ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

در تاريخ 26/11/1340 در شهرستان رشت استان گيلان پا به عرصه گيتي نهاد، و در آغوش پر مهر خانواده پرورش يافت، با اوج‌گيري انقلاب اسلامي همراه مردم مبارز معترضانه در مقابل عملکرد نظام شاهنشاهي ايستادگي کرد، تا اينکه توسط ماموران ساواک دستگير و شکنجه شد،‌ اردشير پس از آزادي از زندان با پخش اعلاميه و عکس‌هاي امام (ره) و حضور در راهپيمايي‌ها اعتراض خويش را نسبت به رژيم اعلام نمود، او تحصيلاتش را تا سال چهارم دبيرستان ادامه داد، با پيروزي انقلاب اسلامي به جرگه سبزپوشان سپاه پاسداران پيوست و در واحد روابط عمومي سپاه به خدمت پرداخت، رحماني با آغاز جنگ تحميلي راهي جبهه‌هاي حق عليه باطل شد، و در عمليات‌هاي بسياري شرکت نمود، سال 1361 پس از بازگشت از منطقه سرپل ذهاب با خود پيمان بست که هيچ‌گاه صحنه رزم را ترک نکند، به همين علت به مادرش گفت:«اثاثيه مرا ببنديد چون براي چهارسال به جبهه مي‌روم». فرمانده گردان مکانيزه لشگر 25 کربلا سرانجام چهار سال بعد در تاريخ 14/11/1365 در سن 25 سالگي به شوق ديدار پروردگار در عمليات کربلاي5 جرعه نوش‌ خوان گسترده الهي گشت، و شربت شيرين شهادت را از دستان ملائک مقرب حق دريافت نمود.

منبع:مطالب ارسالي از كنگره شهداي گيلان  

عبدالرحمن در روز سي‌ام آذرماه سال 1343 در روستاي اخند ديده به جهان هستي گشود. روزهاي پر نشاط کودکي‌اش را با شادي سپري کرد و در سنين جواني به شغل صيادي روي آورد.
رحماني با آغاز جنگ تحميلي در جرگه دلاورمردان ايران زمين قرار گرفت و براي دفاع از ايران اسلامي قدم به ميدان جهاد گذارد.
وي بعد از نبردي مردانه در عمليات بدر در روز بيست و ششم اسفندماه سال 1363 در شرق دجله در سن 20 سالگي به آرزويش دست يافت و در گلزار شهداي روستاي اخند آرام گرفت.

منبع:مجله عرشيان شماره 26

در اولين روز پائيز سال 1337 در شهرستان «بندرانزلي» حميد پا به عرصه هستي نهاد، او از آغاز کودکي روح تشنه‌اش را با کلام ناب الهي سيراب نمود، و با تشکيل «مکتب پيروان قرآن» هدايت جوانان را وجهه همت خود قرار داد. او پس از اخذ مدرک ديپلم با سازماندهي مبارزات و تکثير و توزيع اعلاميه امام (ره)‌ به موج توفنده انقلاب پيوست، و با ارتباط با روحانيت معظم مطالعات اعتقادي خود را گسترش داد. رجبي پس از پيروزي انقلاب با توزيع ارزاق عمومي در ميان نيازمندان و انجام کارهاي عام‌المنفعه و ايجاد امنيت در زادگاهش به حمايت از اين نهاد مقدس پرداخت و چندي بعد به عضويت کميته انقلاب اسلامي پيوست او با برپايي مجامع قرآني و کلاس‌هاي عقيدتي نقش عمده‌اي در تبليغ حکومت اسلامي ايفا نمود. با تشکيل سپاه پاسداران حميد به ياري برادران غيورش در اين نهاد مقدس شتافت و فرماندهي عمليات سپاه بندرانزلي را بر عهده گرفت. چندي بعد مسئولين، فرماندهي سپاه رضوانشهر را به او سپردند،‌ رجبي مقدم براي مدت 6 ماه دوره آموزشي به تهران رفت و توانست در اين مدت حضرت امام (ره) را از نزديک ملاقات نمايد، او در تاريخ7/6/1361 راهي جبهه‌هاي حق عليه باطل شد و در عمليات محرم با سمت معاون گردان صاحب‌الزمان (عج) لشکر25 کربلا شرکت نمود، حميد سرانجام در تاريخ 16/8/1361 پس از 63 روز حضور در جبهه در منطقه عين‌خوش و در سن 24 سالگي به جمع کربلائيان پيوست، از او تنها يک فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب با اميران دلها و ماهنامه ستارگان درخشان

جعفر در سال 1342 ديده به جهان هستي گشود. روزهاي کودکي و خردسالي را با شادي و نشاط سپري کرد و تحت تعليمات عالمانه خانواده بزرگ شد و با احکام و فرامين دين مبين اسلام آشنا گرديد. وي در زمان جنگ تحميلي در جرگه رزمندگان اسلام قرار گرفت و مردانه سلاح بر دوش گرفت تا با دشمنان اسلام مبارزه کند.
رجبي سرانجام در تاريخ 11/12/1364 در هنگام عمليات والفجر8 در فاو در سن 22 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:عاشورائيان/شماره 11/صفحه 7

محمدتقي در سال 1335 پا به عرصه گيتي نهاد .در کودکي در دامان پاک مادري صبور و فداکار پرورش يافت و در نزد او اخلاق حسنه، صميميت، مهرباني و دلسوزي به همنوع را آموخت. در سن هفت سالگي به مدرسه رفت و قبل از رسيدن به سن بلوغ براي رسيدن به قرب الهي روزه گرفت او ضمن تحصيل در مدرسه به يادگيري مسائل فني و مطالعه کتب مذهبي روي آورد. در زمان اوج‌گيري انقلاب رحماني با حضور در تظاهرات‌ها نسبت به رژيم شاه اعلام بيزاري نمود علاقه او به امام به حدي بود که اعتقاد داشت:«خط سياسي ما را در رابطه با انقلاب و جهان امام (ره) ترسيم مي‌نمايد» با آغاز جنگ تحميلي تلاش بسياري انجام داد تا در جرگه سربازان سپاه روح‌الله(ره) قرار گيرد اما شهيد موسوي به ايشان گفت:«چون شما فرهنگي هستيد» به جبهه نرويد و در سنگر علم و دانش خدمت کنيد ولي او به علت آشنا بودن با دوره‌هاي نظامي با اصرار در سال 1364 به جبهه رفت و مردانه به دفاع از حريم ايران اسلامي پرداخت. سال 1365 سال هجرت معاون مهربان و دلسوز يکي از مدارس منطقه 19 بود، محمدتقي با خون سرخ خود حصاري محکم در اطراف سرزمين شلمچه کشيد تا هيچ‌گاه بيگانه‌اي قصد تجاوز به حريم پاک کشور را نکند، بعد از شهادت او غمي بزرگ بر جان دانش‌آموزان مدرسه نشست و آنان هيچ‌گاه مهرباني، صداقت و مديريت والاي او را از ياد نبردند.

منبع:كتاب ياد يادآوران

مهدي در سال 1337 در يکي از خانواده‌هاي مذهبي جنوب تهران ديده به جهان گشود و با تربيت صحيح اسلامي پرورش يافت. هفت ساله بود که به دبستان راه يافت و دوره‌ي ابتدايي را در يکي از مدارس تهران با موفقيت طي کرد. در اين سال‌ها به لطف وجود پدر و مادري دلسوز و مهربان با فرايض ديني آشنا شد و به تدريج با شناختي که از اسلام پيدا کرد، راهش را –نيز- يافت.
مهدي پس از اخذ ديپلم در شرکت پست (مکانيزه) به کار اشتغال ورزيد. او در ورزش بااستعداد بود؛ به طوري که براي انجام بازي‌هاي دوستانه همراه تيم پست تهران روانه‌ي شهرستان‌ها مي‌شد و با نتايج مطلوبي بازمي‌گشت. مدال‌ها و کاپ‌هاي او نشانه‌ي اين موفقيت است.
در دوران اوج‌گيري انقلاب اسلامي نيز به صف تظاهرکنندگان پيوست و به ياري دوستانش در پخش اعلاميه‌هاي امام وکمک به نيروهاي متعهّد اسلامي گام‌هاي مؤثري برداشت. پخش نوارهاي مذهبي، شعارنويسي بر ديوارها و کمک در تسخير مراکز نظامي، از جمله ديگر فعاليت‌هاي مهدي در اين دوره محسوب شد و در توزيع ارزاق عمومي در محل اقدامي کرد.
نماز جمعه را هيچ‌گاه فراموش نمي‌کرد و با فرمان امام به تشکيل ارتش بيست ميليوني نيز به بسيج پيوست و به پاسداري از انقلاب مشغول شد و به فرمان امام لبيک گفته و در تداوم فعاليت‌هايش عازم خدمت سربازي شد.
او که از نخستين سال‌ها راهش را يافته بود، براي دفاع از حريم دين و ميهن، عازم جبهه‌هاي حق عليه باطل شد و طولي نکشيد که به عنوان فرمانده‌ي دسته انتخاب شد. اين عاشق بي‌قرار و اين دلسوخته‌ي جان بر کف پس از عمري تلاش و مجاهدت در راه خدا،‌ سرانجام طي يک عمليات شبانگاهي، -در منطقه‌ي چزابه- به ديدار خدايش شتافت و در اولين روز از اسفندماه سال 1360 در سنّ 23 سالگي به جمع شهداي راه حق پيوست!

منبع:كتاب منظومه‌ي ملكوت جلد 2 صفحه 98

محمدحسين رحماني فرزند علي اکبر در سال 1339 در روستاي تقاب از توابع شهرستان بيرجند در خانواده‌اي کشاورز و متدين پا به عرصه‌ي حيات گذاشت. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش گذراند سپس براي ادامه‌ي تحصيل به شهر عزيمت نمود و تحصيلاتش را در رشته‌ي بازرگاني با اخذ ديپلم به پايان رساند. او که خدمت به سرزمين اسلامي را جزو‌ وظايف ديني و ملي خويش مي‌ديد با شوق و اشتياق عازم خدمت مقدس سربازي گرديد. پس از گذراندن دوره آموزشي در شهرستان نوده بخش اعظم دوران خدمت سربازي‌اش را در منطقه عملياتي کردستان سپري کرد. پس از اتمام سربازي به عضويت جهادسازندگي درآمد و دوره کارداني بهداشت‌ياري را در دانشگاه مشهد با موفقيت به پايان رساند. به عنوان بهداشت‌يار و مسئول واحد بهداشت و درمان شهر خوسف مشغول به کار گرديد او در اين مسئوليت خدمات شاياني به مردم محروم اين منطقه نمود سپس به عنوان مسئول جهادسازندگي سربيشه عازم اين شهر شد و مدتي مشغول خدمت به مردم ستمديده اين منطقه گرديد. فرمان رهبر و مقتدايش حضرت امام خميني (ره) مبني بر آزادي مهران او را به مناطق جنگي کشاند و به عنوان سنگرساز در خط مقدم جبهه حضور يافت. سرانجام در سن26 سالگي در تاريخ دوازدهم تيرماه سال 1365 در حالي که با معبودش به راز و نياز مشغول بود در عمليات کربلاي 1 نداي حق را لبيک گفت و در مهران بر اثر اصابت گلوله به فيض شهادت نايل آمد. پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

عبدالرحمان رحماني فرزند اسماعيل به سال 1343 در روستاي اخند ديده به جهان گشود. تحصيلات خود را تا سال اول راهنمايي ادامه داد و پس از ترک تحصيل به کار کشاورزي مشغول گرديد. او از اوان کودکي پسري پرجوش و خروش بود. از اخلاق نيکو و ايماني استوار برخوردار بود. از دوران کودکي، در ايام تابستان در کلاس قرآن شرکت مي‌کرد و موفق به ختم کامل قرآن گرديد و بعضي از سوره‌هاي قرآن کريم را از حفظ داشت. در شب‌هاي ماه مبارک رمضان، خود مجالس قرائت قرآن را اداره مي‌کرد و قرآن را با فصاحت کامل قرائت مي‌کرد.
در کارهاي خير پيشقدم بود. صله‌رحم مي‌نمود و به بستگان و آشنايان سر مي‌زد و احوال آنان را مي‌پرسيد. به ورزش شنا و دريانوردي علاقه بسياري داشت. براي کمک به تأمين مخارج خانواده به همراه پدرش به کارگري و ماهي‌گيري مي‌پرداخت.
وي در نيمه سال 1362 از طريق ارتش به خدمت سربازي عازم گرديد. دوره آموزش نظامي را همزمان با ماه مبارک رمضان در کرمان گذراند پس از گذشت حدود 18 ماه خدمت در جبهه‌هاي نبرد، سرانجام در تاريخ 26/12/1363 با شرکت در عمليات بدر، واقع در شرق دجله، در سن 20 سالگي به فيض عظماي شهادت رسيد.

منبع:كتاب پروازتاخدا   -  صفحه: 84

نوروزعلي در يازدهمين روز از اسفندماه سال 1346 در شهرستان هشترود (آذربايجان شرقي) پا به عرصه‌ي هستي نهاد. کودکي پاک و معصوم که در دامان مادر با فرامين دين مبين اسلام آشنا شد. هنوز کودکي بيش نبود که گام در راه تحصيل علم نهاد و تا اخذ مدرک ديپلم به آموختن پرداخت. در همين سال جهت انجام خدمت نظام وظيفه در جرگه‌ي سپاهيان غيور ايران اسلامي به جبهه رفت و در روز دهم تيرماه سال 1366 در سن 20 سالگي چون گلي زيبا پرپر گشت. پيکر پاکش را از منطقه‌ي ماووت عراق به امامزاده عقيل (ع)‌ اسلامشهر انتقال داده و به خاک سپردند.

منبع:پرونده‌ي ‌شهيد در بنياد شهيد منطقه‌ي 3 استان تهران

احمد فرزند خليل در سال 1335 در شهرستان شهريار پا به عرصه هستي نهاد.زمانيکه جنگ تحميلي آغاز شد در خيل مشتاقان شهادت به جبهه اعزام گرديد.رحماني سرانجام در تاريخ 11/2/1361 در منطقه فکه در سن 26 سالگي به جرگه کاروانيان کربلا پيوست.

منبع:كتاب يادياران

سال 1343 احمد با شوق فرزندانش را در آغوش کشيد و بعد از خواندن اذان و اقامه نامش را مرتضي نهاد.او کودکي را در شهر رهنان سپري کرد سپس به آموختن علم پرداخت در دوران راهنمايي براي فراگرفتن فنون نظامي به ناچار بعضي از ساعات مدرسه را به پايگاه بسيج مي‌رفت اقامه نماز، اخلاق حسنه، کمک به محرومان و ديدار از اقوام و آشنايان از جمله خصائل بارز او بود. بعد از اخذ مدرک سيکل به عنوان فلزکار مشغول به کار شد تا اينکه به شوق حمايت از ايران اسلامي پا بر خاک خونين جبهه نهاد رحماني مردانه در ميادين نبرد حق عليه باطل جنگيد سرانجام در آخرين اعزام خود پس از 6 ماه نبرد مردانه در تاريخ 21/12/1363 در عمليات بدر به ديدار حق شتافت 11 سال بعد (1374) پيکر پاک جوان 20 ساله ايران به همت برادران گروه تفحص سپاه به ميهن اسلامي بازگشت او را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 2 صفحه 59

عليرضا پنجمين فرزند خانواده رحماني در روز بيست و نهم خرداد ماه سال 1336 در تهران چشم به جهان گشود. او از همان سنين كودكي در حاليكه فقط 5 سال داشت به همراه پدرش كه روحاني و واعظ محله چيذر بود در جلسات مذهبي و نمازهاي جماعت شركت مي‌كرد. خانواده در سالهاي بعد براي تحكيم پايه‌هاي اعتقادي، او را به مدرسه جامع تعليمات اسلامي‌ فرستادند. از سن 9 سالگي به بعد هرگز روزه او ترك نشد. عليرضا به ورزش و مطالعه علاقه خاصي داشت و به همين خاطر در رشته فوتبال به زيبايي درخشيد و يكي از بازيكنان معروف محل گرديد. همچنين در زمينه مطالعه كتب مذهبي آنقدر علاقمند بود كه با خود عهد كرده بود هر شب مدت زيادي در مورد زندگي ائمه اطهار (ع) مطالعه كند. با شكل‌گيري فعاليتهاي انقلابي، هيأت احباب الحسين (ع) محله چيذر، مركز تجمع انقلابيون و انتشار اخبار مبارزاتي شد و عليرضا نيز عضو فعال اين مركز شده همراه ساير اعضاي خانواده در پخش اعلاميه هاي امام (ره) مشاركت دائمي‌ داشت. او در دبيرستان نيز با پخش اعلاميه به ارشاد دانش‌آموزان مي‌پرداخت و پس از اخذ ديپلم رياضي، همراه برادرش براي ادامه تحصيل به پاريس رفت اگر چه با فرمايش امام مبني بر نياز مملكت به نيروهاي جوان از تحصيل منصرف شده به ايران بازگشت. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي‌، مدتي در جهاد سازندگي و بانك كوثر (مربوط به بازاريان) مشغول به كار شد. با شروع غائله كردستان همراه با گروهي چهل نفره، راهي مناطق غرب گرديد و با آغاز جنگ تحميلي به عضويت سپاه درآمد و در سال 1359 به طور رسمي‌ در جنگهاي نامنظم غرب و جنوب كشور حضور پيدا كرد. در اوايل سال 1360 واحد تعاون سپاه ناحيه شميران و لواسانات را تشكيل داد و در دي ماه سال 1361 با برگزاري مراسمي‌ ساده، ازدواج كرد. به دليل پشتكار بسيار در كمك‌رساني به خانواده شهدا به عنوان مسئول تعاون لشگر 27 محمد رسول الله انتخاب گرديد. برادر رحماني در اكثر عملياتهاي بزرگ حضور خالصانه داشت و تقدير عاشورا نيز او را به لشگر 10 سيد الشهدا فرا خواند. سرانجام در عمليات كربلاي 5 در منطقه شلمچه به عنوان مسئول تداركات محور عملياتي در تاريخ 21/10/1365 همچون مولايش ابا عبدالله (ع) با بدني بي‌سر، بدون يك دست و يك پا با خلعتي سرخ به خيل اصحاب عاشورايي امام عشق پيوست.

منبع:پرونده شهيد در لشگر 10 سيدالشهدا

روز اول بهار سال 1340 در روستاي «خشت» از توابع شهرستان لامرد فارس در خانواده‌اي مستضعف و مذهبي قدم بر گنبد دوار نهاد. تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش به پايان رساند. سپس براي تأمين هزينه‌ي خانواده جلاي وطن کرد و در کشورهاي عربي حاشيه‌ي خليج فارس مشغول به کار شد. در سال‌هاي پيروزي انقلاب، همدوش مردم در اجتماعات شرکت کرد و انزجار خود را از نظام سلطه اعلام داشت، در آغاز هجوم وحشيانه‌ي دشمن به مرزهاي ميهن، با مراجعت به وطن، به خدمت مقدس سربازي رفت و دو سال در جبهه‌هاي نبرد حماسه آفريد. پس از اتمام خدمت نظام، وارد سپاه پاسداران شد. سرانجام پس از سال‌ها دفاع از اسلام و انقلاب، سرزمين شلمچه را از خون خود گلگون ساخت و در تاريخ 4/3/1367 در سن 27 سالگي به ابديت پيوست. پيکر مطهرش مدت‌ها شاهد حماسه‌آفريني رزمندگان اسلام بود. يازده سال بعد به زادگاهش بازگشت و با اعزاز و اکرام فراوان به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 199

محمدرضا رحمتي در سوم شهريورماه در سال 1344 در روستاي دولتشانلو از توابع بخش نوخندان شهرستان درگز در ميان خانواده‌اي کشاورز به دنيا آمد؛ خانواده‌اي ساده و بي‌ريا که با کار و تلاش بسيار امرار معاش مي‌کردند. رحمتي تحصيلات خود را تا اول راهنمايي ادامه داد و سپس به کشاورزي و دامداري مشغول شد.
در سنّ 18 سالگي براي خدمت مقدس سربازي اعزام شد و هم‌گام با دلاوران لشکر 88 زاهدان به بيرون راندن دشمن بعثي از مرزهاي ايران اسلامي پرداخت.
سرانجام در تاريخ 10/12/1364 در اثر بمباران هوايي دشمن در منطقه‌ي بانه در سنّ 20 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در روستاي دولتشانلو قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد دهم صفحه 54

سال 1345 در شهرستان بابوکان اصفهان در خانواده ای مذهبی و متدین کودکی به نام مصطفی دیده به جهان گشود.دوران کودکی را با شور و شعفی زائدالوصف در کنار خانواده سپری نمود و با فرا رسیدن هفتمین بهار زندگی جهت آموختن علم و دانش راهی مدرسه گشت دوره ابتدایی را با موفقیت به پایان رساند مصطفی همچون نامش از اخلاق و رفتار بسیار پسندیده و حسنه ای برخوردار بو دو احترام به والدین را بر خود واجب و لازم می دانست و به نماز و عبادات اهمیت فوق العاده ای می داد با اوج گیری مبارزات انقلابی مردم بر علیه رژیم پهلوی او نیز چون سایر مجاهدان راه حق در مسیر سیل خروشان امت قرار گرفت و در کلیه مراسم و راهپیماییها شرکت میکرد.پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی این بار نیز در سنگر مساجد و پایگاههای محلی در حفظ و حراست از دستاوردهای انقلاب حضوری فعال داشت.با آغاز جنگ تحمیلی به همراه نیروهای بسیج به جبهه های جنگ اعزام شد و در عملیات خیبر بسیار خوش درخشید، در همین عملیات در حالیکه 17 سال بیشتر نداشت در تاریخ 4/12/1362 در جزیره مجنون مفقودالاثر شد پیکر مطهرش پس از 15 سال در سال 1377 بر روی دستان عاشق و مشتاق تشییع گردید و سپس در گلزار شهدای خمینی شهر به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی باد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان ج1