ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

دوم شهريورماه سال 1339 براي مردم شهر شيراز يادآور تولد کودکي به نام حسين است که سالها بعد به عشق حمايت از ميهن اسلامي خود حماسه آفريد. حسين دوران طفوليت را در خانواده‌اي مذهبي و متدين سپري نمود و در هفتمين خزان زندگي راهي مهد علم و دانش شد وي در حساسترين روزهاي زندگي از نگاه مهربان پدر محروم گشت و با مرگ آن پير دردآشنا همراه با تحصيل به کارهاي مختلفي اشتغال ورزيد.همزمان با اوج‌گيري انقلاب اسلامي به خيل خروشان سربازان روح‌الله پيوست و همدوش با ملت سلحشور به مصاف با ظلم و ستم رفت اسلاملو همزمان با آغاز جنگ تحميلي در سن 19 سالگي بنا به سنت حسنه رسول خدا مبادرت به ازدواج نمود که ثمره اين ازدواج دو فرزند دختر مي باشد در همين زمان به کردستان اعزام شد و مدتي بعد سبزپوش دشت شقايق سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شد و با اراده‌اي پولادين قدم در راه جهاد نهاد و با شرکت در عمليات‌هاي طريق‌القدس،‌ بيت‌المقدس، و محرم با دلي لبريز از شور و ايمان به دشمن متجاوز بعثي تاخت و تا پاي جان از حريم انقلاب دفاع نمود فرمانده گردان امام حسين (ع) در عمليات محرم در تاريخ دهم آبانماه سال 1361 به مقابله با تانکهاي دشمن پرداخت و بر اثر اصابت گلوله در حالت سجده جان عاريت را به حضرت دوست تقديم نمود و در سن 22 سالگي بال در بال ملائک در بيکران آسمان پرواز کرد ، عمليات ظفرمند محرم يادمان پرواز ملکوتي اوست.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها ج3

علي‌اصغر در روز بيست و سوم آبان ماه سال 1335 در ميدان خراسان شهر تهران به دنيا آمد.او تنها فرزند پسر خانواده بود پدر تلاش بسياري براي تربيت ديني او انجام داد.در سن 7 سالگي آموختن را آغاز نمود و به دليل عضويت پدر در گروه فدائيان اسلام با الفباي مبارزه در همين سنين آشنا شد.علي‌اصغر معارف ديني را در کنار تحصيل فرا گرفت.او بعد از اخذ مدرک ديپلم در رشته علوم تجربي از دبيرستان تمدن تهران به خيل ياوران روح‌الله پيوست و در تظاهرات 17 شهريور ماه 1357 حاضر شد.در دوران جواني به علت علاقه به ورزش در باشگاه فوتبال ثبت نام کرد. بعد از پيروزي انقلاب به حمايت از دستاوردهاي اين نهضت پرداخت و در تاريخ 22/8/1358 سبزپوش دشت شقايق سپاه پاسداران شد دوره 15 روزه آموزشي را که به پايان رساند با سمت فرمانده دسته به بيجار اعزام گشت.بابازگشت به تهران در پادگان وليعصر (عج)‌ مستقر گرديد و با انجام کارهاي اطلاعاتي، عناصرضدانقلاب را شناسايي نمود.در تيرماه سال 1359 به همراه تعدادي از بچه‌هاي گردان، درشهر بانه تا پايان شهريورماه خدمت کرد.براي مدتي با سمت فرماندهي گروهان در سرپل ذهاب فعاليت داشت.با انتقال به تهران حفاظت از لانه جاسوسي و فرماندهي گروهان 2 ازگردان 4 سپاه را پذيرفت.اوايل سال 1360 حفاظت از بيت امام(ره) را بر عهده گرفت درخرداد ماه همان سال درکنار شهيد متوسليان به مريوان اعزام گشت. در اواسط همان سال فرماندهي گردان 6 سپاه در پادگان وليعصر (عج)‌ را به او سپردند.رنجبران در تاريخ 5/6/1360 ازدواج کرد و صاحب فرزندي به نام محمدحسين گشت.در عمليات فتح‌المبين با سمت فرماندهي گردان، عمليات بيت‌المقدس، عمليات والفجر4 با عنوان جانشين فرماندهي تيپ 3 ابوذر حماسه آفريد.معاون تيپ عمار از لشگر 27 محمدرسول‌الله (ص) سرانجام در سحرگاه روز سيزدهم آبانماه سال 1362 در مرحله سوم عمليات والفجر 4 در منطقه پنجوين بر اثر مجروحيت از ناحيه پا و شکنجه نيروهاي بعثي که چوب دستي او را در دهانش فرو برده بودند در سن 27 سالگي جان به جان آفرين تسليم کرد پيکر پاکش را در تاريخ 19/8/1362 در بهشت زهرا (س) قطعه 24، رديف 77، شماره 27 در جوار مزار شهيد چمران به خاک سپردند.

منبع:كتاب حكايت مردان مرد و بي‌كرانه‌ها

اول دي‌ماه سال 1347 بود که صداي شور و هلهله از منزل رنجبران بلند شد؛ گويي جشني در آن خانه برپا بود. آري علي‌اکبر همگام با زمستان قدم بر تارک هستي نهاده و با آمدنش بهار را براي خانواده به ارمغان آورده بود. پدرش که در پوست خود نمي‌گنجيد، علي‌اکبر کوچک را که مي‌ديد، آينده را تصور مي‌کرد و جواني را مي‌ديد که بار مسئوليت زندگي را از دوش‌هاي خسته پدر پير خود برداشته و بر شانه‌هاي ستبر خويش نهاده است.
علي‌اکبر دوران خردسالي را سپري کرد و وارد مدرسه شد. تحصيلات خود را تا مقطع سوم راهنمايي ( سيکل ) ادامه داد و پس از آن براي کمک به پدر، ترک تحصيل کرد و در مزرعه مشغول کار شد و چند سال بعد با دوشيزه‌اي پارسا ازدواج کرد. کار در مزرعه و در دامان طبيعت، روح او را صيقل مي‌داد و زنگارهايش را مي‌زدود و او را به تفکّر فرا مي‌خواند؛ تفکر و تأمّل در مورد آفريدگار آن همه زيبايي.
و بدينسان هر روز او را به معبود خويش نزديک‌تر مي‌ساخت. با رسيدن به سن هجده سالگي براي اعزام به خدمت مقدس سربازي خود را به حوزه‌ي نظام‌وظيفه معرفي کرد و بعد از گذراندن دوره‌ي آموزشي به جمع غيورمردان لشکر 77 ثامن‌الائمه پيوست و در لواي اين لشکر به سوي جبهه‌هاي نبرد نور با ظلمت شتافت. سرانجام بعد از ماه‌ها حضور در مناطق مختلف عملياتي در سوم اسفندماه سال 1366 در اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 19 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت و نام خود را در صحيفه‌ي زرّين تاريخ اين مرز و بوم جاويدان ساخت.
مزار پاکش در گلزار شهداي درگز قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد10 صفحه 64

بيستم دي‌ماه سال 1351 بود که ابراهيم در شهر بوشهر ديده بر جهان هستي گشود. در 6 سالگي به مدرسه فخر داعي (توحيد) رفت و دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه 22 بهمن آغاز نمود. بعد از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد. علاقه زيادي به پدر داشت و از صميم قلب به او احترام مي‌گذاشت.
هميشه خستگي پدر را جز ارزش‌هاي پايدار دنيا مي‌دانست. در سال دوم راهنمايي درس و مدرسه را رها کرد و در شانزده سالگي پس از دو ماه آموزش نظامي با کسب اجازه از پدر در تاريخ 1/5/1367 راهي ميادين نبرد حق عليه باطل گشت و 4 روز بعد در تاريخ 5/5/1367 در ساعت 1:15 بامداد، در شلمچه بر اثر اصابت گلوله به گردن مجروح شد و بعد از سه روز مداوا در بيمارستان نيروگاه به شهادت رسيد.

منبع:كتاب نردبان توحيد جلد 2 صفحه 145

محمود در سال 1349 در روستاي قلائي ديده به جهان گشود. دوران کودکي وي در فقر و محروميت گذشت. او در سال 1365 وارد مدرسه‌ي ابتدايي شهيد رضايي قلائي گرديد و پس از اتمام آن دوره، وارد مدرسه‌ي راهنمايي استقلال قلائي شد و پس از گذراندن سال اول بر اثر فقر مالي، ترک تحصيل کرد و جهت امرار معاش مشغول به کارگري شد ولي به علت عشق و علاقه که به اسلام، نظام به خصوص رهبري داشت، عضو بسيج در پايگاه مقاومت قلائي شد و در سال 1363 با وجودي که سنّ ايشان مقتضي نبود، با دست بردن در شناسنامه‌اش سال تولّدش را از سال 1349 به سال 1345 عقب انداخته و راهي پادگان آموزشي فسا گرديد و پس از آموزش راهي جبهه‌ي حق عليه باطل شد و بعد از مأموريت به خانواده‌اش بازگشت.
از صفات اخلاقي محمود، چهره‌ي بشاش و روي خندان وي بود؛ اخلاق خوب و بي‌پيرايه‌ي ايشان زبانزد خاص و عام بود. او در سال 1365 به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد و در لشکر 19 فجر مستقر در جبهه‌هاي جنوب مشغول به خدمت شد.
رنجبرپور سرانجام در مورخه 9/1/1366 در جزيره‌ي مجنون در سنّ 17 سالگي به نداي حق لبيک گفته و مانند ابوالفضل العباس (ع) در رکاب آقااباعبدالله الحسين (ع) جان خويش را تقديم اسلام نمود.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  تاریخ:  1384/10 -  شماره مجله: 25-  صفحه: 16

محمدصادق در سال 1347 چشم بر جهان هستي گشود. کودکي او در سايه‌ي پرمهر خانواده سپري گشت و تعليمات دين مبين اسلام را از آنان فرا گرفت. رنجبر قلعه‌رو خيلي زود درس ايثار و جوان‌مردي را از مکتب سرخ سيدالشهدا آموخت و دل‌بسته‌ي سيره‌ي اهل‌بيت (ع) گشت. وي با آغاز جنگ تحميلي در جرگه‌ي سربازان لشکر اسلام، به مصاف با بعثيان پرداخت و سرانجام در سال 1366 در منطقه‌ي ماووت در عمليات بيت‌المقدس 2 از شربت طهور بهشتي نوشيد و در سن 19 سالگي شهيد راه حق شد.

منبع:مجله‌ي اوج

مجيد در سال 1348 در آغوش پرمهر مادر جاي گرفت و از او فرامين دين اسلام را آموخت. هنوز کودکي بيش نبود که عشق اهل‌بيت (ع) در جانش ريشه کرد و او را با فرهنگ ايثار آشنا ساخت. رنجبرنژاد کم‌کم به خيل کثير ياوران امام (ره) پيوست و سلاح بر دوش به جنگ با متجاوزين عراقي پيوست. وي سرانجام در سال 1365 در حالي که 17 سال داشت، از خاک منطقه‌ي شلمچه در عمليات کربلاي 5 به ملکوت آسمان پر کشيد.

منبع:مجله‌ي اوج

14 مرداد 1365 است و چه‌قدر بي‌تابم. به اندازه ي 23 سالي که حضورت گرمابخش خانه‌مان بود، مي‌سوزم. بنياد شهيد اطلاع داده است که تو را از دست داده‌ام که تو را ديگر نمي‌بينم که نوگل من پرپر شده است؛ مي‌سوزم و سوختن را در تمام وجودم حس مي‌کنم. انگار همين ديروز بود سال 1342، تو متولّد شدي و با آن جثه‌ي کوچک و ظريف، چشم گشودي و با گريه زيستنت را آغاز کردي.
و نمي‌دانستم ذره ذره‌ي وجودم را 23 سال بعد در اوج شکوفا شدنش از دست خواهم داد. چه قدر ملتهبم با چه شوقي مدرسه رفتي. دبستان را گذراندي و راهي دوره‌ي راهنمايي شدي؛ کوشا بودي و اما به خاطر ما و وضعيت بدمان نتوانستي درس بخواني و مجبور شدي کشاورزي و کارگري کني.
از همان اوايل انقلاب در تمام راهپيمايي‌ها حضور داشتي. با افتخار به عضويت بسيج درآمدي و هر سه بار که به جبهه اعزام شدي، عمليات‌هاي مختلف، نامت را در خود حک کرد. سپاه‌پاسداران کنگان را به جاي خدمت سربازي برگزيدي و براي آموزش، با ديگر دوستانت به کازرون رفتي.
در پايان دوره‌ي آموزشي، جبهه‌ي کردستان انتظار تو را مي‌کشيد و تو شدي بي‌سيم‌چي منطقه. مردادماه است. 14 مرداد 1365 و به اندازه‌ي وسعت گرماي مرداد تمام تنم داغ است. ضجه مي‌زنم و به ياد دوران اعزامت به جبهه مي‌افتم و حال در جبهه‌ي حاج عمران جانت را با شوق، هديه‌ي اسلام کردي.
دلم به همه‌ي خوبي‌هايت خوش است و مي‌دانم تا ابد نيمه‌ي مرداد سوزنده‌ترين ماه سال‌هاي زندگيم خواهم بود.
نامت را علي نهاديم. به وجودت افتخار مي‌کرديم. اينک علي 23 ساله‌ام را به دست خدا مي‌سپارم و از اين پس حضورت گرمابخش گلزار شهداي بنک خواهد بود.
مصيبت سختي است اما يادآوري مصيبت‌هاي حضرت زينب (س) کمي از درد و رنجم مي‌کاهد... و دعايم صبر است فقط صبر.

منبع:كتاب همنشينان آفتاب صفحه 45