ليست شهداي دفاع مقدس (ه)

محمد هاشمي فرزند محمدابراهيم در سال 1343 در روستاي گازار در خانواده‌اي مذهبي چشم به جهان گشود. دوران كودكي و تحصيلات ابتدايي را در روستاي گازار سپري نمود. پس از آن ترك تحصيل نمود و به حرفه‌ي خياطي پرداخت. چند سالي در روستا كار كرد. سپس با تجربه‌ي شغلي به شهر آمد و به خياطي ادامه داد. او فعالانه در مساجد حضور مي‌يافت و نماز را به جماعت اقامه مي‌كرد.
در جبهه نيز شبانه در نماز شب با معبودش خلوت مي‌كرد. محمد يكي از افراد فعالي بود كه تمام وقتش را با منافقين درگير بود. به امام، رهبري و ولايت فقيه علاقه‌مند بود و به طرق مختلف دوست داشت خدمتي صادقانه به اسلام، انقلاب و رهبر داشته باشد. با وجود اين‌كه تك فرزند خانواده بود و اين عامل مي‌توانست بهانه‌اي براي نرفتن وي به جبهه باشد، مي‌گفت: « جبهه براي پاك‌سازي انسان خيلي خوب است. » او جبهه را كارخانه‌ي پاك‌سازي و خودسازي و تهذيب نفس مي‌دانست.
از زماني كه به جبهه رفت، هم‌چنان در منطقه ماند و در برابر تجاوزگري‌هاي صداميان مردانه ايستادگي كرد. هميشه كارهاي دوستان و هم‌رزمانش را انجام مي‌داد و به قولش وفادار بود. در منطقه‌ي عملياتي در اندك فرصتي كه به دست مي‌آورد، به نماز و عبادت و تلاوت قرآن مي‌پرداخت. وي به امر به معروف و نهي از منكر خيلي توجه داشت.
سرانجام در تاريخ يازدهم آبان‌ماه سال 1361 در منطقه‌ي عملياتي بانه‌ي سومار بر اثر اصابت تير در سنّ 18 سالگي به شهادت رسيد. پيكر پاكش را پس از تشييع باشكوهي در بيرجند، به زادگاهش انتقال دادند و به امانت خاك سپردند.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 803

سال 1313 در فيروزآباد فارس به دنيا آمد؛ هنوز كودكي بيش نبود كه پدر، رخت سفر بربست. پنج سالگي براي از دست دادن پدر خيلي زود بود؛ اما او در سايه‌ي عنايت حضرت حق بزرگ شد. سيدعمران همانند ديگر كودكان به مدرسه رفت و تا پايان سال سوم راهنمايي تحصيل نمود.
او در سنين جواني براي مدتي به عنوان معلم به تدريس پرداخت. سپس به استخدام ارتش درآمد. قلب مهربانش كه درد يتيمي را حس كرده بود، در ارتش به ياري محرومين خصوصاً سربازان بي‌بضاعت شتافت.
هاشمي در زمان جنگ تحميلي در جرگه‌ي رزمندگان اسلام قرار گرفت و به دفاع از كشور اسلامي پرداخت. وي سرانجام در روز بيست و چهارم فروردين‌ماه سال 1360 در جبهه‌ي رقابيه در سنّ 47 سالگي از شراب طهور بهشتي نوشيد.
خاك امامزاده ابراهيم، اينك پيكر غرقه به خون سيد را در بر گرفته و در انتظار وعده‌ي الهي، لحظه‌شماري مي‌كند.

منبع:كتاب صحيفه ابرار   -  صفحه: 96

سيد عبدالله در روز سوم شهريورماه سال 1338 در «علامرودشت» در خانواده‌اي از سادات جليل‌القدر هاشمي ديده به جهان گشود. در کودکي بنابر عادت خانوادگي به فراگيري قرآن پرداخت.
تحصيلات ابتدايي را در کهنويه علامرودشت و دوره‌ي راهنمايي را در شهر «خنج» ادامه داد. در سال‌هاي شکوهمند پيروزي انقلاب،‌ با الهام گرفتن از ظلم‌ستيزي و عدالت‌خواهي اجداد بزرگوارش، به سيل خروشان ملت پيوست و در اجتماعات مردمي شرکت کرد. پس از پيروزي انقلاب از فعالان پايگاه مقاومت بيسج در محل بود. با هجوم ناجودانمردانه‌ي دشمنان انقلاب به ميهن اسلامي، هاشمي بيشتر وقت خود را صرف دفاع از کشور و تشويق جوانان براي حضور در جبهه کرد. و به قول همسرش در طول شش سال زندگي مشترک کمتر در خانه بود.
آن بسيجي فداکار پس از سال‌ها مجاهدت در راه خدا، سرانجام در منطقه‌ي شرهاني در زير آتش سنگين دشمن دل دريايي‌اش را به سيل حوادث سپرد و گمنام و بي‌نشان فدايي در راه اسلام و انقلاب شد.
روز بيست و سوم دي‌ماه سال 1365 رعنا جوان 27 ساله استان به آسمان پر گشود و شهيد راه حق شد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 496

سيد حسين در اولين روز از فروردين ماه سال 1340 در محله‌ي تراکمه‌ي سفلي (قلعه ملا) شهر لامرد در خانواده‌اي از سلاله‌ي سادات ديده به جهان گشود. در سه سالگي پدرش دار فاني را وداع گفت و در دامن مادر و عمه‌اي دلسوز پرورش يافت. دوره‌ي ابتدايي را در دبستان‌هاي چاه قائدي و لامرد، دوره‌ي راهنمايي را مدرسه‌ي شهيد اندرزگوي لامرد و دوره ي متوسطه را در دبيرستان شهيد بهشتي ادامه‌ي تحصيل داد.
در جريان جنگ، در تابستان 1360 پس از فراگيري آموزش‌هاي نظامي، همراه گروهي موسوم به «بلال حبشي» عازم جبهه شد و پس از سه ماه جهاد در گرماي طاقت‌فرساي «سومار» به زادگاهش بازگشت. با گذشت 20 روز از آغاز سال تحصيلي، همراه گروه ديگري از همرزمانش عازم جبهه‌هاي غرب گرديد. در عمليات مطلع‌الفجر که در منطقه‌ي عملياتي گيلان‌غرب و سر پل ذهاب انجام شد. شجاعانه با دشمن جنگيد. سرانجام در تاريخ 25/9/60 به آرزوي ديرين خود رسيد و در ارتفاعات سر به فلک کشيده سياکوه در سن 20 سالگي مدال شهادت گرفت.
پيکر مطهرش 8 ماه در ميان برف و بوران، شاهد از جان‌گذشتگي رزمندگان اسلام بود. تا آن‌که به لامرد منتقل گرديد و پس از تشييع باشکوه در قطعه‌ي شهداي گلزار مرکزي مأوا گزيد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 493

در سال 1340، کودکي در شهر اهواز چشم به جهان گشود که نامش را علي نهادند. کودکي او مصادف با دوران سياه ستم‌شاهي بود، و علي هاشمي از همان زمان با افکار سبز و روشن اسلام پيوندي عاشقانه يافت.
وي ارتباط تنگاتنگ خويش را با کوثر زلال وحي از همان سنين حفظ نمود و تفسير قرآن و درس اخلاق را از برنامه‌هاي مهم خويش قرار داده و با علاقه و ارادتي که به نماز داشت مريد و مؤذن مسجد شد.هاشمي پس از پيروزي انقلاب با تکيه بر مطالعات عميق و آگاهي‌هاي ديني خود در بحث‌هاي گروهک‌هاي مختلف شرکت کرده و با بحث‌هاي منطقي آنان را به تسليم در برابر اسلام وامي‌داشت. وي از همان زمان ابتدا عاشق و دلباخته امام (ره) و پيشتاز مبارزه بود و به همين دليل به قصد خدمت به نظام وارد کميته انقلاب شد و سپس به همراه حسين علم الهدي، آقايي و .... جهت تشکيل بسيج و سپاه تلاش‌هاي بسياري نمود.
زندگي در جنگ مرحله نويني از دوران پرتلاطم حضور حاج‌علي در دنياي خاکي بود اوج ايثار و رشادت او در شناسايي‌هايش نمايان بود. آنچنان که تمام طرح‌هاي عملياتي‌اش را با تعداد اندکي نيرو با موفقيت به انجام مي‌رساند. با گسترش محورهاي عملياتي، حاج‌علي تيپ 37 نور را در محور حميديه تشکيل داد. و پس از عمليات بيت‌المقدس توانست سپاه بستان و هويزه را تشکيل دهد. ايجاد پاسگاه‌هاي مرزي و مسئوليت پدافندي کل منطقه از فعاليت‌هاي ديگر او بود.
وي پس از تشکيل قرارگاه «نصرت» و ارائه طرح کلي عمليات خيبر و بدر، مسئوليت سپاه ششم امام جعفر صادق (ع) را عهده‌دار شد که حاصل آن سازماندهي 13 يگان رزمي و پشتيباني در استان خوزستان بود.و شايد به همين دليل او را سردار هور ناميدند. سرانجام قرارگاه نصرت در محاصره‌ي دشمن قرار گرفت و تعدادي از نيروهاي اسلام به اسارت نيروهاي بعثي درآمدند و علي هاشمي چهره محبوب و خندان عرصه‌هاي عشق و ايمان سرانجام در چهارم تير ماه سال 1367 در سن 27 سالگي به آسمان پيوست و نامش ستاره درخشاني شد بر تارک تاريخ ملت ايران تا نسل فرداي ايران راه درست زيستن را از او بياموزند.

منبع:مطالب ارسالي از كنگره شهداي خوزستان  

آغازين روزهاي سال 1339 كودكي در منطقه‌ي ميشان ديده به جهان هستي گشود كه نامش را احمد گذاردند.
مشكلات زندگي با همه‌ي قدرت، ناگواري و پنجه‌ي سهمگين نتوانست در اراده و سرافرازي او و خانواده، خللي وارد نمايد.
هم‌گام با پدر به تلاشي سخت تن در داد و صبور و بردبار به كار و تلاش دل بست.
دوران تحصيلات ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان را با كمال موفقيت تا سال 1361 به پايان برد و در كنار اهميت دادن به وظايف ديني، براي پرورش جسم به ورزش خصوصاً فوتبال علاقمند بود.
هم‌گام با خيزش مقدس مردمي به رهبري پير فرزانه، در تظاهرات و راهپيمايي‌ها حضوري فعال داشت و بعد از پيروزي اين نهضت عظيم آسماني، تنفري عميق نسبت به گروهك‌هاي منحرف ضد انقلاب داشت.
هاشمي در طول زمان تحصيل، دوشادوش برادران انجمن اسلامي فعاليت كرد و با پوشيدن لباس رزم سربازي اسلام در ميادين نبرد حاضر شد.
وي سرانجام در تاريخ 9/1/1363 در خسروآباد آبادان در سنّ 24 سالگي بر اثر اصابت تركش خمپاره به بيكران آسمان بال گشود و در گلزار شهداي گچساران به خاك سپرده شد.

منبع:كتاب شقايق هاي آسماني جلد 1   -  صفحه: 159

سيدمحمدجعفر هاشمي‌گلپايگاني در ارديبهشت ماه سال 1348 در شهر تهران در يک خانواده متوسط و مذهبي ديده به جهان گشود. او تحصيلات خود را تا مقطع راهنمايي در مدارس محل سکونت خود به پايان رساند و مقطع دبيرستان را در دبيرستان سپاه پاسداران ادامه داد. محمدجعفر هاشمي در خرداد ماه 1365 به جبهه جنوب اعزام و در تاريخ 26/3/65 در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش به ناحيه سر و شکم مجروح و به تهران انتقال يافت. ايشان پس از بهبودي مجدداً در تاريخ 25/10/65 بار ديگر به منطقه شلمچه اعزام و در عمليات کربلاي 5 در سن 17 سالگي به شهادت رسيد.
پس از گذشت 3 سال يعني در تاريخ 12/4/68 پيکر مطهرش کشف و پس از تشييع در بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

منبع:يادنامه5600 شهيد دانش آموز و شهيد فهميده  

منوچهر هاشمي يانس در 7/9/1335 در شهرستان قزوين به دنيا آمد. تحصيلات مقدماتي را در زادگاه خود با موفقيت به پايان رساند. پس از اخذ ديپلم به خدمت سربازي رفت. با اتمام سربازي، در سال 1356 به عنوان تربيت آينده‌سازان جامعه بر عهده گرفت. در آزمون سراسري سال 1358 دانشگاهها در رشته‌ي «علوم آزمايشگاهي» دانشگاه تبريز پذيرفته شد.
وي که از نوجواني فعاليت سياسي – مذهبي داشت. در دانشگاه نيز فعاليتش را ادامه داد و براي خدمت به دانشگاهيان با جهاد دانشگاهي همکاري نمود. چون منقضي خدمت سال 1356 بود با شروع جنگ تحميلي به خدمت سربازي فرا خوانده شد و پس از طي دوره شش ماهه احتياط به دانشگاه بازگشت و تحصيلات خود را ادامه داد.
در دوران تحصيل بارها از طريق بسيج به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام گرديد و در چندين عمليات شرکت نمود که پس از ماهها ايثار و جهاد به تاريخ 7/7/1361 در سومار در عمليات «مسلم بن عقيل» در سن 26 سالگي جام شهادت را سر کشيد و به ديار باقي شتافت.

منبع:پرونده شهيد در مديريت فرهنگي دانشگاه تبريز