ليست شهداي دفاع مقدس (ف)

حسين فقيه در سال 1342 در روستاي زايرعباسي چشم به جهان گشود و دوران ابتدايي را در زادگاهش با موفقيت به پايان رساند.
فقيه در سن 18 سالگي لباس پرارزش بسيج را به تن کرد و آماده نبرد با بعثيون گرديد. ايشان پس از شرکت در عمليات حصر آبادان وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامي گرديد.
حسين فقيه در زمان جنگ ماًموريت‌هاي فراواني از جمله: مسئول بسيج بخش ساحلي دلوار، مسئول بسيج جم و ريز، حفاظت سپاه بوشهر، مسئوليت بسيج سپاه اهرم، سازماندهي بسيج شهرستان دشتي و حفاظت سپاه جهرم را به عهده گرفت. حسين در عمليات کربلاي 4 کنار اروندرود در دي ماه سال 1365 در سن 23 سالگي به وسيله‌ي ترکش خمپاره به نداي هل من ناصر ينصرني امام حسين (ع) لبيک گفت و با شهداي کربلا محشور گشت.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 28

علي‌رضا در روز بيست و هشتم تيرماه سال 1345 در شهر تهران متولّد شد؛ پدر و مادر هر دو با شوق، به تربيت اسلامي او همّت گماشتند. علي‌رضا علاقه‌ي زيادي به آموختن علم داشت؛ لذا با شوري وصف‌ناشدني به تحصيل علم پرداخت. انقلاب که آغاز شد، سر از پا نشناخت و با شنيدن کلام‌هاي امام (ره) در صف مجاهدان قرار گرفت و با شعار « مرگ بر شاه » از اسلام حمايت نمود. در مسجد المهدي نيز مسئول حضور و غياب بود. گاهي اوقات نيز به تدريس قرآن، برگزاري مسابقات قرآن و دهه‌ي فجر مي‌پرداخت.
علي‌رضا در دبستان نجم‌الثاقب و دبستان حائري تحصيل کرد. او به علت علاقه به درس حتي اگر قبل از بازگشت مادر به خانه مي‌رسيد، پشت در مي‌نشست، کيفش را روي دو زانو مي‌گذاشت و تکاليفش را انجام مي‌داد تا پدر و مادرش به خانه بيايند.
بيشتر کتب آيت‌الله دستغيب، استاد مطهري، تفسيرالميزان و نهج‌البلاغه را مطالعه مي‌کرد. بعد از اخذ مدرک ديپلم، در رشته‌ي دام‌پزشکي دانشگاه تهران پذيرفته شد.
در اسفندماه سال 1363 مسئوليت گزينش اداره دادستان انقلاب اسلامي مرکز را پذيرفت و با آغاز جنگ راهي ميدان نبرد شد. تا اين‌که سرانجام در تاريخ 17/4/1365 در سنّ 20 سالگي در عمليات کربلاي 1 به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت و از خاک مهران به عرش اعلي بال گشود.
مزار پاکش در بهشت‌زهرا (س)، قطعه‌ي 53 قرار دارد.

منبع:پرونده شهيددردانشگاه تهران

محمد از دلاوران و جانثاران انقلاب بود. او به عنوان سرباز وظيفه در نيروي زميني ارتش خدمت مي‌کرد که به ميدان رزم فرستاده شد تا همراه ديگر رزمندگان کشور حافظ مرزهاي ايران اسلامي باشد.
فکري مردانه جنگيد و سرانجام در روز سوم ارديبهشت سال 1363 در خرمشهر آسماني شد و خون سرخش بر زمين ريخت. پيکر پاکش را در زادگاهش شهرستان جم استان بوشهر به خاک سپردند.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 23

روز هفتم تابستان سال 1325 کودکي مهربان به دنيا آمد؛ روزهاي پرنشاط کودکي را در شهرستان جويبار سپري کرد. آموختن علم را در سنّ 7 سالگي آغاز کرد و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک کارداني ادامه داد.
شعبان با پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد و هم‌زمان با حمله‌ي رژيم بعثي به ايران، مردانه به ميدان رزم شتافت.
فکوري همراه لشکر 25 کربلا در عمليات کربلاي 1 حضور يافت و سرانجام در روز سيزدهم تيرماه سال 1365 در سنّ 40 سالگي، مهران را به خون سرخ خود آراست.

منبع:مطالب ارسالي ازكنگره شهداي مازندران

«غلام‌علي فلاح» در صبح دل انگيز سال 1341 در خانواده‌اي مؤمن و مذهبي در شهر كاشان چشم به جهان گشود. پدر، كارگري زحمت‌كش بود كه رزق حلال خداوندي با دستان پينه بسته‌اش الفتي ديرينه داشت و مادر عفيفه‌اي پاك و خدادوست كه شير آميخته با محبت اهل‌بيت(عليهم‌السلام) را به كام فرزند مي‌ريخت. علي زندگي را در چنين محيطي آغاز كرد و به رشد و بالندگي رسيد. پس از طي تحصيلات ابتدائي و راهنمايي روح حقيقت جوي خويش را روانة حوزه كرد تا در درياي بي‌كران فقه جعفري(عليه‌السلام)، زيباترين آموزه‌هاي علم و ادب را فرا گيرد و صورت زيباي خويش را به سيرتي زيباتر مزين كند.
مدرسة علمية «رسالت» قم اولين مكتب عشق بود كه علي جوان را در آغوش گرم خود مي‌فشرد. سال‌هاي اول تحصيلات حوزوي مصادف بود با اوج مبارزات مردم بر ضد رژيم سفاك پهلوي و روحانيت مانند هر قيام اسلامي ديگر، سردمداران اين قوم سرافراز بودند و «علي» نيز در هياهوي خشم و نفرت و مبارزه، هميشه پيشگام بود. روزگاري رهبري جوانان هم سن و سال خويش را بر عهده داشت و با عمليات‌هاي انتحاري سعي در تخريب اماكني چون شراب فروشي و..... در كاشان مي‌كرد و در صف اول تظاهرات خشم خود را با فرياد«مرگ بر شاه» ابراز مي‌كرد.
در عمليات انهدام مركز تهية شراب، دو انگشت علي قطع شد و به افتخار جانبازي دست يافت. مأموران ساواك و شهرباني كه از زيركي و چابكي او به ستوه آمده بودند، سرانجام با تلاشي بسيار او را دستگير و به زندان افكندند ولي او راهي را انتخاب كرده بود كه مشقت و سختي در آن«احلي من العسل» بود.
پس از پيروزي انقلاب نيز مبارزه او در دو جبهه مهم همراه با جهاد نفس ادامه يافت. ابتدا منافقين و گروههاي چپي ضد خلق، حضور هميشه در صحنة او را بر نمي‌تابيدند. تا جايي‌كه براي ترور مسلحانه وارد منزل وي شدند ولي زيركي علي آنان را ناكام گذارد و وي با پرتاب چاقو به سمت ايشان از معركه جان بدر برد.
جبهة جنگ و دفاع مقدس نيز دانشگاهي بود كه علي در آن مشق ايثار و فداكاري مي‌كرد. به رزمندگان، آموزش نظامي مي‌داد و همزمان با سخنان شيواي خويش احكام و معارف اسلامي را تبيين و بازگو مي‌كرد. قبل از شهادت توفيق زيارت كعبة معبود نصيبش گشت و در كنار در و ديوار بقيع برات شهادت را گرفت. در مراسم برائت از مشركين به خاطر فعاليت‌هاي سياسي بر ضد آمريكا، بازداشت و زنداني شد. ولي او از اعتقادش برنگشت كه فرزندان امام در پايمردي و استقامت در جهان شناخته شده‌اند. پس از حج نيز روز و شب حاج علي در رزم و حماسه مي‌گذشت.
فرماندة گردان امام محمد باقر(عليه‌السلام) لشكر نجف اشرف در عمليات«والفجر يك» در سال 1361 در شناسايي دشمن از ناحية دست به شدت مجروح گشت. ديگر صورت زيباي «حاج علي» گوياي همه چيز بود. چشمان نافذ روحاني دلاور كاشاني بر آسمان بود تا باران رحمت خداوندي بر وي نيز ببارد.
عمليات‌ها يك به يك طي مي‌شد و او در هر عمليات گمشده ‌خويش را جستجو مي‌كرد. زندگاني سراسر خدمت غلام‌علي فلاح نيز چون ديگر سرداران سپاه عشق به سرانجام زيباي خويش رسيد. در تاريخ 5/12/1362، در سن 21 سالگي در عمليات خيبر جزيره مجنون پذيراي غلامعلي گشت و براي هميشه از ديدگان اشكبار ما ناپديد شد. آري، او در ناپيداي حضرت دوست نشان در بي‌نشان يافت. «خلعت زيباي شهادت بر اندامش زيبنده باد»

منبع:مطالب ارسالي از كنگره شهداي روحاني

محمدحسن فلاح به سال 1339 در شهر خون و شهادت، شهر شهيدان گمنام خرمشهر عزيز در خانواده‌اي متدين و مقيد پا به عرصه‌ي وجود نهاد.
او از همان کودکي طبعي بلند و مهربان داشت و بسيار سرزنده و شاداب بود به همين علت ميان دوستان و اقوام از محبوبيت خاصي برخوردار بود.
محمدحسن در سال 1345 دوران ابتدايي را در دبستان بزرگمهر خرمشهر با نمرات عالي طي نمود. وي پس از گذراندن دوران دبستان و راهنمايي، در سال 1353 وارد هنرستان فني خرمشهر گرديد و در رشته‌ي نقشه‌کشي ساختمان به تحصيل پرداخت، پس از پايان اين دوران براي ادامه تحصيل به انستيتوي تکنولوژي شيراز رفت و در آنجا مشغول تحصيل شد. در دوران انقلاب وي به همراه چند تن از دوستانش به فعاليت‌هاي مذهبي و سياسي مشغول شد و در پخش اعلاميه‌هاي انقلابي و نوار و عکس امام خميني (ره) و راه‌اندازي راهپيمايي‌ها نقش عمده‌اي‌ داشت. وي پس از پيروزي انقلاب مدتي مدتي به خاطر انقلاب فرهنگي و بسته شدن دانشگاه‌ها از تحصيل دور ماند و در اين مدت به کمک خانواده‌اش پرداخت.
محمدحسن پس از بازگشايي دوباره‌ي دانشگاه‌ها به ادامه‌ي تحصيل مشغول شد. در اواخر شهريور ماه 1359 که حمله‌ي علني رژيم بعث عراق به جمهوري اسلامي ايران آغاز شد وي همراه با ديگر جوانان با غيرت خرمشهر به فرماندهي شهيد محمد جهان‌آرا با سلاح اندکي که در اختيار داشتند، 40 روز در مقابل دشمن ايستادگي کردند تا از وطن، مردم و انقلاب اسلامي دفاع کنند و در اين راه پس از مقاومت فراوان و خلق حماسه‌هاي جاويد دعوت حق را لبيک گفته و با تمام وجود به ديدار معبود خويش شتافت آن چنان که هرگز قطعه‌اي از پيکر پاکش به دست خانواده‌اش نرسيد و محل تولدش، محل شهادتش شد. اما والدينش در زيارتگاه خديجه خاتون ميبد آرامگاهي به ياد جوان 20 ساله خود ساخته‌اند.
والدين بزرگوارش از يزدي‌هاي ساکن خرمشهر بودند که دوباره به اين استان مراجعت نموده‌اند.

منبع:مجله‌ي الغديريان   -  تاریخ:  1384/8 -  شماره مجله: 23

عليرضا سال 1346 در تفت ديده به جهان گشود. وي از همان کودکي بسيار فعال و پرشور بود، پدرش به کشاورزي مشغول بود و او با وجود اين که هنوز سني نداشت در اين امر به پدر کمک مي‌کرد.
علي‌رضا از کودکي با تربيت صحيح پدر و مادر با مسائل اسلامي آشنا شد، به طوري که از 10 سالگي نماز و روزه‌ي خود را به جا مي‌آورد. پس از پايان دوره‌ي دبستان و راهنمايي، چون علاقه‌ي زيادي به کارهاي فني داشت وارد هنرستان شد و به تراشکاري پرداخت. در دوران انقلاب تا آنجا که مي‌توانست در مجالس مذهبي و راهپيمايي‌ها شرکت مي‌کرد.
14 ساله بود که جنگ تحميلي آغاز شد، وي هم زمان با تشکيل بسيج به عضويت آنجا درآمد و خود را بسيار فعال نشان داد. مسئولين بسيج به خاطر کم بودن سنش با رفتن او به جبهه مخالف بودند اما نهايتاً در سال 62 به جبهه رفت. طبق گفته‌ي همرزمانش او در جبهه از روحيه‌ي بالايي برخوردار بود. پس از اتمام اولين دوره‌ي مأموريتش به خانه برگشت اما باز دلش هواي رفتن به جبهه کرد و پس از مدتي کوتاه در سال 63 همراه با گردان محمدرسول‌ا... به عنوان آرپي جي زن عازم جبهه شد. در عملياتي که در جزيره مجنون انجام شد شرکت نمود و از ناحيه‌ي پا مجروح شد. بار سوم وي عضو گروهان حزب‌ا... شد و به عنوان غواص و نيروي خط شکن در منطقه‌ي فاو و عمليات والفجر 8 شرکت نمود.
وي در سحرگاه 21/11/64 هدف گلوله‌ي دشمن بعثي قرار گرفت و در کنار رودخانه‌ي اروند در سن 18 سالگي به ديدار معبودش شتافت.
جايگاهش مستور و راهش پر رهرو باد

منبع:مجله‌ي الغديريان   -  شماره مجله: 19-  صفحه: 3

حسين فلاح‌زاده در شهرستان ابرقو " محله بناران" متولّد شد و در سال 1355 به استخدام ارتش درآمد.
قبل از پيروزي انقلاب در لشگر گارد خدمت مي‌کرد و در زمان جنگ جزو لشگر 21 حمزه بود.
او در عمليات پيروزمندانه‌ي "فتح‌المبين" در سال 1361 به شهادت رسيد.
بنا به گفته‌ي هم‌رزمانش وي شکارچي معروف تانک بود و با موشک تاو چندين دستگاه تانک دشمن را مورد هدف قرار داده بود.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1382/5/20 -  صفحه: 13