ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

در سال 1340 ه.ش در خانواده‌اي اصيل نوزادي از سلاله پاك نبوي ديده به جهان گشود و سيد محسن ناميده شد.
و تحت تربيت پدر و مادر مؤمن و متعهدش قرار گرفت. دستان كوچكش را در دستان نجيب پدر قرار داد و همراه او با پاهاي كوچكش راهي مسجد شد و اينچنين بود كه آرام آرام با مفاهيم ديني آشنا گشت. در سن هفت سالگي وارد دبستان شد و سپس به جمع حوزويان پيوست و تحصيلات علوم ديني را از مدرسه حقاني آغاز نمود و پس از گذراندن دوره مقدمات و سطح خود را به درس خارج رسانيد.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي سيد محسن براي مقابله با توطئه‌هاي ضد انقلاب به كردستان، تركمن‌صحرا و خرمشهر رفت و به مبارزه با آنان پرداخت و مدتي بعد به جبهه رفت و با سنگرنشينان وادي ايثار درآميخت. سيد محسن با تبيين مسائل سياسي بر شناخت رزمندگان اسلام مي‌افزود، مدتي بعد با اصرار زياد مسئولين، مسئوليت واحد عقيدتي سياسي لشگر علي‌بن‌ابي‌طالب را پذيرفت و در عمليات بيت‌المقدس و والفجرهشت حضور فعالانه‌اي داشت. سادگي وصفايش ميهمان قلبها بود و اخلاصشدر پس پرده ي گمنامي قد برافراشته بود ،لحظه هايش با مراقبه مي گذشت و روح افلاكي‌اش لحظه‌اي از محضر دوست غافل نبود.
تا آنجا كه قطره‌هاي گرم خونش درخت نياز اسلام را بارور نمود و در تاريخ 10/2/1365 در حاليكه براي ديدار با رزمندگان اسلام راهي خط مقدم نبرد مي‌شددر عمليات والفجر 8 در سن 25 سالگي در جزيره مجنون به شهادت رسيد. استغاثه سبزش به بانوي دو عالم، لذت لقاء را برايش به ارمغان آورد و تركشي كه به پهلويش اصابت نمود. او را چون ياس كبود ميهمان عشق نمود. تا آنجا كه حضرت آيت‌الله صانعي در پيام تسليت به مناسبت شهادت ايشان اينگونه فرمودند: «من شهيد بزرگوار محسن روحاني را از دوران اشتغال به تحصيل و خواندن سطح‌ وسطح عالي و درس خارج مي‌شناختم و اورا واجد كمالات انساني و فاقد هواهاي نفساني مي‌ديدم». ايشان پس از شهادت سيد محسن در فراقش بسيار گريست.

منبع:كتاب علمداران سرفراز  

حسن در هجدهم مرداد سال 1343 در خانواده‌اي مذهبي در شهرستان فومن ديده به جهان گشود و از آن‌جايي که اين روز مصادف با بيست و هشتم صفر روز شهادت امام حسن مجتبي (ع) بود، نام او را حسن نهادند. پيش از انقلاب او در مقطع راهنمايي مشغول به ادامه‌ي تحصيل بود و با داشتن سن و سال کم، مراحل پيروزي انقلاب را با علاقه و شور و شوقي بسيار دنبال مي‌کرد و به دليل روحيه‌ي انقلابي و ذوق هنري، عمده‌ي فعاليت‌هايش در جهت تهيه‌ي کليشه‌هاي عکس و نوشته از شعارهاي انقلابي در مدارس و مساجد و خيابان‌هاي شهر بود.
چون پسر بزرگ خانواده محسوب مي‌شد، مسئوليت خانواده را بر دوش گرفت. پس از اخذ ديپلم در رشته‌ي راه و ساختمان و به دليل علاقه‌اش به ادامه‌ي تحصيل و پشتکار فراوان، در دانشگاه تربيت معلم قبول شد اما به دليل دوري از خانواده و مسئوليتي که در قبال آنان احساس مي‌کرد، از ادامه‌ي تحصيل صرفنظر کرد. ايشان فعاليت‌هاي شغلي خويش را ابتدا از بسيج آغاز کرد و پس از مدتي جذب جهادسازندگي فومن گرديد. اولين حضور وي در جبهه سال 1363 بود که حسن به صورت مأموريتي با نيروهاي جهادسازندگي به خوزستان عزيمت کرد. حضور او در تمامي ميادين حق عليه باطل به صورت داوطلبانه و خالصانه صورت مي‌گرفت. چندين بار به صورت مأموريت چهل و پنج روزه به مناطق جنگي رفت.
وي در پشت جبهه همواره به فکر آن دسته از رزمندگاني بود که در جبهه حضور داشتند و هميشه سعي مي‌کرد به خانواده‌هاي آنان و خصوصاً خانواده‌هاي شهدا سرکشي کند و در جهت برطرف کردن مشکلاتشان بسيار تلاش مي‌کرد. پس از خدماتي که در جهادسازندگي انجام داد، وي کميته‌ي انقلاب اسلامي را برگزيد و لباس مقدس نظام را بر تن نمود. او در سر شوري ديگر داشت و در دل غوغايي که از چشمان نافذش مي‌شد فهميد... و آن آرزوي شهادت بود. روحي فردي بسيار باگذشت، مودب و خوش‌خلق بود. هميشه سعي مي‌کرد محبت خويش را به اطرافيان ابراز کند. اهميت بسياري براي نماز اول وقت خصوصاً جمعه و جماعت قائل بود. ايام به خصوصي را در هفته روزه مي‌گرفت. هنگامي که به نماز مي‌ايستاد، تعجب همگان را برمي‌انگيخت. اوقات فراغت خويش را به ورزش کشتي و دو ميداني و خوشنويسي، نقاشي و ساخت قاب‌هاي عکس زيبا و نجاري ابتکاري و ... مي‌گذراند که حاکي از ذوق و سيلقه‌ي بي‌نظيرش بود.
و سرانجام روز نهم مرداد 1367 در خوزستان خونين منطقه‌ي شلمچه در عملياتي، بي‌قراريش پايان يافت و در سنّ 24 سالگي با نوشيدن شراب طهور شهادت در جرگه‌ي آنان قرار گرفت. اما پس از 9 روز جستجو جسم گلگونش را يافتند که چشمان زيبايش باز و بوي انتظار ديدار اباعبدالله (ع) و امام زمان (عج) را مي‌داد ... پس از انتقال به شهرستان فومن، تشييع شده و در گلزار شهداي شهر در جوار ديگر هم‌رزمان شهيدش به خاک سپرده شد.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان   -  شماره مجله: 42-  صفحه: 4

محمد درسال 1333 در روستاي «تم گاوان » شهرستان جيرفت ديده به جهان گشود. خانواده تهيدست او از راه كشاورزي به سختي امرار معاش مي‌كردند. استبداد خان مجالي براي آسايش نمي‌گذاشت. دوران تحصيلات ابتدايي او با سختي بسيار گذشت و اگر چه به منظور ادامه تحصيل راهي جيرفت شد اما از آنجا كه خانواده قادر به تامين هزينه تحصيل او نبود به ناچار از ادامه آن چشم پوشيد و مشغول كار شد. با آغاز مبارزات انقلابي مردم ايران او نيز كه ازستم و بيداد به تنگ آمده بود به پا خاست و هسته مقاومت مردم جيرفت با همت او شكل گرفت. جاده‌هايي كه باچرخهاي كاميون او انس داشتند مي‌دانستند كه او با مجموعه‌اي از اعلاميه‌هاي امام خميني (ره) به سوي زيباترين مقصد در حر كت است. هنوز طعم شيرين پيروزي در بهمن 1357 به درستي با جانش اجين نشده بود كه دست تجاوز استكباري از آستين حزب بعث بيرون آمد و محمد راهي جهادي ديگر شد. او قبل از ورود به جبهه به عضويت شوراي جهاد سازندگي درآمد. جبهه‌هاي نبرد شب و روز شاهد تلاش اين جوان متدين و دورانديش بود و عمليات كربلاي 5 آخرين جاده‌اي كه فرمانده مهندسي لشگر 41 ثارالله محمد رودباري را به مقصود رساند (1) و فيض شهادت را نصيب او كرد.
1- بر اثر انفجار گلوله توپ به شهادت رسيد.

منبع:كتاب بالاتر از آسمان

ششمين روز از ديماه سال 1335 بود که محمدرضا در شهر تنکابن از توابع استان مازندران ديده به جهان گشود.ايام پرنشاط کودکي را در دشتهاي سرسبز زادگاهش سپري کرد و با رسيدن به سن 7 سالگي راهي دبستان شد.باگذشت ايام، کودکي جاي خود را به نوجواني داد و محمدرضا با زمزمه‌هاي عدالت‌طلبي آشنا شد و در مبارزات انقلابي هموطنانش عليه رژيم پهلوي شرکت جست.
. پس از پيروزي انقلاب اسلامي به سبزپوشان سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پيوست و به همراه 9 تن از ياران خود راهي کردستان شد تا به مقابله با توطئه‌هاي اشرار در آن منطقه برخيزد.سال 1359 بود که محمدرضا در جريان يک درگيري خونين با اعضاء گروهک کومله به اسارت آنان درآمد و غريب و بي‌نشان، سخت‌ترين شکنجه‌ها را تحمل کرد.روزها گذشت و پس از نه ماه تحمل اسارت به طور معجزه‌آسايي نجات يافت و پس از مدتي استراحت و مداواي جراحات وارده به جبهه‌هاي جنوب، عزيمت کرد و آن خطه را با رشادتهاي خويش آشنا ساخت و سرانجام در تاريخ 25/11/1364 در عمليات والفجر8 در منطقه فاو به ملکوت اعلي پر گشود و کارنامه زندگي 29 ساله خود را به نشان شهادت مزين ساخت و خانواده رودسر ابراهيمي با تقديم سه شهيد، نام خود را در زمره مفاخر اين مرز و بوم به ثبت رساندند.

منبع:ويژه نامه سبز سرخ   -  تاریخ:  1384/3 -  شماره مجله: 52-  صفحه: 3

خداکرم در خردادماه سال 1342، سال آغاز قيام امام امت در بوشهر به دنيا آمد. او در خانواده‌اي مذهبي رشد نمود و از کودکي در جلسات ذکر اهل‌بيت و عزاداري سالار شهيدان شرکت داشت. 7 ساله بود که به مدرسه رفت. دوره‌ي ابتدايي را در دبستان گلستان و دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي ابوذر گذراند. اما در سال دوم راهنمايي از ادامه‌ي تحصيل انصراف داد و در جرگه‌ي تظاهرکنندگان عليه استبداد پهلوي فرياد " مرگ بر شاه " سر داد.
با آغاز جنگ تحميلي، حضور در ميدان جهاد در جانش ريشه کرد و با تلاش بسيار رهسپار ميدان جهاد گشت و تا قبل از شروع خدمت وظيفه 4 الي 5 مرتبه به جبهه رفت.
روزگار، در سال 1361 به خدمت مقدس سربازي رفت و پس از طي دوران آموزشي او را به ستاد مشترک ارتش در تهران منتقل نمودند اما او داوطلبانه به مناطق جنگي اعزام گرديد.
خداکرم با اتمام دوره‌ي خدمت، در اداره‌ي منابع طبيعي به خدمت پرداخت و با ماشين براي رزمندگان بار مي‌برد. سپس به عنوان بسيجي همراه گروه جنگ‌هاي نامنظم شهيد چمران دوباره عازم مناطق جنگي گشت و پس از آن در اواخر سال 1364 به جزيره‌ي مينو منطقه‌ي فاو رفت و چند روزي در آن‌جا بود تا اين‌که در سوم خرداد 1365 در فاو در سنّ 23 سالگي دعوت حق را لبيک گفت و بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسيد.
مزار پاکش در گلزار شهداي بوشهر ( بهشت صادق (ع) ) قرار دارد.

منبع:كتاب اول ميدان مين صفحه 117

در گرماي مرداد ماه سال 1344 در جوار بارگاه نوراني امامزاده ابراهيم شيراز كودكي از سلاله دلير مردان ايران زمين پا به عرصه هستي نهاد ، پدر با شوق فراوان به تربيت پنجمين فرزند خانواده همت گماشت. محمد جواد آموختن علم را از سن هفت سالگي در مدرسه قائم شيراز آغاز كرد و تا اواسط دوره دبيرستان در دبيرستان ابوذر به ادامه تحصيل پرداخت. زمانيكه امام خميني (ره) فرياد عدالتخواهي سر داد و نظام پهلوي را خائن به اسلام دانست، مشتاقانه به خيل ياوران امام (ره) پيوست. با پيروزي اين نهضت عظيم مردمي و شكوفائي درخت پر بار انقلاب در سال 1361 به عضويت سپاه پاسداران درآمد. در همين زمان سنت رسول اكرم (ص) را ارج نهاد و با دوشيزه اي پارسا ازدواج نمود و صاحب 3 فرزند شد. روزيطلب در سال 1360 به عنوان بسيجي رزمنده به جبهه رفت و مسئوليتهاي بي‌شماري همچون مسئول پرسنلي تيپ امام حسن مجتبي (ع) در عمليات كربلاي 4 را پذيرفت. او در عمليات كربلاي 5 با سمت معاونت نيروهاي تيپ لشكر 19 فجر حماسه آفريد و با صداي گرم و ملكوتي اش رزمندگان را روحي تازه بخشيد. بيست و پنجم دي ماه پايان عاشقانه زندگي محمد جواد بود، تولدي دوباره در برهوت شلمچه و ديدار با ملكوتيان؛ كربلاي 5 نويد شهادت سومين شيداي عاشق را براي خانواده روزي طلب داشت، اما مادر غم از دست دادن سومين جوان 21 ساله خود با صبري آسماني تحمل كرد و اين بار نيز سر تسليم بر آستان الهي سائيد.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها جلد2 صفحه 117

باب الدين روستاخيز در سال 1336 در خانواده‌اي مذهبي در روستاي جزينک از توابع شهرستان زابل ديده به جهان هستي گشود. تحصيلاتش را تا اخذ مدرک سيکل در شهرستان زابل سپري نمود و سپس به عضويت ارتش درآمد. با شروع جنگ‌تحميلي داوطلبانه رهسپار ميادين حق عليه باطل شد و به عنوان فرمانده توپخانه در بسياري از عمليات‌ها شرکت فعال داشت و رشادت‌هاي فراواني از خود نشان داد. سرانجام در تاريخ 3/9/62 در منطقه مريوان در عمليات « والفجر چهار» براثر ترکش خمپاره در سن 26 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 132