ليست شهداي دفاع مقدس (ي)

حسن يوسفي فرزند علي در سال 1342 در روستاي مساوري خوسف از توابع بيرجند متولّد شد. تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش و در روستاي رکاب پشت‌سر گذاشت. ايام فراغت، در چوپاني و کارهاي کشاورزي مددکار پدر بود. دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه راهنمايي علّامه فرزان بيرجند و دوره‌ي متوسطه را در دبيرستان دکتر شريعتي ادامه داد.
دوران انقلاب همراه مردم در تظاهرات حضور پيدا کرد و بعد از انقلاب در انجمن اسلامي مدرسه شرکت فعّال داشت. زماني که در بستر بيماري افتاده بود، مي‌گفت:« خدايا مرا در بستر مميران. بگذار بروم جبهه و آن‌جا جان سپارم».
او زماني که بهبود يافت، در سال 1362 از طريق بسيج عازم جبهه شد. بعد از بازگشت از جبهه بار ديگر به عنوان سرباز وظيفه در سپاه عازم جبهه گرديد و پس از مبارزه‌اي شجاعانه در تاريخ هشتم اسفندماه سال 1362 در منطقه‌ي عملياتي خيبر در سن 20 سالگي به شهادت رسيد.با تلاش شبانه‌روزي ايثارگران کميته‌ي تجسّس، سرانجام در سال 1373 جنازه‌ي مطهّرش از روي پلاک شناسايي گرديد و پس از انتقال به بيرجند و تشييع، با شکوه خاصّي در زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند 833

درشانزدهم بهمن ماه سال 1322ه.ش درشهرستان مغان از توابع شهرستان کرمي استان اردبيل چشم به جهان گشود، او دوران کودکي را در سايه امن خانواده سپري کرد و تحصيلاتش را تا پايان مقطع دبستان ادامه داد، ميرعلي از همان آغاز کودکي با ظلم و جور سردمداران رژيم پهلوي آشنا شد، اما دستان کوچکش توان مقابله با اين ظلم و استبداد را نداشت، پس از پيروزي انقلاب اسلامي و پس از آغاز جنگ تحميلي در سال 1360 يوسفي به جمع برادران غيورش در سپاه پيوست. او ابتدا ساماندهي تشکيلات واحد پرسنلي سپاه خلخال را بر عهده گرفت، تلاش‌هاي پيگير ميرعلي در اين بخش از سپاه، باعث شد، نيروهاي زيادي جذب بسيج خلخال شوند. وي مدتي نيز در بنياد شهيد فعاليت کرد، اما روح بي‌تابش توان ماندن در شهر را نداشت، به همين علت عازم جبهه‌هاي نبرد شد، و فرماندهي تعاون لشگر عاشورا را بر عهده گرفت. يوسفي براي مدتي فرماندهي گردان انصار و فرماندهي گردان 72 ثار‌الله را پذيرفت. اما چندي بعد فرماندهي گردان اباعبدالله (ع) را به او سپردند، سرانجام سردار دلاور دشت‌هاي تفتيدة جنوب در عمليات کربلاي5 در تاريخ 5/12/1365 در حاليکه پيکر خونين همرزمش [شهيد همرنگ] را از اعماق «نهر جاسم» بيرون مي‌آورد، در خاک پاک شلمچه به سجده افتاد و درسن43سالگي آسماني شد، پيکر پاک ميرعلي را در زادگاهش به خاک سپردند.

منبع:كتاب روايت سي مرغ  

علي‌محمد در سال 1337 فرزندش احمد را در آغوش گرفت. دوران کودکي احمد در کوهپايه اصفهان سپري شد و تا سال اول دبيرستان در همانجا به تحصيل پرداخت. سپس به اصفهان مهاجرت نمود و در رشته راه و ساختمان هنرستان صنعتي تحصيلاتش را ادامه داد. در سال 1355 به مدرسه عالي ساختمان تهران رفت و همزمان با ورود به دانشکده با دانشجويان و استادان متعهد تماس گرفت. مطالعه کتب ديني و بررسي مسائل سياسي او را بر آن داشت تا مردم زادگاهش را نسبت به مسائل روز آشنا سازد. به همين علت نوارهاي سخنراني امام در نجف و کتابهاي دکتر شريعتي را به کوهپايه برد و بين دوستانش پخش نمود. در ديماه سال 1356 فعاليتش را گسترش داد و در تاريخ 17/2/1357 به علت فعاليت‌هاي سياسي از دانشگاه اخراج گشت. ولي احمد باز هم در جلسات سخنراني در تهران شرکت کرد. در تظاهرات‌هاي روزهاي سيزدهم آبان ماه، ششم و هشتم بهمن ماه 1357 و شانزدهم و هفدهم شهريور،‌ بيست و يکم و بيست و دوم بهمن 1357 يوسفي فعالانه حاضر شد و بعد از پيروزي انقلاب به همراه برادران جهادسازندگي به کردستان رفت و در امر راه‌سازي خدمات ارزنده اي ايفاء نمود. پس از تعطيلي دانشگاه‌ها در قسمت تدارکات سپاه به فعاليت پرداخت و در اسفندماه سال 1359 به جبهه‌هاي جنوب رفت و در حمله دارخوئين از ناحيه گردن مجروح گشت. او بار ديگر بعد از دو ماه به آبادان اعزام شد و در عمليات ثامن‌الائمه شرکت نمود.او در جبهه‌هاي سوسنگرد و بستان نيز حماسه آفريد تا اينکه در روز يکشنبه در تاريخ 8/9/1360 در عمليات طريق‌القدس بر اثر اصابت ترکش خمپاره بستان را به خون خويش مزين ساخت و در سن 23 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:اسوه‌هاي شهادت در اصفهان

سال 1345 به دنيا آمد؛ از اهالي شهرستان بيجار بود. از يلان صف‌شكن استان كردستان كه دل از همه‌ي تعلّقات بريد و در جرگه‌ي ياران و ياوران امام (ره) به مصاف باطل رفت.
يوسفيان در جبهه‌هاي نبرد مردانه رزميد و حماسه‌اي پرشكوه از خود به يادگار گذاشت.
وي سرانجام در تاريخ 22/11/1364 هنگام عمليات والفجر 8 از شراب طهور بهشتي نوشيد و خون سرخش بر خاك فاو ريخت.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي  

حجت‌الله در سال 1337 در شهرستان ورامين متولد شد و در سايه حضور پدر و مادري مهربان پرورش يافت.او در زمان جنگ تحميلي به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت و سرانجام در تاريخ 23/12/1364 در سن سن 27 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب يادياران

در سومين روز دي‌ماه سال 1340 روستاي جغال از توابع شهرستان درگز شاهد تولد کودکي از سلاله‌ي پاکان روزگار بود؛ کودکي که چندي بعد چنان حماسه‌اي در تاريخ اين مرز و بوم رقم زد که خاطره‌ي اعصار، نام او را براي هميشه در فرهنگ دفتر خويش حفظ خواهد کرد.
يونس‌دليري مداح اهل‌بيت (ع) بود و در مهرباني و شکيبايي زبان‌زد روستا بود. ارادت خاصي به شهدا داشت و آرزويش ادامه‌ي راه آنان بود. وي با رسيدن به سنّ خدمت سربازي به جبهه‌هاي نبرد اعزام شد و در طول 8 ماه حضور سرخش همراه لشکر 77 ثامن‌الائمه (ع) هميشه در خط مقدم انجام‌وظيفه نمود.
هم‌رزمش از دلاوري‌هايش در جبهه‌ها ياد کرد و گفت: «هرگاه پشت قبضه‌ي تيربار مي‌نشست، با شعر خواندن شروع به تيراندازي مي‌کرد و هيچ دلهره‌اي به خود راه نمي‌داد؛ به طوري‌که اين کار در بالا بردن روحيه‌ي هم‌رزمانش تأثير زيادي داشت و به او لقب قهرمان داده بودند. »
سرانجام شهيد يوسف‌علي يونس‌دليري در تاريخ 13/9/1360 در محور آبادان ماهشهر در حالي که براي آوردن آب براي هم‌رزمان تشنه‌اش از سنگر خارج شده بود، مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و در سنّ 20 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش رسيد. مزار پاکش در روستاي جغال قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد10 صفحه 41