ليست شهداي دفاع مقدس (ق)

در سال 1342 در روستاي بنک در ميان خانواده‌اي مذهبي و متديّن کودکي متولّد شد که بعدها در جبهه‌هاي جنگ حماسه آفريد. نامش را عباس گذاشتند؛ عباس زير سايه‌ي پرمهر پدر و مادر رشد مي‌کرد و در مدرسه‌هاي عشق، درس مردانگي و آزادگي مي‌آموخت.
به خاطر فقر مالي فقط تا سوم راهنمايي به ادامه تحصيل پرداخت. خوش‌اخلاقي و کمک به فقرا از خصوصيات مهم اخلاقي‌اش بود. کمي که بزرگ‌تر شد، به عضويت در سپاه‌پاسداران انقلاب اسلامي کنگان درآمد و داوطلبانه عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد. دنيا برايش به آخر رسيده بود و ديگر تارهاي پوسيده‌اش نمي‌توانست او را در قيد و بند ماديات نگاه دارد.
چشم‌هايش نور را مي‌طلبيد و دنيا جز تاريکي هيچ در اختيارش نمي‌گذاشت. تصميمش را گرفته بود، شهادت و رسيدن به خدا والاترين هدفش بود. 5/7/1360 بود که عباس 18 ساله در عمليات ثامن‌الائمه سرش تير خورد و خون زيادي از او مي‌رفت. بايد به عقب منتقلش مي‌کردند؛ چاره‌ي ديگري نداشتند. با هواپيماي شهيد کلاهدوز او را به عقب منتقل کردند اما هنوز هواپيما به مقصد نرسيده بود که صداي انفجارش چشم‌ها را وادار کرد تا به آسمان خيره شوند.
کهريزک تهران در روز هشتم مهرماه شاهد عروج او بود و حالا چندين سال است که در گلزار شهداي شهرستان بنک پذيراي خيل مشتاقان رهروان خميني کبير (ره) است که دعاگويان مزار شهدا را با اشک چشم‌هايشان شستشو مي‌دهند.

منبع:كتاب همنشينان آفتاب صفحه 75

روستاي شوجوق از توابع استان مرکزي ميزبان کودکي پاک و مهربان بود. پدر نامش را «علي»‌ نهاد و او در سايه‌ي خانواده‌اي باايمان و متعهّد بزرگ شد. از سال 1348 که به دنيا آمد تا آن زمان که در جرگه‌ي ياران و ياوران خميني کبير (ره) گشت، سال‌ها مي‌گذشت.
علي در زمان جنگ تحميلي همراه با رزمندگان اسلام از طريق بسيج آشتيان به مصاف باطل شتافت و بعد از نبردي مردانه در جزيره‌ي مجنون در سنّ 14 سالگي از شراب طهور الهي مست شد.
عمليات خيبر در روز هفدهم اسفندماه سال 1362 آخرين حماسه‌ي ماندگار اوست.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1381/5/1

محمود در سحرگاه چهارمين روز ماه خرداد 1337 در روستاي حصار حاج شمسعلي از توابع همدان چشم به جهان گشود و در خانواده‌اي روستايي با تحمل تمام مشقات و فقر مالي به تحصيل پرداخت و توانست با تمام مصايبي که تمام افراد خانواده متحملش بودند، تا کلاس سوم راهنمايي ادامه و موفق به دريافت گواهينامه گردد و به علت علاقه به ارتش در سال 1355 وارد ارتش شد و پس از گذراندن دوره‌ي آموزش با موفقيت به درجه‌ي گروهبان دومي نائل که پس از گذشت مدتي کوتاه متوجه قوانين مفتضح نظام واژگون گذشته شد که با شروع انقلاب پربرکت اسلامي‌مان به رهبري نور چشم محرومين جهان به فرمانش لبيک و اعلام همبستگي با مردم نمودند که با تانک به مقابله با پليس آمريکايي آن زمان پرداخته که از طرف رژيم منحوس شاهنشاهي به اعدام محکوم شده بود که به لطف الهي با فرار ننگين بختيار و پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي از زندان آزاد و با يک دنيا شور و اشتياق مجدداً در خدمت ارتش به نبرد با ضد انقلابيون و آمريکاييان خودفروخته کمر همت بست.
در سنّ بيست سالگي به تاريخ 19 شهريور 1358 ازدواج کرده و از ثمره‌ي زندگي زناشويي خداوند تبارک و تعالي دختري به وي عطا فرمود که بيش از دو بار فرزندش را نديد. چون با علاقه‌اي که به سرکوبي دشمنان حق و راه امام داشت، بيشترين اوقاتش را به جبهه مي‌انديشيد و با 9 ماه حضور در جبهه بالاخره در تاريخ 18/10/1359 در منطقه‌ي کرخه نور در جمع هم‌رزمان شهيدش در اين جبهه در سنّ 22 سالگي به درجه‌ي شهادت نائل گرديد و به همان مقصد اصلي که منظورش بود، رسيد.

منبع:روزنامه كثيرالانتشار   -  تاریخ:  1362/7 -  شماره مجله: 46-  صفحه: 50

روز نهم شهريور ماه سال 1340 ديده به جهان هستي گشود و روزهاي کودکي‌اش را در شادي و نشاط سپري کرد. وي آموختن علم را از سن 7 سالگي آغاز کرد و تا پايان دوره‌ي ابتدايي تحصيل نمود. روزها و ماه‌ها از پي هم گذشت تا اين‌که در صف جهادگران راه حق براي دفاع از ايران اسلامي راهي ميادين نبرد حق عليه باطل گشت.
قاسمي همراه گروه جهاد سازندگي به منطقه سوسنگرد رفت و بعد از نبردي مردانه در تاريخ 10/4/1364 در سن 24 سالگي به شهادت رسيد و در احمدآباد مشهد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه 52

محمد در روز سوم دي‌ماه سال 1347 در خانواده‌اي متوسط در «وراوي» ديده به جهان گشود. کودکي را تحت سرپرستي پدر و مادري مهربان سپري کرد و با اخلاق و آداب اسلامي آشنا شد. در سن هفت سالگي پا به عرصه‌ي علم و دانش نهاد و تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در زادگاهش به پايان رساند.
در دوران پيروزي انقلاب با آن‌که کودکي 10 ساله بود همراه پدر، در محافل انقلابي شرکت مي‌کرد. پس از انقلاب به اتفاق تعدادي از همسالان خويش به عضويت پايگاه مقاومت بسيج درآمد و سه ماه در جبهه آبادان به دفاع از مرزهاي کشور پرداخت.
عزيمت به جبهه و آشنايي با انسان‌هاي عارف و وارسته، تأثير عميقي بر روحيه‌ي وي گذاشت. مدتي بعد با آنکه هنوز موقع سربازي‌اش نبود، داوطلبانه عازم خدمت نظام شد و به صفوف سپاهيان جان بر کف انقلاب پيوست. تربيت ديني، آمادگي جسماني و تعهد خدمت به نظام از وي رزمنده‌اي دلير و پارسا ساخته بود.
حدود ده ماه از خدمت سربازي را در جبهه گذراند. سرانجام در نوزدهم فروردين‌ماه سال 1366 در سن 19 سالگي بر اثر اصابت مستقيم دشمن، نخل قامتش در خرمشهر بر زمين افتاد و با چهره‌اي گلگون به ديار معبود شتافت.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 380

هنوز روز تولّدت را به خاطر دارم؛ صداي گريه‌ات که در فضاي خانه پيچيد، لبخندي زيبا بر لبان پدر نشست و دست به آسمان خدا را به پاس اين نعمت الهي سپاس گفت. کمي که بزرگ‌تر شدي، مادر نامت را در مدرسه نوشت تا همراه ديگر کودکان محل به مدرسه بروي و تو هم پشت اين نيمکت‌هاي چوبي علم روز را بياموزي.
علاقه‌ي خاصي به آموختن داشتي و بالاخره هم محصل دانشگاه شدي؛ اما جنگ تحميلي باعث شد از محل سکونتت شهرستان گناباد راهي ميدان جنگ شوي. اما انگار تقدير تو بر آن بود که شهيد کربلاي 5 باشي، روز نوزدهم دي‌ماه سال 1365 شلمچه معراجت گشت و تو رادمرد ايران‌زمين مهمان آسمان شدي.

منبع:روزنامه قدس   -  تاریخ:  1380/9/8

در ميان شاليزارهاي شمال كشور ايران كودكي از تبار دريادلان پا به عرصه هستي نهاد،‌پاهاي كوچكش را بر خاك پاك روستاي طوس كلا نهاد و چشمانش را به وسعت عظمت پروردگار دوخت محمدحسن دوران كودكي و نوجواني را در سايه پر مهر خانواده در زادگاهش سپري كرد. و در عنفوان جواني با دختري مؤمنه ازدواج نمود در همين سال او را چندين بار به خدمت نظام وظيفه فرا خواند، اما او به علت عدم علاقه به رژيم طاغوت خيلي زود از پاسگاه فرار كرد و سرباز خميني كبير گشت از همان آغاز دل به طوفان انقلاب سپرد تا جائيكه بارها مورد تعقيب ساواك قرار گرفت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت نهاد مقدس سپاه در آمد و راهي ديار كردستان شد. چندي بعد فرماندهي عمليات سپاه ساري و پاكسازي جنگل‌هاي شمال به او واگذار شد و محمد حسن سربلند از اين آزمايش بيرون آمد. طوسي به دليل توانائي و قدرت عمل بسيارش مسئوليت‌هاي بسياري از جمله فرماندهي قرارگاه حضرت ابوالفضل (ع)، فرماندهي اطلاعات و عمليات منطقه‌اي 3 گيلان و مازندران، جانشين فرمانده لشکر 25 را بر عهده گرفت و در عمليات‌هاي متعددي در جبهه‌هاي حق عليه باطل شركت نمود. ديري نپائيد كه فرماندهان سپاه مسئوليت اطلاعات و عمليات لشگر 25 كربلا و جانشيني فرماندهي لشگر را به او سپردند. اما روح متعالي محمد حسن ديگر طاقت حضور در خاكدان دنيا را نداشت و بايد به اوج پر مي‌كشيد. شلمچه در تاريخ 20/1/1366 وعده‌گاه عروجش شد، و ايران اسلامي براي هميشه دغدار دلاورمردان عزيزش گشت. پيكر پاك
محمدحسن طوسي سال‌ها بعد در سال 1374 در زادگاهش كنار مزار دو برادر شهيد خود به خاك سپرده شد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:   1380/12/3

قاسم در سال 1320 درشهرستان ايوان ديده به جهان هستي گشود. روزهاي کودکي را با شادي و نشاط سپري کرد و در سايه‌ي زحمات بي‌دريغ خانواده بزرگ شد و با فرامين و فرائض دين نبي اکرم (ص) آشنا گشت.
قاسمي سرانجام بعد از نبردي مردانه در روز بيست و يکم مهرماه سال 1359 در شهرستان انديمشک بر اثر بمباران هوايي در سنّ 39 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 244

برايش امام، حسين (ع)‌ زمان بود و حرف‌هايش تجلي « هل من ناصر من ينصرني ». متولّد 1346 و براي نخستين بار چشم‌هايش را در نجف‌آباد گشود. نامش عبدالمحمد بود و خاضعانه با خدا راز و نياز مي‌كرد كه چيزي عزيزتر از جانش ندارد تا در راه اسلام بدهد و گفته بود كه دليرانه مي‌جنگد و خونش را به پاي درخت اسلام مي‌ريزد و چه زيبا به حرف‌هايش جامه‌ي عمل پوشاند.
عمليات كربلاي 4 او را خوب به ياد مي‌آورد. هر كس در حال و هواي خاصي بود. دل‌ها ارتباطشان را با علايق و دل‌بستگي‌ها قطع كرده بودند و روح‌ها آماده مي‌شدند براي رهايي و فراغت از جسم خاكي. مضطرب بودند و سر تا پا شوق و شور.
چهارم دي‌ماه سال 1365 عبدالمحمد 19 سال داشت. جزيزه‌ي سهيل زير گام‌هاي غيورمردان ايراني به خود مي‌باليد و شگفت‌زده از اين همه شجاعت؛ گوش‌هايش را به مناجات آن‌ها سپرده بود. لحظه‌ي ملاقات فرا رسيد و عبدالمحمد مشتاقانه به سوي خدا پر كشيد و جسم‌اش را به گلزار شهداي صفي‌آباد سپرد تا زيارتگاه عاشقاني شود كه هر پنج‌شنبه گرد مزارش حلقه مي‌زنند و شفاعت مي‌طلبند.

منبع:كتاب سبكبالان ساحل ها   -  صفحه: 98

حجت‌الله سال 1345 در استان گيلان در خانواده‌اي متديّن ديده به جهان هستي گشود. او در کانوني که صوت دل‌نشين قرآن، معطرکننده‌ي فضاي آن بود، رشد کرد و از پدر خواندن کلام خدا را آموخت و در سايه‌ي توجهات الهي، دوران کودکي و نوجواني را سپري کرد و در کنار ادامه‌ي تحصيل به فعاليت‌هاي مذهبي در مسجد و هم‌چنين ورزش پرداخت.
حجت‌الله براي شناخت بهتر از مسايل پيرامون خود، مطالعاتش را در زمينه‌هاي ديني و عقيدتي گسترش داد تا بتواند با دستاوردهاي انقلاب آشنا شود. با گرفتن ديپلم توانست در رشته‌ي امور دام، دانشگاه فردوسي مشهد قبول شود و در سنگر علم و تحصيل به مبارزه بپردازد. اما دل او طاقت ماندن نداشت و از آن‌جا که امام عشق فرمان جهاد داده بود، به سوي ديار عاشقان خميني شتافت و براي حفاظت از سنگر اسلام به لشکر 5 نصر خراسان پيوست.
او که اينک وجودش سرشار از آرزوي شهادت گشته بود، گمشده‌اش را در عمليات کربلاي 5 پيدا کرد و در حالي‌که 20 سال داشت، در تاريخ 24/10/1365 در منطقه‌ي خونين شلمچه تکيه بر بال ملايک زد و ستاره‌اي از آسمان شهادت گشت.

منبع:كتاب سرخ سيمايان سبز   -  صفحه: 187

در يکي از روزهاي سال 1339 ،کودکي پا به عرصه گيتي نهاد، خانواده به علت ارادت به خاندان وحي نام کودک را رسول نهادند. او در سايه زحمات بي‌دريغ پدر و تربيت عالمانه مادر پرورش يافت .تحصيلات خود را تا پايان سال سوم راهنمايي ادامه داد وبا وجوديکه 18 سال داشت، به خدمت سربازي نرفت تا اينکه امام خميني به ميهن اسلامي بازگشت. محمد رسول در اين زمان براي انجام خدمت نظام وظيفه سه ماه به شيراز رفت. با آغاز جنگ تحميلي قاسمي به پادگان سقز اعزام شد . با اتمام دوره خدمت در سن 20 سالگي ازدواج کرد و 4 الي 5 ماه بعد قدم به جبهه‌هاي حق عليه باطل نهاد . در سال 1361 رسول براي آخرين بار به مرزهاي جنوبي کشور اعزام گشت و در سن 22 سالگي در عمليات مسلم بن عقيل در منطقه سومار چون ققنوسي اميدوار جانش را فداي انقلاب نمود تا فرزندان آينده اين مرز و بوم در هاله‌اي از امنيت و آرامش زندگي نمايند .پيکر پاک او هيچ‌گاه به نزد خانواده بازنگشت.

منبع:پرونده‌هاي اماني از گروه تحقيقاتي فتح‌الفتوح

اکبر در يکي از روزهاي آفتابي سال 1342 در آغوش گرم خانواده اي مهربان و مذهبي و مستضعف يکي از محلات فقيرنشين اصفهان يعني خيابان زينبيه به دنيا آمد. دوران کودکي را در محله‌اي با صفاي همان شهر گذراند و وارد دبستان طغرايي شد اکبر در تمام دوران تحصيل جزء شاگردان ممتاز بود و از همان سالهاي ابتدايي در جلسات مذهبي و به خصوص قرائت دعاي کميل که اکثراً توسط خودش اجرا مي‌شد شرکت فعال داشت با اوج‌گيري روزهاي پر التهاب انقلاب او نيز مانند ديگر جوانان پر شور اين مرز و بوم به صف مجاهدان راه حق پيوست و در کنار تحصيل در سنگر علم و معرفت در فعاليتهاي انقلابي مانند حضور در راهپيمائي‌ها و پخش اعلاميه‌هاي امام و پوستر شرکتي فعال داشت. پس از پيروزي انقلاب و به فرمان پيرو مقتدايش حضرت امام (ره) مبني بر تشکيل بسيج 20 ميليوني همراه ساير همرزمانش بسيج محل را تشکيل داد و سرپرستي آن را بر عهده گرفت. با لياقتي که از خود نشان داد به عنوان مسئول گرفتن امتحان براي رفتن به ميدان تير اعضاء بسيج منطقه 8 اصفهان انتخاب شد و بعدا به عضويت شوراي تبليغات بسيج درآمداز جمله فعاليت‌هاي او برگزاري نمايشگاهي به مناسبت سالگرد شهادت آيت‌الله فضل‌الله نوري بود با آغاز جنگ تحميلي و در همين ايام اکبر که در سال سوم هنرستان در رشته برق مشغول به تحصيل بود بعد از دادن امتحانات آخر سال عاشقانه به سوي جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت و سرانجام در شب سي و يکم خردادماه سال 1360 در آبادان به همراه چند تن ديگر از همرزمانش داوطلبانه براي حمله به نيروهاي دشمن پيشروي کرد و در 12 کيلومتري در مواضع دشمن به جلو رفت و بعد از ساعاتي نبرد تن به تن دعوت حق را لبيک گفته و در حاليکه 18 سال بيشتر نداشت به سوي ملکوت اعلي پرواز کرد 4 ماه بعد در حمله برق آساي شکست حصر آبادان همرزمانش موفق شدند پيکر غرق به خون و پر از زخم گلوله اکبر را به عقب منتقل کنند

منبع:كتاب اسوه‌هاي شهادت در اصفهان

علي‌نقي در سال 1343 در آغوش پرمهر مادر جاي گرفت. در دوران طفوليتش با همه مهربان بود. در 7 سالگي در مدرسه‌ي اميرکبير ثبت‌نام کرد و شروع به درس خواندن نمود و دوران ابتدايي را در همين مدرسه گذراند و به مدرسه‌ي راهنمايي رفت اما علاقه‌ي چنداني به تحصيل نداشت؛ لذا به کار جوشکاري مشغول شد. چندي بعد در مدرسه‌ي راهنمايي فردوسي شبانه ثبت‌نام کرد. سال تحصيلي که به پايان رسيد، به عضويت بسيج درآمد.
علي در تاريخ 6/4/1360 به جبهه‌ي حق عليه باطل اعزام گرديد؛ مدت 3 ماه در جبهه‌هاي پاوه - نودشه – نروي – نيسانه و شمسي و قله‌هاي کاوزارا و کمر سياه به نبرد ادامه داد. بار ديگر از طريق سپاه پاسداران اعزام شد. در شيراز به عنوان فرمانده‌ي گروه انتخاب گرديد. به کازرون اعزام شد و بعد از اتمام دوران آموزش در کازرون به اهواز رفت و از آن‌جا به بستان.
قاسميان در عمليات مولاي متقيان در تنگه‌ي چزابه شرکت کرد و در اولين روز از اسفندماه سال 1360 در سنّ 17 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب شهيدان گلگون كفن جهرم  

عبدالمجيد قاصدگماري در سال 1337 در شهرستان آبادان به دنيا آمد. ولي چندي پس از تولّدش، به دليل مشكلات شغلي خانواده‌اش به شهرستان شوشتر هجرت كرد. وي تحصيلات ابتدايي را در اين شهرستان سپري نمود. چندي بعد مجدداً خانواده‌اش به آبادان برگشتند. در اين زمان عبدالمجيد مي‌بايست وارد مقطع دبيرستان شود ولي به دليل جوّ خاص آن زمان ايشان اعلام كردند حاضر به ثبت‌نام در دبيرستان نيستند و تصميم گرفت به دانشسراي مقدماتي شهرستان مسجدسليمان رفته و خود را آماده‌ي خدمت در شغل آموزگاري بنمايد.
او موفق شد تصميم خود را عملي نمايد. در ايام تحصيلش در دانشسرا بود كه به طور جدي وارد مبارزه عليه رژيم ظالم پهلوي شد و در اين رابطه از هر راهي كه مي‌توانست فعاليت خود را انجام مي‌داد. بعد از گذراندن دوران دانشسرا، به استخدام اداره‌ي آموزش و پرورش درآمد و به كار تدريس پرداخت. در طول اين دوران چندين سال در اروندكنار، آبادان، شوشتر و جنت‌مكان به كار آموزش و پرورش فرزندان محروم اين شهرها مشغول بود.
او كه فقر را احساس كرده بود، از هيچ كوششي در مناطق محروم محل تدريس كوتاهي نكرد و در اين راه موفق شد كتابخانه و ورزشگاهي در آن‌جا تأسيس نمايد و در راه‌اندازي آن‌ها به طور جدي فعاليت نمود. هم‌چنين تشكيل انجمن اسلامي معلمان در آن مناطق، از اقدامات ديگر او است.
در سال‌هاي آخر حيات پربارش در منطقه‌ي جنت‌مكان از توابع شهرستان شوشتر به خدمت مشغول بود. در دوره‌ي خدمات بهتر آموزشي و تفكيك و تقويت اداره‌ي آموزش و پرورش گتوند، ايشان مدتي در اين اداره مسئوليت ستاد پشتياني جنگ را بر عهده داشت و تا سطح معاونت اين اداره انتخاب و ارتقا يافت. در سال 1365 با وجود سال‌ها فعاليت در پشت جبهه و داشتن مسئوليت‌هاي مختلف و ادا تكليف ديني و شغلي به جامعه‌ي خود،‌ تمايل و علاقه‌ي شديدي در خود احساس نمود تا هم‌دوش با ديگر هم‌سنگران خود عازم ميادين نبرد شوند.
در همان ابتداي ورودش، شايسته‌ي معراج شد و هنوز يك هفته از حضورش در ميدان نبرد نگذشته بود كه در تاريخ 3/11/1365 هنگام عمليات كربلاي 5 در پاسگاه زيد در سنّ 28 سالگي به لقاي دوست شتافت و به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب ميان مدرسه وعشق   -  صفحه: 15

بهمن قاضي در سال 1336 در تربت حيدريه چشم به جهان گشود و در دامان خانواده‌اي مذهبي و اهل ادب و فرهنگ پرورش يافت. تحصيلات خود را در مشهد گذرانيد و در همان دوران در عرصه مبارزه با رژيم پهلوي نيز گام نهاد. در سال 1354 در دانشگاه صنعتي اميركبير (پلي تكنيك) پذيرفته شد و در اين دوران نيز همراه با دانشجويان به مبارزات خود ادامه داد. در اواخر ديماه 1357 به فرمان امام خميني (ره) كميته‌اي مسئول تنظيم اعتصابات كارگران در كارخانه‌ها گرديد كه مركز استقرار آن مسجد دانشگاه اميركبير بود و بهمن در اين امر خطير نيز مشغول خدمت شد. وي در كنار فعاليتهاي سياسي هنگام واقعه زلزله طبس به كمك آسيب‌ديدگان شتافت و در كنار آن از ساير جريانات غافل نگشته و درحركت تاريخي و نقش آفرين دانشجويان پيرو خط امام در تسخير لانه جاسوسي امريكا نقشي فعال داشت. صحنه‌هاي نبرد جنگ تحميلي نيز شاهد حضور عاشقانه او گشت. با شروع عملياتهاي فتح‌المبين و بيت‌المقدس در جبهه حضوري خالصانه يافت و در عمليات رمضان مسئوليت ايجاد تأسيسات بسيار عظيمي را در آن منطقه بر عهده گرفت. وي در طول وقفه‌هايي كه بين عملياتها به وجود مي‌آمد به ادامه تحصيل پرداخت تا با كسب مدارج علمي در خدمت انقلاب باشد و اين بي‌قراري او در تمامي صحنه‌هاي مبارزه به تاريخ 1/11/1365 در سمت فرماندهي مخابرات قرارگاه كربلا قرار يافت و شهادت او را نيز برگزيد و چنين بود كه ماه بهمن عرصه دومين ولادت او شد.

منبع:كتاب ره يافتگان وصال صفحه 141