ليست شهداي دفاع مقدس (م)

مرتضي در روز هشتم آذرماه سال 1342 به دنيا آمد؛ سال آغاز قيام امام امت(ره) و او در جوار مردمي انقلابي و مبارز، بزرگ شد. 7 ساله بود که همانند ديگر کودکان شهر ساري قدم به مدرسه نهاد تا از علم روز بهره‌اي داشته باشد.
مالک آموختن را تا اخذ مدرک سيکل ادامه داد؛ سپس درس و مدرسه را رها کرد و در زمان جنگ‌تحميلي به منظور دفاع از کيان ايران اسلامي به ميدان رزم شتافت.
او در شلمچه در تاريخ 23/4/1361 در عمليات رمضان به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت. بسيجي دلاور لشکر 25 کربلا در سنّ 19 سالگي در شلمچه شربت شيرين شهادت نوشيد و در اعلي‌عليين ساکن گشت.

منبع:مطالب ارسالي ازكنگره شهداي مازندران

علي‌رضا مالكي فرزند محمّدرضا در سال 1341 در سيستان و بلوچستان كه محل كار پدرش بود، متولّد شد و در دو سالگي همراه خانواده‌اش به بيرجند آمد. دوران كودكي را در آغوش پدر و مادري متديّن و مذهبي گذراند و تحصيلاتش را تا سطح ديپلم با موفقيت در بيرجند سپري نمود. دوران نوجواني او مصادف با مبارزات مردم عليه رژيم ستم‌شاهي بود. علي‌رضا كه اوقات فراغتش را در عكاسي مشغول به كار بود، در تظاهرات مردمي به عنوان كمك عكاس حضور داشت و به عكس‌برداري از راهپيمايي‌هاي مردم اقدام مي‌نمود.
از ارادتمندان ائمه‌ي طاهرين بود و در ايام محرم و صفر با شور و عشقي خاص در كليه‌ي مراسم مذهبي و سوگواري شركت مي‌كرد. با پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي، مدتي در جهادسازندگي به كمك مردم محروم مي‌شتافت و در پايگاه‌هاي بسيج فعالانه به حراست از ارزش‌هاي انقلاب اسلامي مبادرت ورزيد.
چون به خدمت مقدس سربازي فرا خوانده شد، به نيروي انتظامي پيوست و همراه ديگر هم‌رزمانش به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل اعزام شد. مدتي در كردستان به عنوان راننده‌ي آمبولانس صادقانه در خدمت سلحشوران صحنه‌هاي نبرد بود تا سرانجام در تاريخ بيست و هفتم آذرماه سال 1366 در منطقه‌ي ديوان‌درّه در سنّ 25 سالگي دز اثر رفتن آمبولانس بر روي مين به فيض شهادت نايل آمد.
پيكر پاك شهيد در بيرجند بر دوش مردم شهيدپرور تشييع گرديد و در گلزار شهداي اين شهر در كنار ديگر شهيدان به خاك سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 645

مجيد در سال 1347 در تهران در خانواده‌اي متديّن و مذهبي به دنيا آمد. دقت در اعمال و رفتار، ذكاوت و رأفت قلبي خاص از ويژگي‌هاي برجسته‌ي او بود. تحصيلات ابتدايي را در مدرسه‌ي بامشاد سپري كرد و دوران راهنمايي را در مدرسه‌ي شهيد طاهريان گذراند.
سال‌هاي 1358-1357 را در سنّ 11 سالگي تجربه كرد اما شور و علاقه‌اش را با حضور در تظاهرات و گشت‌هاي شبانه نشان مي‌داد. در 13 سالگي قاري قرآن بود. دوران دبيرستان را با عضويت در بسيج آغاز نمود. 15 ساله بود كه شور حضور در جبهه در وجودش شعله مي‌كشيد. دوران دبيرستان را در مدرسه‌ي مفيد و بهمن گذراند. سال آخر دبيرستان براي اولين بار عازم جبهه شد.
در عمليات كربلاي 5 از ناحيه‌ي دست و سينه مجروح شد. پس از بهبود، دوباره به جبهه بازگشت و در منطقه‌ي غرب، طي عملياتي در كوه‌هاي مهران مجدداً‌ مجروح شد. پاهايش يخ زده بود؛ لذا به بيمارستان تهران منتقل شد. بعد از اخذ ديپلم رياضي، در رشته‌ي مهندسي مكانيك دانشگاه تهران پذيرفته شد. اواخر سال 1366، دانشگاه را رها كرد و 6 ماه در جبهه ماند.
سرانجام در روز چهارم مردادماه سال 1367 در منطقه‌ي شلمچه در سنّ 20 سالگي به آرزوي خود رسيد.

منبع:كتاب از ستاره تا خورشيد جلد1   -  صفحه: 109

ماماني در سال 1344 در خانواده مذهبي و معتقد طالقان چشم به جهان گشود، و دوران کودکي را با سختي پشت سر نهاد و با همه مشکلات تحصيلات خود را ادامه داد، او پس از اخذ مدرک ديپلم وارد تربيت معلم شد چند مرحله به جبهه اعزام شد، در مدارس شهرستان ساوجبلاغ مشغول خدمت بود که بعد از چندين بار حضور در جبهه‌ سرانجام در تاريخ 1/11/1366 در سن 22 سالگي در خاک عراق به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

ماندني در روز بيستم مردادماه سال 1343 در روستاي «وراوي» در خانواده‌اي باايمان متولد شد. در سن هفت سالگي به مکتب‌خانه رفت و خواندن قرآن‌کريم را در مدت کوتاهي فرا گرفت، علاوه بر يادگيري قرآن، با ساير کتب ادعيه و رساله‌هاي علميه نيز آشنايي داشت.
در اوج حوادث سرنوشت‌ساز انقلاب به پيروي از رهبر فقيد انقلاب، در اجتماعات، فعالانه شرکت کرد. هنگامي که دست شيطان از آستين صدام عفلقي بيرون آمد و جنگي نابرابر بر ايران تحميل شد، رسالت سنگين مسلماني را بر دوش کشيد و با کسب آمادگي‌هاي دفاعي، سراسيمه راهي ميدان‌هاي نبرد حق عليه باطل شد. در سال 1361 در عمليات بزرگ رمضان شرکت کرد و مجروح شد.
سپس به جمع پاسداران انقلاب پيوست. در سال 1362 در عمليات والفجر 2 حماسه آفريد و سال 1363 را در مناطق عملياتي گذراند. آخرين اعزامش به جبهه،‌ در سال 1364 بود. سرانجام در عمليات والفجر 8 در اروندرود در تاريخ 21/11/1364 در سن 21 سالگي به شهادت رسيد و به درياي بيکران ابديت پيوست.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 415

در سال 1336 در شهرستان کازرون در خانواده‌اي منور به نور ايمان کودکي پا به عرصه وجود نهاد که نامش را عبدالمهدي نهادند. مهدي تحصيلات ابتدايي و دبيرستان را در شهر خود با موفقيت با پايان رسانيد و پس از اخذ مدرک ديپلم به خدمت نظام درآمد. دوران سربازي وي مصادف با اوج‌گيري انقلاب اسلامي بود و با فرمان روح‌الله کبير مهدي نيز همچون ساير سربازان، پادگان نظامي را ترک کرده و به درياي خروشان ملت پيوست. پس از پيروزي انقلاب و با تشکيل سپاه پاسداران در زمره سبزپوشان سپاهي درآمد. هنوز جنگ تحميلي شروع نشده بود که مهدي کانون گرم خانواده‌اي جديد را پي‌ريزي نمود و همسري مهربان برگزيد که حاصل اين پيوند فرخنده دو فرزند دختر مي‌باشد. سردار ماندني‌پور همزمان با شروع جنگ تحميلي در مهرماه سال 1359 به جبهه‌هاي نبرد شتافت. او پس از مراجعت از جبهه در دبيرخانه سپاه کازرون مشغول به خدمت شد و با تشکيل تيپ فاطمة‌الزهرا (س) مجدداً راهي ديار نور و آتش شد، در حاليکه فرماندهي گردان امام حسين (ع) را برعهده داشت در عملياتهاي مختلفي از جمله عمليات شکست حصر آبادان شرکت کرد. مهدي به راستي عاشق امام (ره) بود و در پيروي از فرامين والاي اين پير فرزانه از هيچ کوششي دريغ نداشت و سرانجام در سحرگاه هشتم بهمن ماه سال 1361 در حاليکه عاشقانه در حضور معبود به نماز ايستاده بود با پرتاب چند نارنجک به دست مزدوران ستون پنجم مستقر در منطقه دهلران پيکر مطهرش در سن 25 سالگي به خاک و خون کشيده شد و روح مشتاقش در ملکوت لايتنهاي قدس به پرواز درآمد.

منبع:كتاب خلاصه خوبي‌ها ج4

در دوم ارديبهشت‌ماه سال 1336 در روستاي شيلگان از توابع شهرستان درگز، پسري پا به عرصه‌ي گيتي نهاد که چندي بعد مايه‌ي فخر و مباهات خانواده و روستاي خويش گرديد. پدرش او را نادر نام نهاد و به راستي که جزو نوادر روزگار بود.
نادر دوران کودکي را در دامان طبيعت زيباي روستا گذراند. شش سال داشت که دوران تحصيل خويش را آغاز نمود و تا مقطع سوم راهنمايي، درسش را ادامه داد و پس از آن به دليل کمبود امکانات، ترک تحصيل کرد و به کار کشاورزي و دام‌داري مشغول شد.
در سنّ 18 سالگي به سربازي رفت و مدت دو سال خدمت زير پرچم خود را با لباس مقدس ارتش به پايان رساند و به زادگاهش برگشت. پس از چندي ازدواج کرد و صاحب يک فرزند پسر شد. در همين ايام بود که کشور عزيزمان مورد هجوم اشغال‌گران عراقي قرار گرفت. نادر داوطلبانه خود را براي جنگ به ارتش جمهوري اسلامي معرفي کرد و زير بيرق سرخ‌رنگ لشکر 77 پيروز ثامن‌الائمه به ميادين نبرد نور با ظلمت رهسپار شد.
سرانجام پس از ماه‌‌ها مبارزه براي دفاع از کيان وطن، در چهارم ارديبهشت‌ماه سال 1362 و در منطقه‌ي عملياتي خرمشهر مورد اصابت ترکش خمپاره‌ي دشمن قرار گرفت و در سنّ 26 سالگي به ديدار دوست شتافت.
مزار پاکش در گلزار شهداي روستاي شيلگان قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد10 صفحه 46

حسين در اولين روز از بهار سال 1342 در محله جفره‌ماهيني شهر بوشهر ديده بر جهان هستي گشود. او آموختن علم را از سن 7 سالگي آغاز كرد و با سعي و تلاش فراوان تا اخذ مدرك ديپلم در دبيرستان شهيد نواب صفوي به تحصيل پرداخت. حسين در دوران تحصيل با شهيد عباس «پوربهي» آشنا شد و هر دو همه جا با هم بودند.
با شروع انقلاب در صف تظاهركنندگان قرار گرفت و در زمان جنگ‌تحميلي در سال 1363 به عنوان سرباز وظيفه همراه دلاورمردان نيروي زميني به ميدان رزم شتافت.
ماهيني پس از گذراندن دوره‌ي آموزشي در اصفهان به عنوان ديده‌بان عازم خط مقدم شد و در جبهه دهلران و شرهاني حماسه آفريد. حسين در عمليات والفجر 8 نيز در كنار ياران و ياوران سپاه اسلام حضور يافت و سرانجام در روز بيست و سوم فروردين‌ماه سال 1365 در خاك شرهاني در سن 23 سالگي به عرش اعلي بال گشود و در گلزار شهداي بوشهر آرام گرفت.

منبع:كتاب بيرق افراشته صفحه 275