ليست شهداي دفاع مقدس (ك)

حسين كاظمي جويباري در سال 1337 در روستاي گلاگر محله جويبار در يك خانواده مذهبي و متعهد متولد شد. از دوران كودكي تحت تأثير تربيت‌هاي ديني و مذهبي رشد يافته و با قرآن و ديگر كتب ديني با استادي پدرش آشنا گشته و به عنوان مؤذن و مكبر مسجد محل و همچنين مدرس خصوصي قرآن با دايركردن كلاس‌هاي متعدد در منازل و محافل عمومي فعاليت گسترده‌اي داشت. وي ضمن آموختن دروس دبيرستاني در حوزه‌هاي علميه كلاگر محله، ساري و فيضيه قم به كسب دانش و معرفت ديني پرداخت. كاظمي در قبل از پيروزي انقلاب در رشته حقوق دانشگاه تهران مشغول ادامه تحصيل شد و هم‌زمان با پيروزي انقلاب با پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام و شركت در تظاهرات و اعتصاب، عليه رژيم منحوس پهلوي فعاليت نموده و با پيروزي انقلاب در دانشكده حقوق به افشاي افكار گروه‌هاي الحادي و التقاطي ضد انقلاب داخلي همت گماشت. او علاوه بر فعاليت‌هاي اجتماعي و مذهبي به عنوان داديار دادسراهاي انقلاب اسلامي قائم‌شهر _ آمل _ سمنان و دامغان انجام وظيفه نمود. كاظمي پس از حضور در جبهه‌هاي حق عليه باطل در مورخه 19/1/65 در اروندرود (منطقه جنگي فاو) در سن 28 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:پايگاه اطلاع رساني سبز سرخ  

در سال 1343 احمد کاظمی‌وشنوه در روستای وشنوه از توابع استان قم قدم به عالم هستی گذاشت. هنگامی که به کربلا مشرف شد، در مقبره‌ی دوطفلان مسلم از خداوند خواست به او فرزند سالمي عطا کند تا به امام حسين (ع) خدمت نمايد. پس از آن نذر، احمد و برادر ديگرش رضا، به اين مادر هديه داده شدند. البته اين هديه با هم نيز داده شدند و با هم گرفته شدند.
احمد براي ادامه‌ي تحصيل وارد قم شد تا در کنار برادر ديگرش به تحصيل ادامه دهد. هم‌زمان با تحصيل، در حرفه‌ي صاف‌کاري ماشين مشغول کار شد. هر چند وقت پدر و مادر براي ديدن فرزندشان به قم مي‌آمدند. احمد هر گاه مادرش را مي‌ديد، مي‌گفت: «مادر مزد من ده تومان است، اما وقتي شما مي‌آييد صد تومان مي‌شود.» وقتي مادر علت اين حرف را جويا شد، احمد پاسخ داد: «شما با خود برکت به همراه مي‌آوريد.»
پس از آغاز جنگ تحميلي احمد براي حضور در جمع رزمندگان اسلام آماده‌ي رفتن به جبهه شد، اما به دليل داشتن برادري معلول، مدتي صبر کرد و سپس براي حضور در جبهه به عنوان سرباز وظيفه اعزام شد.
پس از سه ماه حضور دلاورانه در روز بيست و نهم آبان‌ماه1362 در منطقه‌ي آبادان به کاروان شهدا پيوست و خونش را در راه خدمت به اسلام و انقلاب هديه کرد.
مزار پاکش در گلزار شهداي علي‌بن‌جعفر(ع) قرار دارد.

منبع:كتاب سبزقامتان   -  صفحه: 20

برات‌علي در سال 1334 متولد شد، کودکي را در محله رهنان شهر اصفهان سپري کرد، نگاه مهربان مادر آرام‌بخش روزهاي کودکي او بود، شوق آموختن او را به مدرسه کشاند و برات‌علي تا اخذ مدرک ابتدايي به تحصيل پرداخت، کاظمي در اين زمان به ناچار مشغول به کار شد و به صورت شبانه دوره راهنمايي را به پايان رساند.
سال‌ها گذشت و او براي خدمت سربازي به ارتش پيوست و در سن 21 سالگي خدمت نظام وظيفه را در هوابرد شيراز به پايان رساند. انقلاب اسلامي و فرياد عدالت‌خواهي او را نيزبه مبارزه عليه شاه فرا خواند. و طنين فرياد الله‌اکبرش ستون‌هاي استعمار جهاني را لرزاند. براتعلي در سال 1359 شغل ضم کاري را رها کرد و به دستور حضرت امام (ره) يکبار ديگر به عنوان سرباز از طريق ارتش جمهوري اسلامي به جبهه رفت، او سرانجام در تاريخ 19/2/1360 در منطقه‌ي سرپل ذهاب در سن 26 سالگي مزد عبادت خاضعانه‌اش را دريافت نمود و با رداي شهادت به ديدار حق شتافت.
مزار پاکش در گلزار شهداي رهنان قرار دارد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد1   -  صفحه: 39

مرتضي در سال 1344 منطقه رهنان شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود .کودکي را در دامان پر مهر خانواده سپري کرد.سپس به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک سيکل ادامه داد. مرتضي در اين دوران در بازار به کار پرداخت و پدر را در تأمين هزينه معاش خانواده ياري رساند. در اوج جواني آماده انجام خدمت سربازي شد و خود داوطلبانه کردستان را براي خدمت برگزيد.کاظمي چندي بعد در جرگه بسيجيان راهي مناطق جنوب ايران شد و بعد از نبردي مردانه در تاريخ 1/5/1367 در سن 23 سالگي به ديار جاويدان حق شتافت .مزار پاکش در گلزار شهداي رهنان قرار دارد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان 2

سال 1335 صداي دل انگيز اذان در شوشتر تولد کودکي زيبا را نويد داد، کودکي که شجاعت را از بدو تولد سرلوحه خويش قرار داد و در هفت سالگي پا به عرص علم و دانش نهاد، پدرش درجه دار ژاندارمري بود و خدمتش را در شهرستان هاي مختلف استان خوزستان مي گذراند، محمدرضا راه صعود را در جهت تعليم علم در پيش گرفته و پس از اتمام دوره دبيرستان به خدمت نظام وظيفه اعزام شد و همزمان با آغاز حرکات توفنده امت اسلامي، او نيز به جمع ياران جان برکف روح الله پيوست و با استفادهاز کوکتل مولوتف به جنگ تانکهاي رژيم ستمشاهي رفت. کاظمي پس از پيروزي انقلاب به خيل سبزپوشان سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پيوست و پس از گذراندن دوران آموزش نظامي گامهاي استوار خود را بر خاک کردستان نهاد، با شروع حملات دد منشانه دشمن بعثي به مرزهاي ايران اسلامي، شور و اشتياق دروني او را به عرصه هاي عشق و شور کشاند، اين سرباز روح الله به دليل لياقت و توانايي بالايي که داشت به سمت فرماندهي گردان علم الهدي منصوب گرديد. روز هفتم مهرماه سال 1360 مصادف با شهادت امام محمد تقي (ع) روز وصل بود. کاظمي در سن 25 سالگي و در جريان عمليات ثامن الائمه پس از فتح کامل جبهه فياضيه به ديدار حق شتافت و جرعه نش خوان گسترده الهي گشت.

منبع:Cd خوزستان

حسن کاظمي در سال 1335 در منطقه رهنان شهر اصفهان ديده به جهان گشود، از همان آغاز خردسالي فقر و محروميت بر زندگي‌اش سايه افکند، اما او با عنايت حق توانست تا سال چهارم دبستان تحصيل نمايد.تا اينکه به خدمت سربازي رفت امابه علت ظلم و ستم شاه از ادامه خدمت در ارتش انصراف داد و از پادگان گريخت.
کاظمي در سال 1362 با دوشيزه‌اي پارسا ازدواج کرد آنگاه براي دفاع از حريم ايران اسلامي به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل قدم گذاشت.حسن در عمليات فتح‌المبين مجروح گرديد ولي باز هم در عرصه‌هاي ايثار و جانبازي حاضر شد.سرانجام اين دلاور مرد استان اصفهان در تاريخ 4/12/1364 در منطقه فاو در سن 29 سالگي به جمع عاشورائيان تاريخ پيوست.مزار پاکش در گلزار شهداي رهنان قرار دارد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان (2)

زهرا سال 1361 در شهرستان ايوان براي اولين بار چشم به جهان گشود و قدم به اين دنياي خاکي گذارد. او آرام آرام بزرگ مي‌شد و صحبت کردن را مي‌آموخت.
زهرا در حالي که تنها 3 سال داشت و پاک و معصوم بود در هجدهمين روز از خردادماه سال 1364 بر اثر بمباران هوايي شهر ايوان توسط رژيم بعث عراق به شهادت رسيد و به ديدار حق شتافت.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 249

مريم در سال طلوع فجر انقلاب (1357) چشم به جهان گشود. کودکي او در کرمانشاه سپري شد، چندي بعد به تهران مهاجرت نمود و آموختن علم را تا پايان سال سوم دبستان ادامه داد، اما حملات هوايي رژيم بعثي زيبائي زندگي او را از بين برد. مريم به همراه برادرش مهدي و مادرش پروانه حبيبي در تاريخ 7/8/1365 در سن 8 سالگي به عرش پر گشود. پيکرش را در باغ فردوس به خاک سپردند.

منبع:كتاب آينه و شقايق جلد1   -  صفحه: 117

احمد در روز نهم مهرماه سال 1336 در خانواده‌اي متديّن در روستاي ميرملکي شهر لامرد چشم به جهان گشود. تا کلاس پنجم دبستان ادامه‌ي تحصيل داد و در آغاز نوجواني راهي کشور ابوظبي گرديد. در فضاي خارج از کشور نه تنها رنگ محيط نگرفت بلکه همواره دوستان را به تقوا توصيه نمود.
مهرماه سال 1357 در پايگاه هوايي شيراز به خدمت مشغول بود و هنگامي که يکي از دوستانش توسط ضداطلاعات ارتش دستگير شد، چمدان حاوي کتب و نشريات انقلابي وي را مخفيانه به خارج از پادگان برد.
پس از پيروزي انقلاب بي‌درنگ به سپاه پاسداران چاه مبارک، از توابع استان بوشهر پيوست. در اولين سال‌هاي جنگ عازم جبهه شد و در عمليات ثامن‌الائمه (ع) شرکت کرد.
بامداد روز عمليات فرمود:« من در عمليات شهيد مي‌شوم» هنگامي که با تني مجروح بر زمين افتاده بود، آرام نجوا مي‌کرد،: « تنهايم بگذاريد که شهيدان رجايي و باهنر به ملاقاتم آمده‌اند ». لحظه‌اي بعد چشم بر هم نهاد و با دلي آرام به ديدار خدا شتافت. بر روي مزارش نوشتند :« تاريخ شهادت 5/7/1360 محل شهادت : آبادان. سن : 24»

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 391

محمود در اولين روز از مردادماه سال 1347 در روستاي «ميرملکي» در خانواده‌اي مذهبي و عاشق ولايت ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را تا کلاس پنجم ادامه داد و به دليل کمبود امکانات تحصيل را رها کرد. در روزهاي شکوفايي انقلاب اسلامي، در تجمعات مردمي فعالانه شرکت کرد.
پس از آن‌که باغ آرزوهايش شکوفه داد، به جمع پاسداران جان بر کف انقلاب پيوست. در جنگ خانمان‌سوز عراق عليه ايران از هستي خويش مايه گذاشت. سال‌هاي متمادي در جبهه‌هاي غرب و جنوب حماسه آفريد و در سال 1360 از ناحيه‌ي پا مجروح شد. بعد از شهادت برادرش احمد، سرپرستي خانواده‌اي وي را بر عهده گرفت و عزم خود را براي ادامه‌ي راه وي استوار ساخت.
سرانجام در عمليات والفجر 8 در حالي که مشغول پيشروي به سوي خط مقدم دشمن بود بر اثر اصابت گلوله به فرق مبارکش در آب‌هاي اروند در تاريخ 21/11/1364 در سن 17 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 392

سال 1331 خداوند هدیه ای را به خانواده کاظمینی از آسمان به زمین فرستاد، پدر نامش را محمدحسن نامید و او را به خدا سپرد.دوران کودکی را در خانه ای محقر در شهرضا سپری کرد. و در هفتمین پائیز زندگی به مدرسه رفت.با اتمام دوره دبستان ضمن کار در کارگاه صنعتی در حوزه علمیه به تحصیل پرداخت. و جامع القدمات، قرآن و رساله علمیه امام (ره) را آموخت.و از چهارده سالگی مقلد امام (ره) شد. سختی های زندگی را با موفقیت پشت سرگذاشت و یک سال زودتر از موعد مقرر به خدمت سربازی رفت.ابتدا در زاهدان و بعد به مدت دو سال در غرب کشور خدمت نمود. در خردادماه سال 1352 به شهرضا بازگشت.و ضمن ادامه تحصیل با دختر دائی اش ازدواج کرد.وی در همین دوران مادرش را از دست داد.و برای مدتی در شهر مغازه ای اجاره نمود.با اوج گیری انقلاب اسلامی در صف سربازان امام قرار گرفت.و به عنوان اعتراض مغازه را تعطیل نمود.محمدحسن چندی بعد به همراه یاران امام (ره) در کمیته انتظامات شهرضا به یاری امام شتافت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج درآمد و با اتمام دوره های مقدماتی و تربیتی اصفهان به صورت نیمه وقت در بسیج فعال شد.پس لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد و بعد از آموزش تیراندازی به عنوان آرپی جی زن در عملیات تنگه چزابه شرکت نمود.و از ناحیه سر مجروح شد.آنگاه در عملیات فتح المبین با سمت مسئول دسته و معاون گروهان حماسه آفرید.از جمله مسئولیت های او فرماندهی گروهان معاونت گردان امیرالمؤمنین فرماندهی گروهان بود.کاظمینی برای مدتی در واحد اطلاعات سپاه شهرضا و خط پدافندی جبهه فعالانه حضور یافت. و بار دیگر در عرصه های جانبازی مجروح شد.زمانیکه به شهرضا بازگشت.اعضای خانواده با بازگشت او مخالفت کردند.اما او سرانجام توانست بعد از زیارت حضرت ثامن الحجج در تاریخ 13/11/1364 به همراه تیپ 44 قمر بنی هاشم به میدان رزم رود.محمدحسن در تاریخ 17/3/1365 با سمت فرمانده گردان پیاده، خط پدافندی فاو به شهادت رسید.پیکر جوان 34 ساله استان اصفهان بر شانه های مردم شهیدپرور ایران تشییع و در گلزار شهدای شهرضا به خاک سپرده شد. از او سه فرزند به یادگار ماند.

منبع:ناظران وجه الله

كافي در سال 1340 در روستاي دورافتاده‌اي در كرمان متولد شد. از همان دوران كودكي با قرآن و مجالس مذهبي انس گرفته بود. بعد از اتمام تحصيلات خدمت سربازي را در كميته انقلاب اسلامي گذراند. در سال 1362 در امور تربيتي آموزش و پرورش مشغول خدمت شد و بعد از چندي كه در منطقه 18 آموزش و پرورش مشغول خدمت بود به ضرورت به جبهه اعزام شد و با برادرش در يك منطقه به مبارزه پرداخت. بعد از شهادت برادرش در عمليات خيبر در جبهه باقي ماند و سرانجام در تاريخ 21/10/1365 در منطقه شلمچه در سن 25 سالگی به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

احمدرضا در سال 1345 ،پا به عرصه هستي نهاد و در جمع خانواده‌اي مذهبي و متدين تعليمات دين مبين اسلام را آموخت، سپس به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا سال سوم دبيرستان (نمونه البرز) ادامه داد، اما جنگ تحميلي او را به صحنه پيکار با دشمن بعثي کشاند و کاظمي عاشقانه پا بر خاک نهاد، او که شاگرد ممتاز مدرسه به شمار مي‌رفت و بارها از طرف رژيم سلطنتي پهلوي پيشنهاد تحصيل در مدرسه شبانه‌روزي و کار مناسب دريافت کرده بود ،دنيا را به خاکيان سپرد و راهي شد. او در زمينه کارهاي فني نيز تبحر خاصي داشت .علاقه به شهيد بهشتي از خصوصيات بارز احمدرضا بود .جوان 17 ساله ايران اسلامي بعد از مدتي تلاش در واحد تخريب در تاريخ 26/2/1362 در جبهه هويزه به خون سرخ خويش غلطيد.

منبع:خانم خوشقدم قاسمي

غلام‌حسين کافي در سوم مرداد ماه سال 1337 در روستاي کلاته بالا از توابع شهرستان قاين در خانواده‌اي مستضعف و مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را در روستاي زادگاه خود گذراند و براي ادامه تحصيل راهي شهرستان قاين شد و در آنجا تحصيلات راهنمايي و سپس دبيرستان را ادامه داد و موفق به اخذ مدرک ديپلم شد. وي در کنار ادامه‌ي تحصيل به کارهاي مختلفي از جمله کشاورزي مي‌پرداخت و به پدرش در اين امر کمک مي‌نمود. با اوج‌گيري انقلاب شکوهمند اسلامي در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت نمود. پس از انقلاب مدتي به کار معلمي پرداخت و در روستاهاي اطراف روستاي خود به بچه‌ها درس مي‌داد همچنين کارهاي خدماتي بسيار ارزنده‌اي براي روستاييان از قبيل ساختن حمام و مدرسه و مسجد انجام داد. پس از آغاز جنگ تحميلي و هجوم دشمن متجاوز به ايران اسلامي در سال 60 راهي جبهه شد و حدود 15 روز به نبرد با آنان پرداخت؛ بار دوم در سال 1363 در جبهه سومار در خدمت رزمندگان اسلام بود و آخرين مرحله در سال 1366 از طرف جهاد سازندگي به عنوان مسئول تدارکات به باختران عزيمت کرد و سپس به سومار رفت و در تاريخ 17/7/66 در جبهه سومار در اثر بمباران شيميايي هواپيماهاي دشمن در سن 29 سالگي به درجه رفيع شهادت نائل آمد. مزار پاکش در روستاي کلاته بالا قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 456

علي‌رضا کاظميان در روز بيستم آبان‌‌ماه سال 1335 هـ.ش در تهران ديده به جهان گشود. تحصيلات مقدماتي را در زادگاه خود به اتمام رساند. در سال 1355 در رشته پزشکي دانشگاه تبريز پذيرفته شد. در سال تحصيلي 62-1361 دوره انترني خود را به صورت مهمان در دانشگاه تهران گذراند.
وي فردي متواضع و متعهد بود و به ايران علاقه خاصي داشت، عليرغم قبولي در يکي از دانشگاه‌هاي آمريکا،‌ تحصيل در دانشگاه تبريز را ترجيح مي‌داد. در مدت دو سال تعطيلي دانشگاه‌ها (انقلاب فرهنگي) در مدارس اين شهرستان به عنوان معلم در تربيت آينده سازان کشور نقش بسزايي داشت.
کاظميان از وجدان کاري بالاي برخوردار بود. با شروع جنگ تحميلي خدمت به رزمندگان را بر هر کاري ترجيح داده و بارها به جبهه‌هاي جنگ اعزام گرديد. در اعزام سوم به عنوان مسئول اورژانس در عمليات والفجر 2 حضور داشت که در تاريخ 30/4/1362 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 27 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد.
دکتر کاظميان از استعداد درخشاني برخوردار بود که در دوره‌ي دبيرستان را با معدل 63/18 به پايان رساند با اين‌که در خانواده نسبتاً مرفهي بزرگ شده بود ولي هيچ‌گاه مسئوليت‌هاي اجتماعي خود را فراموش نکرد.

منبع:پرونده شهيد در مديريت فرهنگي دانشگاه تبريز