ليست شهداي دفاع مقدس (ق)

احمد قايني نجفي اصل فاضل فرزند مرحوم آيت‌الله حاج شيخ محمد در سال 1321 در خانواده‌اي مذهبي و متدين پا به عرصه‌ي هستي گذارد. مقدمات فقه و اصول را در محضر پدر و ادامه‌ي دوران تحصيل را در محضر اساتيدي چون آيت‌الله مشکيني گذراند. وي از پيشگامان نهضت اسلامي بود که به دليل روشنگري‌هاي مستمر عليه جيره‌خواران رژيم ستم‌شاهي توسط عمال شاه در قاين دستگير و پس از ضرب و شتم فراوان مجبور به ترک وطن شد و به عراق رفت. در آنجا علاوه بر تلاش در سنگر علم نقش برجسته‌اي در مبارزه با استعمار بريتانيا ايفا نمود.
با اوج‌گيري انقلاب اسلامي به ايران آمد و نقش بسزايي در پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام خميني داشت. به طوري که حتي اعلاميه‌ها را با پاي پياده و از بيراهه به دورترين نقاط کشور منتقل کرد. نامبرده 4 سال از عمر شريفش را در سياهچال‌هاي زندان اوين سپري نمود که بخشي از اين مدت را به همرزم شهيدش رجايي وآيت‌الله هاشمي رفسنجاني دريک سلول‌ گذراند. آثار جنايت ستمشاهي بر اندام مطهرش مشاهده مي‌شد.
ناخن‌هايش را کشيدند و بدنش را با سيگار داغ کردند ولي هرگز لبس به سخن نگشود و دست از مبارزه برنداشت. وي پس از آزادي از زندان بدون هيچ وقفه‌اي عازم شهر کرمانشاه گرديد و در آنجا به تدريس و نشر معارف اسلامي مشغول شد. پس از چندي با رحلت برادر ارجمندش حجت‌الاسلام حاج شيخ مهدي که سرپرستي مدرسه‌ي علميه معصوميه را بر عهده داشت به بيرجند آمد و سرپرستي حوزه‌ي علميه را بر عهده گرفت. وي به مبارزه‌اش عليه رژيم حاکم ادامه داد تا جايي که در مسجد به عنوان دستور داده بود که همه سرهايشان را براشتند تا سربازهاي فراري در ميان آنها مشخص نشوند. پس از پيروزي انقلاب اسلامي مسؤول عقيدتي پايگاه مقاومت شهيد نواب صفوي (مسجد بازار) بود.
از ويژگي‌هاي بارز او علاقه به ورزش، تلاون قرآن، نماز شب و نماز اول وقت و اهميت به مطالعه بود. از آن جايي که به ماديات و تعلقات دنيوي بي‌اعتنا بود و اخلاق اسلامي و گشاده رويي وي هر انساني را تحت‌ تأثير قرار مي‌داد پس از شروع جنگ تحميلي به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت و در يک مصاف نابرابر عليه کفر جهاني در عمليات نصر 8 در منطقه‌ي بانه بر اثر اصابت ترکش خمپاره در تاريخ بيست و نهم آبان ماه سال 1366 در سن 45 سالگي به ديدار معبود شتافت و به آرزوي ديرينه‌اش رسيد.
پيکر پاکش پس از تشييع باشکوهي در بيرجند به قم انتقال يافت و در مزار شهداي قم به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد 2 صفحه 581

حسن در آغازين روز تيرماه سال 1349 به دنيا آمد و در شهر بردخون بزرگ شد. روزها از پي هم گذشت و او آموختن را در سنّ 7 سالگي شروع کرد. در سنين نوجواني به انجام فرايض دين نبي اکرم همت گماشت و در کنار نماز اول وقت در مسجد جامع، در پايگاه بسيج حاضر شد. دوره‌ي ابتدايي و راهنمايي را که به پايان رساند، در دبيرستان آيت‌الله طالقاني دير ثبت‌نام کرد اما در سال اول درس را رها کرد و به جبهه رفت. در اين زمان او 15 ساله بود؛ با شنيدن خبر نابينايي پدر به شهر بازگشت و سعي کرد به خوبي از او نگهداري کند.
قايدي مدت زماني را در بنياد مسکن به فعاليت پرداخت و در عمليات‌هاي کربلاي 4 و 5 شرکت نمود. سال 1366 همراه و همسفر خود را يافت ولي باز هم از حضور در جبهه همراه رزمندگان لشکر 19 فجر گردان امام حسين (ع) غافل نشد و سرانجام در تاريخ 28/5/1367 در سنّ 18 سالگي در بهمنشير به شهادت رسيد.
مزار پاکش در گلزار شهداي بردخون قرار دارد.

منبع:كتاب به دريا پيوستگان   -  صفحه: 199

سال 1362 صداي خنده سميه فضاي خانه را تغيير داد، شور و نشاطي در ميان اهل خانه پديد آمد، سميه در شهرستان کرج پا به عرصه هستي نهاد. روزها از پي هم گذشت کم‌کم راه رفتن را آموخت.
هر بار با زبان شيرينش پدر را مي خنداند تا اينکه گل وجودش در 5 سالگي پرپر گشت. او و خواهرش فريبا در روز هجدهم فروردين‌ماه سال 1367 در موشکباران شهرستان کرج به شهادت رسيدند. با شهادت اين دو گل نوشکفته، لکه ننگ ديگري در پرونده جنايتکاران بعثي ثبت شد.

منبع:كتاب آئينه و شقايق جلد 1 صفحه 150

مطلب در سال 1317 ديده به جهان هستي گشود و در سايه پرمهر خانواده بزرگ شد. مطلب در سال‌هاي جواني به حرفه رانندگي کاميون روي آورد. اخلاق حسنه، صبر و مردم‌داري، او زبانزد خاص و عام بود. با شروع جنگ تحميلي به ياري رزمندگان اسلام شتافت و با حمل مهمات و رساندن آن به خط مقدم گامي کوچک در جهت حفظ و حراست از مرزهاي ايران اسلامي برداشت. عمليات والفجر1 آغاز رهايي قجاوند از قفس تنگ دنيا بود.
سال 1362 و پروازي به اوج آسمان‌ها. مطلب در سن 45 سالگي در هنگام حمله مهمات بر اثر اصابت ترکش خمپاره به آسمان پر کشيد و خاک شرهاني را به خون سرخ خود مزيّن نمود.

منبع:روزنامه كيهان 27/3/83

مردم شهرستان لنگرود از توابع استان گيلان در آخرين روز شهريور ماه سال 1340 تولد غلامرضا را به پدرش کريم شادباش گفتند، او در آغازين روزهاي زندگي چشم بر خزان طبيعت گشود و دستان پينه‌بسته خانواده را بر پوست لطيف خود احساس کرد، اما با لبخندي شيرين خاطرات تلخ خانواده را به دست باد سپرد، روحيه مقاوم و چهره خندان او سالهاي سال باعث شادي و نشاط مردم روستا شد، قبادي هيچ‌گاه احساس خستگي نمي‌کرد، فرمانده بسيج لشگر 16 قدس گيلان سرانجام در تاريخ 10/6/1365 پس از 25 سال هجران در عمليات کربلاي2 در خاک منطقه حاج عمران عراق بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ، شربت شيرين شهادت را نوشيد و پاک و مطهر قدم به بارگاه الهي نهاد، پيکر پاکش را در گلزار شهداي لنگرود به خاک سپردند، از او دو فرزند به يادگار ماند. با شنيدن خبر حمله بعثيان به ايران پس از اخذ مدرک ديپلم به عضويت سپاه لنگرود درآمد و به جبهه‌هاي نبرد شتافت، و در عمليات والفجر9 و کربلاي2 شرکت نمود.

منبع:كتاب با اميران دلها

«اصغر قجاوند» در تابستان سال 1336ه.ش در روستاي «تبليجه» از توابع شهرستان «فريدن اصفهان» چشم به جهان گشود. او دوران كودكي را همپاي پدر به كار در مزرعه پرداخت. و پس از به پايان رساندن دوره ابتدايي براي ادامه تحصيل به تهران رفت و توانست در سال 1354 در حاليكه روزها مشغول كار بود، در دوره شبانه ديپلم خود را در رشته علوم طبيعي بگيرد. اصغر در همان سال براي انجام خدمت سربازي به «زابل» رفت و پس از گذراندن دوره آموزشي به عنوان حسابدار كار خود را در باشكاه افسران آغاز نمود سالهاي تيره و سياه ستمشاهي رو به پايان بود و او همچون ديگر دلاوران ايران به مبارزه با رژيم پرداخت و پس از شكوفايي انقلاب اسلامي وارد نهاد مقدس سپاه شد و در «زندان اوين» فعاليتش را آغاز نمود و پس از مدتي در زمانهيا مختلف حفاظت از بيت امام(ره) و آقاي بهشتي و با هنر را به عهده گرفت. قجاوند با سركوب فعاليتهاي ضد انقلاب در كردستان دهسپار ديار جنوب شد و در عملياتهاي بسيار عاشقانه شركت نمود. او در طول سالهاي حضورش در جبهه مسئووليتهاي فراواني از جمله: مسئوول ستاد عمليات قرارگاه غرب، مسئوليت بخشي از طرح و عمليات ستاد مركزي سپاه، مسئووليت اطلاعات عمليات ستاد مركزي سپاه، مسئووليت بخشي از اطلاعات قرارگاه خاتم الانبياء ، مسئووليت معاونت اطلاعات نيروي زميني سپاه و مسئوليت بخشي از اطلاعات و عمليات و طراحي قسمتي از عمليات نصر 7و8 را پذيرفت، و زمانيكه به وي پيشنهاد شد، به زيارت بيت ا... الحرام برود؛ گفت: «حج امروز ميدان جنگ است». سرانجام حماسه ساز دشتهاي تفديده جنوب در حاليكه مسئوول بخشي از اطلاعات و عمليات بود، در روز پنج شنبه بيست و هفتم اسفند ماه سال 1366 بر اثر استنشاق گازهاي شيميايي در منطقه نوسود مجروح و به تهران منتقل شد. چند روز بعد در اول فروردين ماه سال 1367 در بيمارستان بقيه‌ا... (عج) مرغ جانش از قفس تن بال گشود و در ضيافتي كروبي دامن گسترد.

منبع:كتاب بي‌كرانه‌ها

روز چهاردهم شهريورماه سال 1337 حسينعلي در زرين شهر اصفهان در دستان خسته پدر کشاورزش جاي گرفت و در سايه تربيت عالمانه پدر رشد نمود. در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک ديپلم تحصيل نمود. از کودکي علاقه زيادي به ورزش کشتي داشت و به عنوان قهرمان اول شهرستان و استان اصفهان براي چند سال متوالي معرفي گشت و به مسابقات انتخابي تيم ملي راه يافت. سال 1353 وارد فعاليت‌هاي سياسي شد. سال 1356 به قم مهاجرت کرد و توسط مأموران ساواک دستگير شد. چند مرتبه نيز به منظور فعاليت‌هاي سياسي به شيراز و قم سفر کرد. با پيروزي انقلاب به استخدام کميته درآمد، چندي بعد به همراه دوستانش سپاه پاسداران زرين‌شهر را بنيان نهاد و خود نيز سبزپوش اين نهاد مقدس گرديد. قجه‌اي سپس به عنوان مسؤول يک گروه به سنندج رفت و چهارماه در اين شهر خالصانه خدمت کرد. در بازگشت به زادگاهش مسئوليت عمليات سپاه پاسداران زرين شهر را به او سپردند. براي مدتي نيز مسؤوليت توپخانه سپاه مريوان و دزلي را پذيرفت. هنوز مدتي نگذشته بود که به عنوان مسؤول عمليات سپاه مريوان و دزلي معرفي گرديد. حسينعلي ماهها با ضدانقلاب جنگيد و در عمليات محمد رسول الله (ص) با سمت فرمانده عمليات حاضر شد. بعد از شرکت در عمليات فتح‌المبين با سمت فرمانده گردان سلمان فارسي در عمليات بيت‌المقدس شرکت کرد و سرانجام در جاده اهواز – خرمشهر در تاريخ 15/2/1362 در سن 25 سالگي شربت شهادت را نوشيد و بر اثر اصابت گلوله به سرش به ديدار حق شتافت.

منبع:كتاب پرواز پروانه‌ها

رضا قجري باجگيران فرزند بشير در 25/12/1347 ه.ش در شهرستان قوچان در خانواده‌اي مذهبي به دنيا آمد. او سنين کودکي را تحت نظر مستقيم پدر و مادر خود به تعليم آموزشهاي ديني و تربيتي پرداخت. تا آنجا که به مسائل مذهبي علاقه پيدا کرد. سپس به انجام تحصيلات وارد دبستان گرديد. وي در مدت تحصيلات دبستاني در برنامه‌ي درو کردن محصولات گندم که از طرف جهادسازندگي شهرستان قوچان برگزار مي‌شد، فعالانه شرکت مي‌نمود البته در سالهاي بعد نيز به همراه همکلاسيهايش در اين کار شرکت فعال داشت. وضعيت درسي او خوب بود و معلمين از او رضايت کامل داشتند. رضا باجگيران پس از اتمام تحصيلات ابتدايي وارد مدرسه راهنمايي گرديد. او براي پر کردن اوقات فراغت خود به همراه برادران، بزرگترش که به کار سيمکششي ساختمان اشتغال داشتتند به فعاليت مي‌پرداخت. همچينن به پدرش نيز که يک فروشگاه کوچک داشت، کمک مي‌کرد. با پايان يافتن تحصيلات راهنمايي در سال 1362 ه.ش به همراه خانواده‌اش به شهرستان مشهد نقل مکان کرد. وي براي ادامه‌ي تحصيل وارد هنرستان شهيد بهشتي اين شهرستان شد. او در رشته‌ي اتومکانيک تحصيل مي‌نمود. قجري باجگيران در ايام تحصيل در هنرستان بود که با جهادگراني که در آنجا فعاليت مي‌کردند آشنا شد و به همکاري با آنها پرداخت. او از طريق آنها دوباره به مدت نود روز به جبهه اعزام گرديد. اولين بار در خردادماه سال 1365 ه.ش بود که به جبهه رفت. وي در سال سوم هنرستان تحصيل مي‌کرد که در خرداد ماه سال 1366 ه.ش براي دومين باز عازم جبهه‌ها گرديد. لذا نتوانست در امتحانات پايان سال شرکت نمايد. او بعنوان امدادگر در جبهه‌ها خدمت مي‌کرد.و سرانجام رضا قجري باجگيران در 15/4/1366 ه.ش در کانال ماهي واقع در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحيه‌ي گردن در سن 19 سالگي به شهادت رسيد. پيکر اين شهيد در بهشت رضاي شهرستان مشهد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه 449

در سال 1337 کودکي از سلاله طه در خانه سيد ميرزا پا به عرصه گيتي نهاد پدر با شوق نامش را سيد عبدالکريم نهاد و او را با اخلاقي پسنديده و شايسته تربيت نمود. در سال 1345 براي آموختن علم به مدرسه رفت و پس از اخذ مدرک ديپلم در رشته کارشناسي ادبيات عرب دانشگاه اصفهان ادامه تحصيل داد. سال 1350 فعاليت‌هاي سياسي خود را با پخش اعلاميه‌هاي امام (ره) آغاز نمود و با بازگشت امام عزيز به کشور به سبزپوشان سپاه پاسداران انقلاب پيوست.پس از طي دوره يک ماهه آموزش به لشگر خرم‌آباد انتقال يافت او ضمن مبارزه با مخالفين اسلام و انقلاب جهت پرورش جسم خود به ورزش روي آورد و نام خود را در رديف ورزشکاران اين شهر ثبت نمود. قدسي در زمان جنگ تحميلي مردانه به جبهه‌هاي نبرد شتافت و در اکثر عمليات‌هاي تيپ المهدي دلاورانه جنگيد، عمليات کربلاي5 در منطقه شلمچه ميعادگاه پرواز قدسي به عرش اعلي بود او در روز سي ام دي ماه سال 1365 بر اثر اصابت گلوله به گلو در سن 28 سالگي از ديار خاکي دنيا رخت بربست و در جمع عاشوائيان مأموا گزيد.

منبع:كتاب خلاصه خوبي‌ها ج3

خيرالله در پنجمين روز از ارديبهشت ماه سال 1339 در شهرستان طالقان پا به عرصه هستي نهاد کودکي را در زادگاهش سپري کرد و در آغاز سن جواني به منظور حمايت از حريم ايران اسلامي به ميادين نبرد حق عليه باطل شتافت و سرانجام در تاريخ 7/5/1361 در سن 22 سالگي به ديدار حق شتافت.

منبع:كتاب يادياران

داوود در تاريخ پانزدهم فروردين سال 1348 در روستاي اسفستان ديده به جهان گشود و در جمع روستاييان ساده و صميمي، درس غيرت و جوان‌مردي و آزادگي آموخت. او از همان دوران كودكي به انجام فرايض ديني همت گمارد و بعد از اتمام دوران ابتدايي و راهنمايي وارد دانشسراي مقدماتي علامه طباطبايي(ره) سراب شد و در رشته‌ي آموزش ابتدايي مشغول تحصيل گرديد. اكثر اوقات فراغت او در مسجد و پايگاه مي‌گذشت. اهل مطالعه بود و كتاب‌هاي مذهبي و هنري را با ولع مي‌خواند.
كشاورزي مي‌كرد. در خانه پشت دار قالي مي‌نشت تا در امر معيشت، كمك‌حال خانواده باشد. دوست داشت هر چه زودتر تحصيلاتش را به پايان برساند و در روستا مشغول خدمت شود اما بعد از فرمان امام مبني بر خالي نگذاشتن جبهه‌ها به نيت خدمتي بزرگ‌تر عازم جبهه شد. عشق مولا و حضور در كربلا و عاشورايي مكرر او را به مسلخ عشق كشانده بود كه خود در وصيت پرمحتوايش نگاشت:
« ... مادرجان هر كس عاشق چيزي است ما هم عشق‌مان حسين (ع)‌ است و راهمان نيز همان راهي است كه امام‌مان حسين (ع) انتخاب كرده بود؛ پس از تو مي‌خواهم زينب‌وار صبر كني كه شهيد هميشه زنده است ... »
سرانجام اين فرزند آزاده‌ي انقلاب و غواص جنگ در تاريخ بيست و يكم بهمن‌ماه 1364 در عمليات والفجر هشت در سنّ 16 سالگي در فاو شهد گواراي شهادت را سر كشيد و به جرگه‌ي زائران نور پيوست.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2   -  صفحه: 287

قدمي در سال 1341 در خانواده‌اي مذهبي متولد شد، در همان دوران کودکي با قرآن و مجالس مذهبي مأنوس بود، تحصيلات خود را با موفقيت به پايان رساند و تحصيلات متوسطه را در دوران شروع انقلاب در سال 1356 گذراند، او در اکثر محافل سياسي و تظاهرات شرکت داشت، و بعد از پيروزي انقلاب به عضويت کميته انقلاب اسلامي درآمد و چندي بعد براي مدتي در سپاه خدمت کرد، سپس در آموزش و پرورش به عنوان مربي قرآن مشغول فعاليت شد با آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت، و سرانجامدر تاريخ 16/2/1361 درسن 20 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب يادياران

حديقه در سال 1341 در قزوين ديده به جهان گشود و منزل احمد قديري را رونقي مضاعف بخشيد. چندي بعد به اميد دستيابي به زندگي راحت‌تر و بهره بردن از امکانات بيشتر به همراه پدر و مادر به تهران عزيمت کرد و در اين شهر سکني گزيد. اما در همان ايام پدر ديده از جهان فرو بست و او و خواهرو برادرانش مونس مادر در غم هجران پدر شدند. سالهاي سخت زندگي از پس هم سپري شد و حديقه به 26 سالگي رسيد. در هفدهمين روز از فروردين ماه سال 1367 اصابت موشک دشمن بعثي به منزلي در تهران حديقه، مادر، برادر، خواهر و برادرزاده‌ي 6 ماهه‌ي او را آسماني کرد تا جرعه‌نوش حوض کوثر شوند.
روحشان شاد

منبع:كتاب آينه و شقايق جلد 1 صفحه 148

برگ‌ريزان پائيز سال 1338 عطر شکوفائي ولادت نوزادي را با خود به همراه داشت،‌حميد در روز بيست و سوم مهرماه چشم به جهان گشود، دوران خردسالي را در جمع پر مهرخانواده در آبادان سپري کرد،‌ تحصيلات دوران راهنمايي را که به پايان رساند، به دبيرستان رفت و ضمن تحصيل در مدرسه به ياري امام امت شتافت و مبارزه بر عليه شاه را آغاز نمود، و در همين زمان او بعنوان راننده در يکي از بيمارستان‌هاي آبادان مشغول به کار بود و به همراه جوانان مسجد مهدي موعود (ع) واقع در ايستگاه 12 در راهپيمايي‌هاي ضدرژيم پهلوي شرکت مي‌کرد، با پيروزي انقلاب در جمع سپاهيان غيور ايران اسلامي به حمايت از دستاوردهاي انقلاب پرداخت و با شروع جنگ تحميلي در ميدان نبرد جهاد به جنگ با دشمن بعثي روي آورد و در اکثر عمليات‌ها شرکت نمود. حميد در يک نبرد تن به تن در گمرک خرمشهر از ناحيه کتف مجروح شد، و در عمليات ديگري از ناحيه دست به شدت آَسيب ديد، وي در اين زمان مسئوليت‌هاي بيشماري همچون فرماندهي سپاه آبادان، فرماندهي عمليات و مسئوليت بسيح سپاه آبادان را پذيرفت.قبادي‌نيا به علت علاقه به امام علي‌بن‌موسي‌الرضا (ع) امام هشتم (ع) را بر گردن خود نهاد و در عمليات فتح‌المبين در سال 1361 در منقطه رقابيه و دشت عباس حماسه‌اي بي‌نظير آفريد.او در اين عمليات پيشاپيش نيروهايش تانکهاي بعثي را منهدم ساخت.اما در يک لحظه به محاصره تانکها درآمد و در حاليکه به شدت مجروح بود، در سن 23 سالگي به ديدار معبود شتافت.

منبع:cd شهداي كنگره خوزستان

سال 1338، سال آغاز زيستن مصطفي در دنياي خاکي بود، سرزميني که بزرگترين آزمايش‌هاي سخت را بايد پشت سرمي‌‌گذاشت تا به حق برگزيده شود. آموختن علم را در "فلاورجان" و"لارگان" و "وندارت" (استان اصفهان) سپري کرد و در سال 1357 به گنجينه‌اي بزرگ دست يافت. انقلاب اسلامي و اجراي احکام دين پيامبر (ص) بزرگ‌ترين آرزوي مسلمين بود؛ مصطفي در تمام اين مدت امام را ياري نمود. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي صندوق قرض الحسنه‌ي انجمن اسلامي و پايگاه مقاومت بسيج لارگان را تأسيس کرد، در همان سال‌هاي تحصيل به استخدام سپاه پاسداران در آمد و در سال 1359 به کردستان اعزام شد.
سال 1360 با تلاش بسيار موفق به اخذ مدرک ديپلم شد و پس از آن به عنوان مسئول آموزش در سپاه پاسداران خدمتش را ادامه داد. مصطفي علاقه‌ي زيادي به حضور در جنگ داشت.
اما مسئولان از اعزام او جلوگيري مي‌کردند. تا اين‌که در سال 1360 با موتور به پادگان 15 خرداد اصفهان رفت و از آن‌جا بدون اطلاع خانواده و سپاه به جبهه اعزام شد و در پدافند جبهه‌ي فياضيه‌ي آبادان به نبرد پرداخت. قديري در عمليات ثامن الائمه با سمت فرمانده‌ي دسته‌ي آرپر‌جي‌زن حضور يافت و در عمليات محرم فرماندهي گردان و گروهان را بر عهده گرفت. در سال 1361 فرماندهي محور تيپ دو از لشکر 8 نجف اشرف در عمليات والفجر مقدماتي را به او سپردند.
مصطفي هميشه مي‌گفت:‌« يک‌بار که سهل است، دو صد بار مي‌ميرم.» و سرانجام در همين عمليات به آرزوي ديرينه اش رسيد و در سن 23 سالگي جاودان تاريخ شد. پيکر پاکش براي هميشه آن‌جا ماند.

منبع:كتاب سرداران سپاه توحيد صفحه 185