در شهرستان پل سفيد از توابع سمنان ديده به جهان گشود.
در دوران طفوليت روح مطهرش با قرآن و سيره‌ي معصومين (ع) مأنوس شد. تحصيلات خود را تا ششم ابتدايي طي کرد و پس از آن براي کسب علوم و معارف اسلامي راهي حوزه‌ي علميه گرديد.
در سال 1350 يک سال در محضر آيت‌الله فرقاني، يک سال در محضر آيت‌الله رياضي از علماي حوزه‌ي علميه‌ي سمنان تلمّذ کرد و بعد از آن راهي شهر مقدس قم شد و در حوزه‌ي علميه‌ي قم از محضر استاد آيت‌الله نجفي بهره جست.
از بدو ورود به قم به فعاليت‌هاي سياسي عليه رژيم حاکم پرداخت و براي نشر فرهنگ اسلام ناب محمدي (ص) در دورترين نقاط ميهن اسلامي به تبليغ و توزيع اعلاميه‌هاي حضرت امام (ره) همت گماشت. وي در ماه‌هاي رمضان و محرم و صفر به فعاليت‌هاي سياسي خود شدت بخشيد و مردم را براي مبارزه با رژيم ستم‌شاهي هدايت کرد. پس از قيام طلاب و فضلاي حوزه‌هاي علميه‌ي قم از هيچ کوششي فروگذاري نکرد و همراه برادر شهيدش سيدابراهيم طباطبايي در پيشبرد اهداف انقلاب نقش به سزايي داشت. پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي، دو سال تحصيل را رها کرد و با شوق و اشتياق فراوان در دفتر تبليغات اسلامي قم مشغول شد و از محضر اساتيدي چون آيات عظام صادقي، فلسفي، ابوترابيان و مشکيني بهره‌مند گرديد.
وي در شهريور 1358 ازدواج کرد که ثمره‌ي اين ازدواج سه فرزند دختر و يک فرزند پسر است. طباطبايي فردي صبور و خويشتن‌دار بود و شکيبايي وي در برابر مشکلات کم‌نظير بود.
با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران در نوزده دي‌ماه 1359 برادر کوچکش شهيد شد و از آن به بعد وي بارها به عنوان مبلغ و رزمنده در جبهه‌هاي حق عليه باطل حضور يافت. در آذرماه 1360 براي خدمت به مردم شهيدپرور استان قزوين راهي آبيک شد و به عنوان نماينده‌ي امام جمعه در بسيج اقشار براي حفظ دستاوردهاي نظام کوشيد. سرانجام در 27 دي‌ماه 1365 در عمليات کربلاي پنج در منطقه‌ي شلمچه بر اثر ترکش خمپاره در سنّ 31 سالگي جان به جان‌آفرين تسليم کرد و به فيض عظماي شهادت نايل آمد و در گلزار شهداي پل سفيد سمنان در کنار برادر شهيدش آرام گرفت.

منبع:كتاب پيشگامان دين و شهادت   -  صفحه: 35

علي‌رضا طباطبايي در سال 1341 چشم به جهان گشود.
علي‌رضا در طول زندگي پربار خود فردي پرهيزکار و باتقوي بود و اکثر وقت خود را صرف مطالعه به خصوص کتب اسلامي مي‌کرد. تعهّد او نسبت به اسلام، وي را به صف لشکريان کفر ستيز اسلام در جنگ با کفار کشاند و مدت‌ها در سنگر حق نبرد نمود.
سرانجام ستوان يکم علي‌رضا طباطبايي در تاريخ 16/2/1366 در منطقه‌ي مهران در سنّ 25 سالگي به ملکوت اعلي پيوست.

منبع:مجله صف   -  تاریخ:  1366/11 -  صفحه: 60

سال 1339 فرزندي از سلاله طه در شهرضا استان اصفهان پابه جهان گذارد.کودکي را در دامان پر محبت خانواده سپري کرد و در سن 9 سالگي به آموختن قرآن مشغول شد.سيد جمال علاقه خاصي به عبادت خداوند متعال داشت زمانيکه جنگ تحميلي آغاز شد عاشقانه به ميادين نبرد شتافت و در سال 1361 فرماندهي گردان را پذيرفت در تيرماه همين سال به سختي مجروح شد به طوريکه همه فکر کردند او به شهادت رسيد اما بعد از 11 روز بيهوشي او را در بيمارستان يافتند جمال باوجوديکه همه نيمي از بدنش از کار افتاده بود در عمليات والفجر 4 حاضر شد وي بارها هدف تير دشمنان بعثي قرار گرفت و بر اثر انفجار بمب‌هاي شيميايي مجروح شد بچه‌هاي جبهه علاقه شديدي به او داشتند به همين علت او را آقاجمال صدا مي‌زدند طباطبائي سرانجام در تاريخ 23/1/1366 در سن 27 سالگي در حاليکه مشغول بيرون آوردن بلدوزري از درون گل بود به علت اصابت ترکش به ناحيه گلو عاشقانه به ديار جاويدان حق کوشيد.

منبع:كتاب سرداران سپاه توحيد صفحه 34

ابوذر فرزند فضل‌الله طبرزدي در سال 1341 در گلپايگان اصفهان متولّد گشت.
روزها مي‌گذشت و او بزرگ و بزرگ‌تر مي‌شد و هر روز معارف عميق ديني در او عمق مي‌گرفت تا از او جواني آگاه و پرشور سازد که در صحنه‌هاي حق و باطل، حق را تشخيص دهد و راه سعادت را پيش گيرد.
روزهاي جنگ بهترين فرصت براي او بود تا خود را امتحان کند و با حضور در صحنه‌ي کفر و باطل سرنوشت خود را رقم بزند. اين‌گونه نيز شد و ابوذر در تاريخ 28/6/1363 در منطقه‌ي آبادان در حالي که 22 سال داشت، توفيق شهادت يافت و به رستگاري رسيد و راه نجات و فلاح را براي آيندگان روشن ساخت.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1382/11/9 -  صفحه: 13