ليست شهداي دفاع مقدس (ك)

احمدرضا در سال 1325 در منطقه رهنان شهر اصفهان در آغوش پرمهر پدر پرتلاشش اکبر جاي گرفت، روزها از پي هم گذشت و کانون گرم خانواده زمينه رشد و بالندگي را براي او فراهم نمود. ‌‌‌
آموختن را در سن 7 سالگي آغاز نمود و بعد از اخذ مدرک ابتدايي به علت مشکلات خانواده از تحصيل بازماند و چون اولين فرزند خانواده بود، همراه پدر به کار کشاورزي پرداخت. چند سال گذشت تا اينکه احمدرضا تصميم گرفت ازدواج کند، و بالاخره به لطف حق توانست همسري شايسته برگزيند و صاحب يک دختر و يک پسر شود.
در همين زمان روزها در کارخانه مشغول به کار شد و در ساعات بيکاري همراه پدر کار کشاورزي را ادامه داد. انقلاب و حضور پر شور مردم عليه نظام شاه او را نيز به مصاف باطل فرا خواند و احمدرضا در تظاهرات همراه آنان فرياد مرگ بر شاه سر داد. با شروع جنگ تحميلي در ميدان نبرد حاضر شد و در عمليات ثامن‌الائمه (ع) شرکت نمود، و زخم عشق را به جان خريد. او سرانجام در عمليات بيت‌المقدس در تاريخ 17/2/1361 در خرمشهر در سن 36 سالگي به ديدار حق شتافت.
مزار پاکش در گلزار شهداي رهنان قرار دارد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 1 صفحه 165

علي‌رضا متولد 1333 بود، او در شهرستان کرمانشاه رشد نمود و در سايه زحمات پدر و مادر به آموختن علم پرداخت. در دوره‌ي جواني به علت عشق به اهل‌بيت (ع) عصمت و طهارت، مداحي در وصف آل‌طه را آغازکرد و در همين دوران به خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد.
با پيروزي انقلاب همراه بسيجيان غيور در سرکوب کردن غائله کردستان تلاش وافري انجام داد و با شروع جنگ به عنوان گروهبان‌يکم به استخدام ارتش درآمد. مناطق سومار، قصرشيرين، سرپل ذهاب و ... خاطره‌اي شيرين از حماسه پرشکوه او به ياد دارند. سرانجام اين اسطوره‌ي شجاعت، در مردادماه سال 1367 در سن 34 سالگي نامش را در جرگه‌ي شاهدان عمليات مرصاد ثبت نمود و به مأمن الهي پناه برد.

منبع:كتاب صحيفه ابرار صفحه 80

در سال 1340، نجف آباد پذيراي قدوم كوچك و حضور نوراني مجيد شد. اطرافيان و دوستان از او به عنوان كودكي زيرك و باهوش ياد مي‌كنند. نوجوان بود كه انتخاب كرد از پيروان نائب مهدي موعود (عج)، روح الله خميني (ره) باشد و همگام با مردم رنجديده، در مقابل ستم طاغوتيان بايستد تا انقلاب به پيروزي برسد. انقلاب پيروز شد و فصل نوسازي و بازسازي روستاها فرا رسيد. پس مجيد نيز همراه جهادگران، راهي روستاها شد تا درخدمت اين قشر زحمتكش و سازنده باشد. پس از آن مدتي در جماران افتخار حفاظت از بيت رهبر و مقتدايش، امام (ره) نصيبش شد و مدتي نيز در كردستان به مقابله با منافقين و ضد انقلاب مشغول بود. هنگامي‌ كه شيپور جنگ نواخته شد، مجيد همچون هزاران عاشق بيدار دل به جبهه‌ها شتافت تا با صداي بلند، فرياد لبيك يا خميني سردهد. در منطقه فياضيه آبادان به شدت مجروح شد و يكي از چشمانش را به پيشگاه حضرت حق تقديم كرد. مجيد در طي حضورش در عرصه‌هاي نبرد، در بيست عمليات شركت كرد و در سال 1365 (عمليات كربلاي 5) در حاليكه فرماندهي تيپ چهارم لشگر 25 را به عهده داشت، در آزمون عشق الهي قبول شد و به بارگاه يار راه يافت.

منبع:كتاب پرندگان مهاجر

حميدرضا در اسفندماه سال 1346 در منطقه‌ي رهنان شهر اصفهان متولد شد، پدر علاقه‌ي خاصي به فرزندش داشت، و او را بر طبق موازين اسلامي تربيت نمود. او آموختن علم را در سن 7 سالگي آغاز کرد ولي در اواسط سال سوم دوره‌ي راهنمايي از ادامه‌ي تحصيل انصراف داد تا در ميدان جنگ حاضر شود و به ناچار سنش را در شناسنامه از 14 سال به 16 سال تغيير داد.
دوره‌ي آموزشي را در پادگان غدير به پايان رساند. حميدرضا هيچ‌گاه نماز جمعه‌اش ترک نشد و بالاخره خداوند زمانيکه او 15 سال بيشتر نداشت، مزد صداقت و تلاش خاضعانه‌اش را داد و در خونين شهر در تاريخ 12/2/1361 در عمليات بيت‌المقدس آسماني شد. پيکر پاکش را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 1 صفحه 149

لطف‌علي در سال 1339 در روستاي دشت‌ارژن از توابع استان فارس به دنيا آمد. اندک زماني بعد به گچساران مهاجرت کرد و در سن 7 سالگي به تحصيل علم پرداخت.
آنگاه که با رهبري حکيمانه ابرمرد تاريخ معاصر، خميني کبير (ره) قيام مردم عليه طاغوت شکل گرفت. لطف‌علي به عنوان يک جوان ديندار در راهپيمايي‌هاي ضدرژيم پهلوي شرکت فعال داشت.
بعد از انقلاب نيز دفاع از ارزش‌ها و اصول انقلاب همواره از دغدغه‌هاي او بود. مدتي به عنوان نيروي بسيجي به جبهه فکه عزيمت نمود و بعد از مدتي به خدمت مقدس سربازي اعزام شد و به لشکر 21 حمزه پيوست و در جمع رزمندگان اين لشکر به منطقه جنگي جزيره مجنون اعزام شد و بر اثر بمباران شيميايي دشمن به شدت مجروح گرديد.
پس از بستري شدن در بيمارستان 506 ارتش در تهران، علي‌رغم تلاش پزشکان معالج، کار مداوا بر پيکر مجروحش ثمر نبخشيد و درهاي آسمان به روي عاشقش گشوده شد و او در سن 23 سالگي در تاريخ 17/5/1362 به بيکران آسمان بال گشود.
مزار پاکش در گلزار شهداي گچساران قرار دارد.

منبع:كتاب شقايق هاي آسماني جلد 1   -  صفحه: 124

عبدالرحيم در سال 1338 در محله رهنان شهر اصفهان به دنيا آمد. پدرش عباس سر از پا نمي‌شناخت و با شوقي وصف‌ناشدني به تربيت فرزند همت گماشت.سال‌هاي کودکي عبدالرحيم در آغوش خانواده گذشت و در سن 7 سالگي قدم بر برگ‌هاي پاييزي نهاد و راهي مدرسه شد.
اواسط دوره ي راهنمايي به دليل مشکلات مالي درس را رها کرد تا حرفه موزائيک سازي را بياموزد جوان بود و پرشور که در خيل ياران روح‌الله (ره) قرار گرفت و امام به همت اين عزيزان توانست قيامي عظيم در ايران به وجود آورد. شکوفايي نهال نوپاي نهضت مردم عليه شاه و تشکيل جمهوري اسلامي نشاطي خاص به مردم بخشيد،کبيري در اين زمان براي انجام خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد، و از طرف ارتش به نفت‌شهر رفت و در يک درگيري مجروح گرديد، اما بعد از بهبودي دوباره به جبهه رفت و در تاريخ 21/7/1359 در منطقه سرپل‌ذهاب در سن 21 سالگي برات شهادت را دريافت نمود و به عرش اعلي پر گشود.
گلزار شهداي رهنام امروز آرامگاه جسم پاک اوست.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 1 صفحه 17

سال 1335، سال شکفتن اقدس بود، او در شهرستان نهاوند قدم بر عرصه‌ي هستي نهاد و در کنار مردم اين ديار بزرگ شد. سالها بعد ازدواج کرد و به شهرستان بروجرد مهاجرت نمود. تنها دغدغه‌ي زندگي‌اش تربيت دو فرزند پسرش (رضا و جواد خوانساري) بود. اما در پنجمين روز از بهار سال 1367 در سن 32 سالگي به همراه دو فرزند خود در پي بمباران هوايي دشمن به شهادت رسيد.

منبع:كتاب آينه و شقايق جلد 1 صفحه‌ي 116

حميد در سال 1346 در منطقه رهنان شهر اصفهان متولد شد، خانواد‌ه‌اش از لحاظ مالي در مضيقه بودند، اما او هيچ‌گاه از رحمت خدا نااميد نشد. حميد يک ساله بود که پدر خود را از دست داد. لذا روزهاي کودکي خود را با انبوهي از مشکلات سپري کرد. او آموختن علم را تا اواسط دوره ي راهنمايي ادامه داد.
سپس با وجوديکه تنها فرزند ذکور خانواده بود، ميدان جهاد را بر آرامش و شهر ترجيح داد، او بر دستان خسته مادر که با کار و تلاش فرزندانش را بزرگ کرده بود، بوسه زد و لبيک‌گويان راهي ميدان نبرد شد و سرانجام اين بسيجي دلاور عرصه‌هاي پيکار در تاريخ 10/5/1362 در ارتفاعات عراق در سن 16 سالگي به ديدار خدا شتافت. عمليات والفجر3 يادمان پرواز ملکوتي اوست، پيکر پاکش را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 1 صفحه 373

سال 1337 در روستاي خورآباد از توابع شهر مقدس قم، ديده به جهان گشود.
محيط ساده و صميمي روستا که تولد او را رقم زد، فضاي پاکي بود تا ارتباط هر چه بيشتر او را با معبود خود فراهم سازد.
حسين دوران کودکي را در فضاي مملو از عشق به خدا و ولايت اهل بيت عصمت و طهارت عليهم‌السلام، در خانواده‌اي اصيل و مذهبي سپري کرد. در هفت سالگي با شور و اشتياق پا به مدرسه گذاشت و سال‌ها به تحصيل علم و معرفت روي آورد.
او سرمايه معنوي زندگي را با فراگيري قرآن به دست آورد و با قرآن انس و الفت پيدا کرد و در جلسات قرائت قرآن شرکت مي‌جست.
فطرت پاک و تربيت خانوادگي، او را چنان پرورش داده بود که در سال‌هاي کودکي و نوجواني هم اعتقاد و باورهاي ديني و مذهبي، با رفتاري نيکو و مردم دوستي زندگي کرد.
در آغاز جواني به کمک پدر به شغل کشاورزي پرداخت و سپس علي‌رغم ميل باطني خود در دوران طاغوت به سربازي رفت.
دوران سربازي او با آغاز نهضت امام خميني (ره) مصادف شد. او با استفاده از فرصت پيش آمده، فعاليت سياسي و ضد طاغوتي را در برپايي جلسات مخفيانه، سخنراني عليه رژيم منحوس پهلوي، پخش اعلاميه و برگزاري مجالس سوگواري سالار شهيدان حضرت حسين‌بن‌علي (ع) شکل داد.
وقتي شنيد حضرت امام فرمان داده‌اند که سربازان پادگان ها را ترک کنند، او که فرمان از رهبر و مرجع تقليد خود مي‌برد در صدد برآمد خود و ديگر فرزندان متعهد اين مرز و بوم را از خدمت زير پرچم طاغوت رهايي دهد و به صفوف ملت انقلابي بپيوندند، تا اين که موفق به اين کار شد و در صحنه‌هاي مختلف مبارزه در کنار مردم به سهم خود خروش برآورد و گام زد.
او تا پيروزي انقلاب اسلامي و شکست نظام استبدادي پهلوي از پاي ننشست و براي آگاه سازي مردم روستا مي‌کوشيد و به منظور تحقق اين هدف با دعوت از روحانيون متعهد به ارشاد و هدايت مردم پرداخت.
با پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي، براي اتمام دوران خدمت، لباس سربازي به تن کرد. با تشکيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به اين نهاد مقدس پيوست.
با توطئه‌هاي ضد انقلاب، به کردستان رفت و در درگيري با فتنه‌انگيزان از خدا بي‌خبر حضور يافت.
با آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي جنوب شتافت و بنا به وظيفه، در ميدان‌هاي رزمي و حماسي جنوب به جنگ با دشمنان خدا رفت. در عمليات متعددي شرکت کرد. او آن چنان لايق و شايسته، مهربان و مؤدب با دوستان صميمي و با دشمنان سرسخت بود که مسئوليت‌هاي مختلفي به او سپرده شد. او تنها به جبهه و سنگرهاي عزت و شرف وابسته بود و اگر به مرخصي مي‌آمد، همواره دلش در منطقه عملياتي بود. جبهه او را ساخته بود، حالت معنوي خاصي، قلبي با صفا، چشمي اشکبار و روحيه‌اي حماسي داشت و جمع اين خصلت‌ها در او نعمت و موهبت الهي بود.
سراسر زندگيش عشق به حق تعالي و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم‌السلام بود. او در پي رسيدن به حقيقت، معرفت و کمال از هر فرصتي براي مطالعه و تحقيق استفاده مي‌کرد.
اهل شب زنده‌داري، نافله شب و تلاوت قرآن بود. با دعا و نماز مأنوس بود. در عمليات رمضان فرماندهي گردان مالک اشتر رابه عهده داشت.
در اين عمليات شوق ديدار معبود در وجودش زبانه کشيد و در مرحله پنجم عمليات با رشادت و شهامت بي‌نظير دشمن را به خاک مذلت نشاند و خود با دلي پاک و ايماني استوار پس از سير در وادي سلوک و جهاد، علم و تهذيب نفس و سرافرازي در سال 1361 در سن 24 سالگي به شهادت رسيد و برگي خونين به کتاب عظيم شاهدان هميشه جاويد افزود.
اما پيکر پاکش سال‌هاي سال در ميدان نبرد، نورافشاني کرد و عاقبت پس از سيزده سال و نيم انتظار پيکر او توسط گروه تفحص شهدا به دست آمد و با شکوه فراوان تشييع و در گلزار شهداي زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع:مجله قافله نور   -  صفحه: 8

سال 1335 بود،‌ احمد در منطقه رهنان شهر اصفهان پا بر دنياي خاکي نهاد. او در سايه تربيت عالمانه پدرش محمد بزرگ شد، پدر دوست داشت فرزندش از علم روز بهره‌اي داشته باشند، لذا در سن 7 سالگي او را به مدرسه فرستاد و احمد توانست به دانشکده پزشکي شيراز راه يابد. با انقلاب فرهنگي و تعطيلي دانشگاه‌ها به زادگاهش بازگشت و مسئوليت کميته سوخت شهر رهنان را پذيرفت.
کبيري داوطلبانه چند ماه بدون هيچ دستمزدي به عنوان پزشکيار به جبهه رفت.
او مردانه رزميد و يک ماه بعد 15/12/1365 در منطقه شوش بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر در سن 30 سالگي به بارگاه الهي راه يافت و به بزم عشق حق قدم گذارد. گلزار شهداي رهنان امروز آرامگاه جسم پاک اوست.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 0 صفحه 95

احمدرضا در هجدهمين روز از خردادماه سال 1341 به دنيا آمد. روزهاي پرنشاط کودکي را در شهر اهواز گذراند و در سايه‌ امن نوازش‌هاي مادري مهربان بزرگ شد.
وقتي 7 سال بيشتر نداشت، پا بر برگ‌هاي زرد خزان گذاشت تا راهي مدرسه شود. او تا اخذ مدرک ديپلم درس خواند سپس به دانشگاه راه يافت. اما جنگ تحميلي او را به ميدان‌هاي رزم کشاند.
کبيري سرانجام در ميدان جهان في سبيل الله هنگام عمليات بيت‌المقدس در سنّ 20 سالگي جان به جان آفرين تسليم کرد و در تاريخ 4/2/1361 به بي‌کران آسمان بال گشود.

منبع:كتاب ميان مدرسه تاعشق صفحه 27

فرزام در سال 1335 چشم بر جهان هستي گشود. روزهاي کودکي‌ش را در سايه‌ دستان نوازش‌گر خانواده‌ي مؤمن و متعهّد گذراند.
آموختن علم را از زادگاهش ميانه آغاز کرد و با شوقي وصف‌ناپذير تا اخذ مدرک ديپلم تحصيل نمود و در سال 1355 به دانشگاه کشاورزي راه يافت.
کبيري با اتمام تحصيل در رشته‌ي باغباني، به خدمت مقدس سربازي فرا خوانده شد و به مصاف بعثيان متجاوز رفت.
وي سرانجام توسط مزدوران رژيم عراق به شهادت رسيد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران  

فتح‌الله در سال 1342 ديده به جهان گشود. کودکي مهربان و صميمي که در سايه عنايت حضرت حق بزرگ شد، در سال‌هاي جواني به منظور حراست از نظام مقدس جمهوري اسلامي به استخدام سپاه پاسداران درآمد و دلاورانه در عمليات فتح‌المبين حضور يافت.
کبيري سرانجام در اولين روز از بهار سال 1361 در سن 19 سالگي پر پرواز يافت و به بيکران الهي بال گشود.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي

سال 1348 در منطقه رهنان شهر اصفهان حسين چشم به جهان گشود. کودکي را در جمع مردم صميمي زادگاهش سپري کرد.تحصيلات خود را تا پايان سال پنجم دبستان با موفقيت به پايان رساند.سپس ضمن تحصيل در مدرسه شبانه به کار پرداخت.حسين براي مدتي در يک صافکاري مشغول به کار شد با پيروزي انقلاب به عضويت بسيج خميني‌شهر درآمد تا به اين وسيله راهي ديار نور گردد.اما مسئولين با اعزام او مخالف بودند. بعد از مدتي رضايت‌نامه‌اي نوشت و از پدر خواست تا با امضاء آن او را به سپاه عشق روح‌الله بفرستد.ولي چون پدر سواد خواندن نداشت.متن آن را خودش خواند پدر در حاليکه اشک مي‌ريخت.برگه رضايت‌نامه را امضاء کرد و حسين راهي ميادين نبرد حق عليه باطل شد او 6 يا 7 ماه در عرصه‌هاي نبرد جنگيد و سرانجام در عمليات قادر در تاريخ 19/6/1364 در منطقه اشنويه در سن 16 سالگي مجروح شد و هيچ‌گاه به عقبه بازنگشت، اکثر دوستان او به اسارت بعثيان درآمدند، پيکر پاک او را 13 سال بعد در سال 1377 در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان (2)

ستار در يکي از روزهاي زيباي سال 1345 در منطقه رهنان شهر اصفهان ديده به جهان گشود، کودکي را در جمع صميمي و مهربان خانواده‌ سپري کرد و در سايه حمايت‌هاي بي‌دريغ آنان به مدرسه رفت و آموختن علم را تجربه نمود دوران راهنمايي را که به پايان رساند تصميم گرفت جهت مراقبت از مرزهاي کشور به ميادين نبرد حق عليه باطل برود او ابتدا به کردستان اعزام شد و در آنجا مردانه جنگيد تا اينکه در دومين اعزام در عمليات خيبر در تاريخ 10/12/1362 در سن 17 سالگي به لقاء‌الله پيوست مزار پاکش در گلزار شهداي رهنان قرار دارد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان 2