ليست شهداي دفاع مقدس (ي)

سميرا در سال 1363 در تهران متولد شد، کودکي او در خانه‌ي پدربزرگ سپري شد تا پدرش بتواند دوران خدمت نظام وظيفه‌ي خود را به پايان برساند.
چهار سال بيشتر نداشت که آماده‌ي مراسم تحويل سال نو شد. ناگهان صداي انفجار موشک‌هاي رژيم بعثي شادي سال نو را به غمي بزرگ تبديل کرد. ترس و وحشت مجالي براي کمک خواستن از مادر نگذاشت دستان کوچکش با قطرات سرخ خون مظلوميت مردم بي پناه را ثبت کرد.
مزار او در امامزاده علي‌اکبر (ع) چيذر کنار پدر بزرگ ( شهيد عباس‌علي حاج حسيني ) مادربزرگ ( شهيد فاطمه حسين عسگر ) دايي ( شهيد منصور حاج حسيني ) ، همسر و فرزندان دايي اش قرار دارد.

منبع:كتاب آئينه و شقايق جلد 1 صفحه 188

لاچين يوسف‌خاني در اول شهريور ماه 1344 در روستاي شوي از توابع بخش نوخندان شهرستان درگز پا به عرصه وجود گذاشت.
در کلاس پنجم ابتدايي تحصيل را رها و جهت امرار معاش به تلاش و کار طاقت‌فرساي کشاورزي پرداخت. پس از رسيدن به سن قانوني براي خدمت مقدس سربازي اعزام شد.
او که همزمان با بحبوحه جنگ تحميلي براي خدمت در لباس فاخر ارتش جمهوري اسلامي به جبهه ميمک اعزام شده بود، هميشه اين نکته را گوشزد مي‌کرد و خدا را شاکر بود که هنگامي براي خدمت به کشور و ملت اعزام شده که مملکت و کشور نياز به دفاع دارند و هيچ هراسي از رويارويي با دشمن بعثي و شهادت در راه خدا نداشت.
سرانجام در تاريخ 22/8/1363 و در جبهه ميمک او که تنها دو ماه از ازدواجش سپري مي‌شد در اثر اصابت ترکش در سن 19 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي روستاي شوي قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد 10   -  صفحه: 58

عبدالحميد در يکي از روزهاي زيباي سال 1338 ،در جمع خانواده‌اي مذهبي در شهر دزفول به دنيا آمد.دوران کودکي را در دامان پر مهر مادر و زير سايه تعاليم عالي اسلام گذراند. در دوران تحصيل تابستانها کار مي‌کرد تا مخارج تحصيل خود را بپردازد .با شروع انقلاب اسلامي به صف مجاهدين مبارز پيوست و در فعليتهايي مانند تکثير نوار سخنان امام (ره) و پخش اعلاميه‌ها و شناسائي افراد ساواک شرکت داشت.
در اسفندماه سال 1357 به دستور پيرو و مقتدايش روح‌الله کبير براي يادگيري فنون نظامي به پادگان دزفول رفت و سپس به عضويت سپاه پاسداران درآمد .پس از يکسال خدمت صادقانه در سپاه در تاريخ 17/7/58 به خدمت مقدس سربازي عازم شد ،دوره تعليمات نظامي را در پادگان "خسروآباد" آبادان گذراند و در مدت 4 ماه آموزشي چنان در عمل به دستورات دين وخلوص نيت موفق بود که به عنوان امام جماعت همرزمانش انتخاب شد. سپس به هنگ ژاندارمري اهواز منتقل شد، عبدالحميد در مسائل فرهنگي بسيار فعال بود و همانجا توانست کتابخانه‌اي با ظرفيت 10 هزار جلد کتاب تاسيس نمايد. سرباز مخلص اسلام در طول خدمت عاشقانه خود در سپاه پاسداران و ارتش بارها رشادت خود را در ماموريت‌هاي خطرناک و حساس به نمايش گذاشت. و هربار سربلند از انجام ماموريت باز مي‌گشت. هرچند چندين بار تا مرز شهادت پيش رفت و يکبار نيز در کنار حجه‌السلام غفاري در جبهه خونين‌شهر با دشمن بعث به نبرد پرداخت.سرانجام روح عاشقش مرزهاي تن را پيمود و در تاريخ 16/7/1359 در جبهه اهواز زمانيکه براي تهيه آب آشاميدني براي همرزمانش از سنگر خارج شده بود بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 21 سالگي دعوت حق را لبيک گفت.

منبع:كتاب شهداي دزفول

سروان خدايار يوسفي در سال 1323 در خانواده‌اي مؤمن و خدادوست در اراك ديده به جهان گشود. دوران كودكي و نوجواني خود را سپري كرد و تحصيلات خود را تا مقطع ديپلم به پايان رسانيد.
وي انساني زحمتكش و سخت‌آزموده و فعال بود و هرگز از تلاش و كوشش دست نمي‌كشيد. قلبي رئوف و دلي مهربان داشت و با اطرافيان بسيار خوش‌برخورد بود. سعي مي‌كرد ديگران را از خود نرنجاند. از همان ابتداي جواني عاشق حفظ و حراست از سرزمين عزيزمان بود و به دليل همين روحيه وصف‌ناشدني و عقايد مقدّسي كه در سر مي‌پروراند، سال 1354 به استخدام ژاندارمري درآمد و در آموزشگاه افسري مشغول به خدمت گرديد. بعد از فارغ‌التحصيلي به درجه ستوان‌سومي مفتخر و به ناحيه ژاندارمري خوزستان منتقل گرديد. مسئوليت‌هايي كه در طول خدمت مقدسش مي‌توان به آن اشاره كرد، فرمانده دسته پشتيباني منطقه سوسنگرد و معاون و مترجم و افسر آموزش گروهان بستان هنگ سوسنگرد و فرمانده گروهان ژاندارمري و معاون و سرپرست گروهان ژاندارمري سوسنگرد؛ كه همه آنها را با افتخار و موفقيت پشت‌سر نهاد.
ثمره ازدواجش يك فرزند دختر و چهار فرزند پسر بود. وي عاشق شهادت بود و همواره از اين فيض عظيم سخن مي‌گفت تا سرانجام در مورخه 24/8/59 به علت درگيري با ارتش مزدور عراق در سوسنگرد در سن 36 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:پايگاه اطلاع رساني پليس

در يکي از روزهاي بهاري، هنگامي که شکوفه‌هاي رنگارنگ گياهان از خواب زمستاني بيدار شده و طبيعت را رنگ و بوي تازه‌اي بخشيده بودند، در يکي از محلات تهران ميان خانواده‌اي متديّن و مذهبي در سال 1347 فرزندي پا به جهان نهاد که نامش را محمدرضا نهادند.
وابستگي و پاي‌بندي خانواده نسبت به اسلام باعث شد تا از 5 سالگي خواندن قرآن، را نزد پدرش بياموزد؛ به طوري‌که قبل از راه‌يابي به مدرسه موفق شد تا چند بار قرآن را بخواند و با شرکت در مسابقات مربوطه، به جوايزي نيز دست يابد. علاقه‌ي وي به قرآن باعث شد تا سوره‌هاي کوچک را از حفظ کند. هنوز ده ساله بود که زمزمه‌هاي انقلاب، نوازش‌گر گوش‌هاي عاشقي شد که سال‌ها منتظر شنيدن آن بودند.
او کودکي بيش نبود، سعي کرد تا حدّ توان ياري‌کننده‌ي نهضتي باشد که بعدها مي‌توانست در راه استمرار آن بيشتر تلاش کند. با پيروزي انقلاب به وسعت فعاليت خويش افزود و با شرکت در راه‌پيمايي‌ها و در سنين بالاتر با عضويت در بسيج مستضعفين، شب‌ها در نگهباني از محل شرکت کرده و روزها در کلاس درس حضور مي‌يافت. او نيز به عنوان يک نيروي زبده در بسيج محل شناخته شده بود. روزهاي جمعه بچه‌ها را جمع مي‌کرد و براي انجام نماز جمعه عازم دانشگاه تهران مي‌شد. او عاشق اهل‌بيت (ع) بود و در مراسم سوگواري سيدالشهدا (ع) شرکت فعال داشت. هجوم لشگر متجاوز عراق به خاک ايران، او را بر آن داشت تا به دفاع و مبارزه به پا خيزد. مجموعاً سه بار عازم مناطق عملياتي شد که آخرين بار آن در آذرماه سال 1364 بود.
در طول حضورش در جبهه، يک بار از ناحيه‌ي دست مجروح شد و براي مداوا و استراحت به منزل بازگشت؛ ولي روحيه‌ي والاي او، طاقت ماندن را نداشت، زيرا که حضور در ميان عاشقان و بسيجيان، آن هم در محيط روحاني جبهه، هرگز نمي‌توانست او را به ماندن در شهر قانع و راضي کند. به همين جهت قبل از مداواي کامل، هم ‌چون کبوتري سبک‌بال به جبهه بال گشود و عاشقانه به هم‌رزمانش پيوست.
وي در عمليات والفجر 8، با آزادسازي بندر « فاو » در حالي که سرود فتح مي‌خواند و در دل، عشق امام حسين (ع) را داشت، مورد اصابت ترکش گلوله قرار گرفت و در يک بعد از ظهر سرد و زمستاني در سنّ 17 سالگي در بندر آزاد شده‌ي « فاو » به ديدار الله شتافت.

منبع:يادواره 5600 شهيددانش آموزوشهيدفهميده

حسين يوسفي فرزند محمد در سال 1339 در روستاي دهک از توابع شهرستان نهبندان در خانواده‌اي کشاورز ديده به جهان گشود. در دو سالگي مادر مهربانش را از دست داد. ولي پدر فداکارش با زحمات شبانه‌روزي و محبت‌هاي بي‌دريغ خود موجب گرديد که رنج بي‌مادري را احساس نکند.
او دوران ابتدايي را با عشق و علاقه به پايان رساند و جهت ادامه تحصيل رهسپار شهر بيرجند شد و با وجودي که از نظر مسکن در مضيقه بود به هر نحو ممکن ادامه تحصيل داد. در سال 1357 با اوج گرفتن انقلاب اسلامي به صفوف فشرده تظاهرات عليه نظام ستم‌شاهي پيوست و همواره در سازماندهي گروه‌هاي دانش‌آموزي نقش مؤثري داشت.
با پيروزي انقلاب اسلامي به جمع داوطلبان جهاد سازندگي بيرجند پيوست و به صورت فعال مشارکت مي‌جست. براي فعاليت‌هاي عمراني به روستاهاي دوردست و محروم اعزام شد. در اواخر سال 1358 به عضويت بسيج مستضعفين درآمده و در تمامي حوادث روزهاي اول انقلاب از جمله:
1- تصرف خانه تيمي منافقين.
2- مجادله و بحث با منافقين و از بين بردن نشريات آنان.
3- مبارزه با حمله مسلحانه هواپيماهاي آمريکايي در صحراي طبس.
در برچيدن دفتر همکاري بني‌صدر خائن در بيرجند مشارکت داشت. وي با گذراندن دوره‌هاي مختلف نظامي در سمت مربي آموزش نظامي سپاه مشغول خدمت گرديد و پس از اندکي به دليل ابزار لياقت به عنوان فرمانده پادگان آموزشي بسيج انتخاب شد و به انجام وظيفه پرداخت.
سپس براي دفاع از اسلام، راهي جبهه‌هاي نور گرديد او سرانجام در ششم اسفند ماه سال 1362 در عمليات خيبر در منطقه جزاير مجنون مفقودالاثر شد. پس از يازده سال پيکر پاکش در رمضان سال 1373 توسط گروه تفحص کشف و در تاريخ بيست و يکم اسفند ماه سال 1373 بر دوش امت حزب‌اله بيرجند تشييع و در زادگاهش در جوار مزار شيخ احمد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 834

محمدرضا يوسفي مشهور به يعقوبي فرزند اسماعيل در تاريخ 10/3/1341 در روستاي رکن الدين شهرستان بيرجند در دامن خانواده‌اي مذهبي و کم بضاعت متولد شد.
در سن 5 سالگي به مدرسه رفت و تا کلاس پنجم ابتدايي در روستاي نوزاد عربخانه در اطراف شهرستان بيرجند مشغول تحصيل بود. سپس در جهت فراگيري علوم حوزوي به مدرسه معصوميه اين شهرستان رفت و پس از دو سال تحصيل، به شهر مشهد عزيمت نمود و مدت 7 سال به آموختن علوم ديني در اين شهر پرداخت.
او پس از ورود به شهر مشهد در مدرسه‌اي در بازار سرشور سکونت گزيد و پس از آن در حجره‌اي در مدرسه امام صادق (ع) اين شهر ادامه تحصيل داد. وي همراه ساير مردم ايران در تمام دوره‌هاي انقلاب حاضر بود و به مبارزه با رژيم دستگير شد و از ناحيه دست و دندان‌ها مجروح شد و تعداد زيادي از دندان‌هايش توسط آن‌ها شکست و پس از ضرب و شتم بسيار آزاد شد.
با آغاز جنگ تحميلي، محمد رضا براي اعزام به جبهه در سپاه پاسداران ثبت نام کرد که به جبهه سقز و قصر شيرين اعزام شد. او مدت سه ماه با دشمنان داخلي و خارجي به جنگ و مبارزه پرداخت و سپس به شهر مشهد بازگشت و به درس خود ادامه داد.
وي در ايام ماه رمضان و محرم سال 1358جهت تبليغ به شهرستان درگز و قوچان رفت و در سال 1360رهسپار شهرستان يزد شد و پس از حضور در دفتر شهيد آيت‌الله صدوقي، به عنوان مبلّغ به شهرستان بندرعباس و جيرفت اعزام گرديد. پس از اين مرحله و با تعطيل شدن دروس حوزه، خود را براي حضور مجدد در جبهه آماده کرد. وي اين بار توسط جهاد سازندگي شهر مشهد به عنوان نيروي مردمي جهت تبليغ به جبهه اعزام شد و ابتدا به سوسنگرد و سپس به بستان رفت. او به محض رسيدن به جبهه تبليغ حاضر به ماندن در پشت خط نشد و به خط مقدم جبهه شتافت. و سرانجام در ساعت 7 صبح 19/12/1360 در حالي که 19 سال بيشتر نداشت پس از حدود 24 ساعت مبارزه با دشمن در تنگه چزابه به شهادت رسيد. پيکر اين روحاني مبارز در شهرستان بيرجند به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 280

يوسف يوسفي فرزند نورمحمد در سال 1345 در روستاي همچ از توابع شهرستان بيرجند ديده به جهان هستي گشود. پدرش دامدار و کشاورز بود و او نيز پس از گذراندن دوران کودکي در کارها به پدرش کمک مي‌کرد. زندگي سخت روستا فقر مادي، و چوپاني از او جواني کارآمد و مقاوم ساخت. او در طبيعت رشد کرد و از امور مادي و زرق و برق دنيوي به دور بود. جواني پاک و بي‌آلايش، خونگرم و مؤمن بود و جز به امور معنوي و زندگي سالم و منزه به چيزي نمي‌انديشيد. در کارهاي روستا به ديگران کمک مي‌کرد و با دوستان گشاده‌رو و مهربان بود. گاهي نيز جهت تأمين مخارج زندگي به کارگري مي‌رفت. با فرا رسيدن زمان سربازي، چون به بسيج و سپاه علاقه‌مند بود سرباز وظيفه سپاه شد و جهت آموزش به چالوس اعزام گرديد. پس از پايان دوره‌ي آموزش در کردستان به لشکر ويژه شهدا پيوست و با صداميان از خدا بي‌خبر مشغول جنگ شد. سرانجام در عمليات والفجر 9 در منطقه سليمانيه در تاريخ هفتم اسفندماه سال 1364 در سن 19 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 840