ليست شهداي دفاع مقدس (ق)

نامش " محمدمهدي " بود؛ متولّد شهر همدان و از ياران باوفاي عصر خميني (ره)؛ از آن يلان صف‌شکن که قدم‌هاي استوارشان لرزه بر اندام کفر جهاني مي‌انداخت.
روزها و ماه‌ها از پي هم گذشتند تا محمدمهدي ثابت کند که او نيز در زمره‌ي عاشقان و پيروان پيرجماران است و از همه‌ي تعلّقات دل بريده است.
قراگزلو سرانجام در روز بيست و ششم اسفندماه سال 1364 در منطقه‌ي فاو در عمليات والفجر 8 از شراب طهور بهشتي نوشيد و در جمع عاشوراييان قرار گرفت.

منبع:نشريه جاودانه ها شماره 77

در سال 1339 حسين علي در شهر قم ديده به جهان گشود. تا کلاس پنجم ابتدايي تحصيل کرد. مرگ ناگهاني پدر او را از يازده سالگي با درد يتيمي آشنا کرد و پس از آن با سرپرستي مادر و سختي‌هاي فراوان تا پايان دوره راهنمايي درس خواند.
در سيزده سالگي در کارخانه پتوبافي جاده راک که متعلق به فيليپيني‌ها بود مشغول به کار شد. در مدتي که در آنجا کار مي‌کرد چند نفر از فيليپيني‌ها را که مذاهب ديگري داشتند نزد آيت‌اله مرعشي نجفي برد که آنها پس از آشنايي با دين اسلام مسلمان شدند. براي زنان فيليپيني چادر خريد و آن ها را به حجاب اسلامي تشويق می کرد.
در زماني که در کارخانه فعاليت مي‌کرد توانست به زبان خارجي مسلط شود و به وسيله‌ي آن دين اسلام را براي کارگراني که از کشورهاي ديگر بودند تبيين کند و آنان را با اسلام آشنا کند.
درس و کار را با هم پي گرفت. تابستاها به دستجرد مي‌رفت و در کوره‌ها خشت مي‌زد. پس از ترک تحصيل وارد کارخانه نخ استريج شد.
با فرا رسيدن روزهاي پر شور انقلاب به روستاي محل تولدش مي‌رفت و با کساني که با انقلاب در ستيز بودند برخورد مي‌کرد و به آن ها مي‌گفت:همه بايد از راه شاه برگرديد من حسينم و امام حسين کمکم مي‌کند هرچه با او مبارزه مي‌کردند فايده‌اي نداشت در تظاهرات و راهپيمايي شرکت مي‌کرد و لحظه‌اي هم دست از فعاليت‌هاي سياسي بر نمي‌داشت.
سال 59 با شروع جنگ تحميلي دفتر‌چه ي اعزام به خدمت گرفت عازم جبهه شد.
دوران آموزشي را در احمدآباد آبادان به پايان رساند و از آنجا راهي آبادان شد و مدتي در آنجا ماند. قلب حسين علي در تاريخ 13/11/59 در محور عملياتي آبادان _ ماهشهر مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و در سن بيست سالگي به فيض شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي شيخان قرار دارد.

منبع:كتاب سبزقامتان صفحه 90

هنوز بعد از سالها پانزدهم بهمن ماه سال 1340 براي خانواده قربانعلي يادآور تولد رمضانعلي است. مادر با شوق او را بزرگ کرد. با خنده‌ي او شاد بود و با گريه‌اش اندوهگين؛ رمضانعلي در کوچه‌هاي خاکي روستاي عليشاه عوض شهريار (تهران) در کنار کودکان همسال خود رشد نمود و به مدرسه رفت؛ آغازين روز پائيز دست در دست مادر روانه‌ي تهران شد تا بياموزد. او توانست تا اخذ مدرک ديپلم از هنرستان صنعتي شماره‌ي 2 مرکز تجليل نمايد و چندي بعد او در رشته‌ي راه و ساختمان دانشگاه پذيرفته شد. در تمام اين سالها قربانعلي تابستانها کار کرد و زمستانها درس خواند. انقلاب تحولي عظيم در بطن جامعه‌ي ايران بود و رمضانعلي تشنه‌ي اسلام ناب محمدي دلبسته امام گشت و لبيک‌گوي فرمان او؛ گرچه اعتراض عليه حکومت ترس داشت. اما او بي‌باکانه در اين مسير قرار گرفت. چندي بعد به خدمت نظام وظيفه اعزام گشت و با پايان اين دوره داوطلبانه عزم ديار نور کرد. يکبار به صورت فشرده استفاده از خمپاره را فرا گرفت و بعد از يادگيري مسائل تئوري پا به خاک جنگ نهاد. اولين اعزام براي رمضانعلي رهايي از قفس تنگ دنيا بود. عمليات والفجر1 در روز بيست و دوم فروردين ماه سال 1362 او را به پروازي سرخ نويد داد و رعنا جوان 22 ساله‌ي ايران اسلامي که هنوز يک ماه از ورودش به جبهه نگذشته بود بر اثر اصابت ترکش به دست، انگشت و پهلو در منطقه‌ي فکه به شهادت رسيد، و پيکر پاکش براي هميشه در آنجا ماند.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فتح الفتوح

محمدرضا قربان‌زاده در اسفند ماه سال 1342 در روستاي فردوس از توابع زرند كرمان به دنيا آمد. خانواده‌اش كشاورز و دامدار بودند و در يكي از خانه‌هايي كه ارباب به آنان داده بود، زندگي كوچك و محقري داشتند. دوران كودكي‌اش در همين روستا و همين خانه‌هاي اربابي گذشت. محمدرضا دوران تحصيل ابتدايي را در دبستان مهر گذراند و همپاي درس خواندن از كمك به پدر و مادر نجيب و سخت كوش خود غافل نبود. او با همه كوچكي‌اش شريك رنج و اندوه عميق خانواده‌اش بود. صداي تكبيرهاي انقلاب، نوجواني‌اش را شكوفاتر كرد. او روزهاي گرم و پر شور انقلاب را به همراه دوستان خود در مبارزه‌اي گذراند كه حاصل آن يك وعده الهي بود اما دستان سياهي براي خاموش كردن شعله‌هاي پر نور انقلاب دراز شده بود. وقتي محمدرضا پا به ميدان جنگ هشت ساله گذاشت خيلي زود در صف مردان نامداري ايستاد كه سينه‌هاشان ديوار پولاديني در برابر زبانه‌هاي آتش اين تجاوز جهاني بود. عملياتهاي گوناگون محمدرضاي جوان را پخته كرد و او را به فرماندهي گردان 41 لشكر ثارالله رساند. محمدرضا قربان‌زاده در دشت شلمچه و در عمليات كربلاي پنج به خاك افتاد تا بر افلاك قدم گذارد. روحش شاد.

منبع:كتاب سواره مي‌آييم

يوسف در سال 1345 ديده بر جهان هستي گشود. کودکي او در شهر زنجان سپري گشت و در نزد خانواده با فرامين و فرايض دين اسلام آشنا گرديد. يوسف از مکتب سالار شهيدان آموخت که آزاده زندگي کند و زماني‌که در عنفوان جواني با حمله‌ي رژيم بعثي مواجه شد، در جمع غواصان دريادل به جبهه رفت و مردانه جنگيد.
قرباني در سنّ 20 سالگي در عمليات کربلاي 5 در شلمچه به آرزوي ديرينه‌ي خود دست يافت. روز نوزدهم دي‌ماه سال 1365 روز عروجي آسماني او بود.
مزار پاکش در گلزار شهداي پايين‌زنجان قرار دارد.

منبع:ويژه نامه يادواره غواصان دريادل_اسفند 1375 صفحه 23

محمد قرباني در سال 1339 در يکي از روستاهاي زابل به نام سنچولي به دنيا آمد تحصيلات خود را تا کلاس چهارم دبيرستان با تحمل رنج و سختي فراوان ادامه داد او همواره از وضع اسفبار جامعه و مردم ناراحت بود در بسياري از راهپيماييها و تظاهرات حضور چشمگيري داشت.محمد در سال 1362 براي انجام خدمت سربازي به عضويت سپاه شهرستان زابل در آمد دوران آموزش را در کرمان گذراند سپس راهي جبهه‌ها شد و سرانجام در منطقه مريوان به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 23

غلام نبي قرباني فرزند نظر در سال 1343 در روستاي پاتنگ گزيک از توابع شهرستان بيرجند ديده به جهان گشود. دوران کودکي را در زادگاهش گذراند و تحصيلاتش را تا سال سوم راهنمايي در روستاي گزيک با موفقيت گذراند. سپس به علت وضعيت اقتصادي خانواده ترک تحصيل نمود و به کار کشاورزي و دامداري در کنار خانواده‌اش مشغول شد. مدتي نيز به کار بنايي پرداخت.
چندي بعد براي انجام خدمت نظام وظيفه به ارتش جمهوري اسلامي پيوست و پس از طي دوره‌ي آموزش عازم مناطق جنگي شد. او 9 ماه صادقانه و شجاعانه در صحنه‌هاي دفاع مقدس شرکت نمود و دلاورانه با دشمن متجاوز به مبارزه پرداخت؛ تا سرانجام در تاريخ چهارم اسفندماه سال 1365 بر اثر بمباران شيميايي در سومار در سن 22 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت.
پيکر پاک او پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد 2 صفحه 585

محمدرضا قرباني فرزند محمدابراهيم در سال 1345 در روستاي گازار از توابع شهرستان بيرجند در خانواده‌اي متديّن و مذهبي ديده به جهان گشود. دوران كودكي و تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش سپري نمود. پس از آن ترك تحصيل كرد و همراه خانواده‌اش به كار كشاورزي مشغول شد. مدتي نيز در مكانيكي كار مي‌كرد تا كمك‌خرج خانواده‌اش باشد.
در انجام فرايض ديني بسيار مقيّد بود. ارادت خاصي به اهل‌بيت عليهم‌السلام داشت و در مجالس مذهبي و دعا و دوره‌هاي تلاوت قرآن مرتب شركت مي‌نمود. محمدرضا براي دفاع از انقلاب اسلامي داوطلبانه از طريق بسيج سپاه‌پاسداران انقلاب اسلامي به جبهه اعزام شد و حدود 5 ماه با رشادت در صحنه‌هاي مبارزه حضور يافت و به عنوان معاون دسته در گردان امام علي (ع) از تيپ ويژه‌ي شهدا با دشمن بعثي جنگيد.
سرانجام در تاريخ چهارم تيرماه سال 1362 در منطه‌ي سردشت در عمليات والفجر 2 بر اثر اصابت تير مستقيم دشمن در سنّ 17 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت.
پيكر پاك شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاك سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد1   -  صفحه: 586

جمشيد در يکي از روزهاي سال 1348 در سياهرود پا به عرصه هستي نهاد. دوران پرنشاط کودکي را در ميان جمع خانواده سپري کرد و در سن 7 سالگي به مدرسه رفت. تحصيلاتش را تا پايان سال سوم راهنمايي ادامه داد تا اينکه جنگ تحميلي او را به ميدان نبرد کشاند و او عاشقانه در صفوف رزمندگان بسيجي اسلام جاي گرفت. جمشيد در واحد تدارکات به خدمت پرداخت و در عمليات بيت المقدس حماسه آفريد. سرانجام در تاريخ 16/11/1366 در سن 18 سالگي در منطقه ماووت شربت شيرين شهادت را نوشيد. پيکرش را در امامزاده عقيل به خاک سپردند.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فكه  

سال 1343، سال آغاز زيستن جمشيد در دنياي خاکي بود، کودکي او در محله رهنان شهر اصفهان سپري شد و در سايه پرمهر خانواده رشد نمود. جمشيد همراه کودکان زادگاهش در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا مقطع دبيرستان ادامه داد. جمشيد با آغاز جنگ به ميدان رزم شتافت و در عمليات فتح‌المبين در دسته زرهي به فعاليت پرداخت. او در ياري رساندن به مجروحين و شهدا هميشه پيشتاز بود.
قرباني در طول سال‌هاي جنگ براي مدتي مسئوليت بخشي از لشگر 25 کربلا، فرماندهي دسته زرهي، گروهان PMP را بر عهده داشت و در واحد اطلاعات عمليات نيز خدمت نمود. سپس به گردان پياده انتقال يافت و سرانجام بعد از شرکت در عمليات محرم در دومين مرحله از عمليات والفجر8 در حالي‌که معاونت گردان را بر عهده داشت در تاريخ 9/2/65 در سن 22 سالگي سرزمين فاو را به خون سرخ خود زينت داد.
پيکرش را از کارخانه نمک به اصفهان انتقال داده و در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 2 صفحه 167

اميررضا قرباني در اول دي‌ماه سال 1345 در مشهد مقدس و در خانواده‌اي مذهبي و انقلابي ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را گذراند اما به دليل وضعيت نامساعد اقتصاد خانواده تا دوم راهنمايي بيشتر نتوانست ادامه تحصيل دهد سپس به کار در قنادي مشغول شد و در سن 20 سالگي به خدمت سربازي به تهرام اعزام شد اما به دليل اينکه چشم چپش ضعيف بود پس از يک‌سال از خدمت معاف گرديد. سپس راهي مناطق جنگي شد و به عشق امام و انقلاب و دفاع از نظام اسلامي حدود 13 ماه در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل حضور يافت و سرانجام در تاريخ 5/7/1366 در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 21 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي مشهد قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه 453

محمودرضا قرباني‌منفرد در سال 1346 در شهرستان زاهدان در خانواده‌‌اي متوسط و مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را تا مقطع دوم راهنمايي ادامه داد و پس از آن به دليل مشکلات مالي، ترک‌تحصيل کرد و در کارگاه تعويض روغني مشغول به کار شد.
قرباني از نظر اخلاقي فردي مهربان و خوش‌برخورد بود. در مراسم و مجالس مذهبي شرکت مي‌جست. به ديگران کمک مي‌کرد و به والدين خود احترام زيادي مي‌گذاشت. در ايام سوگواري امام حسين (ع) در مجالس سينه‌زني و عزاداري شرکت فعال داشت و به مطالعه‌ي سرگذشت امامان معصوم علاقه‌مند بود.
براي گذراندن دوران مقدس سربازي به خدمت ارتش جمهوري اسلامي ايران درآمد و دوران آموزشي را در تيپ 2 شهرستان خاش سپري کرد سپس به ميادين نبرد حق عليه باطل اعزام گشت و سرانجام اين جوان 20 ساله‌ي غيور، پس از شش ماه حضور مستمر و فعال و ابراز رشادت‌ها و دلاوري‌هاي فراوان در تاريخ 26/6/66 به فيض عظيم شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد5 صفحه 80

بيگلر قرباني سال 1349 در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف از توابع شهرستان ايوان ديده به جهان گشود. او دوران کودکي را در جمع خانواده پر مهر و محبت خود به پايان رساند. اما به علت فقر مالي نتوانست به ادامه تحصيل بپردازد. بيگلر نوجواني وارسته و مؤمن بود که انجام فرايض ديني را در اولويت قرار داده بود. او هر چند که سيزده بهار از عمرش طي نشده بود عاقبت در تاريخ 3/11/1362 در منطقه سومار بر اثر برخورد با مين به شهادت رسيد.

منبع:كتاب ملكوتيان صفحه 154

نويد قرباني در سال 1350 ش در خانواده‌اي فرهنگي در شهر تهران ديده به جهان گشود. از وقتي وي را به مدرسه فرستادند، چهار سال اول دبستان را در بخش هشتگرد كرج درس خواند و سال آخر آن را در تهران. دوره‌ي سه ساله‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي فجر اسلام اميرآباد طي كرد. دوران متوسطه را در دبيرستان مكتب‌الصادق دبيرستان سپاه طي كرد.
توجه والدين به تربيت فرزند و نمونه بودن آن‌ها، چنان وي را پرورش داده بود كه نمازهايش را اول وقت؛ آن هم در مسجد به صورت جماعت به جا مي‌آورد. در جلسات دعاي كميل، توسل و زيارت عاشورا شركت مي‌كرد. دقت پدر و مادر و رفت و‌ آمد به اماكن مذهبي وي را متفكر، راستگو و بي‌آلايش بار آورده بود. اوقات فراغت خود را به مطالعه‌ي كتاب‌هاي علمي و اجتماعي ورزش و يا شركت در اردو و نمايش‌ها مي‌گذرانيد.
در اوج انقلاب در تظاهرات شركت مي‌جست. پس از انقلاب نويد در برنامه‌هاي نهاد انقلابي و مردمي بسيج شركت مي‌كرد. نسبت به ضدانقلابيون حساسيت عجيبي داشت و ضمن بحث و مشاجره با آنان از مجريان كارگزاران و مسئولان جمهوري اسلامي طرفداري مي‌نمود.
نويد از نظر درسي بسيار موفق بود و نيز به كسب جوايزي نايل شده بود. چندين مرتبه با طي دوره‌هاي سه ماه و با سمت بسيجي در جبهه‌ها حضور يافت و در كاربرد چند نوع اسلحه مخصوصاً آرپي‌جي تخصص پيدا كرده بود.
مدت دو روز از عمليات بيت‌المقدس 7 گذشته بود كه براي حفظ سنگرها و مواضع جديد از گردان انصارالحسين به شلمچه احضار شد. چهار نفر از بسيجيان مسئوليت حفظ و نگهداري سنگري را به عهده گرفتند؛ دو نفر از آن‌ها كه يكي نويد قرباني بود، در بيرون از سنگر پاس مي‌داد. ناگهان خمپاره‌ي مزدوران بعثي عراق به سنگر اصابت و هر دو در تاريخ 25/3/67 در سنّ 17 سالگي به فيض شهادت و به سعادت دايم مفتخر مي‌شوند.

منبع:يادنامه5600 شهيد دانش آموز و شهيد فهميده