ليست شهداي دفاع مقدس (م)

سال 1340 بود عطر صلوات فضاي خانه را معطر ساخت مادر با خوشحالي مسعود را در آغوش گرفت. خبر ولادت نوزاد در ميان مردم محله رهنان اصفهان پيچيد. تا مدتها مردم براي عرض شادباش به خانه نعمت‌الله مي رفتند.
مسعود دوران کودکي را در محيطي مملوء از آرامش سپري کرد سپس به شهرستان قم مهاجرت نمود و تحصيلاتش را تا پايان سال سوم راهنمايي ادامه داد. در دوران دبيرستان به اصفهان بازگشت.مسعود ضمن تحصيل، مطالعات علمي در حوزه اخترشناسائي را دنبال کرد او به ورزش نيز علاقه داشت تا اينکه بعد از اخذ مدرک ديپلم و رياضي در سال 1359 ارتباطش را با انجمن اخترشناسي گسترش داد و در زمينه مسائل الکترونيک نيز به کسب تجربه پرداخت.مجملي در اوج جواني عازم خدمت سربازي شد دوره آموزشي را در ژاندارمري مشهد گذراند سپس به کردستان انتقال يافت. سرانجام اين اسوه مجاهدت و سرباز دلير خميني در تاريخ 7/8/1361 در کردستان به حقيقت ايمان دست يافت و در آسمان زيباي شهادت در سن 21 سالگي به پرواز درآمد.مزار پاکش در گلزار شهداي رهنان قرار دارد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 1ص269

مصيب مجيدي در سال 1339 در روستاي دره‌مراد‌بيگ از توابع همدان به دنيا آمد.
مادر با شوق فراوان او را در آغوش کشيد و پدر به تربيت اسلامي او همت گماشت. مصيب با ورود به مدرسه تمام وقت خويش را مصروف آموختن علم نمود و تا اخذ مدرک سيکل درس خواند. اخلاق حسنه، رعايت موازين دين اسلام و مهرباني از جمله خصائل بارز او بود، پس از پيروزي انقلاب اسلامي مجيدي به خيل جان بر کفان سبزپوش ولايت در سپاه پاسداران پيوست و با عزمي راسخ و اراده‌اي پولادين راهي جبهه‌هاي نور عليه ظلمت گرديد و جبهه‌هاي جنوب را عرصه‌ي رشادت‌ها و دلاورمردي‌هاي خود ساخت.
معاون اطلاعات و عمليات لشکر 32 انصارالحسين (ع) در بيست و ششم اسفندماه سال 1364 و در جريان عمليات والفجر8 آماج گلوله‌هاي خصم قرار گرفت و در سرانجامي سرخ آرام و سبکبال در سن 25 سالگي در آسمان فاو به پرواز درآمد.

منبع:ماهنامه جاودانه ها   -  شماره مجله: 12

اسماعيل مجيدي‌فر در سال 1344 ش در شهر تهران متولّد شد. او دومين فرزند خانواده‌اش بود. از دوران كودكي روحيه‌ي مقاومت، شهامت و جسارت و پايمردي و مناعت‌طبع داشت. علاوه بر اين، تمايلات مذهبي در او روز به روز افزون‌تر مي‌شد؛‌ از جمله رفتن به مسجد محل، شركت در مراسم سوگواري و عزاداري امام حسين (ع) و ...
در طول تحصيل ساعي، درس‌خوان، منظم، دلسوز، دقيق و وظيفه‌شناس بود و در دو بعد درسي و اخلاقي زبانزد اهل مدرسه و مورد توجه و احترام آنان بود. با پيروزي انقلاب اسلامي، اسماعيل نيز همگام با اين حركت مردمي در راهپيمايي‌ها، تظاهرات،‌ كمك به مردم و درگيري با مزدوران شاه شركت مي‌جست. او تمام نيروي خود را در خدمت انقلاب گذاشته بود.
در جنگ‌هاي خياباني، ساختن كوكتل مولوتف، كيسه شن و آب‌رساني و ... خود را سهيم مي‌كرد. در صبح 22 بهمن 57، با جسم فرسوده ولي روحي شاد، در جشن پيروزي انقلاب سهيم گشت و با لباس آغشته به خون و باروت به خانه برگشت و پيك پيروزي انقلاب اسلامي براي خانواده شد.
بعد از پيروزي انقلاب يكي از فعالان انجمن اسلامي مدرسه‌اش بود؛ با شروع جنگ و فرمان امام مبني بر حضور در جبهه، اسماعيل در رده‌ي اولين سري بسيجي‌ها عازم جبهه شد و حدود سه ماه در آبادان ماند. 10 فروردين 61 به تهران آمد و بيشتر از 15 روز طاقت نياورد. دوباره به سوي جبهه هجرت كرد؛ هجرت نهايي، هجرت آخر جسم مطهر و پرخونش.
بالاخره در سنّ 17 سالگي آماج گلوله‌هاي دشمن زبون قرار گرفته؛ او با اعطاي جان و خونش، خونين‌شهر را همراه ديگر هم‌رزمانش آزاد ساخت و پيكر صدپاره‌ي اسماعيل مجيدي‌فر كه به تاريخ 10/2/61 شهيد شده بود، در يك روز آفتابي به تاريخ 16/3/61 در قطعه‌ي 26 بهشت‌زهرا در خاك آرميد.

منبع:يادنامه5600 شهيد دانش آموز و شهيد فهميده  

شعبان‌علي مجيدي نصرآبادي فرزند عطاءالله در تاريخ 7/12/1330 در روستايي از توابع شهرستان تربت حيدريه در خانواده‌اي مذهبي و کم‌بضاعت ديده به جهان گشود. دوران کودکي را در جمع خانواده و در خانه‌اي کوچک و محقر سپري کرد. پدر وي مردي کشاورز، زحمتکش و باايمان بود. ( پدر شعبان‌علي قبل از ازدواج اهل تسنن بود و بعداً به اهل تشيع پيوست. او از آن زمان باخداوند پيمان بست که اگر خداوند فرزند پسري به او عطا کرد، نام او را علي گذارد. ) شعبان‌علي اولين فرزند خانواده بود و چون در ماه شعبان متولّد شد، او را "شعبان‌علي " ناميدند.
او در دوران کودکي در کنار پدر به کشاورزي و کار بر روي زمين‌هاي اربابي مي‌پرداخت. وي در سنّ هفده سالگي همراه با پدرش به قصد زيارت حضرت رضا (ع) عازم شهر مشهد شد. در همين سفر پدرش تصميم گرفت در اين شهر اقامت گزيند. بنابراين در يکي از روستاهاي اطراف شهر مشهد ساکن و به کار مشغول شد. اما او با توجه به امکاناتي که در شهر مشهد وجود داشت، در اين شهر ماند. او به تنهايي در شهر مشهد اقامت گزيد تا در کنار کار، به تحصيل بپردازد. وي مدت هشت سال به صورت مجرد زندگي کرد و در کنار کار روزانه، شبانه دوران تحصيل ابتدايي را به پايان رساند. سپس در دوره‌ي راهنمايي ثبت‌نام کرد. او در اين زمان در شهرداري شهر مشهد به عنوان راننده مشغول به کار شد. سال اول راهنمايي را به پايان رساند اما شغلش اجازه‌ي ادامه‌ي تحصيل را از او گرفت و ديگر موفق به ادامه‌ي تحصيل نشد. چندي بعد در سال 1354 ازدواج نمود.
وي با شروع مبارزات انقلابي مردم، همراه با سايرين در راهپيمايي‌ها و اعتصابات شرکت مي‌کرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و با تشکيل بسيج به فرمان امام خميني (ره) در اين ارگان شرکت جست. او جهت آمادگي براي مقابله با دشمن به فراگيري فنون رزمي روي آورد. وي در آن زمان راننده‌ي ماشين هاي راهسازي شهرداري بود و در رانندگي دستگاه لودر مهارت کافي داشت. او پس از کسب مجوز از شهرداري، به علت مهارتي که در رانندگي ماشين‌هاي راهسازي داشت، به عنوان نيروي مردمي از طريق جهادسازندگي به جبهه اعزام شد. اولين اعزام او در آبان‌ماه سال 1360 بود که مدت 45 روز در خط مقدم رانندگي لودر و بولدزر را در جبهه به عهده داشت. وي پس از اين مدت نزد خانواده‌اش بازگشت.
او مجدداً تصميم گرفت به مناطق جنگي بازگردد. در نهايت با اصرار زياد موفق شد در تاريخ 12/2/1361 به جبهه اعزام شود. وي در دفعه‌ي دوم نيز به عنوان راننده‌ي بولدزر در خط مقدم جبهه مشغول به کار شد. او در تيپ کربلا بود که در محاصره خرمشهر و در عمليات بيت‌المقدس در تاريخ 21/2/1361 در منطقه‌ي شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سنّ 31 سالگي به شهادت رسيد. پيکرش پس از تشييع در بهشت رضا (ع) شهر مشهد به خاک سپرده شد. از اين شهيد سه فرزند به يادگار مانده است.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 427

علي‌احمد محبوب سال 1347 در روستاي وارگه سر آسمان‌آباد در خانواده‌اي مذهبي و متديّن و علاقه‌مند به اسلام و ائمه‌ي اطهار متولّد شد. هنوز هفت بهار از عمر مباركش نگذشته بود كه پدرش را از دست داد.
وي تا دوره‌ي راهنمايي مشغول تحصيل بود ولي شور حسيني و علاقه به نظام جمهوري، او را راهي جبهه‌هاي حق عليه باطل كرد كه پس از ماه‌ها خدمت در سپاه و انجام مأموريت محوله سرانجام در منطقه‌ي ماووت كردستان در تاريخ 29/8/1366 در سنّ 19 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 94

داوود در سال 1346 در سرزمين ايران ديده به جهان گشود. کودکي‌اش را در کنار دوستان همسال خود به پايان رساند و از سنين کودکي به جلسات مذهبي ذکر اهلبيت (ع)‌ راه يافت و قبل از اينکه به سن تکليف برسد انجام فريضه روزه را در گرماي تابستان آغاز کرد. با آغاز جنگ تحميلي داوود عازم ديار نور شد، اما هربار حسين (برادرش) اسمش را از ليست اعزاميان خط مي‌زد و بالاخره با اصرار مادر داوود نيز به همراه حسين قدم به ميدان جهاد گذارد. آرپي‌جي زن رشيد و دلاور جبهه‌ها در عمليات کربلاي 5 در سال 1365 از ناحيه سر و دست مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در سن 19 سالگي به شهادت رسيد. پيکرش را 40 روز بعد به خانواده‌اش تحويل دادند. برادرش حسين نيز در همان روز به شهادت رسيد.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فتح الفتوح

فريدون محبي به سال 1344 ش در شهر تهران متولّد شد. او بسيار پراستعداد و مهربان و دوست‌داشتني بود همانند همه‌ي شهداي والامقام و بسيار علاقمند به مسايل مذهبي و اسلامي بود.
از همان طفوليت و هم‌چنين در دوره‌ي ابتدايي علاقه‌ي وافري به اسلام نشان مي‌داد و عضو هيأت حجتيه‌ي مسجد " شريفيه " بود و در همان سنين كم، سخنراني‌هايي نيز ايراد كرد كه چندين كتاب مذهبي جايزه گرفت. در درس خواندن بسيار كوشا بود و عموماً نمره‌هاي ممتاز مي‌گرفت. از جمله فعاليت‌هاي قبل از انقلاب فريدون محبي، شركت و حضور در مجالس مذهبي و ايراد سخنراني و پخش اعلاميه بود.
بعد از پيروزي نهضت اسلامي سال 57 به همت مردم غيور ايران و رهبري امام خميني (ره) عضو انجمن اسلامي دبيرستان "مقداد " شد و يكي از اعضاي انجمن اسلامي شهيد فتاحي‌منش " شريفيه " نيز بود و به عنوان مربي گروه سرود نوجوانان و عضو بسيج و مسئول روابط عمومي و تبليغات مسجد " شريفيه "، فعاليت و كوشش مي‌كرد.
انگيزه‌ي رفتن فريدون به جبهه‌هاي حق عليه باطل، عشق و علاقه‌ي وافر او به اسلام بود. فريدون سه بار قصد رفتن به جبهه را نمود؛ بار اول به دليل كمي سن اعزام نشد، بار دوم به دليل نياز به حفاظت شهري، به زندان اوين منتقل شد و حدود 7 ماه انجام وظيفه كرد و براي بار سوم از طريق بسيج سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در عمليات آزادسازي مهران شركت جست و در تاريخ 15 مرداد 62 به هنگام رساندن كمك به رزمندگان جان بر كف جبهه در عمليات والفجر 3 بر اثر اصابت گلوله به قلب در سنّ 18 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:يادنامه5600 شهيد دانش آموز و شهيد فهميده  

حسين محبّي‌کجيدي به سال 1339 ه.ش در شهرستان رودسر از توابع استان گيلان چشم به جهان گشود. تحصيلات مقدماتي را در زادگاه خود با موفقيت به اتمام رساند. در آزمون سراسري سال 1357 دانشگاه‌ها شرکت نموده و از رشته‌‌ي «مکانيک» دانشگاه تبريز پذيرفته شد.
محبّي فعاليت سياسي – اجتماعي خود را همزمان با ورود به دانشگاه شروع کرد. وي در تظاهرات و راهپيمايي‌ها حضوري فعال داشت. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي همراه تحصيل، در جهاد دانشگاهي نيز فعاليّت مي‌نمود. مدتي هم به عنوان عضو شوراي مديريت دانشکده فني در خدمت دانشگاهيان بود.
با شروع جنگ تحميلي، حضور در سنگر و دفاع از آرمان‌هاي انقلاب اسلامي را بر هر کاري مقدم دانسته و به جبهه اعزام گرديد که پس از ماه‌ها ايثار و فداکاري به آرزوي ديرينه‌اش که شهادت در راه خدا بود، نايل آمد. وي در تاريخ 13/8/1361 در سن 22 سالگي به ديدار معشوق شتافت.

منبع:پرونده شهيد در مديريت فرهنگي دانشگاه تبريز