ليست شهداي دفاع مقدس (ف)

در سال 1337 مهدي فريدي درخانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. دوران كودكي را در كانون پر مهر خانواده گذراند. از همان زمان در جلسات مذهبي به همراه خانواده شركت کرده و روح عطشناك خود را سيراب مي نمود. زمانيكه به دوران نوجواني قدم نهاد مطالعه كتاب‌هاي شريعتي و مطهري براي او اهميت زيادي يافت و بدين ترتيب توانست با انجام فعاليت‌هاي فرهنگي در قبل از انقلاب نقشي را ايفا نمايد. فريدي گشاده‌رو بود و با پشتكارش اغلب انجام كارهاي مشكل را بر عهده مي گرفت. پس از انقلاب و شروع جنگ تحميلي مبارزه عليه خصم متجاوز را بر خود فرض دانست و با رشادت‌هاي خود در جبهه‌هاي غرب و جنوب حماسه‌ها آفريد. مهدي فريدي كه در سمت معاون عملياتي سپاه همدان قرار داشت در اكثر عمليات‌ها شركت نمود. تا اينكه در هشتم ارديبهشت ماه سال 1360 به نداي ارجعي پرودرگارش لبيك گفت و جام شهادت را نوشيد.

منبع:ماهنامه جاودانه‌هاش7

علي فصيح کجابادي در آغازين روز آبان‌ماه سال 1344 هـ . ش در روستاي کجاباد تبريز چشم به جهان هستي گشود. مقطع ابتدايي را در زادگاه خود به اتمام رساند. جهت ادامه‌ي تحصيل به شهرستان تبريز عزيمت نمود و در سال 1362 از دبيرستان فردوسي تبريز ديپلم رياضي‌فيزيک گرفت.
فصيح از ابتدا با احکام ديني خود آشنا بود و در دوران تحصيل از هر نظر، دانش‌آموز ممتاز به شمار مي‌رفت. وي همراه تحصيل، فعاليت‌هاي اجتماعي ديگري نيز داشت؛ در حالي‌که به عنوان دانش‌آموز و دانشجو به کسب علم و دانش اشتغال داشت، با جهاد سازندگي ( در آبادي روستاها ) و نهضت سوادآموزي (‌در ريشه‌کني جهل و بي‌سوادي ) همکاري مي‌نمود و همزمان در مسجد محل به بچه‌ها قرآن و احکام ياد مي‌داد.
فصيح در همان سال در رشته‌ي « دبيري رياضي » دانشگاه تبريز پذيرفته شد. وي روزها درس مي‌خواند و شب‌ها در کارگاه دانشکده‌ي فني در ساخت مهمات جنگي با سپاه‌پاسداران همکاري مي‌نمود که در بمباران کارگاه در شب 27/10/1365 به فيض عظيم شهادت نايل آمد.

منبع:پرونده شهيد درمديريت فرهنگي دانشگاه تبريز

وهب در اولين روز از آبان‌ماه سال 1343 در روستاي " اردوان عليا " در خانواده‌اي متوسط متولّد شد. تحصيلات ابتدايي را تا کلاس پنجم ادامه داد و سپس ترک‌تحصيل کرد. همزمان با پيروزي انقلاب اسلامي همراه با اقيانوس بي‌کران امت در راهپيمايي‌ها و تظاهرات شرکت نمود و پس از پيروزي لحظه‌اي از تلاش و فعاليت در راه انقلاب غافل نماند.
جواني هدفنمد و آرمان‌خواه بود و در قبال جامعه، احساس وظيفه مي‌کرد. هنگامي که انقلاب نوپاي اسلامي مورد تهاجم وحشيانه‌ي استکبار قرار گرفت، براي دفاع از انقلاب وارد بسيج شد و با دوستان همرزمش راهي جبهه گرديد. سپس داوطلبانه به خدمت سربازي رفت و همگام با سبزپوشان انقلاب در عمليات کربلاي پنج که در شلمچه و شرق بصره انجام شد، شرکت کرد.
سرانجام در همين عمليات هنگامي که مشغول تحکيم مواضع دفاعي بود، بر اثر اصابت ترکش خمپاره در تاريخ 27/10/1365 در سنّ 22 سالگي به فيض عظماي شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 370

جلال فطرتي فرزند علي در سال 1348 در روستاي آسيابان بيرجند ديده به جهان گشود. دوره تحصيل ابتدايي را که همزمان با پيروزي انقلاب اسلامي بود، با موفقيت در زادگاهش گذراند. سپس پا به مدرسه‌ي راهنمايي گذاشت. پس از دو سال تحصيل هواي جبهه و جنگ او را به دانشگاه جبهه کشاند. به کارهاي هنري علاقه‌ي زيادي داشت. وقتي پس از نبرد با مزدوران بعثي به زادگاهش بازگشت. در دامنه‌ي تپه‌اي مشرف به روستا آرم جمهوري اسلامي و شعار جنگ جنگ تا پيروزي را حک کرد. اين اثر چندين سال يادآور هنر او بود.
سال سوم راهنمايي را در جبهه به پايان رساند. چند مرتبه به جبهه رفت و ديگران را نيز براي مبارزه و حضور در صحنه‌هاي نبرد تشويق مي‌کرد. حتي به يکي از اقوام گفت:«اهل خانه را به خدا بسپار و راهي جبهه شو». و چنين مي خوانتد:«برخيز که وقت جنگ است در خانه به هر بهانه ننگ است».
سرانجام در تاريخ بيست و دوم اسفندماه سال 1363 در منطقه‌ي هورالهويزه در حالي که مسؤول يک قبضه خمپاره 60 بود، با پاتک دشمن هدف تير مستقيم قرار گرفت و در سن 15 سالگي به لقاءالله پيوست.
پيکر پاکش پس از تشييع در بيرجند به زادگاهش روستاي آسيابان منتقل و در گلزار شهداي آن ديار به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد 2 صفحه 555

علي‌اصغر در سال 1341 در سرزمين پاک ايران متولد شد، پدر با شوق او را در آغوش گرفت و سعادت او را از خداوند خواستار شد. آموختن علم را در آوج قزوين آغاز کرد و تا پايان دوره‌ي ابتدايي تحصيل نمود. با اوج‌گيري انقلاب در صف مجاهدان راه حق قرار گرفت و با شعار مرگ بر شاه از عملکرد رژيم پهلوي بيزاري جست. با پيروزي اين نهضت خونين مردمي به فرمان امام (ره) به عضويت بسيج مسجد المهدي درآمد و زمانيکه ارتش بعث به ياران حمله نمود با شوري وصف ناشدني در ميدان جنگ حاضر شد؛ روزهاي اول براي او و همه‌ي رادمردان ايراني سخت به نظر مي‌رسيد اما دست عنايت حق آنان را ياري کرد. فغاني يک مرتبه در گيلانغرب به علت اصابت ترکش به ناحيه‌ي کتف به بستر بيماري افتاد. بعد از بهبودي به خرمشهر رفت و به عنوان آرپي‌جي‌زن با دشمنان ايران اسلامي جنگيد.
دلاورمرد 20 ساله‌ي ايران در تاريخ 11/3/1361 شوکران عشق الهي را خاک خرمشهر لاجرعه سر کشيد و عاشقانه به سوي معبود پرواز کرد.

منبع:پرونده شهيد در حوزه 1 ناحيه سيدالشهداء بسيج اسلامشهر

در آغازين روز مردادماه سال 1340 در يکي از خانه‌هاي گلي و محقّر باغات گلريز از توابع شهرستان درگز، خداوند به خانواده‌اي کشاورز فرزند پسري عطا نمود و آن‌ها نيز به شکرانه‌ي اين نعمت، او را نذر سالار شهيدان حضرت امام حسين (ع) نمودند و بدين نيّت او را " غلام‌حسين " ناميدند.
ايام کودکي و نوجواني غلام‌حسين فقيري هم چون ديگر روستازادگان، غرق در کار و تلاش گذشت و وقتي تازه به استعداد و توانايي‌هاي خود پي برد، تيغ فقر رشته‌ي تحصيلات وي را در پايان مقطع راهنمايي قطع کرد و او به جهت ياري خانواده به ورطه‌ي کار و تلاش کشيده شد.
با فراخواني براي خدمت مقدس سربازي لباس فاخر ارتش جمهوري اسلامي را بر تن نمود و عاشقانه به جمع قهرمانان لشکر 81 کرمانشاه پيوست و هشت ماه تمام در سخت‌ترين شرايط به مقابله با اشرار خطّه‌ي کردستان پرداخت و با شروع جنگ تحميلي مأمور دفاع از سرزمين مظلوم جنوب و خوزستان شد.
در تمام دوران خدمت شهره‌ي رشادت بود و شايستگي غيورمردان ابيوردي را به اثبات رسانيد و عاقبت در غروب خونين ششم مهرماه 1359 در منطقه‌ي عملياتي دزفول در اثر اصابت يک فروند موشک در سن 19 سالگي به آسمان پر کشيد و آرزوي ديرينه‌ي خود و نذر خانواده را ادا نمود. پيکر پاره‌پاره‌اش را در گلستان بهشت‌زهرا (س) به خاک سپردند و نامش را به عنوان اولين شهيد شهر غيورمردان درگز، در کتاب تاريخ به ثبت رساندند.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد10 صفحه 67

احمد فقيه در سال 1343 در يک خانواده مذهبي در روستاي زائرعباسي از توابع شهرستان دشتي تولد يافت. دوران ابتدايي را در زادگاهش گذراند و موفق به دريافت مدرک پنجم ابتدايي شد و پس از آن به علت فقر مالي تحصيل را رها کرد و در کنار پدر به امرار معاش خانواده پرداخت. احمد بسيار خوشرو و خوش برخورد با دوستان بود اين خصلت‌ها را تا زمان شهادت حفظ نمود. با شروع جنگ تحميلي فقيه شرکت در دفاع از اسلام و ميهن اسلامي را بر خوابيدن در بستر گرم زندگي ترجيح داد. اولين بار در سال 1361 به عضويت بسيج درآمد و بعد از دوره‌‌‌‌‌‌‌‌ي آموزشي در کازرون، عازم جبهه گرديد. در همان سال به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي برازجان درآمد. احمد از سال 1361 تا سال 1365 در عمليات‌هاي مختلف شرکت نمود. اکثر مدت خدمت خود را در جبهه‌ها گذراند. وي علاوه بر حضور فعال در جبهه مسئوليت پايگاه مقاومت امام حسين (ع) روستاي خوش‌مکان تا اوايل سال 1364 قبل از شهادت عهده‌دار بود. وي بسيار فرمانده شجاع و دليري بود ايشان در جواب يکي از دوستان خود درباره تشکيل زندگي گفته بود به جبهه خواهم رفت و تا پيروزي نهايي و يا شهادت برنخواهم گشت. او در جزيره ام‌الرصال در سن 23 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل گرديد. پيکر پاکش پس از10 سال و اندي در مورخه 14/7/76 به خاک سپرده شد.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 25